Wsparcie jako element

Wsparcie jako element

procesu pielęgnowania

procesu pielęgnowania

Wsparcie

• Pomaganie, pomoc, oparcie, udzielanie

pomocy głównie w wymiarze informacyjnym,
emocjonalnym, usługowo – rzeczowym.

Polega na wychodzeniu naprzeciw potrzebom

drugiego człowieka, to wykonywanie
czynności znaczących dla utrzymania
zdrowia lub jego odzyskania, które mógłby
wykonać sam, gdyby miał do tego potrzebną
siłę i wiedzę. Świadczenie tej pomocy
powinno jak najszybciej doprowadzić do
usamodzielnienia się człowieka.

Proces pielęgnowania przypisuje jednakową

wartość (ważność) opiece profesjonalnej,
nieprofesjonalnej i samoopiece. Oznacza
to, że w tym nowoczesnym modelu opieki
nie tylko dostrzega się się jaką rolę mają
do spełnienia: rodzina, osoby bliskie
pacjentowi, organizacje społeczne, kluby,
stowarzyszenia pacjentów itp., ale także
stawia na ten rodzaj pomocy.

Z samego już założenia wysoko punktuje się

udział nieprofesjonalistów w pomaganiu
innym.

Stawia się także na aktywność samego

pacjenta

–

indywidualnego

lub

grupowego, na konieczność wyposażenia
ich w niezbędną wiedzę, umiejętności,
motywacje i możliwości. Dąży się do
racjonalnego motywowania ludzi, do
dawania im tego wszystkiego, co jest
niezbędne

do

prawidłowego

funkcjonowania

w

rodzinie,

w

społeczeństwie.

Wsparcie powinno przejawiać się w przebiegu

całego procesu pielęgnowania. Może ono
mieć miejsce dopiero po ustaleniu zakresu i
charakteru zapotrzebowania na wsparcie.
Zawsze ma ono miejsce w pierwszym etapie
procesu pielęgnowania, a dokładniej – w
trzeciej fazie pierwszego etapu (czyli
formułowaniu

diagnozy

pielęgniarskiej).

Natomiast w etapach: drugim, trzecim i
czwartym

mamy

do

czynienia

z

konsekwentnym działaniem, u podstaw
którego leży dawanie człowiekowi tego,
czego naprawdę potrzebuje.

Ponieważ jedną z podstawowych cech

procesu pielęgnowania jest ciągłość i
dynamika,

to

zakończenie

dawania

wsparcia może mieć miejsce tylko
wówczas, kiedy z jakichś powodów nie
można kontynuować pomagania (np.
brak ciągłości pomiędzy opieką szpitalną
i pozaszpitalną i odwrotnie), lub też z
powodu śmierci osoby wspomaganej.

Wsparcie jest swego rodzaju

równoważnikiem dla całego procesu
pielęgnowania. Znaczy to, że nie może
być ono ani za małe, ani też zbyt duże.

Dawanie niedostatecznego wsparcia

spowoduje minięcie się z oczekiwaniami
odbiorców opieki, nie będzie mowy o
wychodzeniu naprzeciw oczekiwaniom
tych, którzy mają lub powinni być
wspomagani.

Natomiast przeciążenie wsparciem niejako

„przygniecenie” ubezwłasnowolni
wspomaganego.

Zakres i charakter wsparcia wynika z

diagnozy pielęgniarskiej. Powinna ona
ukazywać stan zapotrzebowania na
wsparcie, głównie w wymiarze:
informacyjnym, emocjonalnym i
rzeczowo – usługowym.

Rozpoznanie pod względem zakresu i

charakteru zapotrzebowania na wsparcie
może być realizowane przy
wykorzystaniu znanych w pielęgniarstwie
metod pracy z pacjentem dorosłym.

Asystowanie
Aktywizowanie
Zachęcanie
Mobilizowanie

Stwarzanie
warunków
do ......
(działalność
usługowo-
rzeczowa )

WSPARCI

E

Motywowanie
Doradzanie
Podtrzymywanie

Informowanie
Pouczanie
Nauczanie
Wychowywanie

TYPY WSPARCIA

TYPY WSPARCIA

• Emocjonalne – wyrażanie współczucia,

wykazywanie zrozumienia, podkreślanie
wiary, siły

• Rzeczowe – finansowe i materialne,

wykonywanie czynności pielęgnacyjnych

• Informacyjne – poradnictwo w formie

słownej, pisemnych materiałów.

Dotyk w opiece

Dotyk w opiece

Rodzaje dotyku

wykorzystywanego w opiece

nad człowiekiem

DOTYK

DOTYK

DOBR

DOBR

Y

Y

ZŁY

ZŁY

PASYWNY

PASYWNY

(dotyk

pacjenta)

AKTYWNY

AKTYWNY

(dotyk

pielęgniarki)

Procedural

Procedural

ny

ny

Opiekuńcz

Opiekuńcz

y

y

Ochronny

Ochronny

DOTYK PROCEDURALNY

DOTYK PROCEDURALNY

instrumentalny

Służy wykonaniu ściśle określonego
zadania

związanego

z

diagnozą

pielęgniarską, z procesem pielęgnowania i
z działaniem terapeutycznym. Posługując
się dotykiem w celu postawienia diagnozy
pielęgniarskiej można określić istnienie
zmian patologicznych, ich lokalizację,
rozległość, istnienie oraz umiejscowienie
bólu

obecność

lub

brak

obrony

mięśniowej, ucieplenie skóry, wilgotność.

DOTYK OPIEKUŃCZY

DOTYK OPIEKUŃCZY

Umożliwia nawiązane kontaktu z
pacjentem, niesie ulgę w cierpieniu,
działa uspokajająco, odprężająco.

DOTYK OCHRONNY

DOTYK OCHRONNY

Stwarza

pacjentowi

warunki

bezpieczeństwa ale jednocześnie
służy ochronie pielęgniarek.