To proces wewnętrzny, bądź zewnętrzny
nabywany w trakcie rozwoju dziecka,
ucznia – człowieka, który musi mieć
określony cel.
Oparty jest o system podstawowych
potrzeb i wartości, które determinują
kierunek dążeń człowieka.
To tendencja wewnętrzna człowieka do
podejmowania działania.
Cechą tej motywacji jest ciekawość,
przyjemność, satysfakcja, talent,
wytrwałość.
To działanie podejmowane na wskutek
czynników zewnętrznych takich jak: siła
otoczenia, oddziaływania ludzi, zależności.
To ogół bodźców (wewnętrznych – cech
człowieka i zewnętrznych- otoczenia, wpływ
środowisk, rodziny) powodujących
gotowość do uczenia się. W motywacji
szkolnej bodźce wewnętrzne i zewnętrzne
mogą u ucznia wywołać 2 typy zachowań.
Typ 1
Dążenie motyw cel
pobudza ucznia do działania.
Typ 2
Unikanie motyw brak celu
apatia, wycofanie, brak chęci do pracy,
brak kierunku zmian.
Motywy zewnętrzne – czyli- osobowość
nauczyciela, ocena, sytuacja rodzinna,
sytuacja szkolna, grupa rówieśnicza.
Motywy wewnętrzne – czyli- cechy
charakteru, ambicja, zainteresowania, cel
życiowy, wykorzystanie wiedzy w praktyce.
Są to określenia bodźców, ludzi,
którzy ukierunkowują
dzieci do działania.
Motywatorem dla dziecka może być rodzic,
nauczyciel, lider, przewodnik, koordynator,
inspirator czyli osoba, która określa
cel(zachęca , jest przyjazna, kreatywna,
ciekawa), oraz obiekt i sposób dotarcia do
niego, stwarza warunki i sytuacje poprzez,
które dziecko podejmuje działania.
Pozwala dziecku- pomimo porażek
próbować kolejny raz np. zawiązać buty czy
nauczyć się wiersza. Jest motorem do
wszelkiego rozwoju i działania.
Chęć bycia lepszym,
Zainteresowania,
Miły, życzliwy, kreatywny, ciekawy nauczyciel,
Zachęty, pochwały nauczycieli,
Zachęty i pochwały rodziców,
ciekawie prowadzone lekcje, różnorodność
metod pracy,
Chęć zdobycia wiedzy,
Możliwość zdobycia dobrej oceny,
brak zainteresowania ze strony rodziców,
brak pomocy, wsparcia ze strony nauczyciela,
mało wymagający nauczyciele,(apatyczny,
wycofany)
brak zachęty ze strony nauczyciela,
trudny materiał,
nudne lekcje,
lęk przez ocenianiem, przez słabą ocena,
niesprawiedliwe ocenianie, brak jasnych
kryteriów,
zdolni uczniowie,
klasa bez problemów wychowawczych,
uczniowie ciekawi wiedzy,
dobra współpraca z rodzicami i uczniami,
dobrze wyposażona pracownia,
wynagrodzenie,
trudna wychowawczo klasa, wiele
problemów,
uczniowie z dysfunkcjami,
wypalenie zawodowe
wynagrodzenie
kształcenie ustawiczne
Uaktywnienie pozytywnych emocji
(
Angażowanie w
działania manualne, pozwalanie na wypowiadanie się,
wyrażanie słowem, co czują lub w skupieniu, ciszy)
Łączenie talentu i wytrwałości,
W pracy z dzieckiem uruchamianie naturalnych motywów
uczenia się poprzez rozbudzanie ciekawości poznawczej,
Włączanie dzieci w różne formy pracy np. praca z
komputerem,
Atrakcyjne formy zapoznawania dzieci nowym materiałem (
poprzez zabawy tematyczne),
Spotkania z różnymi ciekawymi ludźmi,
Wizualizacja, np. bajka, praca twórcza z dziećmi
Stosowanie pochwał, nagród,
Skłanianie do osobistego angażowania się w
naukę
Pozwalanie na własny wybór metody nauki
Uczeń musi zobaczyć własne potrzeby i
zainteresowania w procesie uczenia
Każdy uczeń powinien mieć własny poziom
trudności wykonywania zadań, działań, prac,
Nawiązanie dobrych więzi z bliskimi osobami
( współpraca z rodzicami)
wspieranie i wspomaganie w nauce
Stosowanie pochwał, nagród,
1. Od uczniów/ dzieci , którymi kierujesz, których wychowujesz oczekuj
tego, co najlepsze.
2. Zauważaj potrzeby drugiego człowieka.
3. Wysoko ustawiaj poprzeczkę doskonałości lub dostosowuj do
indywidualnych możliwości każdego dziecka.
