PowerPoint Presentation

Dziś wszystkie rasy świń hodowanych w

kraju przypisane

są do dwóch grup nazywanych:

rasami matecznymi

wykorzystywanymi do przygotowywania

wyjściowego komponentu żeńskiego do

dalszych kojarzeń,

rasami ojcowskimi

wykorzystywanymi jako komponent męski

w różnych wariantach krzyżowania

międzyrasowego.

Rasy świń

rasy mateczne

Do tej grupy należy pięć ras:

polska biała zwisłoucha, wielka biała

polska, złotnicka biała, złotnicka pstra i puławska.

Od ras

matecznych wymaga się, aby były bardziej wszechstronne niż rasy ojcowskie.
Preferowane są rasy rodzime ponieważ przez wiele pokoleń przystosowywały się
do miejscowych warunków środowiskowych, a więc do lokalnego klimatu i
sposobu żywienia oraz do stosowanej tu technologii chowu.

Powinny one spełniać następujące kryteria:



wysoką użytkowość rozpłodową (płodność i plenność),



troskliwość macierzyńską i dobrą mleczność,



szybkie tempo wzrostu przy dobrym wykorzystaniu paszy

(nie zawsze najwyższej, wyszukanej jakości),



mocną konstrukcję i odporność na choroby,



średnią lub nieco ponad średnią mięsność,



łatwość adaptacji do lokalnych warunków.

Rasy świń

Polska biała zwisłoucha (pbz)

Rasa świni domowej, która powstała w wyniku krzyżowania prymitywnej

świni zwisłouchej europejskiej ze świniami zwisłouchymi pochodzenia

niemieckiego oraz szwedzką rasą krajową. Masa dorosłych osobników:

knury: 300-350 kg,

lochy: 250-300 kg.

Rasa ta charakteryzuje się dużą wrażliwością na czynniki środowiskowe,

dlatego wymaga dobrych warunków utrzymania i prawidłowego żywienia.

Cechują się wysoką płodnością. Świnie te hoduje się w celach mięsnych

oraz do krzyżowania z innymi rasami. Lochy troszczą się o potomstwo i

wykazują duża mleczność.

Rasy świń

Polska biała zwisłoucha (pbz

Polska biała zwisłoucha (pbz)

Cechy morfologiczne:



długi tułów z dobrze wysklepioną klatką piersiową,



nogi średniej długości, szeroko rozstawione,



uszy duże, zwisające,



skóra na ogół bez pigmentu, pokryta

białą szczeciną.

Rasy świń

Wielka Biała Polska (wbp

)

Rasa świni domowej, która ukształtowała się w wyniku wieloletniej hodowli świni

Wielkiej Białej Angielskiej i Białej Ostrouchej. Świnie tej rasy są określane jako

późno dojrzewające. Zwierzęta charakteryzują się mocną konstytucją, co pozwala

na ich wykorzystanie w chowie wielkostadnym, bezściółkowym; dużą plennością

(od 10 do 12 prosiąt w miocie); dobrą mlecznością i zadowalającą odpornością.

Mioty loch tej rasy liczne, silne i szybko rosnące. Masa ciała dorosłych osobników:

knury: 300-350 kg,

lochy: 250-300 kg.

Świnie typu mięsnego przeznaczone

do chowu wielkostadnego w

intensywnym systemie produkcji.

Rasy świń

Wielka Biała Polska (wbp

)

Cechy morfologiczne:



tułów duży i szeroki, zbudowany bardzo harmonijnie,



głowa średniej wielkości o profilu prostym,



klatka piersiowa średnio głęboka,



szynki dobrze umięśnione i wykształcone,



uszy małe i stojące,



umaszczenie białe.

Rasy świń

Złotnicka biała (złb)

Świnia rasy złotnickiej białej jest średnio duża, o harmonijnej budowie ciała,

dobrze związana. Dopuszczalny jest dymorfizm płciowy szczególnie w

starszym wieku. Umaszczenie białe, dopuszczalne niewielkie ciemne łatki.

