Ustawa z dnia 30 października

2002 roku o ubezpieczeniu

społecznym z tytułu

wypadków przy pracy i

chorób zawodowych ( tekst

jednolity Dz. U. z 2009 roku

Nr 167, poz. 1322 ), zwana

dalej ustawą wypadkową.

Uraz

lub

śmierć

przyczyna

zewnętrzna

związku

z pracą

nagłe

Wypadek

jako

zdarzenie

Wypadki przy pracy

Piramida zdarzeń wypadkowych Heinricha

Wypadki śmiertelne
Poważne obrażenia
Lekkie obrażenia
Tylko straty
materialne

Wypadki
Zdarzenia
prawie
wypadkowe
Niebezpieczne
sytuacje

Zdarzenia

prawie

wypadkowe

Model powstawania zdarze

wypadkowych

Błędy

organizacji

zarządzani

Awarie

techniczn

Niebezpieczn

e sytuacje

lub

zagrożenie

Błędy

ludzkie

Rozwój

wypadku

Odpowiednie

środki

bezpieczeństwa

Reakcja

obronna lub

działanie

ASB

NIE

TAK

Powrót

do normalnej

pracy

Zdarzenie

prawie

wypadkowe

TAK

Wypadek

NIE

ASB

- automatyka

- systemu

bezpieczeństwa

Nagłość zdarzenia

Nagłość zdarzenia oznacza, że wypadek przy pracy

został spowodowany zdarzeniem, które przerywa

normalny tryb pracy zawodowej, to jest normalny

tryb funkcjonowania w środowisku pracy.

Zdarzenie to nie musi więc polegać tylko na

jednorazowym, momentalnym wystąpieniu

wypadku (np. upadek z rusztowania,

okaleczenie przez maszynę, wybuch kotła

itp.) - co najczęściej ma miejsce, lecz może

również mieć przez pewien czas charakter

ciągły, nie przekraczający jednak trwania

jednej dniówki roboczej.

Nagłość zdarzenia

Przełomowe znaczenie dla rozstrzygnięcia tej kwestii

miał wyrok Trybunału Ubezpieczeń Społecznych z

dnia 19 września 1958 r. (nr IR III 140/58).

Przyjęto

wówczas,

że

cechę

„nagłości”

Przyjęto

wówczas,

że

cechę

„nagłości”

zdarzenie, którego czas trwania nie przekracza

jednej dniówki roboczej.

Zdarzeniem nagłym jest więc zarówno trwający kilka

sekund kontakt dłoni stolarza z piłą tarczową, jak i

kilkugodzinne oddziaływanie na palacza kotłów

centralnego ogrzewania tlenku węgla (czadu).

„Nagłość” określa czas oddziaływania czynnika

niebezpiecznego na organizm człowieka. Skutki

tego oddziaływania mogą ujawnić się natychmiast

lub dopiero po pewnym czasie - po kilku dniach, a

nawet tygodniach.

Nagłość zdarzenia

Zdarzenie ma miejsce wówczas, gdy występuje

w ciągu jednej dniówki roboczej, włącznie z

drogą do i z pracy. Zdarzenie będące istotnym

zewnętrznym

czynnikiem

wywołującym

negatywna reakcję organizmu i stanowiące

przyczynę wypadku przy pracy, posiada cechę

nagłości tylko wtedy, gdy przebiega w czasie

nie dłuższym niż trwanie dnia pracy.

Wyrok SN z dnia 30 czerwca 1999 r. – sygn. akt. II UKN 24/99,

OSNP 2000/18/697

Nagłość zdarzenia

§
Dla

oceny,

czy

zdarzenie

jest

wypadkiem rzy pracy nie ma
znaczenia

data,

której

poszkodowany zgłosił się do lekarza
oraz symbol choroby umieszczony
na zwolnieniu lekarskim.

Wyrok SN z dnia 13 maja 1997 r. – sygn.

akt II UKN 115/97, OSNP 1998/5/159.

Uraz

Uraz

– to uszkodzenie tkanek ciała

lub narządu człowieka wskutek

działania czynnika zewnętrznego.

Podstawą do uznania zdarzenia za wypadek jest

również niezdolność do pracy z powodu

choroby będącej konsekwencją tego zdarzenia.

Za wypadek może być uznane zdarzenie

niebędące przyczyną czasowej niezdolności do

pracy,

ale

powodujące

uraz

poszkodowanego.

Zewnętrzna przyczyna

Przyczyna zewnętrzna to czynnik sprawczy

pochodzący

spoza

organizmu

poszkodowanego, zdolny do wywołania w

określonych warunkach szkodliwe skutki, w

tym także pogorszyć stan zdrowia pracownika

dotkniętego już schorzeniem samoistnym.

Najczęściej przyczyna zewnętrzna powstaje

wskutek:

urazów

mechanicznych,

chemicznych,

spowodowanych

przez

narzędzia pracy, działanie zbyt wysokich lub

niskich

temperatur,

działanie

energii

elektrycznej, wysiłek pracownika.

Zewnętrzna przyczyna

§
Przyczyną zewnętrzną wypadku przy pracy może być

wykonywanie codziennych obowiązków pracowniczych,

jeżeli przyczyniły się w znaczącym stopniu do

pogorszenia samoistnej choroby pracownika.

Wyrok SN z dn. 5 lutego 1997 r. syg. akt II UKN 85/96, OSNP

1997/19/386

§
W związku z ustanowionym zakazem dopuszczenia

pracownika do pracy bez aktualnego orzeczenia

lekarskiego, za zewnętrzną przyczynę wypadku można

przyjąć dopuszczenie do pracy bez przeprowadzenia

badań kontrolnych lub na podstawie orzeczenia

lekarskiego

wydanego

upływie

terminu

obowiązującego do przeprowadzenia tych badań albo

w przypadku oczywistej błędności tego orzeczenia.

Wyrok SN z dnia 7 lutego 2006 r. syg. akt II UK 192/05 M.P.Pr.

2006/5/269.

Związek z pracą

zachodzi

wówczas, gdy

istotną

przyczyną

wypadku jest

pełnienie przez

pracownika

obowiązków

wynikających ze

stosunku pracy

bądź związanych

z nim czynności.

(związek
czasowy)

(związek
miejscowy)

(związek
funkcjonalny)

Związek z pracą

Związek z praca nie musi być przyczynowy, ale

jak wskazuje SN adekwatny.

Wyrok SN z dnia 11 sierpnia 1994 r. syg. akt II PRN

1/94, OSNP 1995/3/34

Związek z pracą istnieje wówczas, gdy

zdarzenie nastąpiło podczas lub w związku z

wykonywaniem przez pracownika zwykłych

czynności wchodzących w zakres jego

obowiązków albo poleceń przełożonych,

względnie podczas lub w związku z

wykonywaniem przez pracownika czynności

w interesie zakładu pracy i w czasie

pozostawania pracownika w dyspozycji

zakładu pracy.

W doktrynie panuje przekonanie, że związek

ten

nie

musi

przejawiać

się

jako

przyczynowy, co oznacza, że praca nie musi

być bezpośrednią przyczyna zdarzenia.

Związek z pracą, który będzie miał miejsce

tylko

wówczas,

gdy

zdarzenie

wypadkowe nastąpiło:

podczas lub w związku z wykonywaniem przez

pracownika zwykłych czynności lub poleceń

przełożonego;

podczas bądź w związku z wykonywaniem

przez

pracownika

czynności

rzecz

pracodawcy, nawet bez poleceń;

- w czasie pozostawania pracownika w

dyspozycji pracodawcy w drodze między

siedzibą

pracodawcy

miejscem

wykonywania obowiązku wynikającego ze

stosunku pracy.