4. Stwarzaj środowisko, w którym niepowodzenie nie oznacza przegranej.
5. Jeśli, ktoś zdąża tam gdzie ty, dołącz do niego.
6. Wykorzystuj pozytywne wzorce, by zachęcić do sukcesu.
7. Okazuj uznanie i chwal najmniejsze osiągnięcia.
8. uwzględniaj potrzebę współzawodnictwa wykorzystując w sposób
umiarkowany.
9. Nagradzaj za współpracę.
Powiąż wiedzę naukową z naturalnymi
zjawiskami przyrodniczymi,
Odwołuj się do rzeczy, które mają dla
dziecka znaczenie,
Wzbogacaj doświadczenia dziecka,
Rozbudzaj jego zainteresowania,
Nagradzaj za współpracę,
Zachęcaj do sukcesu,
Od najmłodszych lat rozwijaj naturalną ciekawość dziecka,
wzbudzaj jego motywację do poznawania nowych rzeczy, do nauki
poprzez:
systematyczne wyprawy do księgarni – niech dziecko samo
wybierze sobie jakąś książeczkę czy czasopismo
organizowanie wycieczek do muzeów, na wystawy, oglądanie z
dzieckiem ciekawych programów w TV i rozmawianie o nich!
rozwiązywanie krzyżówek, zagadek, zabaw logicznych itp.
wykorzystywanie codziennych czynności i zdarzeń do ćwiczenia
różnych umiejętności np., liczenia, logicznego myślenia itd.
dawanie przykładu własnym zachowaniem – spędzając wolny czas
czytając prasę, książki, oglądając programy popularnonaukowe
itp.
dawaj dziecku do zrozumienia, że nauka jest ważna – nie mów, że
to strata czasu, nie zwalniaj z udziału w lekcjach z błahych
powodów,
wykazuj zainteresowanie karierą szkolną dziecka i wspieraj je w
niej,
interesuj się tym, co wydarzyło się w szkole, rozmawiaj o tym,
czego dziecko się nauczyło,
wdrażaj dziecko do systematyczności, naucz dobrej organizacji
pracy (odrabianie lekcji o tej samej porze, ale nie bezpośrednio
przed lub po szkole) i zadbaj o odpowiednie miejsce do nauki
(stały kącik do pracy),
pomagaj dziecku w odrabianiu lekcji i pokonywaniu trudności –
nie oznacza to jednak, że masz wykonać zdanie za dziecko! Pomóż
mu zrozumieć polecenie, zaplanujcie poszczególne etapy
niezbędne do wykonania zadania, w razie potrzeby udziel
wskazówek.
unikaj atmosfery napięcia, nie okazuj ciągłego niezadowolenia,
lecz szukaj mocnych stron swojego dziecka i udzielaj mu
wsparcia.
stosuj pochwały zamiast mówić „z ciebie to już nic nie będzie”.
Chwal – za osiągnięcia, lecz także za włożony wysiłek.
nie porównuj dziecka do rodzeństwa, kolegów, lecz do
poprzedniego jego poziomu i umiejętności – uświadamiasz mu
w ten sposób jego postępy i motywujesz do dalszej pracy,
w przypadku zniechęcenia dziecka lub doświadczenia przez
nie porażki – nie zaprzeczaj jego uczuciom mówiąc, że nic się
nie stało, lecz nazwij jego uczucia (np. widzę, że: jest ci bardzo
smutno z tego powodu, że jesteś rozczarowany, że zadanie to
sprawia ci trudność), zachęć je do wymyślenia, jak można
rozwiązać dany problem, zaproponuj własne pomysły i
wspólnie zdecydujcie, które pomysły wydają się możliwe do
zrealizowania.
23
Uczyć się, aby wiedzieć czyli zdobywać wiedzę z
zakresu kultury ogólnej, by rozumieć otaczający świat i
czerpać z niego radość.
Uczyć się, aby działać czyli zdobywać kompetencje
do wykonania przyszłej pracy, na które składają się
m.in. kwalifikacje zawodowe, postawy społeczne,
umiejętność pracy w zespole, zdolność podejmowania
ryzyka.
Uczyć się, aby żyć wspólnie największe wyzwanie
współczesnej edukacji uczyć się, by zdobywać
umiejętności angażowania się we wszystkie wspólne
działania, rozumienia drugiego człowieka i dostrzegania
współzależności.
Uczyć się, aby być czyli zdobywać umiejętności
samodzielnego i krytycznego myślenia, zdobywać
zdolność do niezależnych sądów i umiejętność
decydowanie o słuszności podejmowanych działań
poprzez kształtowanie wyobraźni i kreatywności.
Brophy. J – „Motywowanie uczniów do
nauki”
Buchner. Ch- „ Sukces w szkole jest
możliwy”
Hamer.H – „ Do efektywności nauczania”
Harmin. M – „Duch klasy”. Jak motywować
uczniów do nauki?
Mc Ginnisa. A – „Sztuka motywacji”