Knury odznaczają się poprawnym libido, a lochy dużą troskliwością w

stosunku do prosiąt. Płodność rzeczywista wynosi ok.10,5 prosiąt. Masa ciała

dorosłych osobników:

knury: 250 – 300 kg

lochy: 200 – 250 kg

Są to świnie w typie

mięsnym, późno

dojrzewające, o średnio -

szybkim tempie wzrostu.

Rasy świń

Złotnicka biała (złb)

Cechy morfologiczne:



mała głowa, średnio długi i prosty ryj,



tułów długi, w kształcie trapezu, zwężający się ku przodowi,



uszy pochylone do przodu, średniej wielkości,



zad dobrze wypełniony,



kończyny wysokie, dobrze ustawione.

Rasy świń

Złotnicka pstra

Świnia rasy złotnickiej pstrej jest średnio duża, o harmonijnej budowie

ciała, dobrze związana. Dopuszczalny jest dymorfizm płciowy

szczególnie w starszym wieku. Umaszczenie łaciate, czarno - białe,

ponad 50% maści białej. Przy czym najbardziej pożądany jest układ łat

sprawiający wrażenie „drugiej skóry” narzuconej na grzbiet zwierzęcia.

Szczecina powinna przybierać barwę pigmentu skóry. Knury odznaczają

się wysokim libido, a lochy dużą troskliwością macierzyńską. Płodność

rzeczywista wynosi ok.11 prosiąt.

Masa ciała dorosłych osobników:

knury: 300 - 350 kg

lochy: 200 - 300 kg

Są to świnie w typie mięsno –

słoninowym w kierunku mięsnym,

późno dojrzewające, średnim tempie

wzrostu.

Rasy świń

Złotnicka pstra

Cechy morfologiczne:



głowa średniej wielkości, ryj średnio długi i prosty,



tułów długi, lekko spłaszczony,



uszy pochylone do przodu, średniej wielkości,



zad dobrze wypełniony, może być lekko spadzisty,



kończyny mocne o grubej kości.

Rasy świń

Złotnicka puławska

Typowy wzorzec świni rasy puławskiej to: umaszczenie łaciate czarno-

białe

z nieregularnym rozmieszczeniem czarnych plam na białym tle, których

nasilenie nie powinno przekraczać 70% powierzchni skóry. Temperament

żywy ale usposobienie łagodne bez przejawów agresji wobec innych

zwierząt w grupie. Rasę charakteryzuje wczesność dojrzewania

rozpłodowego, dobre przystosowanie do trudnych warunków utrzymania,

długowieczność oraz wysoka odporność na specyficzne patogeny. W

odniesieni do cech użytkowych świnie tej rasy spełniają kryteria standardu

hodowlanego komponentu matczynego (wykazują wysoką płodność,

plenność oraz posiadają dobre cechy macierzyńskie). Ze względu na

odmienny układ tkanek i niższy potencjał rozwoju mięśni nie osiągają

dynamiki przyrostu masy oraz mięsności tusz typowych dla ras linii

ojcowskiej.

Masa ciała dorosłych osobników:

knury: 250 - 350 kg,

lochy: 200 - 280 kg.

Cechy morfologiczne:



tułów średniej długości,



mocne, dobrze spionowane kończyny,



wyraźnie zaznaczone zewnętrzne narządy płciowe,



zadnia część tułowia dobrze rozwinięta,



uszy pochylone do przodu, średniej wielkości.

Rasy świń

Złotnicka puławska

Rasy świń

rasy ojcowskie

Do tej grupy zaliczamy między innymi rasę

pietrain,

hampshire

i duroc

. Lochy mieszańce ras matecznych, albo osobniki

czystorasowe, powinny być kojarzone z knurami zaliczanymi do

ras ojcowskich lub z knurami mieszańcami dwurasowymi tychże

ras.

Cechy, które decydują o przynależności do grupy ras ojcowskich różnią się
zdecydowanie od tych wymaganych od ras matecznych. Przede wszystkim
powinny to być cechy produkcyjne o wysokiej odziedziczalności, tj. możliwie
wiernie przekazywane potomstwu oraz takie, które decydują o przydatności
knurów jako reproduktorów. Oto najważniejsze kryteria:



wysoki udział mięsa w tuszy,



mała zawartość tłuszczu w mięsie i możliwie cienka warstwa

słoniny,



szybkie tempo wzrostu i wysokie przyrosty dzienne przy niskim

zużyciu paszy,



wysoka dzielność rozpłodowa; chęć krycia (tzw. libido), dobra

jakość nasienia, duża skuteczność krycia/unasieniania i wysoka
płodność.

