Wykonały :
Bieryło Iwona 
Dembińska Agnieszka 
Kucharczyk Gabriela 
Julia

KREW

 

•Jest to ciecz krążąca w naczyniach 
krwionośnych 
•o kolorze czerwonym spowodowanym 
wysyceniem hemoglobiną.
•Od niej zależy środowisko ustrojowe 
•W ustroju człowieka krąży ok. 5 litrów 
krwi 
•Złożona z elementów morfotycznych
• (erytrocyty, leukocyty, trombocyty) 
•zawieszonych w osoczu 

Osocze
ma  zabarwienie  żółte,  stanowi  ok.  55% 
objętości krwi i zawiera wiele białek pełniących 
istotne funkcje w organizmie: 
*albuminy-utrzymanie odpowiedniego ciśnienia 
krwi (zatrzymywanie wody) 
*immunoglobuliny-  tworzą  przeciwciała  – 
odporność organizmu 
*Fibrynogen –bierze udział w 
krzepnięciu krwi 

•Lipoproteiny – kompleksy białek 
i transportowanych lipidów

Krwinki czerwone- erytrocyty 
– 

są 

najliczniejszymi 

składnikami 

spośród 

elementów morfotycznych krwi. 
-Krwinki  czerwone  stanowią  ok.  40%  objętości 
całej krwi.
-  Powstają  w  szpiku  kostnym  z  komórek 
macierzystych.
-Mają kształt dwuwkłęsłego dysku , pozbawionego 
jądra kom. i mitochondriów.
-Są  w  pełni  wysycone  hemoglobiną,  nadająca 
czerwone zabarwienie i transportująca gazy.

-transportują  tlen  z  płuc  do  komórek  i  dwutlenek 
węgla,  pochodzący  z  metabolizmu  komórek,  w 
odwrotnym kierunku. 

Krwinki białe- leukocyty
- 6-9 tys w 1 mm

3 

krwi

– dzieli się na granulocyty z ziarnistością (neutrofile, eozynofile, bazofile) 
i agranulocyty bez ziarnistości (monocyty i limfocyty). 
-Mają zdolności żerne i poruszania się. 
-Są jednym z elementów systemu obronnego skierowanego przeciwko 
czynnikom powodującym choroby, chronią organizm przed infekcjami.

Płytki krwi– trombocyty 
- są fragmentami dużych komórek - megakariocytów, powstających w 
szpiku kostnym
– są zbudowane z lipidów i białek
-200-400 tys  w 1 mm

3

-poruszają się biernie wraz z krążącą krwią. 

-Maja zdolności adhezji, czyli przylegania do ścian uszkodzonego naczynia 
krwionośnego 

-agregacji, czyli wzajemnego przylegania do siebie i tworzenia większych 
skupisk. 
-odgrywają bardzo dużą rolę w hamowaniu krwawienia (w hemostazie)

-Przyczepiają się w miejscu uszkodzenia naczynia i tworzą czop zatykający 
jak korek powstałą przerwę.

-z płytek uwalniają się substancje kurczące krwawiące naczynia, co 
dodatkowo hamuje krwawienie

Znaczenie fizjologiczne krwi : 

•Utrzymanie  niezmiennego środowiska ustrojowego 

•Dostarczanie  do  wszystkich  zakątków  ustroju  ciał 
odżywczych i tlenu 

•Wyprowadzenie  z  tkanek  produktów  końcowych 
przemian metabolicznych m.in. CO

2

•Obrona  ustroju  przed  czynnikami  chemicznymi  i 
biologicznymi, 

•Wyrównywanie  temperatur  różnych  okolic  ciała,  gdyż 
krew  mając  wysoką  pojemność  cieplna  chłodzi  jedne  a 
ogrzewa inne narządy 

•Utrzymanie  stałego  substancjonalnego  kontaktu 
między 

wszystkimi 

częściami 

ciała 

(umożliwia 

humoralne 

wzajemne 

oddziaływanie 

układów 

ustrojowych)

•Krzepliwość-uszczelnianie 

ściany 

naczynia 

krwionośnego  w  przypadku  jego  pęknięcia  (zranienia)  i 
zahamowania krwawienia.

Grupy krwi

Błony  komórkowe  erytrocytów  człowieka 

zawierają  trzy  rodzaje  glikoprotein  o 

właściwościach  antygenowych:  antygen  A, 

antygen  B  i  antygen  D.  Antygeny  A  i  B 

warunkują występowanie czterech głównych 

grup  krwi:  A,  B,  AB  i  0.  Jednocześnie  w 

surowicy 

krwi 

występują 

naturalne 

przeciwciała  (aglutyniny)  anty-A  i  anty-B 

skierowane  przeciwko  obcym  antygenom 

krwinkowym (których pozbawione są własne 

erytrocyty  ustroju).  W  zależności  od 

obecności  antygenu  D  na  krwinkach, 

podzielono  ludzi  na  dwie  grupy:  Rh 

dodatnich, 

czyli 

Rh(+), 

posiadających 

antygen  D  oraz  Rh  ujemnych,  Rh(-),  u 

których nie stwierdza się antygenu D. 

Połączenie  antygenu  krwinkowego  ze 

skierowaną 

przeciwko 

niemu 

aglutyniną  prowadzi  do  aglutynacji 
erytrocytów, czyli ich zlepienia się, co 
w  konsekwencji  może  być  przyczyną 
śmierci  organizmu.  Dlatego  też 
znajomość  grup  krwi  stanowi  główny 
warunek  przeprowadzania  między 
innymi przeszczepów i transfuzji krwi.

