background image

FIZJOTERAPIA W GNEKOLOGII I 

POŁOŻNICTWIE

background image

1.Nietrzymanie moczu u kobiet
2.Osteoporoza
3. Uśmierzanie bólu porodowego
4. Blizny pooperacyjne

background image

NIETRZYMANIE MOCZU U KOBIET:

Jest to stan w którym  brak kontroli oddawania 

moczu powoduje problemy higieniczne i utrudnia 

kontakty międzyludzkie.

Patogenetycznie nietrzymanie moczu nie jest 

odrębną jednostką chorobową ale jedynie 

objawem w przypadkach zaburzeń 

czynnościowych i patologii dróg moczowych a 

także układu nerwowego ( przepuklina oponowo-

rdzeniowa, stwardnienie rozsiane, guzy i urazy 

rdzenia kręgowego

background image

Kłopoty z kontrolowaniem oddawania 

moczu u kobiet mogą pojawić się w 
wieku rozrodczym, lecz częstość ich 
występowania wzrasta w okresie 
pomenopauzalnym.

30-39 lat-12% kobiet
w wieku rozrodczym ogółem-36%
W okresie menopauzalnym- 60%

background image

Czynniki ryzyka:

-

starszy wiek

-

liczne porody

-

przebyte zabiegi ginekologiczne

-

otyłość

-

choroby przewlekłe przebiegające z 

kaszlem

-

przewlekłe zaparcia

background image

KLASYFIKACJA:
I. Wysiłkowe nietrzymanie moczu
   - nadmierna ruchomość szyi pęcherza
   - niewydolność mechanizmu zwieraczowego
II. Naglące nietrzymanie moczu
    - nadreaktywność mięśnia wypieracza
    - mała podatność ścian pęcherza
III. Nietrzymanie moczu z przepełnienia
    - niedoczynność mięśnia wypieracza
    - przeszkoda w odpływie
IV. Nietrzymanie moczu pozazwieraczowe
     - przetoki 
     - wady rozwojowe 

background image

LECZENIE:

A.

Zachowawcze

-trening pęcherza moczowego(terapia 

behawioralna)

-kinezyterapia
-leczenie farmakologiczne
B. Chirurgiczne

background image

Trening pęcherza -  polega na wykształceniu u 
pacjentki przyzwyczajeń i odruchów, które 
umożliwiają kontrolowane oddawanie moczu o 
wyznaczonych godzinach z wydłużeniem 
odstępów między mikcjami. Prowadzi to do 
wykształcenia zdolności hamowania skurczu 
mięśnia wypieracza.

  Całkowite ustąpienie dolegliwości po zastosowniu 

tej metody uzyskano u 12% kobiet, a u 75% 
nastąpiło ich zmniejszenie 

background image

Kinezyterapia:

1. Ćwiczenia mięśni dna miednicy 

stosowane według programu Kegela-

celem ćwiczeń jest zwiększenie siły, 

wytrzymałości oraz reaktywności mięśni 

krocza i dna miednicy, co prowadzi do 

korekty ciśnienia śródcewkowego i 

wyeliminowania bezwiednego 

oddawania moczu.

background image

Ćwiczenia polegają na świadomym wielokrotnie 

powtarzanym rozluźnianiu i napinaniu mięśnia 
dźwigacza odbytu. Powinno się je powtarzać 
100 razy dziennie przez 3 miesiące.

54-95% zmniejszenie dolegliwości.
Można w modyfikacji zastosować stożki 

dopochwowe( o masie 20-100g) w celu 
zwiększonego wzmocnienia siły mięśni 
przepony miednicy.

background image

2. Ćwiczenia typu myofeedback 
Pomagają w opanowaniu umiejętności 

świadomego uruchamiania właściwej grupy 

mięśni oraz obiektywnie rejestrują siłę ich 

skurczu. Ćwiczenia można wykonywać używając 

specjalnego aparatu z sondami dopochwowymi 

na bazie aparatu do badań urodynamicznych 

lub perineometru. Dostępne urządzenia 

elektroniczne przetwarzają aktywność 

elektryczną mięśni  w formę graficzną liczbową 

lub dźwiękową, umożliwiając pacjentce 

samodzielną obserwację postępów leczenia

background image

3. Elektrostymulacja
Wywołuje skurcze mięśni dna miednicy 

przez działanie impulsów elektrycznych. 
Cykl takich zabiegów daje efekt 
biernego wzmocnienia mięśni.

background image

OSTEOPOROZA
 Jest to układowa choroba kośca przebiegająca 

ze zmniejszeniem masy kostnej i zaburzeniami 

architektury tkanki kostnej charakteryzująca 

się zwiększonym ryzykiem złamań.

