Zastosowanie przekładni.
Przekładnie zębate służą do zmiany prędkości
obrotowej oraz momentu obrotowego. Są one
przeznaczone do różnych maszyn i urządzeń, i
znajdują zastosowanie prawie we wszystkich
gałęziach przemysłu, w szczególności w
przemyśle maszynowym, hutniczym,
górniczym, chemicznym, spożywczym oraz
do mechanizacji prac w rolnictwie,
budownictwie, itp.
Rodzaje przekładni:
-
cierne, cięgnowe, zębate
Przekładnie cierne dzielimy na pośrednie i
bez pośrednie. W pośrednich występuje
dodatkowy wałek który dociskany jest
do obu pozostałych.
W przekładniach ciernych energia
przekazywana jest
poprzez siłę tarcia
między stykającymi
się powierzchniami
obrotowymi.
Przekładnie cięgnowe ze sprzęgnięciem
ciernym przenoszą prędkości
obrotowe na znaczne odległości.
Przekładnie cięgnowe ze sprzęgnięciem
kształtowym – wymagane jest od nich
przenoszenie ruchu obrotowego o
mniej niż jeden obrót (np.urządzenia
pomiarowe kontrolne). Przekładniami
tego typu są przekładnie z pasami
zębatymi z tworzyw sztucznych lub
gumy.
Przekładnie zębate – występuje w
nich kształtowe sprzęgnięcie kół
(nie jest potrzebny wstępny
naciąg). Koła zębate mają na
obwodzie zęby, które zazębiając
się przenoszą napęd.
Dzielimy na:
- czołowe
- stożkowe
Budowa przekładni
Przekładnie składają się z dzielonej
sztywnej obudowy zamkniętej, w której
są umieszczone elementy zębate
osadzone w łożyskach tocznych.
Obudowa stanowi równocześnie zbiornik
oleju. Uzębienia i łożyska są smarowane
olejem rozbryzgiwanym przez wirujące
części przekładni.
Przekładnie wykonuje się
jako:
walcowe szeregowe,
walcowe szeregowe przystosowane do
bezpośredniego połączenia z silnikiem
elektrycznym kołnierzowym za pomocą
sprzęgła wbudowanego w przekładnię,
stożkowo-walcowe.
Przykłady przekładni :
Przekładnia
jednostopniowa
walcowa
Przekładnia
trzystopniowa
walcowa
Przekładnia
dwustopniowa
kątowa-walcowa
Przekładnie są wykonywane z poziomo lub
pionowo usytuowanymi końcowymi
czopami wałów szybkoobrotowych i
wolnoobrotowych. Czop końcowy wału
wolnoobrotowego przekładni może być
również wykonany jako tuleja stożkowa,
przystosowana do bezpośredniego
nasadzania przekładni na wał maszyny lub
urządzenia napędzanego (układy wałów
wyjściowych 01, 02...).
Rodzaje wykonań
przekładni:
typy, odmiany, wielkości, przełożenia,
układy wałów - według katalogu,
środowisko pracy - klimat umiarkowany,
warunki pracy według PN-92/M-88560, a
w przypadku przekładni przystosowanej
do mocowania silnika (M) obowiązują
dodatkowe wymagania dla silników,
wymiary czopów końcowych wałów i
wpustów zgodne z normami PN i ISO,
poziom głośności do 85 dB (A),
wały szybkoobrotowe i
wolnoobrotowe bez otworów
gwintowanych od czoła,
typy przekładni przystosowane do
mocowania silnika (M) -
dostarczane są bez silnika
Eksploatacja
przekładni.
Warunki eksploatacyjne, sposób
obsługi i warunki transportu są
określone w Dokumentacji
Techniczno Ruchowej (DTR), która
jest załączona przez producenta do
przekładni.
Przekładnia watt drive
Przekładnia SR 16,5
-
przekładnia redukcyjno-nawrotna
stosowana na jednostkach morskich i
śródlądowych (wchodząca także w skład
morskich zespołów napędowych
DELFIN2, DELFIN 2T i DELFIN 3TS).
Podstawowe parametry
techniczne:
N/n[KM/ obr/min]:
- 0,1
N max - na wale:
- 2400 obr/min
kierunek obrotu wału:
- przeciwny do ruchu wskazówek zegara
przełożenia aktualnie w produkcji:
- 2:1; 3:1; 4:1
inne możliwe do uzyskania przełożenia:
- 2,5:1; 3,5:1
ciśnienie oleju:
- 1,4 MPa
wydatek płynu chłodzącego:
- 85 l/min.
masa całkowita:
- 285 kg
typ kołnierza:
- SAE 1
Wymiary:
Rysunek:
Przekładnia ciągnikowa
AutoQuad II
Nowoczesne
przekładnie
AutoQuad Plus
obsługiwane jedną z
dźwigni
zlokalizowaną
bardzo blisko
operatora
zapewniają wysoki
komfort sterowania.
W przekładnia tych zmiana zakresu
stopni następuje przy użyciu sprzęgła,
natomiast zmiana stopnia przełożenia w
ramach zakresu.
Przekładnia pozwala na
ustawienie stałej prędkości
obrotowej silnika i WOM-u
dla osiągnięcia jeszcze
większej wydajności pracy.
