background image

Zastosowanie 

rachunku 

operatorowego do 

analizy obwodów 

liniowych w stanie 

nieustalonym

background image

Niech funkcja f(t) będzie określona w przedziale   

         ). Przekształceniem lub transformatą 

Laplace’a funkcji f(t) nazywamy wyrażenie: 

         gdzie:

jest zmienną zespoloną.
funkcja pierwotna (oryginał)

                                 transformata Laplace’a 

funkcji f(t)

 ,

0

t

e

t

f

s

F

t

f

st

d

)

(

)

(

)

(

 

0

L

j

s

background image

Przykład 1
Wyznaczenie transformaty funkcji stałej 
f(t) = a

zakładamy:

Dla             całka Laplace’a nie jest zbieżna

       można stosować dla każdego                 

 







0

0

d

 

st

st

e

s

a

t

e

a

a

 

L

t

t

t

st

t

e

e

e

 

j

 

lim

lim

0

 

s

a

 

L

0

0

s

background image

 definicja funkcji jednostkowej

Dla t=0 przyjmuje się różne 
wartości: 

0

gdy    

    

1

0

gdy   

    

0

 

1

t

,

t

,

)

t

(

1(t)

1

0

t

s

t

1

)

(

 

1

 

L

1

 ,

2

1

 ,

0

background image

Przykład 2

wyznaczenie transformaty funkcji 
wykładniczej
gdzie:

zakładamy

                  można stosować dla 
każdego

at

e

t

f

)

(

j

a

 





0

 

 j

 

0

 

 

 

1

d

 

t

t

st

t

a

t

 

a

e

e

s

a

t

e

e

e

L

 

a

s

e

t

a

1

 

 

L

0

s

background image

to jednoznaczne przyporządkowanie f(t)       

     F(s)

to jednoznaczne przyporządkowanie F(s)      

      f(t)

jeżeli dwie funkcje f(t) i g(t) określone w 

przedziale mają tę samą transformatę F(s), to 

funkcje te różnią się tylko o funkcję zerową 

)

(

)

(

 

s

F

t

f

L

)

(

 

)

(

1

s

F

t

f

L

f (t)

1

t

1

t

1

g (t)

h (t)

0.5

background image

Funkcją zerową N(t) nazywamy funkcję prawie 
wszędzie 

równą zeru, a więc taką funkcję dla której

dla każdego t. Funkcja zerowa może więc mieć 
wartości różne od zera tylko w punktach 
nieciągłości.

Każda  funkcja  f(t),  dla  której  istnieją  stałe 
dodatnie M >0 oraz c > 0  takie, że 

                                     dla każdego t > 0

 ma transformatę Laplace’a.

t

)

(

N

0

0

d

 

          

 

  

ct

Me

t

f

background image

Twierdzenie o liniowości 

jeżeli a i b są dowolnymi stałymi to:

Przykład 3

)

(

 

)

(

 

)

(

)

(

 

 

s

G

b

s

F

a

t

g

 

b

t

f

a

L

.

  

j

1

j

1

 

j

2

1

j

2

1

j

2

1

j

2

sin

 

2

2

j

j

j

j





s

s

s

e

e

e

e

t

t

t

t

t

L

L

L

 

L

background image

2

2

sin

 

 

s

t

L

2

2

cos

 

 

s

s

t

L

background image

               Twierdzenie o podobieństwie 

Jeżeli a jest liczbą rzeczywistą dodatnią, 
to 

Dowód

 

a

s

F

a

at

f

 

1

 

L

 

a

s

F

a

at

a

e

at

f

t

e

at

f

at

f

t

a

a

s

st

 

1

)

(

 

d

1

 

)

(

d

 

)

(

)

 

(

0

0

L

background image

   Twierdzenie o przesunięciu w dziedzinie 
zespolonej

Jeżeli k jest dowolną liczba rzeczywistą lub 
zespoloną, to
 

Dowód

k

s

F

t

f

e

t

k

  

)

(

 

 

 

L

 

 

k

s

F

t

e

t

f

t

f

e

t

k

s

t

k

 

d

 

 

0

 

 

 

L

background image

Przykład 4

obliczymy transformatę funkcji 

gdzie F(s) jest transformatą 
funkcji 

t

e

t

sin

 

s

F

t

e

t

 

sin

 

L

2

2

 

sin

s

t

e

t

L

t

)

t

(

f

sin

background image

t

h

f(t), f(t-h)

f(t)

f(t-h)

f(t-h)1(t-h)

h

0

f(t-h)1(t-h)

background image

                Twierdzenie o opóźnieniu

Jeżeli h jest stałą rzeczywistą dodatnią, to

Dowód

niech:                       wtedy:

  

 

s

F

e

h

t

h

t

f

sh

 

-

 

1

 

 

 

 

L

  

 

t

e

h

t

h

t

f

h

t

h

t

f

st

d

1

 

-

1

  

 

0

L

h

t

 

   

 

d

 

d

 

1

 

d

1

τ

0

τ

0

)

s

(

F

e

e

f

e

e

e

f

t

e

h

t

h

t

f

sh

s

sh

s

sh

h

st

background image

Przykład 5
Wyznaczymy transformatę funkcji 
przedstawionej na rysunku 

f(t)

      

dla

          

0

     

dla

      

     

dla

          

0

2

2

1

1

h

t

h

t

h

e

h

t

)

t

(

f

at

background image

Równanie funkcji f (t) jest następujące:

 

2

1

1

1

h

t

h

t

e

)

t

(

f

at

2

 

1

 

1

1

)

(

2

2

1

1

h

t

e

e

h

t

e

e

t

f

h

t

a

h

a

h

t

a

h

a

 

 

a

s

e

e

a

s

e

e

a

s

e

e

)

s

(

F

h

s

a

h

s

a

h

s

h

a

h

s

h

a

1

1

1

2

1

2

2

1

1

  

  

 

 

 

 

background image

Twierdzenie o transformacie 

pochodnej

Dowód

W  powyższych  przekształceniach  przyjęto 
Re(s) większe od odciętej zbieżności tak, że 

(0)

 

f

-

(s)

 

F

 

d

d

s

t

f

L

)

0

(

)

(

 

d

 )

(

 

)

(

d

d

d

d

d

0

-

0

0

f

s

F

s

t

e

 

s

t

f

t

f

e

t

e

t

f

t

f

st

st

st

L

0

)

(

 

lim

 

 

 

t

f

e

t

s

t

background image

0

2

2

d

d

)

0

(

)

(

 

d

d

 

d

d

d

d

t

t

f

f

s

sF

s

t

f

t

t

f

L

L

0

)

1

(

d

d

)

0

(

t

t

f

f

(0)

)

0

(

 

)

(

d

d

(1)

2

2

2

f

f

s

s

F

s

t

f

L

background image

Przykład 6

Rozwiążemy równanie

-0,5

(0)

 

        

sin 

d

d

x

 

t

x

t

x

1

1

)

(

-

0,5

)

(

 

2

s

s

X

s

X

s

1

1

5

0

1

5

0

1

 

5

0

5

0

1

1

)

(

2

2

2

2

s

,

s

s

,

s

s

,

,

s

s

X

t

t

,

t

x

sin 

 

0,5

-

 

cos

 

5

0

)

(


Document Outline