W ustawie w sposób enumeratywny zostały

wyliczone sytuacje, w których gdyby wystąpiły

u ubezpieczonego te zdarzenia należy je

traktować na równi z wypadkiem przy pracy:

w czasie podróży służbowej w okolicznościach

innych, niż te określone w art. 3 ust. 1 ustawy,

chyba, że wypadek był następstwem postępowania

pracownika, które nie pozostawało w związku z

powierzonymi mu zadaniami;

podczas

szkolenia

zakresie

powszechnej

samoobrony;

przy wykonywaniu zadań zleconych przez działające

u pracodawcy organizacje związkowe.

W ustawie w sposób enumeratywny

zostały wyliczone sytuacje, w których

gdyby wystąpiły u ubezpieczonego te

zdarzenia należy je traktować na równi z

wypadkiem przy pracy. Są to następujące

zdarzenie, które należy z prawnego

punktu widzenia traktować, rozpatrywać

i postępować w sposób analogiczny jak w

przypadku wypadków przy pracy.

Art. 3 ust. 2 ustawy wypadkowej

KATASTROFA

zdarzenie

w wyniku, którego doszło do

znacznych start materialnych, bądź doszło do

lub mogło dojść do licznych ofiar w ludziach.

Zał. Nr 1 do zarządzenia nr 23/2008 GIP z dnia 1.07.2008 r. w sprawie

zasad badania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy oraz

kontroli stosowania przez pracodawców środków zapobiegających tym

wypadkom.

Katastrofa budowlana

Katastrofą

budowlaną

jest

niezamierzone,

gwałtowne

zniszczenie obiektu budowlanego lub
jego części, a także konstrukcyjnych
elementów rusztowań i obudowy
wykopów.

Art. 73 ust. 1 ustawy Prawo budowlane (Dz. U.

03.207.2016)

Wypadek lub poważny wypadek

kolejowy

art. 4 pkt 45 ustawy z dnia 28 marca 2993 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. nr 86, poz.
789 z późn. zm.)

wypadek

niezamierzone

nagłe

zdarzenie  lub  ciąg  takich  zdarzeń  z  udziałem
pojazdu  kolejowego,  powodujące  negatywne
konsekwencje  dla  zdrowia  ludzkiego,  mienia  lub
środowiska;  do  wypadków  zalicza  się  w
szczególności:
a)  kolizje,
b)  wykolejenia,
c)  zdarzenia na przejazdach,
d)  zdarzenia  z  udziałem  osób  spowodowane
przez pojazd kolejowy będący w ruchu,
e) pożar pojazdu kolejowego;

poważny wypadek - wypadek spowodowany

kolizją, wykolejeniem pociągu lub innym

podobnym zdarzeniem:

a) z przynajmniej jedną ofiarą śmiertelną lub

przynajmniej pięcioma ciężko rannymi,

b) powodujący znaczne zniszczenie pojazdu

kolejowego,

infrastruktury

kolejowej

lub

środowiska, które mogą zostać natychmiast

oszacowane przez komisję badającą wypadek

na co najmniej 2 miliony euro, mający

oczywisty wpływ na regulacje bezpieczeństwa

kolei lub na zarządzanie bezpieczeństwem;

art. 4 pkt 46 ustawy z dnia 28 marca 2993 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. nr 86,
poz. 789 z późn. zm.)

Poważne awarie



były następstwem pożaru, eksplozji lub uwolnienia w trakcie procesu

przemysłowego co najmniej 5% ilości jednej z substancji niebezpiecznych

decydujących o zaliczeniu zakładu do zakładu o dużym ryzyku wystąpienia

awarii



były następstwem pożaru, eksplozji lub uwolnienia w trakcie procesu

przemysłowego, magazynowania lub transportu dowolnej ilości co najmniej

jednej z substancji niebezpiecznych jeżeli powodują co najmniej jeden ze

skutków spośród następujących rodzajów skutków:
a)  skutki wobec osób,
b)  szkody w środowisku,
c)  szkody w mieniu,
d)  negatywne  skutki  wykraczające  poza  terytorium  Rzeczypospolitej

Polskiej;



były następstwem uwolnienia w trakcie magazynowania lub transportu

dowolnej substancji, która ze względu na swoje właściwości lub ilość może

być niebezpieczna dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska, prowadząc

przynajmniej do jednego ze skutków spośród rodzajów skutków, o których

mowa w pkt 2 lit. a-d.
§ 2 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 30 grudnia 2002 r. w sprawie

poważnych awarii objętych obowiązkiem zgłoszenia do Głównego

Inspektora Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2003 r. nr 5, poz. 58)

Poważne awarie



Zdarzenie, w szczególności emisja, pożar

lub eksplozja, powstałe w trakcie procesu

przemysłowego,

magazynowania

lub

transportu, w których występuje jedna lub

więcej

niebezpiecznych

substancji,

prowadzące

natychmiastowego

powstania zagrożenia życia lub zdrowia

ludzi lub środowiska, lub powstania

takiego zagrożenia z opóźnieniem.

PN-N- 18001:2004 Systemy zarządzania bezpieczeństwem i
higieną pracy. Wyagania

Wydarzenie potencjalnie

wypadkowe



Niebezpieczne

zdarzenie,

związane

wykonywaną pracą, podczas którego nie

dochodzi do urazów lub pogorszenia stanu

zdrowia.



(wydarzenie

wypadkowe

bezurazowe)

–

zdarzenie, które mogło lub spowodowało

stratę,



PN-N 18001:2004

Systemy zarządzania bezpieczeństwem
i higieną pracy. Wymagania.



Załącznik nr 1

do zarządzenia nr 23/2008 GIP

Rodzaje wypadków

Wypadki pozazawodowe

Urazy przy czynnościach nie

pozostających w związku z pracą

zawodową, np. podczas

wypoczynku, przy pracach

domowych.

Wypadki zawodowe:



Wypadek przy pracy



wypadek traktowany na równi z wypadkiem

przy pracy,



wypadek przy innych czynnościach, w tym

wypadek przy pracy świadczonej na innej

podstawie niż umowa o pracę, np. umowa

zlecenie, umowa agencyjna, umowa o

dzieło,



wypadek w drodze do pracy i z pracy.



wypadek przy pracy rolniczej.

Trójkąt relacji wypadków

Najważniejsze znaczenie ma udowodnienie, że zawał serca

został wywołany przyczyną zewnętrzną, a nie przyczyną

wewnętrzną - stanem zdrowia pracownika.

Przyczyny wystąpienia zawału serca

Do wystąpienia zawału serca mogą doprowadzić zarówno

przyczyny

wewnętrzne,

jak

zewnętrzne.

Przyczyny

wewnętrzne łączą się ze stanem zdrowia organizmu człowieka,

jego właściwościami oraz predyspozycjami ustrojowymi. Jeśli

dodatkowo są powody zewnętrzne wywołujące zawał, to do

uznania zdarzenia za wypadek przy pracy istotne znaczenie

ma rodzaj tych zewnętrznych i ich rola w wystąpieniu zawału.
Przyczyna pochodząca ze świata zewnętrznego, czyli leżąca

poza

organizmem

pracownika,

jest

traktowana

jako

zewnętrzna. Samo ujawnienie się podczas pracy schorzeń

samoistnych nie będzie więc taką przyczyną. Z drugiej jednak

strony nie będzie wymagane, aby czynniki zewnętrzne

(przyczyny zewnętrzne) były jedyną przyczyną pogorszenia się

stanu zdrowia pracownika. Ważne jest, aby dany czynnik ze

świata zewnętrznego przyczynił się do powstania uszczerbku

na zdrowiu. Związku przyczynowego między szkodą na osobie

(urazem) a przyczyną zewnętrzną nie przerywa wystąpienie

innych przyczyn ubocznych o charakterze wewnętrznym, jak

np. samoistnego schorzenia.