Zasada działania
przekładni samochodowej:
Sprzęgłem nazywamy zespół układu
napędowego maszyn, przeznaczony do
łączenia wałów i przekazywania momentu
obrotowego z wału czynnego
(napędzającego) na wał bierny
(napędzany) bez zmiany kierunku ruchu
obrotowego. W ogólnym przypadku
można określić że sprzęgło składa się z
wału czynnego, członu biernego i łącznika
Łącznik określa zatem sposób przekazania
momentu obrotowego i jednocześnie
charakteryzuje dane sprzęgło. Dzięki
wynalazkowi sprzęgła silniki, zespoły
układu napędowego oraz mechanizmy
robocze można wykonywać w postaci
odrębnych zespołów maszyn
i urządzeń, a następnie
łączyć je w
całość podczas montażu.
Stosowanie różnych sprzęgieł
umożliwia również
spełnienie wielu innych zadań,
które bez użycia tych sprzęgieł
wymagałyby bardziej
skomplikowanej konstrukcji
maszyn lub nawet byłyby
niemożliwe do zrealizowania.
Jeżeli można zapewnić
dokładną współosiowość
wałów, zarówno w czasie
montażu, jak i pracy maszyny,
wówczas stosuje się sprzęgła
sztywne.
Jeśli przewiduje się trudności montażowe, a także zmiany
położenia wałów w czasie
eksploatacji urządzeń stosuje się sprzęgła
samonastawne.
Sprzęgła samonastawne przegubowe
umożliwiają łączenie wałów, których osie przecinają
się pod kątem ostrym.
Inne sprzęgła stanowią zabezpieczenie współpracujących
urządzeń przed szkodliwymi skutkami nagłych
przeciążeń (np. przy uruchamianiu
maszyny) oraz przed przenoszeniem drgań (np. w
samochodzie). Zadanie to wykonują sprzęgła podatne.
W przypadkach, gdy wskutek wzrostu
obciążenia powinno nastąpić rozłączenie
wałów stosuje się sprzęgła bezpieczeństwa.
Często są również stosowane sprzęgła
sterowane, umożliwiające
rozłączanie wałów bez
zatrzymywania silnika lub
przełączanie mechanizmów
związanych ze zmianą
prędkości obrotowej.
Klasyfikacja sprzęgieł może być
prowadzona według różnych kryteriów:
- zadań, rozwiązań konstrukcyjnych,
sposobu włączania czy np. rodzaju
łącznika przekazującego moment
obrotowy.
Za podstawę podziału przyjęto
klasyfikację według cech:
funkcjonalno-konstrukcyjnych
Sprzęgła elestyczne
Sprzęgła podatne z elastyczną
wkładką służą do łączenia
i przekazywania momentu
obrotowego dwóch obracających się
wałów. Żeliwne piasty sprzęgła są
poddawane dokładnej obróbce
mechanicznej. Proces ten zapewnia
bardzo dobre własności biegowe
oraz długą żywotność sprzęgła.
Wkładka z tworzywa sztucznego jest
odporna na procesy ścierania,
temperaturęoraz działanie środków
smarujących.
Budowa sprzęgła
zapewnia tłumienie
uderzeń, odgłosów
pracy oraz naprężeń
skręcających.
Kształt i umiejscowienie wkładki
umożliwiają jej odkształcanie się w
kierunku promieniowym i osiowym,
co zabezpiecza łożyska przed
szkodliwymi uderzeniami
poosiowymi.
Sprzęgło zębate
dwustronne
-przekrój
Sprzęgło zębate
jednostronne
hamulcowe
-przekrój
Porównanie sprzęgieł
Zestawienie usterek:
Objawy:
-
Sprzęgło
ślizga się
Przyczyny:
Olej na okładzinie tarczy
sprzęgła.
Zużyte wielowypusty
piasty tarczy sprzęgła.
Odkształcona tarcza
dociskowa lub koło
zamachowe.
Utwardzone lub
odkszałcone powierzchnie
tarczy sprzęgła.
- Sprzęgło
szarpie
Uszkodzony docisk
sprzęgła.
Zwichrowana tarcza
dociskowa.
Tarcza sprzęgła ma
bicie
- szarpie przy
zwalnianiu
pedału
sprzęgła
Olej na okładzinie tarczy
sprzęgła.
Uszkodzone lub
poluzowane zawieszenia
silnika lub skrzyni biegów.
Zużyte wielowypusty
piasty tarczy sprzęgła.
Odkształcona tarcza
dociskowa lub koło
zamachowe.
Utwardzone lub
odkszałcone powierzchnie
tarczy sprzęgła
- Pedał
sprzęgła
nie
powraca.
Uszkodzona
sprężyna powrotna.
Zatarty wielowypust
na wałku
sprzęgłowym.
Zatarte łożysko
wycisku na tulei
prowadzącej.
Zatarty tłok w
pompie lub w
siłowniku.
-Sprzęgło nie
daje
się rozłączyć.
Słychać zgrzyty podczas
wrzucania biegu.
Zbyt duży skok
jałowy pedału.
Obłamane końce
sprężyny
tarczowej.
Zwichrowana
tarcza sprzęgła
- Sprzęgło nie
wyłącza się
(po wciśnięciu pedału do
podłogi,
dźwignia zmiany
biegów nie
przesuwa się
swobodnie
przy włączaniu
i wyłączaniu biegu
wstecznego).
Zapowietrzenie
układu
hydraulicznego
sprzęgła.
Tarcza sprzęgła
zakleszczona na
wielowypuście wałka
wejściowego.
Tarcza sprzęgła
odkształcona lub
uszkodzona.
Zasada działania sprzęgła
samochodowego:
