Katastrofy morskie

Katastrofy na morzu są na

szczęście rzadkie, ale

uszkodzenie statku przez

pożar, zderzenie lub burzę

może postawić

lekarza/ratownika w

sytuacji, w której będzie

on musiał pomagać w

utrzymaniu się przy życiu

rozbitków na tratwach lub

łodziach.

Nowoczesna tratwa

ratunkowa, która jest

pławna, obszerna i

zamknięta, chroni

przed żywiołami

zapewniając nieco

ciepła i dając dobre

szanse na

uratowanie.

Ratownictwo morskie



Ratownictwo

morskie- ogół

czynności mających

na celu niesienie

pomocy w

warunkach

zagrożenia na morzu



Służba ratownicza w

Polsce jest

zorganizowana

zgodnie z wymogami

International

Convention of Maritime

Search and

Rescure(SAR-79)

•

Działania służb są

wykonywane według

standardów i procedur

zalecanych przez

następujące dokumenty

International Maritime

Organisation(MAO):Conventio

n SAR, IAMSAR Manual,

MERSAR Handbook

•

Zgodnie z zarządzeniem

Rządu, Polskie SAR należy do

obowiązków: Polskie

Ratownictwo Okrętowe,

Morskie Ratownicze Centrum

Koordynacyjne Gdynia,

Morskie Podcentrum

Ratownicze Świnoujście,

Morskie Stacje Ratownicze

Ustawa o bezpieczeństwie

morskim porządkuje

organizacje służb

przeznaczonych do ratowania

życia na morzu.

Konwencja SAR-79 wyraźnie

mówi, że ratowanie życia na

morzu, niezależnie od

przynależności państwowej,

czy religijnej, jest

obowiązkiem nadrzędnym.

Ratowanym w katastrofie

ludziom obojętne jest, kto to

robi, ważne, aby akcja

przebiegała szybko i

skutecznie.

Co dwa lata na Bałtyku

odbywają się, pod

dowództwem NATO, wspólne

ćwiczenia-Cooperative Baltic

Eye, w których biorą udział

wszystkie służby ratownicze

tego akwenu.

W manewrach uczestniczą

towarzystwa cywilne, siły

wojskowe i rządowe państw

członkowskich oraz

zrzeszonych w programie

Partnerstwo dla Pokoju.

Celem jest przyspieszenie

współpracy w dziedzinie

ratownictwa życia na morzu,

skoordynowanie

międzynarodowych akcji

ratowniczych.

Wypadki morskie wg

USTAWY z roku 2003

Są to zdarzenia na morzu lub

wodach z nim połączonych, na

których statki morskie uprawiają

żeglugę, polegające w

szczególności na:



Zatonięciu, zaginięciu,

opuszczeniu lub utraceniu

statku w inny sposób,



Zderzeniu się statków



Zetknięciu się statku z

dnem lub podwodna

przeszkodą,



Uderzeniu statku w

budowlę, urządzenie lub

instalację, w następstwie

którego, statek

spowodował lub doznał

uszkodzenia,



Zagrożeniu bądź

ograniczeniu

bezpieczeństwa statku lub

znajdujących się na nim

osób,



Art.1 ust.2



Zaginięciu ze statku

człowieka,



Powstaniu pożaru lub

wybuchu na statku,

Morskie stacje ratownicze

WYPOSAŻENIE:

ciężarówki terenowe

łodzie ratownicze

miotacze lin

radiotelefony i sprzęt medyczny

statki ratownicze

helikoptery

pontony

kompresory, pompy

Medycyna morska

jest służbą

specjalistyczną,

jednak każdy lekarz

podróżujący na

morzu może spotkać

się z ostrym stanem

naglącym.

We wszystkich

przypadkach leczenie

powinno być podobne

do leczenia na lądzie.

Ważne jest

postawienie

zdecydowanego

rozpoznania

klinicznego.

Ratowanie

tonącego

Przy podejmowaniu

czynności ratunkowych

należy wziąć pod uwagę

miejscowe warunki, prądy,

głębokość wody, odległość

od brzegu, wysokość fali i

wiry.

Ratowanie tonącego cd

Kwalifikacje ratownika

wodnego upoważniają do

podpłynięcia i wyciągnięcia

z głębokiej wody tonącego

nie narażając się przy tym

na nieprzewidywane

niebezpieczeństwo.

Ratowanie tonącego cd

Nie mając takich

kwalifikacji

pozostaje

wezwanie

pomocy i

próby

ratowania

tonącego,

np..rzucając

mu koło

ratunkowe, linę

lub

podpływając łodzią

Ratowanie tonącego cd

Jak najszybsze rozpoczęcie

sztucznego oddychania i

utrzymanie dróg

oddechowych tonącego

powyżej powierzchni

wody.

Ratowanie tonącego cd

U uratowanego może

dojść

do ciężkich

powikłań:

obrzęk płuc

wskutek

nagromadzenia

się w

nich wody oraz

zapalenie

płuc.

Ratowanie tonącego cd

Przy utonięciu często

następuje

oziębienie

organizmu. Ta

okoliczność

zdecydowanie

przedłuż

okres, w którym

jest jeszcze

możliwe

skuteczne

odratowanie

ofiary mimo

niedoboru

tlenu.

Historyczna katastrofa

wszechczasów



Brytyjski transatlantyk-

Titanic(1912r.)