Wypadek śmiertelny

–

uważa się wypadek, w

wyniku którego nastąpiła śmierć w okresie

nieprzekraczającym 6 miesięcy od dnia wypadku;

Wypadek ciężki

–

uważa się wypadek, w wyniku

którego nastąpiło ciężkie uszkodzenie ciała albo rozstrój

zdrowia, naruszające podstawowe funkcje organizmu, a

także choroba nieuleczalna lub zagrażająca życiu, trwała

choroba psychiczna, całkowita lub częściowa niezdolność do

pracy w zawodzie albo trwałe, istotne zeszpecenie lub

zniekształcenie ciała.

Wypadek zbiorowy

–

uważa się wypadek,

któremu w wyniku tego samego zdarzenia uległy co

najmniej dwie osoby.

Wina -

musi być udowodniona,. Utrata

prawa do świadczeń nastąpi, gdy

ubezpieczonemu w dokumentacji:



zostanie udowodnione, że wyłączną

przyczyną wypadku przy pracy, lub

wypadku zrównanego z wypadkiem przy

pracy było naruszenie przez

ubezpieczonego przepisów dotyczących

ochrony zdrowia lub życia i

spowodowane przez niego umyślnie lub

wskutek rażącego niedbalstwa;



zostanie udowodnione, że będąc w

stanie nietrzeźwości, lub pod wpływem

środków odurzających albo środków

psychotropowych w sposób istotny

przyczynił się swoim zachowaniem do

zdarzenia wypadkowego. Jako dowód

przedkłada się wyniki z badań, na które

ubezpieczonego powinien być

bezwzględnie skierować, gdy zachodzi

uzasadnione podejrzenie.

Odmowa przyznania świadczeń z funduszu

wypadkowego przez ZUS w drodze decyzji

mającej charakter decyzji administracyjnej

następuje w sytuacji, gdy:

- nie zostanie przedstawiony protokół powypadkowy

lub karta wypadku;

- w protokole powypadkowym, lub karcie wypadku

zdarzenie nie zostanie uznane za wypadek przy

pracy w rozumieniu przepisów ustawy

wypadkowej;

protokół powypadkowy lub karta wypadku

zawierają stwierdzenia bezpodstawne.

Art. 22 ust. 1 i 2 ustawy wypadkowej

Ustawa z dnia 30.10.2002 roku o

zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub
chorób zawodowych powstałych w
szczególnych okolicznościach (Dz. U. Nr
199, poz. 1674 z póź. zm.).

Za wypadek w szczególnych okolicznościach

uważa się zdarzenie nagłe wywołane
przyczyną zewnętrzną, które powoduje
uraz lub śmierć, które nastąpiło podczas:



Ratowania innych osób od grożącego ich

życiu niebezpieczeństwa;



Chronienie własności publicznej przed

grożącą jej szkodą;



Udzielaniu przedstawicielowi organu

państwowego lub organu samorządu

terytorialnego pomocy przy spełnianiu

czynności urzędowych;



Ścigania lub ujmowania osób podejrzanych

o popełnienie przestępstwa lub chronieniu

innych osób przed napaścią;



Wykonywania funkcji radnego lub członka

komisji rady wszystkich jednostek

samorządu terytorialnego albo

wykonywania przez sołtysa czynności

związanych z tym stanowiskiem;



Wykonywania funkcji ławnika w sądzie;



Zajęć dydaktycznych, wychowawczych

lub opiekuńczych, zajęć w szkole wyższej

lub na studiach doktoranckich albo w

czasie odbywania praktyki przewidzianej

organizacją studiów lub nauki;



Pracy w OHP;



Pracy wykonywanej w ramach terapii

zajęciowej w jednostkach organizacyjnych

pomocy społecznej oraz publicznych

zakładach opieki społecznej;



Wykonywania bezpośredniej ochrony przed

klęskami żywiołowymi;



Wykonywania funkcji członka komisji

powołanej przez organ państwowy lub organ

samorządu terytorialnego do

przeprowadzenia wyborów lub referendum;



Wykonywania świadczeń przez wolontariuszy;



Uczestnictwa w centrum integracji

społecznej.

Wyłączenie świadczeń następuje w

sytuacji:

utrata zdrowia lub życia nastąpiło z winy
umyślnej lub rażącego niedbalstwa;

utrata zdrowia lub życia spowodowana
została przez poszkodowanego w stanie
nietrzeźwości lub pod wpływem środków
odurzających.

Obowiązki pracodawcy:

Zabezpieczyć miejsce wypadku;

Zapewnić udzielenie pierwszej pomocy osobom

poszkodowanym;

Podjąć niezbędne środki eliminujące lub

ograniczające zagrożenie;

Niezwłocznie zawiadomić inspektora pracy,

prokuratora o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym

wypadku, jeżeli zachodzi prawdopodobieństwo, że

zdarzenie zostanie uznane za wypadek przy pracy;

Niezwłocznie ustalić okoliczności i przyczyny

wypadku;

Zastosować odpowiednie środki zapobiegające

podobnym wypadkom;

Sporządzić właściwą dokumentację wypadku.

Uwaga:

Ustalenie okoliczności i
przyczyn wypadku następuje
z urzędu, tak więc nie jest
obligatoryjne zgłoszenie.
Podstawą do wszczęcia
postępowania jest powzięcie
przez pracodawcę informacji
o zdarzeniu wypadkowym
w zakładzie pracy w
procesie pracy.

Pracownik, który uległ wypadkowi jeżeli

jego stan zdrowia na to pozwala jest
zobowiązany niezwłocznie zawiadomić
o wypadku swojego przełożonego.

Dla wypadku śmiertelnego, ciężkiego

lub zbiorowego stosuje się zgłoszenie
w formie meldunku.

Niezgłoszenie wypadku stanowi naruszenie jednego z

podstawowych

obowiązków

pracownika

poszkodowanego (jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala),

ale również wszystkich innych osób, które wiedziały o

zdarzeniu.
W razie wypadku przy pracy, pracodawca musi podjąć

niezbędne

działania

eliminujące

lub

ograniczające

zagrożenie. Przy braku zgłoszenia obowiązek ten nie

będzie zrealizowany, a zagrożenie, które nie zostało

zlikwidowane czy ograniczone, może być przyczyną

następnego, nawet poważniejszego wypadku.
Ukarać pracownika za opóźnione zgłoszenie wypadku

można tylko wówczas, gdy zespół powypadkowy uzna

zdarzenie za wypadek przy pracy.
Ukaraniu mogą podlegać:



sam poszkodowany,



świadkowie wypadku bowiem oni mają obowiązek

niezwłocznego

zawiadomienia

przełożonego

zauważonym w firmie wypadku,



przełożony poszkodowanego, który o wypadku wiedział

(był świadkiem) czy tylko się o nim dowiedział, gdyż ma

obowiązek zgłoszenia zdarzenia pracodawcy.

Prostą sprawą jest wyciągnięcie wniosków dyscyplinarnych, w

sytuacji, gdy w zakładzie obowiązują regulamin pracy

opisujący szczegółowo sposób postępowania w razie

zaistnienia wypadku przy pracy oraz określenie kary za

nieprzestrzeganie jego zapisów. Przy braku regulaminu

powoływać się należy na zapisy rozporządzenia o badaniu

wypadków przy pracy i zapisy Kodeksu pracy.
Czasem już sam fakt nieuznania zdarzenia za wypadek przy

pracy, np. z braku wystarczających dowodów (niedostępni

świadkowie, brak możliwości odtworzenia sytuacji) może być

również potraktowany jako rodzaj kary.
Za opóźnione zgłoszenie wypadku lub jego niezgłoszenie

przez osoby do tego zobowiązane można zastosować karę:
1. Upomnienia.
2. Nagany:



gdyż taka kara grozi za nieprzestrzeganie przez pracownika:



ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy,



przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy,



przepisów przeciwpożarowych.

