Nadciśnienie
Nadciśnienie
naczyniowonerkowe
naczyniowonerkowe
nadciśnienie tętnicze
nadciśnienie tętnicze
spowodowane niedokrwieniem
spowodowane niedokrwieniem
nerki.
nerki.
•
Najczęstsza postać nadciśnienia wtórnego
.Chorzy z NNN stanowią 1-2% całej populacji
chorych z nadciśnieniem tętniczym. NNN stwierdza
się częściej u chorych z:
•
Ciężkim lub złośliwym nadciśnieniem tętniczym
•
Niewydolnością nerek
•
Współistniejącą miażdżycą innych łożysk
tętniczych.
•
Występuje zwykle po 50 r.ż. Częściej u mężczyzn.
Jest przyczyną 30 % przypadków schyłkowej
niewydolności nerek u chorych > 65 r.ż.
•
Przyczyny NNN:
1)
Miażdżyca
2)
Dysplazja włóknisto-mięśniowa
tętnicy nerkowej
3)
Zapalenie tętnic
-guzkowe zap. Tętnic
-choroba Takayasu
4) Tętniak
5) Zator
6) Przetoka tętniczo-żylna
7)Nerwiakowłókniakowatość
8)Zwężenie tętnicy nerkowej
9)Uszkodzenie tętnicy nerkowej
-zakrzep wywołany cewnikowaniem tętnicy
nerkowej
-uszkodzenie w czasie angioplastyki
(wprowadzania stentu)
-podwiązania w czasie operacji
-uraz jamy brzusznej
-zmiany popromienne
10) Torbiel nerki
11) Wrodzona hipoplazja
12) Zmiany pozanerkowe:
-ucisk przez guz ( np. guz
chromochłonny)
-wrodzone pasmo włókniste
-ucisk przez odnogę przepony
-krwiak podtorebkowy (okołonerkowy)
-zwłóknienie zaotrzewnowe
-opadnięcie nerki
•
W następstwie zwężenie tętnicy lub
tętnic nerkowych dochodzi do
hipoperfuzji nerki i zwiększenia
aktywności układu RAA z jego
konsekwencjami.
•
Cechy wyróżniające NNN:
1)
nagły początek
2) wystąpienie < 30 r.ż lub > 50 r.ż
3)Ciężki przebieg, szybki rozwój nadciśnienia
złośliwego
4) Oporność na leczenie hipotensyjne
5)Po zastosowaniu inhibitora
ACE( inhibitorów angiotensyny
przyp.
Angiotensyna ciśnienia)
lub ARB( antagoniści receptora
angiotensyny II ) może dojść do
niewydolności nerek.
6) Postępująca niewydolność nerek o
niejasnej etiologii
7) Nawracający obrzęk płuc, często
gwałtownie się rozwijający.
8) Rozlane zmiany miażdżycowe,
zwłaszcza u osób palących duże ilości
tytoniu,
•
Badaniem przedmiotowym można
stwierdzić szmer w nadbrzuszu lub
śródbrzuszu.
•
Badania laboratoryjne ujawniają
- K +
-białkomocz
-
Stężenie kreatyniny
•
Aktywnoścć reninowa osocza –
zwiększona.
•
Zwężenie tętnicy nerkowej
uwidaczniają badania obrazowe :
1)
Dotętnicza angiografia subtrakcyjna
2)
USG techniką duplex
3)
Angio-TK
4)
Angio-MR
•
Utrzymujące się ciężkie nadciśnienie
tętnicze prowadzi do rozwoju nefropatii
niedokrwiennej i niewydolności nerek.
•
Dysplazja włóknisto-mięśniowa także
postępuje
•
Pojawiają się nowe zwężenia i zmiany w
ścianie tętnicy (tętniaki i rozwarstwienia)
•
Niewydolność nerek rozwija się jednak
znacznie rzadziej niż zwężenie miażdżycowe
•
Ustala się na podstawie wyników badań
obrazowych.
•
Niekiedy w celu wykazania niedokrwienia
nerki wykonuje się scyntygrafię z DTPA
(DTPA kwas
dietylenotriaminopentaoctowy) - substancja,
której związki chelatowe Ca-DTPA stanowią
środki lecznicze stosowane do usuwania z
organizmu niektórych radionuklidów i metali
ciężkich. ) po podaniu kaptoprylu (lek z
grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny )
lub cewnikowanie żył nerkowych z
określeniem wskaźnika reninemii.
Głównym celem leczenia NNN jest
normalizacja lub poprawa kontroli
ciśnienia krwi oraz poprawa czynności
wydalniczej nerek.
Istnieją 4 metody leczenia NNN:
1)
Przezskórna angioplastyka balonowa
2)
Przezskórna angioplstyka z wszczepieniem
stentu
3)
Korekcja chirurgiczna zwężonej tętnicy
nerkowej
4)
Leczenie farmakologiczne
Leczenie
Leczenie
farmakologiczne:
farmakologiczne:
•
Inhibitory ACE i ARB- w 1 stronnym
zwężeniu t. nerkowej ( przy obustronnym-
przeciwwskazane!!!)
•
Blokery kanału Ca++ - neutralny wpływa
na przesączanie kłębuszkowe lub nawet
umiarkowanie je zwiększają.
•
B-blokery- ich korzystne działanie związane
jest częściowo z hamowaniem wydzielania
reniny.
•
Diuretyki- wskazania ograniczone ,
zwłaszcza u chorych ze współistniejącą
niewydolnością serca nasilają hipokaliemię.