Grupa 

krwi

Antygen

Przeciwciał
a 

(aglutyniny
)

Może być 
dawcą dla 
grup

Może być 
biorcą 
grup

A

A

anty-B

A, AB

A, 0

B

B

anty-A

B, AB

B, 0

AB

A i B

brak

AB

A, B, AB, 0 

(uniwersaln
y biorca)

0

brak

anty-A i anty-
B

A, B, AB, 0 

(uniwersaln
y dawca)

0

Układ  limfatyczny  lub  inaczej  układ  chłonny  (

łac.

  systema  lymphaticum)  –  otwarty  układ  naczyń  i 
przewodów, którymi płynie jeden z płynów ustrojowych 
– limfa, która bierze swój początek ze śródmiąższowego 
przesączu  znajdującego  się  w  tkankach.  Układ  naczyń 
chłonnych połączony jest z układem krążenia krwi. 
Oprócz  układu  naczyń  chłonnych  w  skład  układu 
limfatycznego  wchodzą  także  narządy  i  tkanki 
limfatyczne. 
Najważniejszą  funkcją  układu  chłonnego  jest  obrona 
przed zakażeniami oraz cyrkulacja płynów ustrojowych.
  Limfa  porusza  się  w  naczyniach  limfatycznych  za 
pomocą mięśni.

Zadania i funkcjonowanie układu chłonnego: 

•odpornościowa – w węzłach limfatycznych 
powstają niektóre białe ciałka krwi

•neutralizująca – zwalczanie ciał oraz substancji 
obcych i szkodliwych dla organizmu

•odprowadzająca – odprowadzenie limfy z 
powrotem do krwi

•Układ limfatyczny można podzielić na 
cztery części:
1.Naczynia chłonne szyi.
2.Naczynia chłonne klatki piersiowej.
3.Naczynia chłonne jamy brzusznej.
4.Naczynia chłonne miednicy

Budowa układu:
Zbudowany  jest  ze  ślepo  zakończonych 
naczyń  limfatycznych  oraz  z  tkanki 
limfatycznej  z  której  zbudowane  są  węzły 
chłonne,  grudki  chłonne  i  grasica.  W  jego 
skład wchodzą także śledziona, migdałki i 
szpik  kostny.  W  układzie  tym  płynie 
żółtawy  płyn  ustrojowy  -  limfa,  która  jest 
cieczą  o  składzie  zbliżonym  do  osocza, 
zawierającym  dużą  liczbę  limfocytów.  Z 
dużych naczyń limfatycznych limfa wlewa 
się do układu krążenia.

Przepływająca  po  organizmie  limfa  zbiera 
substancje  toksyczne  i  odprowadza  je  do 
węzłów chłonnych, skąd są transportowane do 
nerek  i  usuwane  z  organizmu.  To,  czy  układ 
limfatyczny dobrze funkcjonuje, zależy w dużej 
mierze  od  sprawności  i  elastyczności  tkanki 
łącznej. Jeśli jest zbyt miękka i przepuszczalna, 
toksyny,  zamiast  wędrować  do  węzłów 
chłonnych,  wnikają  w  inne  tkanki,  np. 
gromadzą  się  w  komórkach  tłuszczowych.  Tak 
więc  sprawny  układ  limfatyczny  pomaga  w 
usuwaniu  toksyn  z  komórek  tłuszczowych,  a 
wtedy  pośrednio  zapobiega  powiększaniu  się 
cellulitu

Układ  odpornościowy  człowieka  buduje, 
magazynuje 

oraz 

przekazuje 

do 

krwi 

człowieka  następujące  rodzaje  limfocytów:
a)monocyty  -  ich  wydzielina  neutralizuje 
szkodliwe  wydzieliny  bakterii  i  wirusów  oraz 
uczestniczą  w  procesie  zjadania  bakterii  i 
wirusów
b)  limfocyty  typu  B  -  posiadają  pamięć 
immunologiczną 

dzięki 

której 

mogą 

natychmiast  zniszczyć  antygeny  poprzez 
produkcje 

przeciwciał

c)  limfocyty  typu  T  -  niszczą  wszystkie 
komórki  w  organizmie  człowieka,  które 
odbiegają 

od 

normy

d) komórki NK - wspierają działanie limfocytów 
typu T oraz przyspieszają ich powstawanie 

Rodzaje 

odporności 

:

a)odporność  nieswoista  (wrodzona)  -  otrzymuje 
ją  każdy  człowiek  dzięki  wydzieliną  skór 
zawierającym  kwas  mlekowy  mający  zdolność 
niszczenia 

antygenu.Podobne 

właściwości 

niszczące  mają  enzymy  trawienne  niszczące 
wszystkie  antygeny  które  dostaną  się  do 
organizmu 

razem 

z 

pokarmem.

b)odporność  swoista  (nabyta)  -  zdobywamy  ją 
podczas 

kontaktu 

w 

określonym 

antygenie,którego  nasze  limfocyty  zniszczą 
jednocześnie 

zapamiętując 

jego 

budowę 

chemiczną 

odporność 

nabytą 

możemy 

przyspieszyć  poprzez  stosowanie  szczepionek  i 
surowic.