Slajd 1

Związki homoseksualne



Czy pary ludzi o tej samej płci mają podobne problemy?



Czy procesy zachodzące w parach homoseksualnych są
takie same? Czy ma znaczenie to, że oboje są do siebie
podobni?



Czy ważne jest to kim się jest, czy – z kim się jest?

Identyfikacja a preferencje

Kim jestem?



Jestem gejem/lesbijką



mężczyźni: 2,8%, kobiety – 1,4%



Przedstawiciele tej samej płci są dla mnie atrakcyjni



mężczyźni: 6,2%, kobiety – 4,4%



Co najmniej jeden kontakt seksualny z przedstawicielem tej

samej płci po 18 roku życia



Mężczyźni: 4,9%, kobiety: 4,1%.

Laumann i in., 1994

Podobieństwa i różnice

Podobieństwa:



Podobny poziom satysfakcji’



Podobne problemy



Podobny styl komunikacji



Podobne fazy związku

Różnice



Bardziej sprawiedliwy podział obowiązków domowych



Bardziej efektywne rozwiązywanie problemów



I kilka innych...

Kontekst nie jest bez znaczenia



Prywatna akceptacja:



Problemy wieku dorastania plus problemy związane z

odkryciem, zaakceptowaniem i ujawnieniem swojej

seksualności.



Trudny coming-out.

Różnice wynikające z kontekstu



Lęk przed publicznym okazywaniem uczuć



Brak wsparcia ze strony rodziny i społeczeństwa



1/3 przyznaje, że rodzina nie zaakceptowała ich

homoseksualizmu.



Efekty dyskryminacji: stres, problemy psychiczne i mniejsze

zadowolenie ze związku



Brak wsparcia rodziny – poszukiwanie wsparcia przyjaciół i

znajomych.



Ściślejszy krąg społeczny – po rozstaniu pary

homoseksualne częściej się przyjaźnią i spotykają.



Na początku lat 80 – tylko 36% homoseksualnych mężczyzn

uważało, że monogamia jest ważna.



Mężczyźni o identyfikacji homoseksualnej są mniej

zazdrośni.



Lesbijki są zadowolone ze swoich rzadszych kontaktów

seksualnych (w parach dwóch kobiet: zbliżenia 2 w

miesiącu, w parach hetero: 2 w tygodniu, 2005).

Rozstania



Szwecja i Norwegia: rozpad związku w ciągu 5 lat:



hetero – 13%, geje – 20%, lesbijki – 30%.



Większa liczba rozstań – mniej zewnętrznych barier
powstrzymujących

badanie

małżeństwa konkubenc

geje

lesbijki

Blumstein &
Schwartz, 1983

1,5

14%

13%

18%

Kurdek, 2004

15%

19%

24%

Balsam i in.,
2008

Predyktory rozwodu



Niski status społeczno-

ekonomiczny



Rasa



Proporcja kobiet do mężczyzn



Większa mobilność



Ułatwienia prawne



Praca kobiet



Niski wiek zamążpójścia



Wcześniejsze małżeństwa



Rozwód rodziców



Religia



Wspólne mieszkanie przed ślubem



Dziecko przed ślubem



Brak dzieci



Dzieci partnera



Brak podobieństwa



Neurotyzm



Unikowy styl przywiązywania się



Geny



Poziom hormonów stresu



Stresujące zdarzenia życiowe



Mało czasu spędzanego razem



Alkohol i narkotyki



Niewierność



Mniej niż 5:1



Mała satysfakcja z życia

seksualnego



Małe zadowolenie ze związku

Niebezpieczeństwa tzw. „prawdziwej
miłości”



Namiętna miłość jest jedynym powodem, aby z kimś być.



Miłość powinna być idealna.



Każdy z nas ma tylko jedną prawdziwą miłość.



Prawdziwa miłość pokona wszelkie trudności.



Prawdziwa miłość pojawia się od pierwszego wejrzenia.



Romantycy na początku związku przeżywają więcej uniesień

– więcej miłości, satysfakcji i zaangażowania, ale z czasem...

Niebezpieczne przekonania

Konflikty są zawsze destrukcyjne – gdybyśmy się kochali

zgadzalibyśmy się we wszystkim.

Trzeba rozumieć się bez słów – jeśli ludzie się kochają,

intuicyjnie wiedzą czego pragną, jeśli muszę partnerowi

mówić czego chcę – znaczy że mnie nie kocha.

Ludzie się nie zmieniają – jeśli partner zrobi coś złego,

będzie tak już zawsze.

Seks powinien być fantastyczny za każdym razem – jak

ludzie się kochają są zawsze gotowi i chętni do zbliżenia.

Kobiety są z Wenus, mężczyźni są z Marsa – nie można

zrozumieć partnera płci przeciwnej.

Idealne związki po prostu niektórym się zdarzają – nie

trzeba pracować nad związkiem, bo albo jest dobry, albo

nie.

