Jak sprawić, by ludzie naprawdę koncentrowali się na tym, co 
mówisz?

Jak sprawić, by dana osoba odczuła dowolną, wybraną przez 
Ciebie, emocję?

Jak używać historii w celu wywołania u słuchacza silnych emocji, 
a jednocześnie sprawić, by nie odczuwał z tego powodu żadnych 
negatywnych doznań?

Jak nadać swoim słowom siłę oddziaływania?

Jak sprawić, by dana osoba czuła się z Tobą swobodnie?

Jak rozpoznać typ osobowości danej osoby?

Jak “popychać i przyciągać” odpowiednio dla typu osobowości?

Jak emanować siłą i jak być naprawdę sugestywnym?

Jak bezpośrednio wpływać na ludzkie 
instynkty, emocje               i wyobraźnię, 
sprawiając, że wszelkie Twoje sugestie 
staną się nieodparcie fascynujące, 
zniewalające i hipnotyczne?

Jak by wyglądało Twoje życie, gdybyś w ogóle nie odczuwał 
strachu?

             Jak jasno świeciłoby Twoje światło, gdybyś uwolnił się ze 
wszelkich            
              ograniczeń, czyniących Cię małym?

Bycie prawdziwym liderem to bycie osobą, której 
obraz nosisz w swoim sercu……..

 ……i o której wiesz, że jest Ci być nią 
przeznaczone. 

Bycie prawdziwym liderem nie przychodzi z portfela, czy tytułu, 
którym się szczycisz………. 

W rzeczywistości prawdziwe przywództwo pochodzi z Twojego 
„jestestwa”,  z samej istoty osoby, którą jesteś.

1.Mówią prawdę i nic ponadto.

Większość z nas mówi rzeczy dobre i miłe dla innych. 
Autentyczni liderzy są inni. Oni zawsze mówią prawdę. Oni nigdy 
nie zdradzą siebie, swoich przekonań, używając słów, 
opisujących nie to, co jest rzeczywistością dla nich i kogoś 
innego. 

Taki pogląd nie daje jednak nikomu prawa, czy obowiązku do 
mówienia czegoś, co rani innych ludzi. Mówienie prawdy, to po 
prostu bycie uczciwym, prawdziwym i czystym w słowach i 
czynach.

10 rzeczy, które prawdziwi liderzy 

naprawdę robią

 

W jakiejkolwiek organizacji, czynnik ludzki jest decydujący. 
Każdy działanie realizowane jest przez i dla ludzi.

 Najlepsi liderzy dbają i interesują się innymi ludźmi. Najlepsi 
liderzy spędzając swój czas odkrywając ludzi wokół siebie. 
Najlepsi liderzy są jak słońce: słońce daje wszystko co ma 
roślinom i drzewom.
W zamian za to rośliny i drzewa zawsze rosną w kierunku 
słońca.

2.Ich postawa pochodzi prosto z serca.

Silny charakter to prawdziwa moc, którą ludzie wyczuwają 
na odległość. Prawdziwi liderzy bardzo mocno pracują nad 
swoim charakterem. Prowadzą odbywane przez siebie 
rozmowy drogą ściśle powiązaną z ich etyką i moralnością. 
Oni są słowni i dobrzy. I to, co robią, jest słowne i dobre, 
więc ludzi ufają im, szanują ich i słuchają ich.

3.Posiadają silne poczucie 
moralności,  
   a co za tym idzie silny 
charakter.

4.Są odważni.

Robienie czegoś wbrew tłumowi, wbrew innym, wymaga 
dużo odwagi. Bycie marzycielem i wizjonerem, wymaga 
dużo odwagi. Robienie tego, co uważasz za prawidłowe i 
dobre, nawet, jeśli nie jest to w danej chwili ani przyjemne, 
ani łatwe, wymaga dużo odwagi. Żyjemy na świecie, w 
którym tak wielu ludzi kroczy po linii najmniejszego oporu. 
Autentyczne przywództwo to droga mało uczęszczana, 
trudna, ale właściwa.

Jedną z najważniejszy potrzeb, której zaspokojenia 
ludzie poszukują w swojej pracy, jest chęć stania się 
członkiem drużyny, jednym ze swoich.

5.Budują drużyny.

