Zaćmienie Słońca powstaje, gdy Księżyc
znajdzie się pomiędzy Słońcem a Ziemią i tym
samym przesłoni światło słoneczne.
Rodzaje zaćmień Słońca
Występuje, gdy obserwator
nie znajduje się wystarczająco
blisko przedłużenia linii
łączącej Słońce i Księżyc, by
znaleźć się całkowicie w cieniu
Księżyca, lecz na tyle blisko,
że znajduje się w półcieniu.
Zaćmienie częściowe
Zaćmienie całkowite
Występuje, gdy obserwator
znajduje się w cieniu Księżyca. W
takim przypadku widoczna staje
się korona słoneczna. Jest to
możliwe dzięki temu, że
obserwowane rozmiary kątowe
Księżyca są tylko nieznacznie
większe od rozmiarów kątowych
Słońca i w przypadku zaćmienia
całkowitego, Księżyc przysłania
całkowicie powierzchnię Słońca,
ale nie przysłania korony
słonecznej. Na kilka chwil przed
całkowitym przesłonięciem Słońca
przez Księżyc powstaje przepiękne
zjawisko nazywane poetycko
pierścieniem z diamentem.
Zaćmienie obrączkowe
Zwane również zaćmieniem
pierścieniowym występuje
wtedy, gdy, podobnie jak w
przypadku zaćmienia
całkowitego, obserwator
znajduje się bardzo blisko
przedłużenia linii łączącej
Słońce i Księżyc. W odróżnieniu
jednak od zaćmienia
całkowitego, w przypadku
zaćmienia pierścieniowego
rozmiary kątowe Księżyca są
mniejsze niż rozmiary kątowe
Słońca. Dzieje się tak, wtedy,
gdy zaćmienie ma miejsce w
czasie, gdy Księżyc znajduje
się w pobliżu apogeum swojej
orbity, czyli w pozycji
najbardziej oddalonej od Ziemi
Zaćmienie hybrydowe
Zachodzi wówczas, gdy w
pewnych miejscach Ziemi to
samo zaćmienie jest
całkowite, a w innych
obrączkowe. Tylko około 5%
wszystkich zaćmień jest
hybrydowych.
Zaćmienia słońca
W przypadku zaćmienia centralnego (całkowite, obrączkowe lub
hybrydowe) obserwator nie znajdujący się w centrum, czyli nie w
cieniu, ale w półcieniu obserwuje jedynie zaćmienie częściowe.
częściowe
całkowite
obrączkowe
hybrydowe
35,2%
26,9%
33,2%
4,8%
W ciągu roku występują (gdzieś na kuli ziemskiej) co najmniej dwa
zaćmienia Słońca, ale nie więcej niż pięć (z tych najwyżej trzy są
całkowite). I tak np. 1993 był rokiem z dwoma zaćmieniami, 1935
z pięcioma. Statystycznie rzecz biorąc, całkowite zaćmienie Słońca
zdarza się na danym obszarze co 370 lat. Zdarza się oczywiście,
że w danym regionie możemy takie zjawisko obserwować częściej
(np. Brisbane w Australii (5 kwietnia 1856 i 25 marca 1857), czy
wybrzeże Angoli (21 czerwca 2001 i 4 grudnia 2002).
Ostatnie zaćmienie Słońca obserwowane w Polsce nastąpiło 1 sierpnia 2008
roku.
Najbliższe częściowe zaćmienia Słońca widoczne z terenów Polski nastąpią 15
stycznia 2010 (na południowo-wschodnich krańcach Polski Słońce wzejdzie
minimalnie przesłonięte przez tarczę Księżyca) oraz 4 stycznia 2011 roku
(głębokie zaćmienie częściowe widoczne w całym kraju w godzinach rannych).
Najbliższe obrączkowe zaćmienie widoczne w Polsce nastąpi 13 lipca 2075
roku, zaś najbliższe całkowite zaćmienie widoczne z terenów Polski dopiero 7
października 2135 roku.
Z powodu ruchów pływowych występujących na Ziemi, Księżyc stopniowo
oddala się od naszej planety. Tempo tego ruchu to około 4 cm rocznie. Za
mniej więcej 600 mln lat średnica kątowa tarczy Księżyca stanie się na tyle
mała, że całkowite zaćmienia Słońca przestaną występować. Obserwować
będzie można jedynie zaćmienia częściowe i obrączkowe.
Zaćmienie
Słońca - korona
Zaćmienie Słońca - zewnętrzna korona
Zaćmienie Słońca - tuż przed...
Zaćmienie Słońca - diament (składający się z
czterech jasnych pereł) i pierwsze perły
Bailly'ego
Zaćmienie Słońca - ostatnie perły
Bailly'ego
Zaćmienie słonca widziane z
przestrzeni kosmicznej.
Sekwencja zdjęc pokazuje
całkowite zaćmienie słońca.
Zaćmienie zaczyna się na
zachodzie koło wybrzeża
Brazylii, i przemieszcza się na
wschód przez Saharę do Turcji
(dane z europejskiego satelity
geostacjonarnego Meteosat-8
SEVIRI od 0800 do 1300 UTC).