3. Pieniężną
Taka kara grozi za nieprzestrzeganie przez pracownika

przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy

Naruszenie powiadomienia

odpowiednich organów o zdarzeniu
stanowi:

- Wykroczenie przeciwko prawom

pracownika – jeżeli jest nieumyślne –
art.. 283 § 2 pkt. 6 Kp, albo

- Przestępstwo – jeżeli czyn popełniono

z winy umyślnej – art. 221 Kk

Zabezpieczenie miejsca wypadku –

obejmuje:

zabezpieczenie przed dostępem osób nieuprawnionych;

zabezpieczenie maszyn i urządzeń przed uruchomieniem;

zakaz przemieszczania i ruszania przedmiotów w

scenografii zdarzenia.

Zgodę na przywrócenie porządku pracy wydają:
+ pracodawca po uzgodnieniu z sip po dokonaniu szkicu lub

fotografii miejsca wypadku;

+ pracodawca po ustaleniach z inspektorem pracy.

Uwaga:
Samowolna zmiana scenografii miejsca jest dopuszczalna,

jeżeli zachodzi konieczność prowadzenia akcji ratowniczej.

Pracodawca musi zapewnić sprawnie

funkcjonujący system pierwszej

pomocy medycznej obejmujący:

Punkty pierwszej pomocy, przy pracach związanych

z wydzielaniem się par, gazów albo pyłów i

substancji posiadających właściwości toksyczne;

Apteczki.

Punkty i apteczki powinny być rozlokowane po

konsultacjach z lekarzem profilaktykiem w

widocznych miejscach z dostępnym wykazem

zawartości.

W każdej komórce powinien się znajdować wykaz

pracowników przeszkolonych do udzielania

pierwszej pomocy.

Pracodawca

zobowiązany

jest ustalić i

powołać do

zbadania

przyczyn i

okoliczności

wypadku zespół

powypadkowy,

który musi się

składać z dwóch

członków.

Zakład

do 100 osób –

pracodawca

Pracodawca

(zamiast bhp)

Specjalista spoza

zakładu pracy

lub

pracownik p.o.

służby bhp

SIP

lub

pracownik zatrudniony

przy innej pracy

Zakład pracy

powyżej 100 osób –

pracodawca

Pracownik

Służby bhp

SIP

Pracownik

przedstawiciel

pracowników

Zespół powypadkowy jest zobowiązany

przystąpić do wyjaśnienia przyczyn i

okoliczności wypadku niezwłocznie

po otrzymaniu informacji o zdarzeniu.

W szczególności zespół powypadkowy

jest zobowiązany do:

dokonania oględzin miejsca zdarzenia;

zbadania stanu technicznego maszyn i urządzeń;

zbadania okoliczności, które mogły mieć wpływ na

powstanie wypadku;

sporządzenia szkicu lub fotografii miejsca zdarzenia;

Wysłuchania poszkodowanego, jeżeli stan zdrowia

na to pozwala;

wysłuchania świadków zdarzenia;

zasięgnięcia opinii lekarza, lub innych specjalistów

w zakresie oceny skutków wypadku;

zebrania dowodów dotyczących wypadku;

dokonania prawnej kwalifikacji zdarzenia zgodnie z

art.. 3 ust. 1 i 2 ustawy wypadkowej

określenia środków profilaktycznych oraz wniosków

wynikających z oceny ryzyka zawodowego na

stanowisku, na którym nastąpił wypadek.

Jeżeli wypadek miał rozmiary katastrofy albo

spowodował zagrożenie dla bezpieczeństwa

publicznego, zespół powypadkowy uwzględnia

ustalenia specjalistów powołanych przez

właściwego ministra, wojewodę, lub organ

sprawujący nadzór nad przedsiębiorstwem.

Postępowanie przy wypadku na terenie innego

zakładu pracy:

- oceny kwalifikacji zdarzenia dokonuje zespół

powypadkowy pracownika, przy współudziale i

obecności pracodawcy, na którego terenie wypadek

miał miejsce;

- pracodawca „obcy” jest zobowiązany do: zapewnienia

udzielenia pomocy, zabezpieczenia miejsca wypadku,

zawiadomienia

pracodawcy

właściwego,

udostępnienia miejsca wypadku, wszelkich materiałów

i informacji;

na wniosek pracodawcy pracownika poszkodowanego,

pracodawca, na terenie którego nastąpił wypadek

sporządza dokumentację, ale po przesłaniu zatwierdza

ją pracodawca poszkodowanego pracownika.

Uwaga:
W przypadku pracownika tymczasowego obowiązki bhp, w tym

postępowanie powypadkowe scedowane zostało na pracodawcę

użytkownika

Dokumentacja powypadkowa

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW

z dnia 28 lipca 1998 r.

w sprawie ustalania okoliczności i
przyczyn wypadków przy pracy
oraz

sposobu

ich

dokumentowania, a także zakresu
informacji

zamieszczanych

rejestrze wypadków przy pracy.

Dz. U. z dnia 4 września 1998 r. Nr 115, poz. 744
2006.12.13

zm. Dz.U.215.1582

Rejestr

wypadków

Statystyczna

karta

Karta

wypadku

w drodze

do i z

Karta

wypadku

protokół

dokumentacja

Podstawowym dokumentem, który musi

sporządzić zespół powypadkowy jest

protokół ustalania okoliczności i przyczyn

wypadku – zwany powypadkowym.

Na jego sporządzenie zespół ma 14 dni od

dnia, w którym powziął wiadomość o

zdarzeniu wypadkowym.

Przekroczenie tego terminu może tylko

nastąpić w sytuacji, gdy wystąpią

uzasadnione trudności uniemożliwiające

opracowanie dokumentu.

Uwaga:
Uzasadnienie przekroczenia terminu

należy podać w pkt. 12 protokołu.

W sytuacji, gdy zespół powypadkowy

stwierdza, że dane zdarzenie nie

było wypadkiem przy pracy, albo

zachodzą okoliczności do

pozbawienia poszkodowanego

świadczeń z ubezpieczenia

wypadkowego, to wymagane jest

bardzo szczegółowe uzasadnienie

takiego stanowiska, ze wskazaniem

dowodów potwierdzających taką

tezę.

Zespół powypadkowy po sporządzeniu

protokołu zapoznaje z jego treścią

poszkodowanego, lub członków

rodziny zmarłego pracownika ( wg

art.. 13 ustawy wypadkowej ) przed

jego zatwierdzeniem oraz pouczyć go

o prawie wniesienia zastrzeżeń do

ustaleń z protokołu.

Wszystkie zastrzeżenia i uwagi należy

w formie pisemnej dołączyć do

protokołu. Poszkodowany lub rodzina

podpisuje protokół po zapoznaniu się

w pkt. 13.

Zespół powypadkowy jest zobowiązany

sporządzić protokół w niezbędnej liczbie

egzemplarzy, w większości przypadków

jest to liczba 5 dla:

Poszkodowanego, lub członków rodziny –

oryginał;

Właściwego terenowo organu PIP dla

wypadków śmiertelnych, ciężkich i

zbiorowych – kopia – art.. 10 ust. 1 pkt. 1 i

art.. 11 pkt. 6 ustawy o PIP;

organu założycielskiego lub nadzorującego

– kopia;

ZUS, jeżeli poszkodowany ubiega się o

odszkodowanie – kopia;

pracodawcy, który przechowuje ją przez

okres 10 lat – kopia – art.. 234 § 3

Kp.

Protokół powypadkowy zatwierdza

pracodawca nie później niż w
terminie 5 dni od dnia jego
sporządzenia.

Jeżeli do protokołu zostały wniesione

uwagi lub zastrzeżenia albo nie
odpowiada on wymaganiom
formalnym, pracodawca powinien
zwrócić niezatwierdzony protokół
zespołowi powypadkowemu.

