background image
background image

Osiadanie statku w ruchu

Przyczyny osiadania:

 - w okolicach dziobu i 
rufy powstaje 
podwyższenie poziomu 
wody
 - obniżenie poziomu 
wody wzdłuż równoległej 
części kadłuba

Osiadanie -  obniżenie kadłuba statku na wskutek różnej 
pełnotliwości dziobu i rufy w stosunku do środkowej części kadłuba.

background image

Osiadanie statku w ruchu

Wykres zależności oporu 
statku od jego prędkości 
podczas ruchu na akwenie 
nieograniczonym i w kanale.

background image

Osiadanie statku w ruchu

    Osiadanie

S

V

H

T

f

R

S

,

,

8

Gdzie:
   T – zanurzenie statku
   H – głębokość akwenu
   V

S

 – prędkość statku

   S – współczynnik prześwitu 
całkowitego

Gdzie:
   F

S

 – pole powierzchni owręża statku pozostającego pod wodą]

   F – pole powierzchni przekroju akwenu

S = F

S

 / F

background image

Osiadanie statku w ruchu

    Prędkość krytyczna

1

H

g

V

F

S

Gdzie:
    F – liczba Freuda
    H – głębokość akwenu [m]
    G – przyśpieszenie ziemskie (9,81 
m/s

2

)

    V

– prędkość statku [m/s]

KONSEKWENCJE:

•Zmiana rodzaju opływu wody z ustalonego na 
burzliwy

•Wzrost oporów (moc napędu)

•Zwiększenie osiadania

background image

Osiadanie statku w ruchu

Osiadanie jako rezultat  obniżenia kadłuba 

statku na skutek różnej pełnotliwości 

dziobu i rufy w stosunku do środkowej 

części kadłuba

UWAGA:

•Obniżenie nie zawsze jest 
równoległe do lustra wody

•może wystąpić 
przegłębienie (na rufę lub 
dziób)

background image

Osiadanie statku w ruchu

F = 0.5 h

0

 (b

1

 + b

2

)

Dla danego α 
b

= b

2

 + 2h

0

 ctgα

b

= b

1

 – 2h

0

 ctgα

dla danego x/y (1:n)
b

= b

2

 + 2h

0

 x/y

b

= b

1

 – 2h

0

 x/y 

background image

Metody określania zapasu 
wody pod stępką

Metoda Barrasa 

(prosta)

Metoda Schijfa

Metoda Ertuzulu 1

Metoda Turnera

Metoda Barrasa 

(ogólna)

Metoda Simrada

Metoda Icorels

Metoda Sogreah

background image

Metoda BARRASA 

(prosta)

Stosowana na płytkowodziu

        

R

8

 = 0.01 v

2

 δ [m]

Gdzie:

R

8

 – osiadanie statku

v   – prędkość statku w węzłach
δ   – współczynnik pełnotliwości kadłuba

background image

Metoda SCHIJFA 

(wynik badań 

modelowych)

Warunki stosowania:

 prędkości podkrytyczne  0 < F < 1.0

Współczynnik prześwitu całkowitego  S = F

S

 / F 0.25 ≥ S ≥ 0.005

             (najlepiej S ≥ 0.08)

       

R

8

 = N ∙ H 

    Gdzie:
R

8

 – osiadanie statku

N – współczynnik
H – głębokość

background image

Metoda SCHIJFA 

(wynik badań 

modelowych)

Dla argumentów F i S odczytuje się wartość współczynnika N.

Arkusz krzywych metody 
Schifa

background image

Metoda ERTUZULU 1

Gdzie: 

T- zanurzenie
H – głębokość akwenu

F – liczba Freuda

972

.

2

289

.

2

2

8

)

(

298

.

0

T

H

F

H

T

R

gH

v

F

S

background image

Metoda TURNERA

Gdzie:

δ – współczynnik pełnotliwości kadłuba
v

s

 – prędkość statku [węzły]

T – zanurzenie 
H – głębokość akwenu

 

H

T

R

100

v

2

s

8

background image

Metoda BARRASA 

(ogólna)

Gdzie:

δ – współczynnik pełnotliwości kadłuba
S – współczynnik prześwitu całkowitego

 

S = F

S

 / F

 

F

S

 – powierzchnia owręża

F – powierzchnia przekroju kanału
v

s

 – prędkość statku [węzły]

 

30

1

08

.

2

3

2

8

s

v

S

S

R

background image

Metoda SIMRADA

Gdzie:
v

s

 – prędkość statku [m/s]

S – współczynnik prześwitu całkowitego
g – przyśpieszenie ziemskie 9,81 m/s

2

80

.

0

1

01

.

1

2

2

2

8

S

g

v

R

S

background image

Metoda ICORELS

(na otwartym 

akwenie)

Gdzie:
- objętość podwodzia
= δ ·L

pp

·B·T

2

2

2

8

1

4

.

2

F

F

L

V

R

pp

V
V

F – liczba 
Freuda

gH

v

background image

Metoda SOGREAH

Zakres stosowania metody:

Metoda odnosi się do prędkości podkrytycznych,a więc

Współczynnik pełnotliwości kadłuba 

0,80 – 0,82

Szerokość dna akwenu

1,5 B ≤ b

2

 ≤ 10 B

Szerokość powierzchni wody

2,3 B ≤ b

1

 ≤ 10 B

Głębokość akwenu

 1,1 T ≤ h

0

 ≤ 2,8 T

Zapas wody pod stępką

 0,04 t ≤ A ≤ 1,82 T

%

98

%

%

0

1

v

v

background image

Metoda SOGREAH

Dane początkowe:

0

h

F

b

A

śr

1

b

F

h

A

śr

śr

KR

gh

B

b

E

śr

T

h

Y

0

A

S

F

F

-Średnia szerokość 
kanału

-Średnia głębokość 
kanału

-Prędkość 
krytyczna

-Współczynnik 
prześwitu 
poziomego

-Współczynnik 
prześwitu 
pionowego

-Współczynnik 
prześwitu 
całkowitego

background image

Metoda SOGREAH

Dla współczynnika 

prześwitu całkowitego 

S odczytuje się 

wartość pomocniczą R

KR

śr

v

v

gh

v

R

1

1

Arkusz I – metoda Sogreah

background image

Metoda SOGREAH

      Gdzie:

 

V

1

 = R∙V

KR

 

KR

śr

v

v

gh

v

R

1

1

śr

KR

h

g

V

Wyznacza się argument

1

1

100

[%]

v

v

v

v

Gdzie:
v – prędkość statku [m/s], dla której wyznacza się osiadanie 

background image

Metoda SOGREAH

1

1

100

[%]

v

v

v

v

Argument wejściowy do 
arkusza 2 :

Arkusz II – Metoda Soegrah

Odczytujemy z 
wykresu wartość U, 
która jest stosunkiem 
osiadania do średniej 
głębokości kanału

śr

Uh

śr

h

Z

background image

Gorzkowicz Paweł

Harcej Sylwester


Document Outline