Wysadzinowość gruntów

 

 

Wysadzinowość gruntów

 

 

Wysadzinowość gruntów

 

 

Wysadzinowość gruntów

 

 

Głębokość przemarzania gruntów 

w Polsce

 

 

Kryteria wysadzinowości

• Casagrande’go 

(1934) według którego zalicza 

się do wysadzinowych grunty bardzo 

różnoziarniste (U>15), które zawierają  pow. 3 

% cząstek mineralnych od 0.02 mm oraz 

grunty różnoziarniste (U<5) zawierające pow. 

10 % ww. cząstek.

• Kryterium Beskowa 

(1935), wg którego 

uwzględnia się wpływ geologicznego 

pochodzenia gruntu, wielkość średnicy d

50

, 

procentową zawartość o średnicy mniejszej od 

0.062 mm i 0.125 mm oraz kapilarność bierną 

przy wilgotności równej granicy płynności.

 

 

Kryteria wysadzinowości

Kryterium Wiłuna 

(1958), wg którego uwzględnia się 

uziarnienie i kapilarność bierną gruntu H

kb

. Wiłun dzieli 

grunty na 3 grupy:

GRUPA A–grunty niewysadzinowe 

o H

kb

 < 1.0 m, 

bezpieczne w każdych warunkach wodno-gruntowych i 
klimatycznych; są to grunty zawierające pon. 20 % 
cząstek mniejszych od 0.05 mm i pon. 3 % cząstek 
mniejszych od 0.02 mm (należą tu czyste żwiry, pospółki 
i piaski).

GRUPA B–grunty wątpliwe 

(mało wysadzinowe) o H

kb

 < 

1.3 m, zawierające 20 ÷30 % cząstek mniejszych od 0.05 
mm i 3 ÷10 % cząstek mniejszych od 0.02 mm (należą 
tu piaski bardzo drobne, pylaste i próchnicze).

GRUPA C–grunty wysadzinowe 

o H

kb

 > 1.3 m; są to 

grunty zawierające pow. 30 % cząstek mniejszych od 
0.05 mm i pow. 10 % cząstek mniejszych od 0.02 mm 
(należątu wszystkie grunty spoiste i namuły organiczne).