Zespół powypadkowy po otrzymaniu

niezatwierdzonego protokołu w terminie

5 dni sporządza nowy protokół, do

którego dołącza niezatwierdzony

protokół.

Zatwierdzony protokół zakład pracy

przekazuje niezwłocznie:

poszkodowanemu lub członkom rodziny

właściwemu inspektorowi pracy;

organowi założycielskiemu – na żądanie

Uwaga:
Pracownik może się od treści protokołu

odwołać do sądu pracy. Orzeczenie sądu

jest wiążące zarówno dla pracodawcy jak

i ZUS.

Art. 13 ust. 2 o ubezpieczeniu

społecznym z tytułu wypadków przy

pracy i chorób zawodowych.

Członkami

rodziny

uprawnionymi

odszkodowania są:

1) małżonek, z zastrzeżeniem ust. 3;

2) dzieci własne, dzieci drugiego małżonka, dzieci przysposobione

oraz przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem

pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, w tym również w

ramach rodziny zastępczej, spełniające w dniu śmierci

ubezpieczonego lub rencisty warunki uzyskania renty rodzinnej;

3) rodzice, osoby przysposabiające, macocha oraz ojczym, jeżeli w

dniu śmierci ubezpieczonego lub rencisty prowadzili z nim

wspólne gospodarstwo domowe lub jeżeli ubezpieczony lub

rencista bezpośrednio przed śmiercią przyczyniał się do ich

utrzymania albo jeżeli ustalone zostało wyrokiem lub ugodą

sądową prawo do alimentów z jego strony.

3. Jednorazowe odszkodowanie nie przysługuje małżonkowi w

przypadku orzeczonej separacji.

P r o t o k ó ł N r /

r .

u s t a l e n i a o k o l i c z n o ś c i i p r z y c z y n w y p a d k u p r z y p r a c y

1 . P o s z k o d o w a n y p r a c o w n i k j e s t z a t r u d n i o n y :

2 . Z e s p ó ł p o w y p a d k o w y w s k ł a d z i e :

d o k o n a ł w d n i a c h o d . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . d o . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . u s t a l e ń d o t y c z ą c y c h o k o l i c z n o ś c i i p r z y c z y n

w y p a d k u p r z y p r a c y , j a k i e m u w d n i u . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . o g o d z i n i e . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . u l e g ł ( a )

P a n ( i ) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . i m i ę o j c a . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

u r o d z o n y ( a ) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . w . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

z a m i e s z k a ł y ( a ) w . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

z a t r u d n i o n y ( a ) w . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . n a s t a n o w i s k u . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

3 . W y p a d e k z g ł o s i ł ( a ) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . w d n i u . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

4 . U s t a l o n o n a s t ę p u j ą c e o k o l i c z n o ś c i w y p a d k u :

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

p i e c z ą t k a p r a c o d a w c y

n a z w a l u b i m i ę i n a z w i s k o p r a c o d a w c y

a d r e s s i e d z i b y p r a c o d a w c y

n u m e r d o w o d u o s o b i s t e g o l u b i n n e g o d o k u m e n t u p o t w i e r d z a j ą c e g o t o ż s a m o ś ć p r a c o d a w c y

i m i ę i n a z w i s k o f u n k c j a

d a t a m i e j s c o w o ś ć

k o d p o c z t o w y m i e j s c o w o ś ć u l i c a n u m e r d o m u n u m e r l o k a l u

k o m ó r k a o r g a n i z a c y j n a n a z w a s t a n o w i s k a k o d z a w o d u

n u m e r d o w o d u o s o b i s t e g o l u b i n n e g o d o k u m e n t u

p o t w i e r d z a j ą c e g o t o ż s a m o ś ć p o s z k o d o w a n e g o

P E S E L N I P

k o d P K D

1 )

2 )

3 )

4 )

2 )

1 )

N I P R E G O N P E S E L

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

1 ) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

2 ) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

5 . U s t a l o n o n a s t ę p u j ą c e p r z y c z y n y w y p a d k u :

4 )

4 ) , 5 )

4 )

s t w i e r d z o n o n i e p r z e s t r z e g a n i e p r z e z p r a c o d a w c ę n a s t ę p u j ą c y c h p r z e p i s ó w p r a w a p r a c y , w s z c z e g ó l n o ś c i p r z e p i s ó w

s t w i e r d z o n o , ż e w y ł ą c z n ą p r z y c z y n ą w y p a d k u b y ł o n a r u s z e n i e p r z e z p o s z k o d o w a n e g o p r a c o w n i k a n a s t ę p u j ą c y c h

s t w i e r d z o n o s t a n n i e t r z e ź w o ś c i a l b o u ż y c i e p r z e z p o s z k o d o w a n e g o p r a c o w n i k a ś r o d k ó w o d u r z a j ą c y c h l u b

s u b s t a n c j i p s y c h o t r o p o w y c h p r z y c z y n i a j ą c e s i ę w z n a c z n y m s t o p n i u d o p o w s t a n i a w y p a d k u p r z y p r a c y

( w s k a z a ć d o w o d y , a w p r z y p a d k u o d m o w y p r z e z p o s z k o d o w a n e g o p o d d a n i a s i ę b a d a n i o m n a z a w a r t o ś ć t y c h
s u b s t a n c j i w o r g a n i z m i e – z a m i e ś c i ć i n f o r m a c j ę o t y m f a k c i e ) :

p r z e p i s ó w d o t y c z ą c y c h o c h r o n y ż y c i a i z d r o w i a , s p o w o d o w a n e p r z e z n i e g o u m y ś l n i e l u b w s k u t e k r a ż ą c e g o
n i e d b a l s t w a

( w s k a z a ć d o w o d y )

i z a s a d b e z p i e c z e ń s t w a i h i g i e n y p r a c y l u b i n n y c h p r z e p i s ó w d o t y c z ą c y c h o c h r o n y ż y c i a i z d r o w i a ( w s k a z a ć
d o w o d y ) :

6 . S k u t k i w y p a d k u

( r o d z a j i u m i e j s c o w i e n i e u r a z u )

7 . S t w i e r d z a s i ę , ż e w y p a d e k : J E S T N I E J E S T

6 )

4 )

6 )

8 . R o d z a j w y p a d k u :

9 . W n i o s k i i z a l e c e n i a p r o fi l a k t y c z n e :

i n d y w i d u a l n y

z b i o r o w y

ś m i e r t e l n y

c i ę ż k i

p o w o d u j ą c y c z a s o w ą n i e z d o l n o ś ć d o p r a c y

- w y p a d k i e m p r z y p r a c y
- t r a k t o w a n y n a r ó w n i z w y p a d k i e m p r z y p r a c y

c o u z a s a d n i a s i ę n a s t ę p u j ą c o :

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

1 0 . P o d p i s y c z ł o n k ó w z e s p o ł u p o w y p a d k o w e g o u c z e s t n i c z ą c y c h w u s t a l a n i u o k o l i c z n o ś c i i p r z y c z y n w y p a d k u :

c z y t e l n y p o d p i s

d a t a

i m i ę i n a z w i s k o p o s z k o d o w a n e g o p r a c o w n i k a l u b u p r a w n i o n e g o c z ł o n k a r o d z i n y d a t a p o d p i s

d a t a p o d p i s p r a c o d a w c y

6 )

1 ) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 ) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

1 1 . P r o t o k ó ł s p o r z ą d z o n o :

1 2 . P r z e s z k o d y l u b t r u d n o ś c i , k t ó r e u n i e m o ż l i w i ł y s p o r z ą d z e n i e p r o t o k o ł u w w y m a g a n y m t e r m i n i e 1 4 d n i :

1 3 . P o s z k o d o w a n e g o / c z ł o n k a r o d z i n y z a p o z n a n o z n i n i e j s z y m p r o t o k o ł e m o r a z p o u c z o n o o p r a w i e z g ł o s z e n i a d o
p r o t o k o ł u u w a g i z a s t r z e ż e ń ( z g ł o s z o n e u w a g i i z a s t r z e ż e n i a n a l e ż y d o ł ą c z y ć d o p r o t o k o ł u ) .