Rasy świń

Pietrain

Umaszczenie jest bardzo charakterystyczne; na białym tle mniej lub

bardziej liczne czarne, rzadziej rude, plamy otoczone szarymi

obwódkami.

Płodność loch umiarkowana, średnio 9,8 żywo urodzonych prosiąt w

miocie, co oznacza, że bywają też mioty liczące ponad 10 sztuk. Rasa

charakteryzująca się bardzo cienką warstwą słoniny i świetnym

umięśnieniem. Bardzo podatna na stres. Używana do krzyżowania z

maciorami ras wbz (wielka biała polska) i pbz (polska biała zwisłoucha).

Wydajność rzeźna pietrain bardzo wysoka, ale mięso często obarczone

wadą PSE.

Cechy morfologiczne:



tułów średnio długi, szeroki i głęboki, bardzo dobrze umięśniony,



krótkie nogi,



mała głowa z niedużymi uszami ustawionymi poziomo.

Rasy świń

Pietrain

Rasy świń

Hampshire

Odporna na warunki środowiskowe rasa świń wyhodowana w USA na początku

XIX w. Bardzo charakterystyczne, wręcz niepowtarzalne umaszczenie; jednolicie

czarne

z szerokim białym pasem biegnącym od kłębu przez klatkę piersiową, brzuch i

przednie kończyny. Rasa średnio wcześnie dojrzewająca, ale o różnych przyrostach

masy ciała

w zależności od poziomu żywienia. Waga

knurów: dochodzi do 300 kg,

loch: dochodzi do 280 kg.

Nie ma jednolitych danych na temat użytkowości rozpłodowej loch, na co z

pewnością także mają wpływ różne warunki chowu. Można jednak przyjąć, że waha

się ona od 8 do 10 prosiąt żywo urodzonych w miocie.

Rasa używana prawie wyłącznie w różnych wariantach krzyżowania towarowego,

głównie jednak do produkcji knurów mieszańców dwurasowych.

Rasy świń

Hampshire

Cechy morfologiczne:



mocna, krępa budowa,



tułów średnio długi, szeroki,



linia grzbietu lekko karpiowata,



głowa lekka, często o wklęsłym profilu,



uszy nieduże, stojące,



nogi krótkie, mocne, pionowo ustawione.

Rasy świń

Duroc

Największą zaletą rasy jest jej heterozygotyczność (odmienność

genetyczna)

w stosunku do ras białych, zaleta bardzo pożądana i korzystna w każdej

metodzie krzyżowania. Są to świnie bezstresowe, średnio duże lub duże.

Umaszczenie „czerwone” o szerokiej gamie odcieni: od jasnozłotego,

poprzez wszystkie odmiany brązu, aż do ciemnego mahoniu. Niekiedy

występują nieliczne czarne plamki. Rasa świń szybko rosnących i dobrze

wykorzystujących paszę. Dobrze się czują

w każdym środowisku, a także szybko i łatwo przystosowują się do jego

zmian. Masa ciała - knury: 350-400 kg,

lochy: 300 kg.

Przeciętną płodność (9,5 prosięcia w miocie) rekompensują dobrze

rozwiniętym instynktem macierzyńskim i dobrą mlecznością. Wydajność

rzeźna na przyzwoitym poziomie, a jakość mięsa spełnia oczekiwania

producentów trwałych wędlin. Knury tej rasy są chętnie używane do

krzyżowań towarowych, a także do produkcji knurów mieszańców, np. z

rasą pietrain. Do Polski sprowadzono rasę duroc jako jeden z komponentów

przy tworzeniu linii 990.

Rasy świń

Duroc

Cechy morfologiczne:



mocna, krępa budowa,



łukowato wygięty grzbiet,



głowa dość duża, lecz krótka o lekko wklęsłym

profilu, zakończona ciemną tarczą ryjową,



uszy krótkie, częściowo stojące,



nogi mocne, wysokie, zakończone ciemnymi

racicami.

