Podstawowe metody i techniki planistyczne i ich zastosowanie

Najlepsi na roczniku Temat

Twórcy

Werewski Sławomir 32 pkt gr 3

Wierzbiłowicz Monika 31 gr 3

Ogórek Katarzyna gr 30 gr3

Pabiś Katarzyna 30 gr 3

Wesołowski Krzysztof 30 gr 3

Miklas Katrzyna 29 gr 3

Maksymowicz Marta 29 gr 3

Gratuluję w imieniu własnym

i Dziekana dr Janusza

Matusiaka

Prakseologia

Pałygiewicz Izabela 17 pkt, gr 1

Żurawska Magdalena 17 3

Stasiak Magdalena 16 1

Steckiewicz Martyna 16 3

Wiśniewska Dominika 16 3

Perzyna Jakub 16 1

Gratuluję w imieniu własnym i

Dyrektora

Istota

Planowania

Jest procesem polegającym na

świadomym ustalaniu kierunków

działania oraz podejmowaniu decyzji

opartych na celach, faktach i dobrze

przemyślanych ocenach.

Barrow

Istota planowania można wyjaśnić

wskazując na cztery podstawowe

zasady wiążące się z tą funkcją

zarządzania:

celowość,

prymat planowania,

kompletność,

skuteczność we

wdrażaniu

Celowość

-Plan formułowany jest dla zapewnienia

sprawnej realizacji postawionego celu.

Bez planu funkcjonowanie dowolnej

organizacji stałoby się zbiorem

przypadkowo podejmowanych działań.

-Plany powinny przewidywać, jakie

działania prowadzą do zamierzonego

celu, i jakie od niego oddalają, i jakie

mogą ze sobą kolidować, a jakie są po

prostu nie istotne.

Prymat planowania

- Planowanie jest podstawą wszystkich

innych funkcji zarządzania.

- Bez planowania nie ma

decydowania.

Bez planowania nie ma dobrego

organizowania, zarządzania

zasobami np. ludzkimi .

Bez planowania nie ma kontroli.

Kompletność

Plany tworzone na różnych

szczeblach decyzyjnych w

organizacji muszą być ze sobą

zintegrowane, aby przyczyniały się

do podejmowania trafnych decyzji,

osiągania zamierzeń oraz bieżącej

kontroli ich realizacji.

Skuteczność we

wdrażaniu

Plan staje się skuteczny, gdy

realizując go osiąga się cel przy

minimum niepożądanych

konsekwencji i przy wynikach

przewyższających nakłady.

(czystość i udatność planowania ?)

Każdy plan ma do spełnienia

dwie funkcje:

Zewnętrzną

–

koncentrującą się na

zachęcaniu partnera do udziału w

finansowaniu danej idei, pozyskiwaniu

zewnętrznych źródeł finansowania,

stworzeniu wspólnego przedsięwzięcia,

fuzji dwóch firm itd.;

Wewnętrzną

–

ukazującą kierownictwu

, wykonawcom i pracownikom danego

przedsiębiorstwa skalę zadań, ich słabe i

mocne strony oraz szanse i zagrożenia.

Kompleksowy proces

planowania jest sekwencyjny

i obejmuje:

prognozowanie,

programowanie,

projektowanie

tworzenie planu.

Tworzenie planu

Dotyczy projektowania przyszłej

działalności przedsiębiorstwa, plan

jest jeden, ma w organizacjach

charakter obowiązujący, jest bardziej

skwantyfikowany niż projekt -

program, więcej w nim liczb.

Wymiary procesu

planowania:

przedmiot planu,

elementy planu,

układ organizacyjny,

cechy,

czas.

Etapy procesu

planowania a

decydowanie

ustalanie celów,

identyfikacja problemów,

poszukiwanie alternatywnych

rozwiązań,

ocenianie konsekwencji,

dokonanie wyboru,

wdrażanie planu,

kontrola realizacji.

Rodzaje planów

Kryterium

Rodzaje planów

Podmiotowa

Jednostki organizacyjne, zakładu,

przedsiębiorstwa itd..