1 4 . P r o t o k ó ł z a t w i e r d z o n o :

1 5 . P o t w i e r d z e n i e o d b i o r u p r o t o k o ł u :

D a t a : d o r ę c z e n i a / p r z e s ł a n i a p r o t o k o ł u :

1 6 . W y k a z z a ł ą c z n i k ó w d o p r o t o k o ł u :

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

i m i ę i n a z w i s k o p o s z k o d o w a n e g o p r a c o w n i k a l u b u p r a w n i o n e g o c z ł o n k a r o d z i n y

p o d p i s / n r p r z e s y ł k i p o l e c o n e j

P O U C Z E N I E

P r z e d z a t w i e r d z e n i e m p r o t o k o ł u z e s p ó ł p o w y p a d k o w y z a p o z n a j e z t r e ś c i ą p r o t o k o ł u p o s z k o d o w a n e g o p r a c o w n i k a , a w r a z i e w y p a d k u ś m i e r t e l n e g o ,

I .

I I .

I I I .

u p r a w n i o n e g o c z ł o n k a r o d z i n y p r a c o w n i k a , k t ó r y m a p r a w o z g ł o s z e n i a u w a g i i z a s t r z e ż e ń d o u s t a l e ń z a w a r t y c h w p r o t o k o l e .
P o s z k o d o w a n y p r a c o w n i k , a w r a z i e w y p a d k u ś m i e r t e l n e g o , u p r a w n i o n y c z ł o n e k r o d z i n y z m a r ł e g o p r a c o w n i k a , m o ż e w y s t ą p i ć d o s ą d u r e j o n o w e g o

J e ż e l i n i e z o s t a ł n a d a n y N I P l u b R E G O N , p o d a ć P E S E L l u b n u m e r d o w o d u o s o b i s t e g o a l b o i n n e g o d o k u m e n t u p o t w i e r d z a j ą c e g o t o ż s a m o ś ć

p r a c o d a w c y .

1 )

2 )

3 )
4 )
5 )

6 )

J e ż e l i   n i e   z o s t a ł   n a d a n y   n u m e r   P E S E L   l u b   N I P ,   p o d a ć   n u m e r   d o w o d u   o s o b i s t e g o   a l b o   i n n e g o   d o k u m e n t u   p o t w i e r d z a j ą c e g o   t o ż s a m o ś ć
p o s z k o d o w a n e g o .
P o d a ć   p e ł n y   k o d   z a w o d u   ( s p e c j a l n o ś c i ) ,   t j .   s z e ś c i o c y f r o w y   s y m b o l   z g o d n y   z   o b o w i ą z u j ą c ą   k l a s y fi k a c j ą   z a w o d ó w   i   s p e c j a l n o ś c i .
J e ż e l i   z a b r a k n i e   m i e j s c a   n a   d r u k u ,   n a l e ż y   g o   u z u p e ł n i ć   k o l e j n ą   s t r o n ą   p o d p i s a n ą   p r z e z   c z ł o n k ó w   z e s p o ł u   p o w y p a d k o w e g o .
P r z e z   i n n e   p r z e p i s y   d o t y c z ą c e   o c h r o n y   ż y c i a   i   z d r o w i a   r o z u m i e   s i ę   n p .   p r z e p i s y   o   o c h r o n i e   p r z e c i w p o ż a r o w e j ,   o   d o z o r z e   t e c h n i c z n y m ,   p r z e p i s y
p r a w a   g e o l o g i c z n e g o   i   g ó r n i c z e g o ,   b u d o w l a n e g o ,   o   r u c h u   d r o g o w y m .
N i e p o t r z e b n e   s k r e ś l i ć .

– s ą d u p r a c y w . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . z p o w ó d z t w e m o u s t a l e n i e i s p r o s t o w a n i e p r o t o k o ł u n a
p o d s t a w i e a r t . 1 8 9 K o d e k s u p o s t ę p o w a n i a c y w i l n e g o . Z p o w ó d z t w e m t a k i m , w i n t e r e s i e p o s z k o d o w a n e g o p r a c o w n i k a , m o ż e w y s t ą p i ć r ó w n i e ż

o r g a n i z a c j a z w i ą z k o w a , d z i a ł a j ą c a u p r a c o d a w c y z a t r u d n i a j ą c e g o p o s z k o d o w a n e g o p r a c o w n i k a . R o s z c z e n i a z e s t o s u n k u p r a c y s ą w o l n e o d o p ł a t

s ą d o w y c h .

W p r z y p a d k u w y k o r z y s t a n i a k o m p u t e r a d o s p o r z ą d z e n i a p r o t o k o ł u d o p u s z c z a s i ę w e r s j ę c z a r n o - b i a ł ą d r u k u .

uwagi

sporządzenie nie później niż w ciągu 5 dni

nowego

protokołu

powypadkowego

(po

dokonaniu wyjaśnień i uzupełnień) gdy

właściwy

inspektor pracy

zwróci się do

pracodawcy z uzasadnionym wnioskiem o

ponowne ustalenie okoliczności i przyczyn

wypadku śmiertelnego, ciężkiego i zbiorowego

tylko w przypadku gdy protokół zawiera:

ustalenia

naruszające

prawa

pracownika,
- niewłaściwe wnioski profilaktyczne

uwagi

złożyć do protokołu powypadkowego

zdanie odrębne, które powinien
uzasadnić.

W przypadku rozbieżności zdań
członków zespołu powypadkowego,
o treści protokołu powypadkowego
decyduje pracodawca.

wnioski

Udokumentowane

protokole

ustalenia

zespołu

powypadkowego są podstawą do:



przekazania wniosku o odpowiednie świadczenia (wraz

z dokumentacją wypadku) do Zakładu Ubezpieczeń

Społecznych,



zarejestrowania wypadku w przedsiębiorstwie,



sporządzenia

statystycznej

karty

wypadku,

przekazywanej

odpowiedniego

Urzędu

Statystycznego.



nieprawidłowy skład zespołu powypadkowego,



pomijanie w opisie okoliczności wypadku elementów

istotnych dla ustalenia przyczyny wypadku,



nieustalenie

wszystkich

okoliczności

przyczyn

wypadku,

wnioski



brak

wskazania

przepisów

naruszonych

przez

pracodawcę,



zalecanie środków profilaktycznych nie wynikających

z treści protokołu,



sporządzenie protokołu po terminie bez podania

przyczyny opóźnienia,



opóźnienie w zatwierdzaniu protokołu,



brak zapoznania poszkodowanego z treścią protokółu

lub zapoznanie po zatwierdzeniu protokołu przez

pracodawcę,



uznanie, że wypadek był z winy pracownika bez

przedstawienia w protokóle dowodów tej winy.

Pracodawca ma obowiązek prowadzenia rejestru
wypadków na podstawie protokołów

powypadkowych.

Rejestr musi zawierać:

Imię i nazwisko poszkodowanego;

Miejsce i datę wypadku;

Informacje dotyczące skutków wypadku;

Datę sporządzenia protokołu powypadkowego;

Oznaczenie czy wypadek jest wypadkiem przy

pracy czy nie;

Datę przekazania do ZUS wniosku o

świadczenie z tytułu wypadku

Liczbę dni niezdolności do pracy

Wnioski i zalecenia profilaktyczne

Inne uwagi.

Na podstawie protokołu

powypadkowego pracodawca
sporządza statystyczną kartę
wypadku ( Z-KW ). Sporządza się ją
w dwóch egzemplarzach na
podstawie zatwierdzonego protokołu
albo na podstawie karty wypadku.
Kartę sporządza się dla tych
zdarzeń, które uznane zostały za
wypadek.