Rasy świń

Mieszańce międzyrasowe

Mieszańce charakteryzują się prawidłową mocną budową i mocnymi
kończynami. Mają wysoki przyrost przy bardzo wysokim wskaźniku
wykorzystania paszy, dużą skuteczność krycia, liczniejsze mioty i
wyższą masę ciała prosiąt przy urodzeniu. Potomstwo cechuje duża
odporność na warunki środowiska, wysoka wydajność rzeźna i
mięsność oraz dobra jakość mięsa. Knury charakteryzują się wysokim
libido i bardzo dobrą jakością nasienia. Komponent ojcowski służy do
krzyżowania z lochami ras białych.

Rasy świń

Ciekawostka

W miejscowości Allmenhausen (Turyngia), w gospodarstwie

utrzymującym 420 loch jedna z macior dała miot liczący 42

prosiaki. To już nie pierwszy taki przypadek w tej hodowli,

ponieważ dwa lata temu inna maciora urodziła tam 40 prosiąt.

Źródło: thueringer-allgemeine.de/farmer.pl

*w celach
konsumpcyjnych:

*produkcja gryzaków dla
psów

*szczecina

Dlaczego hodujemy i zabijamy
świnie?

mięso, wędliny, smalec

*tłuszcz świński

do natłuszczania skór

*świńska skóra

buty, rękawice, paski, torebki..

produkcja pędzli

opatrunki nowej generacji

Mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że zwierzęta przed śmiercią są

głodzone. Już 15 godzin przed ubojem karmienie jest przerywane.

Poprzestaje się tylko na pojeniu serwatką lub mlekiem z wodą. Ostatni

raz poi się zwierze 3 godziny przed ubojem. Postępowanie takie

zapewnia opróżnienie i przepłukanie żołądka oraz jelit zwierzęcia

jeszcze przed ubojem, dzięki czemu praca przy wyjmowaniu

wnętrzności i czyszczeniu jelit staje się łatwiejsza; zmniejsza się też

obawa zabrudzenia mięsa treścią przewodu pokarmowego. Głodówka

przed ubojem zwiększa trwałość mięsa.

Ile istnień trzeba zniszczyć abyśmy zaspokoili swój

apetyt ?

Jak zabija się świnie ? Najczęściej ogłusza się zwierzę

uderzając je

w głowę, następnie przecina się podgardle. ”Zabieg” ten jest

rzekomo bezbolesny, gdyż świnia traci świadomość. Co jeżeli

uderzenie nie spełniło swej roli i świnia nie utraciła

świadomości ? Nie każdy się

z tym liczy i mimo tego podcina podgardle.. Narażając świnię

na niewiarygodne cierpienie. Czy tak musi być ?

Nie ogłuszenie zwierzęcia i zabicie go w niehumanitarny sposób jest
niezgodne z prawem. Reguluje to Ustawa o Ochronie Zwierząt:

Art.4

Ilekroć w ustawie jest mowa o:
6) ogłuszaniu zwierzęcia - rozumie się przez to metodę profesjonalnego

całkowitego wyłączenia świadomości zwierzęcia, trwającego aż do
jego śmierci,

12) szczególnym okrucieństwie zabijającego zwierzę - rozumie się przez

to przedsiębranie przez sprawcę działań charakteryzujących się
drastycznością form i metod zadawania śmierci, a zwłaszcza
zadawanie śmierci w sposób wyszukany lub powolny, obliczony z
premedytacją na zwiększenie rozmiaru cierpień i czasu ich trwania

Art. 5
Każde zwierzę wymaga humanitarnego traktowania.

Art. 6
6.1. Nieuzasadnione lub niehumanitarne zabijanie zwierząt oraz znęcanie

się nad nimi jest zabronione.

Rasy świń i zabijanie

Źródła:

http://www.lodr.pl/
http://images.google.pl
http://www.wikipedia.pl
http://notatki.e-klasa.info/2008/09/07/zlotnicka-biala-zlb-rasy-swin
http://www.shiuz.pl/index.php?id=rasyswin
http://www.shiuz.pl/index.php?id=rasyswin
isip.sejm.gov.pl/servlet/Search?todo=open&id..

Document Outline