Zadaniem lidera jest schodzenie głębiej i 
dalej, niż pozostali. Autentyczni liderzy 
znają siebie bardzo gruntownie i 
dokładnie. Znają swoje słabości i 
wystrzegają się ich. Koncentrują się na 
tym, w czym są dobrzy i spędzają mnóstwo 
czasu na ulepszaniu swych zalet i 
zwalczaniu strachu.

6.Pogłębiają sami siebie.

Einstein powiedział, że wyobraźnia, jest ważniejsza od 
wiedzy. Wyobraźnia jest źródłem, w którym rodzą się 
wielki i wspaniałe rzeczy. Autentyczni liderzy marzą o 
niemożliwym. Oni widzą to, co wszyscy inni uważają za 
ułudę. Spędzają wiele czasu, skoncentrowani na 
wyimaginowanych projektach, prowadzących do lepszych 
produktów i lepszych usług. 

Jak często TY zamykasz oczy i marzysz?

7.Marzą.

Dbanie o swoją fizyczną formę, jest oznaką 
respektowania samego siebie. Nie możesz dokonywać 
wielkich rzeczy, nie czując się dobrze. 
Autentyczni liderzy odżywiają się w prawidłowy sposób, 
dużo ćwiczą i dbają o wszystkie „świątynie” swojego 
ciała. Spędzają dużo czasu na łonie natury, piją dużo 
czystej wody i robią wszystko to, co jest konieczne do 
utrzymania się w najwyższej        z dostępnych form.

8.Dbają o siebie.

Żadne ludzkie istnienie nie było, nie jest i nie 
będzie doskonałe. Autentyczni liderzy stale 
podnoszą standardy własnych możliwości. Nie 
szukają doskonałości i są na tyle mądrzy, żeby 
dostrzec różnicę. 

Jakie byłoby twoje życie, gdybyś zawsze i wszędzie 
robił wszystko na medal, starając się za każdym 
razem zrobić coś lepiej, niż zrobiłeś to wcześniej?

9.Przekładają perfekcję na rzecz 
doskonałości.

10.Dziedziczą.

Żyć w sercach i pamięci ludzi, to żyć wiecznie. Sukces 
jest czymś wspaniałym, ale szacunek jest lepszy. 
Zostałeś stworzony po to, żeby zostawić swój własny 
znak w otaczającym Cię świecie i ludziach. Ponosząc w 
tym porażkę, nie zgadzając się z tym lub nie chcąc 
tego robić, zdradzasz samego siebie. Autentyczni 
liderzy robią wszystko, żeby świat po nich był lepszym 
miejscem do życia.

pięć składników 
decydujących              o 
jakości Twojej 
inteligencji emocjonalnej

1. „Potrafię”

    Samoświadomość to w największym skrócie umiejętność 
rozpoznawania i rozumienia własnych nastrojów (także ich 
źródła), impulsów i emocji oraz ich wpływu na inne osoby (co 
za tym idzie relacje międzyosobowe i efektywność pracy). 
Cechy charakterystyczne tego atrybutu to przede wszystkim 
wiara w siebie (silne poczucie własnej wartości), realistyczna 
samoocena oraz autoironiczne poczucie humoru.

2. „Jestem panem swoich emocji”

    Samokontrola to zdolność panowania nad emocjami, 
popędami, nastrojami i ich niszczącym efektem czego 
rezultatem jest np. umiejętność wstrzymywania się od 
pochopnych, zainspirowanych emocjami ocen. Dobrze 
rozwinięta ta cecha przejawia się prawością i 
szlachetnością, otwartością na zmiany czy swobodą w 
sytuacji niejasności.

3. „Zróbmy to lepiej”

    

Motywacja

, zamiłowanie do pracy 

nie tylko ze względu na pieniądze czy 
pozycję, entuzjazm                         i 
wytrwałość w dążeniu do realizacji 
wyznaczonych celów. Przejawia się 
ambicją, optymizmem nawet w obliczu 
porażki, oddaniem firmie czy organizacji.

4. „Nie jestem pępkiem świata”

    Empatia to z kolei zdolność rozumienia emocji innych ludzi oraz 
umiejętność ich traktowania zgodnie z ich emocjonalnymi reakcjami. 
Przejawia się ona np. gotowością promowania w organizacji 
talentów, wrażliwością na różnice kulturowe, życzliwością wobec 
klientów i odbiorców.