Przedmiotow

Branżowe, sektorowe,

ogólnogospodarcze

Pole planu

Wycinkowe, problemowe,

kompleksowe

Charakter

planu

Operacyjne, taktyczne,

strategiczne

Formy planu

Deklaratywne, proceduralne

Horyzont

czasu

planowania

Krótkookresowe, średniookresowe,

długookresowe

Cechy

Plan

Strategicz

Taktyczny

Operacyjn

Zakres

Jeden główny

aspekt rozwoju

Duża liczba pól

Pojedyncze

działania lub

zadania

Złożoność

Bardzo dużo

zmiennych

Wiele

zmiennych

Mała liczba

zmiennych

Cel

planowani

Misja

organizacji

Doprowadzenie

do pożądanych

rezultatów w

krótkim okresie

Wykonanie

zadania

Charakter

czynności

planistycz.

Twórczy

Bilansujący i

alokacyjny

Odtwórczy,

postępowanie

według

wytycznych

Agregacja

informacji

Wysoka

Średnia

niska

W zależności od rodzaju planu, od

zagadnień objętych planem oraz od

branży i wielkości podmiotu

gospodarczego sporządzającego plan,

stosuje się następujące metody

planowania:

•

metoda bilansowa,

•

metoda proporcji,

•

metoda simpleks,

•

metoda sieciowa

Metoda bilansowa

Jest metodą służącą do uzgadniania

zależnych od siebie wielkości planowych.

Polega na zestawieniu w postaci bilansu

przyszłego zapotrzebowania na dobra

gospodarcze lub usługi i niezbędnych

środków lub działań dla pokrycia tego

zapotrzebowania oraz podjęciu koniecznych

decyzji planistycznych w celu

zrównoważenia porównywalnych wielkości.

Metoda proporcji

Obejmuje dwie odmiany:

Metoda ekstrapolacji

– polega na przyjęciu

dotychczasowego trendu w rozwoju danej

wielkości i zastosowania wskaźnika

wyrażającego natężenie tego trendu w

okresach planowych.

Metoda proporcji stałych

– opiera się na

założeniu, że dotychczasowy stosunek między

dwiema wielkościami planistycznymi nie

ulegnie zmianie i współczynnik obrazujący tę

relację stosowany jest w obliczeniach dla

okresu planowego.

Przyczyny niepowodzeń

planowaniu:

błędna diagnoza organizacji,

nadmiernie sformalizowany system informacyjny,

rezygnacja ze sporządzania planów

wielowariantowych,

dobry plan nie gwarantuje dobrego wykonania,

Prymat planowania strategii nad działalnością

tworzenie nowego planu na podstawie

poprzedniego uważanego za pewnik,

fetyszyzowanie zmiennych ilościowych (wzrost,

rozwój, udział w rynku itp.)

Problemy planowania w T i

•

Integracja planów na różnych

szczeblach

•

Mit wystarczalności jednego planu

•

Niedocenianie funkcji pewności i wiary

•

Brak dokładnych definicji i metodyk

opracowywania planów

niepowtarzalnych i powtarzalnych

•

Planowanie jest procesem

dynamicznym a nie statycznym

Z czego wynika złożoność

organizacyjna imprez?

Niepowtarzalności

-każda impreza jest odmienna

Zespołowość Działania

-zróżnicowanie funkcji

Zróżnicowania Kręgu Uczestników i Odbiorców

Nieprodukcyjności

Ograniczonego Czasu i Terminu

Ograniczonej Możliwości Zmiany Uczestników

Ograniczonej Możliwości Wprowadzania Zmian

i Przepisów w Trakcie Trwania Imprezy

Zróżnicowanej Ilości Uczestników

Zróżnicowania Poziomu i Prestiżu Sportowego

Koncentracji Znaczących Zasobów

Materialnych i Ludzkich w Ograniczonym

Czasie i Miejscu

W procesie planowania można

ogólnie wymienić następujące

etapy cyklu zarządzania

strategicznego :

•

ANALIZA STRATEGICZNA (diagnoza)

•

PLAN STRATEGICZNY ( prognoza)

•

REALIZACJA PLANU (wdrożenie

strategii)

•

MONITORING (ocena, kontrola)

