-Pitagoras - ok. 572 - 497 p.n.e.
-Arystoteles - 384 - 322 p.n.e.
-Euklides - ok. 365 - 300 p.n.e.
-François Viéte - 1540 - 1603 
-Johannes Kepler - 1571 - 1630 
-Leonard Euler -1707 - 1783 
-Stefan Banach - 1892 - 1945 
-John von Neumann - 1903 - 1957 

 

 

Pitagoras - ok. 572 - 497 p.n.e.
Przypisuje mu się systematyczne 
wprowadzanie dowodów w geometrii.
Wprowadził pojęcie podobieństwa figur.
Jego uczniowie wykazali znane 
twierdzenie Pitagorasa oraz twierdzenie 
o sumie kątów trójkąta, rozpatrywali 
figury podobne, podali konstrukcję 
niektórych wielościanów i wielokątów 
foremnych.
Przypisuje się im wynalezienie liczb 
wymiernych. 

 

 

Arystoteles - 384 - 322 p.n.e.
Wprowadził do słownika matematyki 
następujące pojęcia: aksjomat, pewnik, 
twierdzenie, dowód. 

 

 

Euklides - ok. 365 - 300 p.n.e.
Główne jego dzieło Elementy jest syntezą 
ówczesnej wiedzy matematycznej zarówno 
w dziedzinie geometrii, jak i w teorii liczb.
Elementy są pierwszą próbą 
aksjomatycznego ujęcia geometrii i były 
podstawowym podręcznikiem geometrii do 
XIX w.

 

 

François Viéte - 1540 - 1603
Już jako młody oficer królewski oddał Francji 
niezwykłą przysługę.
Udało mu się na drodze matematycznej dedukcji 
znaleźć klucz do szyfru, którym posługiwał się król 
Hiszpanii Filip II.
Dał podstawy ogólnej nauce o równaniach 
algebraicznych, zyskując tym miano ojca 
współczesnej algebry.
Jako pierwszy wprowadził literowe oznaczenia nie 
tylko dla wielkości niewiadomych , ale i dla 
wielkości danych.
Podał ogólne metody rozwiązywania równań 
drugiego, trzeciego i czwartego stopnia.
Położył podwaliny pod dziedzinę matematyki, 
zwaną dziś geometrią analityczną. 

 

 

Johannes Kepler - 1571 - 1630
Wprowadził przecinek do ułamków 
dziesiętnych.
Zajmował się także obliczaniem objętości 
różnych brył geometrycznych.
Odkrył trzy słynne prawa ruchu planet.
Skorygował obliczenia astronomiczne 
Kopernika wykorzystując do opisu obiegu 
planet wokół Słońca własności elipsy. 

 

 

Leonard Euler -1707 - 1783 
Euler sformułował wiele twierdzeń oraz 
wprowadził liczne definicje i oznaczenia 
współczesnej matematyki.
Wprowadził też do analizy matematycznej 
funkcje zespolone zmiennej zespolonej i podał 
związek między funkcjami trygonometrycznymi i 
funkcją wykładniczą.
Opracował ogólne własności funkcji 
logarytmicznej. Ugruntował teorię równań 
różniczkowych zwyczajnych i zapoczątkował 
teorię równań różniczkowych cząstkowych.
Wprowadził szeregi trygonometryczne, stworzył 
podstawy teorii funkcji specjalnych, 
zapoczątkował analityczną teorię liczb. 

 

 

Stefan Banach - 1892 - 1945
Najbardziej znany na świecie polski 
matematyk.
Pierwsze jego prace dotyczyły szeregów 
Fouriera, funkcji i szeregów 
ortogonalnych, równań Maxwella, funkcji 
pochodnych funkcji mierzalnych, teorii 
miary.
W pracy doktorskiej (opublikowanej w 
1922) i w monografii Théorie des 
opérations linéaires podał aksjomatyczną 
definicję przestrzeni, nazwanych później 
jego imieniem (przestrzeń Banacha).
Ugruntował ostatecznie podstawy analizy 
funkcjonalnej, podał jej fundamentalne 
twierdzenia, wprowadził jej terminologię, 
którą zaakceptowali matematycy na 
całym świecie.

 

 

 

John von Neumann - 1903 - 1957
Matematyk i informatyk.
Wniósł znaczący wkład do wielu 
dziedzin matematyki, m.in. logiki 
matematycznej, teorii mnogości, teorii 
liczb.
Stworzył solidne podstawy 
matematyczne mechaniki kwantowej.
Był twórcą nowych dyscyplin 
naukowych - teorii gier i teorii 
automatów.
W latach pięćdziesiątych był jednym z 
pionierów informatyki.