5. „Chodźcie za mną”

    Umiejętności społeczne to celowa życzliwość, 
łatwość nawiązywania kontaktów, biegłość w 
zarządzaniu relacjami, znajdywanie płaszczyzny 
porozumienia i budowanie dobrych stosunków. 
Przejawia się skutecznością kierowaniu zmianą, darem 
przekonywania, umiejętnością tworzenia i kierowania 
zespołem po to, aby skłonić ludzi do podążania w 
obranym przez nas kierunku.

 Czyniąc to angażujemy własne ja.
 Niepodjęcie działania, bądź nie wykonanie 
zadeklarowanego zadania, może wywołać w nas 
dysonans ( nieprzyjemne napięcie) wynikający z 
niezgodności tego co zapowiedzieliśmy, że zrobimy 
(działanie) z tym co robimy (brak działania). 

Zaistniałe napięcie motywuje nas do jego usunięcia. 
Najkorzystniejsze dla nas jest podjęcie działania. Jeżeli 
tego nie zrobimy może ucierpieć nasza sama ocena oraz 
nie będziemy w stanie usunąć dysonansu, gdyż mamy 
świadków naszego niepowodzenia.

1. Deklaracja innym tego, co mamy 
zrobić.

Podstawowa czynność. Jeśli wiemy co jest dla nas 
naprawdę ważne i na czym nam zależy, łatwiej jest się za 
to zabrać. Jeżeli dane zadanie jest dla nas bardzo istotne 
może to wzbudzić w nas motywację wewnętrzną, czyli 
tendencję do podejmowania                  i kontynuowania 
działania ze względu na samą treść tej aktywności. 

Oznacza to, że samo działanie będzie dla nas ważne            
                   i nagradzające, a zewnętrzna nagroda będąca 
konsekwencją tego działania odegra mniejszą rolę.

2. Analiza celów. 

Łatwo jest zaplanować sobie przyjemną nagrodę za 
wykonanie zadania. Motywuje to również do pracy, 
ponieważ kieruje nasze myśli na oczekiwaną nagrodę, a 
nie na trudy podejmowanego działania. Pozytywne 
myśli i uczucia względem nagrody mogą zostać 
przeniesione na myśli i uczucia względem działania. 
Początkowo nieprzyjemne działanie może stać się dla 
nas czymś pozytywnym.

3. Zaplanowanie nagrody za osiągnięcie  
celu. 

 Dobrze jest wyobrazić sobie to, co ma zostać zrobione, to 
co chcemy osiągnąć. 
Dzięki wizualizacji możemy przekształcić abstrakcyjny cel 
w żywy, realny obraz.
Sprawia to, że może wytworzyć się rzeczywiste 
pobudzenie fizjologiczne - niezbędny motor do podjęcia 
działania.

4. Wizualizacja celu - twórcze 
wykorzystanie  
    wyobraźni.

Negatywne konsekwencje są swego rodzaju 
stratą,              a ludzie nie lubią tracić. 

Świadomość tego, że niepodjęcie danego 
działania narazi nas na pewną stratę, może 
zachęcić nas do podjęcia tego działania i 
uniknięcia owej straty.

5. Analiza negatywnych konsekwencji  
    niezrealizowania celu. 

Świadomość tego, jakie korzyści możemy mieć z 
podjęcia działania, a zarazem co stracimy (nie 
doświadczając pozytywów) może mieć wpływ 
motywujący.

6. Analiza pozytywnych konsekwencji   
    zrealizowania celu. 

Pierwsze 5 minut jest najważniejsze -jeśli już coś 
zaczniemy robić łatwiej jest to kontynuować. 

Jeśli rozpoczęcie działania będziemy ciągle 
odkładać na później (o kolejne 5 minut itd.) to 
prawdopodobnie nie wykonamy go w ogóle.

7. Gwarancja 5 minut - 
najtrudniejszy jest pierwszy krok, 
trzeba po prostu zacząć.

Jeżeli zaczniemy od czegoś prostego, bardzo 
prawdopodobne, że na początku naszego działania 
osiągniemy sukces, a to zachęci nas do dalszej pracy. 
Jeśli zaczniemy od czegoś trudnego możemy ponieść 
porażkę, która zniechęci do kolejnych działań.