Podstawowe rodzaje strategii

imprez turystyczno

sportowych

•

STRATEGIE WYNIKOWE,

WYDAJNOŚCIOWE -WZROSTU

•

STRATEGIE KOSZTOWE,

OSZCZĘDNOŚCIOWE

•

STRATEGIE MIESZANE

•

STRATEGIE RELACYJNE

STRATEGIA WYDAJNOŚCIOWA

(WZROSTU , WYNIKOWA)

WYDAJNOŚĆ max

--------------------------- = S W

NAKŁADY constans

WYDAJNOŚĆ np. 12 ćwiczących ; 25; 100

----------------------------------------------------------

NAKŁADY 2 instruktorów ; 3; 5

STRATEGIE RELACYJNE

•

Koncepcja tych strategii oparta jest

o relacje pomiędzy 3 komponentami:

•

wartością dziedziny,

•

kompetencjami organizatora,

•

maksymalizacją bezpieczeństwa

mierzonego stopniem pewności relacji

nawiązywanych z każdym z jego partnerów.

POPARCIA, ZNAJOMOŚCI UKŁADY itp

Strategie relacyjne

•

STRATEGIA CHAMPIONA ( dobre lokaty

w 3 wymiarach) STRATEGIA

NIEZALEŻNOŚCI ( ignorujące potrzebę

bezpieczeństwa znajomości)

•

STRATEGIA AWANTURNICZA ( oznacza

atak organizatora na dziedziny o wysokim

stopniu dochodowości , rentowności

•

STRATEGIA USYNOWIENIA ( podobnie

j.w. z tym ze organizator kompensuje

sobie silnym stopniem bezpieczeństwa

poprzez nawiązanie dobrych stosunków z

władzą publiczną w imię strategicznego

znaczenia imprezy dla państwa, miasta,

szkoły)

cd. S. relacyjnych

•

STRATEGIA PODOPIECZNEGO ( podobna ,

organizator działa w dziedzinie o słabym wzroście ,

zasięgu , którą jest zainteresowana władza

podtrzymująca nawet organizatorów o miernych

kompetencjach)

•

STRATEGIA FILANTROPA ( j.w. z tym że wsparcie

jest udzielane organizatorowi o dużych

kompetencjach)

•

STRATEGIA INŻYNIERSKA (organizator o dużych

kompetencjach działający w dziedzinie o niskiej

wartości i bez relacji zabezpieczajacych)

•

STRATEGIA SAMOBÓJCY (słaba pozycja w trzech

płaszczyznach – jest charakterystyczna dla

organizatora w dyscyplinach o małym

zainteresowaniu, małej popularności przez

organizatora nie mającego istotnych doświadczeń i

kompetencji oraz nie mającego wsparcia ze strony

otoczenia i władzy publicznej.

Plany trwale obowiązujące w organizacji

imprez i przedsięwzięć turystyczno –

rekreacyjnych i sportowych:

•

Wytyczne-ogólne przepisy, zasady

organizacji międzynarodowych np.. UE,

federacji itp

•

Przepisy państwowe dyrektywy

organizacji krajowych

•

Ustalone procedury

np..przeciwpożarowe

•

Reguły współdziałania np..służb

porządkowych

•

Przepisy lokalne

•

Regulaminy obiektów i ich metodyka

Regulamin przedsięwzięcia -

imprezy

DEFINICJA

Rodzaj planu operacyjno t

aktycznego

określający podstawową

charakterystykę zasad, reguł, procedur

i uwarunkowań uczestnictwa

(współzawodnictwa) z uwzględnieniem

celów, czasu, lokalizacji imprezy oraz

podmiotów uczestniczących w

przygotowaniu i realizacji

przedsięwzięcia

Pięciopunktowa lista

sprawdzająca kompletność

regulaminu

(wg modelu L. R. Bittela)