Szczytowa masa kostna jest uwarunkowana 

genetycznie w 60-80% 20-40% uwarunkowane 

przez czynniki na które mamy wpływ:

Stan odżywienia, aktywność  fizyczna i poziom 

hormonów płciowych

background image

           OSTEOPOROZA:
1.Miejscowa
2. Uogólniona:
   a. pierwotna 70%
 -idiopatyczna
 -inwolucyjna zaburzeniom ulegają procesy metabolizmu kości, 

powodując przyspieszenie fizjologicznej osteopenii.

        I. Typu I (pomenopauzalna) dotyczy głównie kobiet od 5-7 

dekady życia. Obejmuje głównie kość beleczkową. Przyczyną 

jest ustanie endokrynnej funkcji jajnika związane z 

fizjologiczną menopauzą. W patogenezie zwraca uwagę 

niedoczynność przytarczyc, zmniejszone wchłaniane wapnia. 

Złamania dotyczą głównie kręgów oraz dystalnej części kości 

promieniowej

background image

II. Typu II- starcza dotyczy zarówno mężczyzn jak 

i kobiet powyżej 70 roku życia. Choroba 
obejmuje kość zbitą i beleczkową. Przyczyną 
osteoporozy starczej jest zaawansowany wiek i 
związane z nim procesy starzenia: zmniejszona 
synteza 1,25-dihydroksycholokarcyferolu, 
zmniejszone wchłanianie wapnia a wtórnie 
nadczynność przytarczyc. Złamania dotyczą 
kręgów i szyjki kości udowej. 

background image

b. Osteoporozy wtórne:

-

przyczyny hormonalne( hiperkortyzolemia, 
nadczynność tarczycy)

-

zaburzenia wchłaniania i niedobór wapnia

-

unieruchomienie

-

przyczyny jatrogenne ( podawanie 
glikokortykosterydów)

background image

Leczenie:

-

z czynnikami ryzyka i obniżoną masą 
kostną

-

ze złamaniami przebytymi i obecnymi

-

z wysokimi wskaźnikami przebudowy kości

-

kobiety z przedwczesną menopauzą 

-

osoby z obciążonym wywiadem rodzinnym

background image

Zasadą leczenia jest: eliminacja czynników 

ryzyka wzmożona aktywność fizyczna 

suplementacja wapnia i witaminy D3, 

stosowanie leków (HTZ, bifosfoniany, 

kalcytonina)

 Celem codziennych ćwiczeń fizycznych jest 

podniesienie ogólnej sprawności ruchowej, gdyż 

złamania powstają najczęściej podczas urazu. 

Wysiłek fizyczny wymusza tworzenie kości. W 

czasie leżenia następuje utrata wapnia 

ustrojowego około 0,2% na dobę.

background image

Uśmierzanie bólu porodowego:

 Ból porodowy jest intensywnym bólem, 

który zwiększa się w miarę rozwierania 
się szyjki macicy, czasu trwania skurczu 
i napinania dna miednicy. Ból może być 
przyczyną przedłużonego, powikłanego 
porodu.

background image

Gimnastyka ciężarnych 

Znaczenia mają przede wszystkim 

ćwiczenia rozluźniające podczas całej 
ciąży. Celem jest wyrobienie kontroli 
nad mięśniami, aby łatwo doprowadzić 
do rozluźnienia. Przeciwwskazane są u 
kobiet z ciążą powikłaną ze skłonnością 
do poronień i porodów przedwczesnych

background image

1.

Ćwiczenia rozluźniające oparte na zasadach treningu 

autogennego z metodyką ukierunkowana na poród.

2.

Nauka techniki oddychania w okresie rozwierania

3.

Akupunktura

4.

Przezskórna elektryczna stymulacja nerwów. Jest to 

nieinwazyjna metoda aparaturowa podczas której 

czuciowe receptory skóry drażni się przez 

elektrostymulację. Natężenie impulsów może być 

regulowane przez samą rodzącą. Są doniesienia o 

skuteczności tej metody we wczesnym  okresie 

rozwierania.


Document Outline