Statystyczna karta wypadku składa się

z 2 części:

1 Część pierwsza – wypełnia się ją w

terminie 14 dni roboczych od dnia

zatwierdzenia protokołu

powypadkowego, lub w którym

sporządzono kartę wypadku;

2 Część druga uzupełniająca –

sporządza się w terminie

umożliwiającym jej przekazanie do

GUS.

Jeden egzemplarz statystycznej karty

wypadku z wyłączeniem części 2
uzupełniającej pracodawca przekazuje w
terminie do:

15 dnia roboczego następującego po
miesiącu, w którym został zatwierdzony
protokół powypadkowy;

Nie później niż z upływem 6 miesięcy od
daty zatwierdzenia protokołu
powypadkowego wypełnioną część
uzupełniającą.

Dla wypadków w szczególnych

okolicznościach tworzy się kartę
wypadku

Wypadek

jako

zdarzenie

Zabezpieczenie

miejsca

Oględziny

miejsca

Wysłuchanie

wyjaśnień

Zebranie

dowodów

Stwierdzenie, że zdarzenie nie jest

wypadkiem przy pracy wymaga

uzasadnienia i wskazania dowodów

stanowiących podstawę takiego

stwierdzenia.

Podstawowym dokumentem stwierdzającym,

że dane zdarzenie nie było wypadkiem

przy pracy musi nastąpić w ciągu 14 dni od

powzięcia informacji o wypadku.

Poszkodowany lub członkowie rodziny mogą

zgłosić uwagi do karty wypadku, według

pouczenia.

Za wypadek w drodze do pracy lub z pracy uważa się

nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną,

które nastąpiło w drodze do lub z miejsca

wykonywania zatrudnienia lub innej działalności

stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego, jeżeli

droga ta była najkrótsza i nie została przerwana.

(art.. 57b ustawy o sus)

Za zdarzenie takie można też uznać zdarzenie takie,

w którym droga została przerwana, jeżeli przerwa

była życiowo uzasadniona i jej czas nie przekraczał

granic potrzeby, a także wówczas, gdy droga, nie

będąc drogą najkrótszą była dla ubezpieczonego,

ze względów komunikacyjnych najdogodniejsza.

Za drogę do pracy lub z pracy uważa się

oprócz drogi z domu do pracy lub z
pracy do domu również drogę do
miejsca lub z miejsca:

innego zatrudnienia lub innej
działalności stanowiącej tytuł
ubezpieczenia rentowego;

zwykłego wykonywania funkcji lub
zadań zawodowych albo społecznych;

zwykłego spożywania posiłków;

odbywania nauki lub studiów.

Wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy jest

nagłe zdarzenie, które zostało spowodowane

przyczyną zewnętrzną, które miało miejsce w

drodze

lub

miejsca

wykonywania

zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej

tytuł ubezpieczenia rentowego, jeśli droga była

najkrótsza i nie została przerwana.

Za wypadek w drodze do pracy lub z pracy,

uznaje się dane zdarzenie, jeśli droga została

przerwana, o ile przerwa była uzasadniona

życiowo i jej czas nie przekraczał granic

potrzeby, a także, jeśli droga nie będąc drogą

najkrótszą,

była

dla

ubezpieczonego,

względów komunikacyjnych, najdogodniejsza.

Należy wskazać, że droga do pracy lub z pracy składa

się niejako z dwóch elementów. Pierwszy element

stanowi droga w znaczeniu fizycznym, oznaczająca

trasę do pracy lub z pracy. Będzie to droga publiczna,

np. ulica, jezdnia, aleja lub droga niepubliczna.

Drugi element drogi do pracy lub z pracy stanowi

ogół czynności pracownika potrzebnych w celu

udania się do pracy lub powrotu. Jest to tzw. droga w

pojęciu prawnym. Droga do pracy lub z pracy oznacza

więc pokonywanie przez pracownika określonej drogi,

zaś jej celem jest dotarcie do miejsca pracy lub

powrót z tego miejsca.

W świetle dotychczasowego orzecznictwa droga ta

powinna zaczynać się i kończyć, czyli można

stwierdzić, że droga ma swój początek bezpośrednio

po opuszczeniu domu, mieszkania, a więc miejsca, w

którym zasadniczo pracownik jest zameldowany na

pobyt stały lub czasowy. Jednak zameldowanie nie

może przesądzać o uznaniu danego miejsca za "dom".

Ustalenia okoliczności wypadku w drodze do

lub z pracy w karcie wypadku dokonują

pracodawcy

stosunku

ubezpieczonych, będących pracownikami,

a w stosunku do innych ubezpieczonych

podmioty opłacające za nich składki.

Uznanie zdarzenia za wypadek w drodze do

lub z pracy następuje na podstawie:

oświadczenia poszkodowanego, świadków,

członków rodziny z oznaczeniem czasu,

miejsca i okoliczności zdarzenia;

informacji i dowodów pochodzących od

podmiotów

badających

okoliczności

wypadku;

ustaleń sporządzającego kartę.

Ustalenie okoliczności wypadku dokonywane

jest w karcie wypadku w drodze do lub z

pracy.

Kartę wypadku sporządzają podmioty po

ustaleniu okoliczności i przyczyn zdarzenia,

nie później niż w terminie 14 dni od dnia

uzyskania zawiadomienia o wypadku.

Kartę sporządza się w 3 egzemplarzach, z

których

jeden

przekazywany

jest

poszkodowanemu lub jego rodzinie, a drugi

przechowywany

jest

dokumentacji

powypadkowej,

natomiast

trzeci

jest

przekazywany do ZUS.

Odmowa uznania zdarzenia za wypadek

wymaga uzasadnienia.

WYROKI SĄDOWE

2000.04.19

wyrok

s.apel.

III AUa 1823/99

Pr.Pracy 2001/6/44 w Katowicach

Udanie się przez pracownika w czasie

pracy do lekarza w celu uzyskania porady

w związku z występującymi

dolegliwościami oraz stwierdzenia

zdolności lub jej braku do dalszego

wykonywania pracy w tym dniu, nie może

być uznane za załatwianie wyłącznie spraw

osobistych. Jeżeli w drodze do lekarza

pracownik ten ulegnie wypadkowi,

zaistniałe zdarzenie spełnia przesłanki

wypadku w drodze z pracy.

1980.11.07

uchwała

III UZP 9/80 OSNC 1981/5/73

glosa: Cieślak Z. OSP 1982/9-10/161

Pobicie pracownicy odbywającej

drogę z pracy do domu jest

wypadkiem w drodze z pracy,

bez względu na przyczynę

pobicia.

Karta wypadku

Załączniki do karty wypadku:

zapis wyjaśnień poszkodowanego
i informacji uzyskanych d
świadków wypadku;

inne dokumenty zebrane w
czasie ustalania okoliczności i
przyczyn wypadku;

uwagi i zastrzeżenia do ustaleń
zawartych w karcie

Przysługują następujące świadczenia:

-zasiłek chorobowy,

-świadczenie rehabilitacyjne,

- zasiłek wyrównawczy,

- jednorazowe odszkodowanie,

- jednorazowe odszkodowanie - dla członków

rodziny zmarłego ubezpieczonego lub rencisty,

- renta z tytułu niezdolności do pracy - dla

ubezpieczonego,

- renta szkoleniowa,

- renta rodzinna,

- dodatek pielęgnacyjny;

- pokrycie kosztów leczenia z zakresu

stomatologii i szczepień ochronnych oraz

zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne w

zakresie określonym ustawą,

- odszkodowanie za przedmioty utracone lub

uszkodzone wskutek wypadku przy pracy.