Przeznaczenie czy praca?

Przeznaczenie

ludzie albo do siebie pasują i

będą idealną parą, albo nie – i

wtedy nic nie da się zrobić.

Rozwój

szczęśliwy związek jest
efektem pracy. Dobra relacja
rozwija się stopniowo.

Knee i inni

2 typy przekonań na temat związku:

Przeznaczenie czy praca

Gdy pojawią się problemy:



Zwolennicy podejścia „rozwojowego” pozostają

zaangażowani w związek, są nastawieni optymistycznie.

Wierzą, że wszystko da się naprawić, że partner się

poprawi.



Zwolennicy „przeznaczenia” stają się wrodzy i tracą

zainteresowanie związkiem.



Te przekonania są stabilne, ale mogą zmieniać się na skutek

zdobycia wiedzy lub wglądu.

Zaangażowanie



Ludzie inaczej patrzą na swój związek, jeśli są w niego
zaangażowani.



Raczej „my” niż „ja”

Agnew i in., 1998, Aron i in., 1991, 2004



efekt odniesienia do siebie (self-refference effect)

Pozytywne iluzje



Idealizowanie partnera, atrybucje na korzyść: wady są

nieznaczne, błędy trywialne, wykroczenia zapominane.



Spostrzeganie własnego związku jako lepszego od innych



związki ludzi, którzy są o tym przekonani rzeczywiście są lepsze

i trwalsze

Gagne & Lydon, 2003; Murray i in., 1996; Rusbult i in., 2000

Odrzucenie alternatywnych możliwości



Na poziomie uwagi –

zaangażowani nie widzą

atrakcyjnych osób płci

przeciwnej poza partnerem,

niezaangażowani monitorują

otoczenie.



Na poziomie oceny – atrakcyjni

są na świecie, ale... nie są tacy

atrakcyjni.

Miller, 1997, 2008; Simpson, 1990

Efekt Michała Anioła



Wspierający partner pozwala
nam zbliżyć się do ja-idealnego



Dobry związek stymuluje rozwój



Ludzie są bardziej
zaangażowani w związek, który
pomaga im w samorealizacji

Rusbult i in. 2005; Drigotas, 2002

Zaangażowanie to także:



Zdolność do poświęceń - zaangażowani są skłonni do

poświęcania własnych interesów dla partnera i związku.



Wybaczanie - zaangażowani są bardziej skłonni wybaczyć

partnerowi zdradę. Wybaczenie przyspiesza leczenie ran.



Zabawa - ludzie są zaangażowani w związek, jeśli dobrze

się razem bawią. Są wtedy bardziej ze związku zadowoleni i

związek trwa dłużej.

Van Lange i in., 1997; Whitton i in., 2007; Bono i in., 2008; Strong & Aron, 2006

Akomodacja

Umiejętność i chęć kontrolowania impulsów emocjonalnych

związanych z reakcją na wykroczenia partnera.



Nie odgryzać się, nie mścić, reagować konstruktywnie.

Tolerować zły nastrój partnera, nieuzasadniony krytycyzm,

bezmyślność.



Kiedy robią tak oboje partnerzy, związek jest szczęśliwy.



Akomodacja wymaga aktywnego hamowania – ludzie są

mniej skłonni, aby to robić kiedy są zmęczeni, zestresowani,

rozproszeni.



Akomodacja łatwiej przychodzi ludziom o wysokiej

ugodowości i małej unikowości.

Rusbult i inni, 1998, 2001; Finkel & Campbell, 2001; Perunovic & Holmes, 2008

Zasady bycia w związku



Autonomia – nie bądź zaborczy *



Podobieństwo – bądź podobny



Wsparcie – wzmacniaj samoocenę partnera



Otwartość – bądź otwarty *



Wierność – bądź lojalny



Wspólnota – spędzaj czas z partnerem



Równość – bądź fair, nie wykorzystuj partnera *



Magia – bądź romantyczny ^

Leslie Baxter, 1986, za: Miller i Perlman, 2009

Jak utrzymać dobry związek



Pozytywne podejście



Otwartość



Zapewnienie o zaangażowaniu



Wspólni przyjaciele i znajomi



Dzielenie się obowiązkami



Wspólne spędzanie czasu



Wsparcie



Rozwiązywanie konfliktów



Unikanie



Humor

Stafford, 2003

Czyli...



Znajdź właściwego partnera



Uznaj, że związek jest priorytetem



Nie oczekuj wiecznych uniesień



Komunikuj wprost swoje potrzeby



Nie bądź małostkowy/a – odpuszczaj drobne

błędy, daj kredyt zaufania



Kontroluj emocje i słowa



Staraj się



Dbaj o związek póki to ma sens, jeśli pojawia się

problemy spróbuj je aktywnie rozwiązać, jeśli się

nie da – rozstań się z szacunkiem.

Document Outline