8. Rozpoczęcie zadania od czegoś 
prostego. 

Duże zadanie do wykonania, to duży kawałek sera bez 
dziur. 

Z tego zadania można wyodrębnić mniejsze zadania, 
które są proste, mechaniczne i zajmują nie więcej niż 5-
10 minut. 

W wolnych chwilach można zacząć od wykonywania 
właśnie tych zadań (zawsze można znaleźć kilka 
wolnych minut w ciągu dnia, po co je tracić?) Pracując 
tą metodą w końcu okaże się, że duże zadanie - duży 
kawałek sera - stanie się serem szwajcarskim, który ma 
więcej dziur niż sera. Dziury te to już wykonane małe 
zadania.

9. Metoda szwajcarskiego sera 

10. Podniesienie znajomości 
przedmiotu. 

Łatwiej zabrać się do robienia czegoś, o czym dużo 
wiemy, zadanie nie wydaje się takie trudne. Dla 
kompletnego laika w danej dziedzinie może jawić się 
jako niewykonalne, co zniechęci go do działania. 

Znajomość przedmiotu umożliwia lepszą organizację 
działania, pozwala na wydzielenie z dużego zadania 
mniejszych (patrz: punkt 9.), które można szybko 
wykonać, dzięki czemu efektywniej wykorzystujemy czas 
i nasze umiejętności. Wszystko to uprawdopodabnia 
sukces - a chętniej zabieramy się za to, co kończy się 
pozytywnie.

1. Gdy na szczycie czujesz się samotny, to znaczy, że gdzieś popełniasz błąd 
2. Osobą, którą najtrudniej zarządzać, jesteś ty sam
3. Kluczowe momenty, które definiują twoje przywództwo 
4.  Gdy trafi cię kopniak w tyłek, wiesz, że jesteś na przedzie 
5. Nie przepracuj w życiu ani jednego dnia 
6. Najlepsi liderzy są dobrymi słuchaczami 
7. Poznaj swoje silne strony i wykorzystaj je 
8. Podstawowym obowiązkiem lidera jest dostrzeganie rzeczywistości 
9. Gdy chcesz ocenić, jak radzi sobie lider, przyjrzyj się ludziom, którymi 

zarządza 

10. Nie wysyłaj kaczek do szkoły dla orłów 
11. Koncentruj się na tym, co najważniejsze 
12. Największym błędem, jaki popełniasz, jest brak pytania o to, jaki błąd 

popełniasz 

13. Nie zarządzaj czasem, zarządzaj swoim życiem 
14. Nieustannie się ucz, byś nadal mógł być efektywnym liderem 
15. Liderzy wyróżniają się w trudnych chwilach 
16. Ludzie porzucają ludzi, a nie firmy 
17. Doświadczenie nie jest najlepszym nauczycielem 
18. Zebranie przyniesie korzyść wtedy, gdy rozpoczniesz je, zanim się zacznie 
19. Ceń relacje z ludźmi, nie tylko wspinaczkę 
20. Podejmowane przez ciebie decyzje określają, kim jesteś 
21. Wsparcie możesz wypożyczać, lecz nigdy go nie dawaj 
22. Gdy coś zyskujesz, musisz z czegoś zrezygnować 
23. Ci, z którymi rozpoczynasz podróż, rzadko docierają z tobą do celu 
24. Niewielu liderów osiąga sukces, jeżeli nie chcą tego otaczający ich ludzie 
25. Odpowiedzi dostajesz tylko na te pytania, które zadajesz 
26. Ludzie podsumują twoje życie jednym zdaniem - wybierz teraz, jakie ono 

będzie 

W poszukiwaniu złotego środka:

Czy już wiesz, jaka /jaki masz być?

Zorientowany na ludzi?

Zorientowany na zadania?

"Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje 
Westerplatte, jakiś wymiar zadań, które trzeba podjąć i wypełnić, jakąś 
słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć, jakiś obowiązek, 
powinność, od której nie można się uchylić, nie można zdezerterować. 
Wreszcie, jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba utrzymać i 
obronić, tak jak to Westerplatte. Utrzymać i obronić,                 w sobie i 
wokół siebie, obronić dla siebie i dla innych." Jan Paweł II 

A może………….????

TWOJA DECYZJA!!!