CO?-nazwa planu,cele zawodów
KIEDY? - terminy, rozpoczęcie i zakończenie
GDZIE? - lokalizacja, miejsce
KTO?-odpowiedzialni organizatorzy i
uczestnicy,współorganizatorzy
JAK ? – procedury, programy, reguły, zasady,

oceny ,

określenie zwycięzców,nagrody i tytuły,

koszty, odpłatności, sprawozdania i inne

Kolejność części składowych-

rozdziałów regulaminu imprezy

Tytuł-nazwa imprezy

1.cel

2.termin

3.miejsce

4.organizator i współorganizatorzy, sponsorzy,

patronat

5. Zakres programowy

6.warunki uczestnictwa

7.termin i miejsce zgłaszania uczestników

8.nagrody i tytuły

9.koszty udziału

10.sprawozdawczość

11.bezpieczeństwo, gwarancje, ubezpieczenia

12. informacje dodatkowe organizatorów

Regulamin jako układ

powiązań

nazwa

cele

termin

miejsce

Organizator i …

Zakres programowy

uczestnicy

zgłoszenia

Sposób i zasady

przeprowadzenia

Nagrody, tytuły,

uprawnienia

Koszty i odpłatności

inne

ubezpieczen
ia

Def. PLAN OGÓLNY

IMPREZY

•

JEST TO LOGICZNA SEKWENCJA JEJ

FUKCJI ORGANICZNYCH

•

Szerzej

plan ogólny imprezy

jest to

logiczne wyszczególnienie głównych

niepodzielnych, najbardziej

istotnych czynności składających się

na całość imprezy.

•

Plan ogólny odpowiada na pytanie: -

w jakiej kolejności

•

Schemat graficzny planu :

•

1 2 3 4 5 6 itd

Program imprezy jest to

•

harmonogram istotnych czynności,

logicznie zaplanowanych w

przewidzianym czasie, podający

wykonawców i miejsce realizacji zadań

wynikających z realizowanych funkcji

organicznych i celów imprezy.

•

Program imprezy jest to

harmonogram (

harmonogram (KIEDY?

KIEDY?

–

– w CZASIE T

w CZASIE T

)

istotnych czynności (

istotnych czynności (CO?)

CO?)

logicznie

zaplanowanych w przewidzianym

czasie, podający wykonawców

czasie, podający wykonawców ( KTO?)

( KTO?)

miejsce (

miejsce (GDZIE?)

GDZIE?)

realizacji zadań

wynikających z realizowanych funkcji

organicznych imprezy.

Program imprezy

–

schemat sprawdzający kompletność

programu

•

KIEDY ? CO ? KTO? Gdzie ?

godz 17.00 występ zespołu „Studio”-

scena 1

18 .00 piosenka biesiadna M.

Rodowicz - ognisko

…………………………………………………………

……………………………………………

Scenariusz - Proponowana definicja

ogólna :

•

Scenariusz imprezy jest

najbardziej szczegółowym

opisem pożądanych zachowań

podmiotów w czasie i

przestrzeni w powiązaniu z

oddziaływaniami werbalno

wizualnymi

•

Scenariusz imprezy

jest szczegółowym

opisem planu zawierającym dokładne

wskazówki realizacji zadań,

współdziałania, koordynacji,

odpowiedzialności organizatorów i

zachowania się uczestników z

podaniem czasu, miejsca, kierunku,

tempa ruchu, z uwzględnieniem

zamierzonych efektów dźwiękowych,

świetlnych, kolorystycznych i

zapachowych oddziaływujących na

zmysły odbiorców w celu spotęgowania

wrażeń , emocji (

doprowadzenia do

amoku emocjonalnego

Światło

i inne

efekty

dżwięk

tempo

kierowanie

przygotowanie

Odpowie

dzialność

Koordynacja

Kto , jak

Współdzia

łanie

Kto

widzowie

kto>?

wykonawcy

Kto?

organizatorzy

Jak ?

Zadania

i czynność

I w czasie

Podsumowanie

•

Planowanie w małych firmach

turystyczno rekreacyjnych dotyczy w

większym stopniu planowania

oddzielnych przedsięwzięć

•

Do najczęściej stosowanych planów

należą regulaminy, programy ,

scenariusze, kosztorysy

•

Ich efektywne stosowanie wymaga

celowych powiązań pomiędzy nimi.

•

Metodyka ich nauczania wymaga

dalszego doskonalenia

Document Outline