Zasiłek

chorobowy

dla

ubezpieczonego



Zasiłek chorobowy z ubezpieczenia

wypadkowego

przysługuje

pierwszego dnia niezdolności do

pracy, spowodowanej wypadkiem

przy pracy lub chorobą zawodową.



Zasiłek chorobowy i świadczenie

rehabilitacyjne

ubezpieczenia

wypadkowego

przysługują

wysokości

100%

podstawy

wymiaru.

Podstawę

wymiaru

zasiłku i świadczenia stanowi kwota

będąca podstawą wymiaru składek

na ubezpieczenie wypadkowe.

Świadczenie rehabilitacyjne

Przyznawany jest ubezpieczonemu,

który

wyczerpaniu

zasiłku

chorobowego (182 dni) jest nadal

niezdolny do pracy, a dalsze leczenie

lub rehabilitacja lecznicza rokują

odzyskanie zdolności do pracy.

Prawo do zasiłków i świadczenia

rehabilitacyjnego z ubezpieczenia

wypadko wego ustalają i świadczenie

to oraz zasiłki wypłacają:



płatnicy

składek,

jeżeli

są

zobowiązani do ustalania prawa do

zasiłków

razie

choroby

macierzyństwa i ich wypłaty;



Zakład - w pozostałych wypadkach.

Świadczenia

finansowane

zaopatrzenia

społecznego wypłacane są przez ZUS, z

wyłączeniem

wypadków

szczególnych

okolicznościach, które w całości finansuje budżet

państwa.

O świadczenia ubiega się podmiot zainteresowany,

składając odpowiedni wniosek wraz z załączoną

dokumentacją wypadku.

ZUS dokonuje oceny okoliczności i przyczyn

wypadku. Oceny procentowego uszczerbku na

zdrowiu, niezdolności do pracy, przyczyn śmierci

i wypadku dokonuje lekarz orzecznik ZUS.

decyzji

przysługuje

prawo

wniesienia

odwołania do sądu na zasadach określonych w

przepisach kpc, tj. w terminie miesiąca od daty

jej otrzymania.

Świadczenia nie przysługują osobie

poszkodowanej wskutek wypadku,

który nastąpił z winy umyślnej lub

rażącego niedbalstwa tej osoby lub

która będąc w stanie nietrzeźwości lub

pod wpływem środków odurzających

lub substancji psychotropowych

przyczyniła się w znacznym stopniu do

spowodowania wypadku, o ile

powyższy stan został

udokumentowany w aktach sprawy

przez odpowiednie organy policji lub

prokuratury.

Pracownik zatrudniony w dwóch

firmach jednocześnie, jeżeli uległ

wypadkowi w którejś z tych firm

nabywa prawo w obu firmach do

zasiłku wypadkowego na

podstawie orzeczeń lekarskich i

przedłożenia protokołu

powypadkowego.

Analiza wypadkowości

Pracodawca

jest

obowiązany

systematycznie analizować przyczyny
wypadków

przy

pracy,

chorób

zawodowych i innych chorób związanych
z warunkami środowiska pracy i na
podstawie wyników tych analiz stosować
właściwe środki zapobiegawcze.

Art. 236 Kodeksu pracy

Analiza wypadkowości

Analiza

wypadkowości

służy

podstawowemu celowi:

- profilaktyce,
- prewencji.

Powinna wskazywać aktualną sytuacje w

zakresie wypadkowości w zakładzie,

rodzaj prac, technologii i stanowisk o

szczególnym zagrożeniu wypadkowym

oraz zakres działań zmierzających do

usunięcia tych zagrożeń.

Analiza wypadkowości

statystyczną analizę wypadków

W x 1000

Wskaźnik częstotliwości wypadków =

W – liczba wypadków w okresie

sprawozdawczym
Z - średnie zatrudnienie w okresie

sprawozdawczym
Wskaźnik częstotliwości wypadków określa

liczbę wypadków przypadających na 1000

zatrudnionych

Analiza wypadkowości

Wskaźnik ciężkości wypadków = W – S

D – suma dni zwolnień lekarskich w okresie

sprawozdawczym

W – liczba wypadków
S – liczba wypadków śmiertelnych

Wskaźnik ciężkości określa liczbę dni zwolnienia

lekarskiego przypadająca na jeden wypadek

wyłączając wypadki śmiertelne

Analiza wypadkowości

Wartość wskaźników wypadków świadczy o

skuteczności

działań

zakresie

identyfikowania  zagrożeń  w  środowisku
pracy  i  ograniczania  związanego  z  nimi
ryzyka  zawodowego  -  malejąca  liczba
wypadków  przy  pracy  może  stanowić
potwierdzenie  tej  skuteczności  i  świadczyć
o  poprawie  stanu  bezpieczeństwa  pracy.
Wskaźniki wypadków przy pracy stosowane
są do oceny stanu bezpieczeństwa zarówno
w skali kraju, jak i w skali przedsiębiorstw.

Analiza wypadkowości

Oceniając powtarzalność wypadków tą

metodą,  uwzględnia  się:  miejsce
wypadku  rodzaj  pracy,  procedury,
przyczyny wypadków.
Istotnym  elementem  tej  metody  jest
zwrócenie  uwagi  na  powtarzalność
przyczyn wypadków.

Analiza wypadkowości

Metoda porównawcza
polega na zestawieniu wypadków

według określonych kryteriów, np:

charakteru

urazów,

najczęściej

narażonych miejsc ciała, wydarzenia

przy

których

powstają

urazy,

przyczyny wypadku, wieku i stażu

pracy, kwalifikacji poszkodowanych.

Metodę tą stosuje się mając obszerny

materiał obserwacyjny.

Analiza wypadkowości

Metoda monograficzna

polega

indywidualnym

analizowaniu  każdego  wypadku  i
zastosowaniu  wniosków  i  zaleceń
powypadkowych  we  wszystkich
miejscach,

gdzie

występuje

prawdopodobieństwo
wystąpienia

podobnego

zdarzenia.

Analiza wypadkowości

Metoda topograficzna
ta polega na nanoszeniu na plan

zakładu pracy miejsc, w których
zdarzyły

się

wypadki,

np:

„czarny punkt” i szczegółowej
analizie

tych

zdarzeń,

uwzględnieniem otoczenia.

Document Outline

Slide 1
Slide 2
Slide 3
Slide 4
Slide 5
Slide 6
Slide 7
Slide 8
Slide 9
Slide 10
Slide 11
Slide 12
Slide 13
Slide 14
Slide 15
Slide 16
Slide 17
Slide 18
Slide 19
Slide 20
Slide 21
Slide 22
Slide 23
Slide 24
Slide 25
Slide 26
Slide 27
Slide 28
Slide 29
Slide 30
Slide 31
Slide 32
Slide 33
Slide 34
Slide 35
Slide 36
Slide 37
Slide 38
Slide 39
Slide 40
Slide 41
Slide 42
Slide 43
Slide 44
Slide 45
Slide 46
Slide 47
Slide 48
Slide 49
Slide 50
Slide 51
Slide 52
Slide 53
Slide 54
Slide 55
Slide 56
Slide 57
Slide 58
Slide 59
Slide 60
Slide 61
Slide 62
Slide 63
Slide 64
Slide 65
Slide 66
Slide 67
Slide 68
Slide 69
Slide 70
Slide 71
Slide 72
Slide 73
Slide 74
Slide 75
Slide 76
Slide 77
Slide 78
Slide 79
Slide 80
Slide 81
Slide 82
Slide 83
Slide 84
Slide 85
Slide 86
Slide 87
Slide 88
Slide 89
Slide 90
Slide 91
Slide 92
Slide 93
Slide 94
Slide 95
Slide 96
Slide 97
Slide 98
Slide 99
Slide 100
Slide 101
Slide 102
Slide 103
Slide 104
Slide 105
Slide 106