Po zderzeniu z górą lodowca zatonął

wraz z 1523 osobami, mimo że w

szalupach było miejsce jeszcze dla

ok. 300 osób

Historyczna katastrofa

wszechczasów



Po tym zdarzeniu na

konferencji w Londynie

ustalono nowe przepisy o

środkach i urządzeniach

ratunkowych.



Katastrofa ta dała początek

międzynarodowym

porozumieniom o

bezpieczeństwie życia na morzu

Gdynia, 23 lutego 2003

Śmigłowce

zakończyły poszukiwanie rybaka

z kutra DZI-48



Niestety bez rezultatów śmigłowce

Anakonda z 28 Eskadry Lotniczej

Marynarki Wojennej z Gdyni zakończyły

o 18:30 poszukiwania członka załogi

kutra rybackiego. Miejsce wypadku

patrolowały w nocy statki serwisowe

Petrobalticu i jednostka służby SAR.

Gdynia, 23 lutego 2003



Rybak wypadł za burtę około 14:40

z kutra, który łowił w rejonie

platform wiertniczych Petrobalticu

(ok. 73 km na północ od Rozewie).

Po dziewiętnastu minutach do akcji

wystartował z Gdyni pierwszy

śmigłowiec ratowniczy Anakonda

(0511). Po wycofaniu zastąpiła go

druga maszyna (o numerze 0813).

Rybak nie miał na sobie ubioru

ratowniczego czy też kamizelki

asekuracyjnej

Gdynia, 23 lutego 2003



Dobra widzialność i niski

stan morza ułatwiały

poszukiwania. Niestety

zapadał zmierzch a

temperatura wody wynosiła

jedynie +2 do +3 stopni.

Gdynia, 23 lutego 2003



W składzie obu załóg byli lekarze

pokładowi. Gotowa była również

ekipa medyczna z platformy

wydobywczej.

W rejonie operowały również

jednostki pływające: dwa

serwisowce platform, statek

służby SAR i kuter Straży

Granicznej.

Katastrofa polskiego

promu

„JAN HEWELIUSZ”



Od 3 stycznia do

10 lutego 1993r.

prom pełnił służbę

bojową nie opodal

wyspy Rugia



Na Bałtyku

panował huragan

mimo to prom

wyruszył w swoją

ostatnią wyprawę

Katastrofa polskiego

promu

„JAN HEWELIUSZ”



Na miejsce niestety nie dotarł...



Zginęło 55 osób



Ostatecznie Izba Morska

obarczyła winą kapitana i

załogę



Jest to największa polska

morska tragedia

Podwodna rozpacz



Najbardziej wstrząsające

tragedie rozgrywają się na

pokładach zatopionych okrętów

podwodnych



W czerwcu 1938 r.brytyjska łódź

podwodna”Thetis” wyruszyła na

rejs pokazowy, z 53 osobami na

pokładzie

Podwodna rozpacz



Przez niezabezpieczone luki

torpedowe woda dostała się

do wnętrza, 4 marynarzom

udało się wydostać z łodzi,

pozostali skazani zostali na

śmierć z braku tlenu

Podwodna rozpacz



Na podobne męczarnie

skazani byli marynarze

zatopionego w sierpniu

2000 r.na Morzu Barentsa

ros.okrętu „Kursk”



Na pokładzie wystąpiły 2

eksplozje, wywołujące pożar.

Podwodna rozpacz



Najwięcej jednak ofiar pochłaniają

katastrofy promów



Grudzień 1987 r.u wybrzeży Filipin

prom „Dona Pez” zderzył się z

tankowcem”Victor”, oba spłonęły,

oficjalnie zginęło 1550 osób



1994 r.na M.Bałtyckim zatonął

prom”Estonia” – najtragiczniejsza

katastrofa na M.B.

Segregacja (TRIAGE)

Badanie i klasyfikacja rannych

pod kątem konieczności i

pilności leczenia oraz

ewakuacji. Ma na celu

oddzielenie poszkodowanych

wymagających

natychmiastowej pomocy od

osób, które na pomoc mogą

jeszcze poczekać.

Katastrofa

obszar wstępnej segregacji

rejon czerwony

-pierwsza kolejność

ewakuacji

rejon zielony

-pielęgniarka/ratownik

rejon żółty

-trzecia kolejność

rejon czarny

rejon czarny-dla zmarłych

-dla zmarłych

Algorytm segregacji

CZY CHORY CHODZI? TAK

NIE

CZY SPEŁNIA POLECENIA? TAK CZY MA

TETNO NA

TT.PROMIENIOWYCH?

TAK

NIE

CZY ODDYCHA

PO UDROŻNIENIU? LICZBA ODDECHÓW

NIE TAK <30/MIN

NIE TAK

Kolor czerwony - chorzy,

którzy wymagają pomocy

w pierwszej kolejności;

chorzy wymagający

leczenia szpitalnego w

ciągu od zdarzenia z

objawami wstrząsu;

obrażenia mnogie;

nieprzytomni z ostrą

niewydolnością krążenia

lub oddechową, zatrucie

środkami toksycznymi.

„

Złota

godzina”

Ogólne zasady

postępowania

w nagłych

przypadkach

Skuteczność

pierwszej pomocy

u pacjenta zależy

od:



Ciężkości i rozległości obrażeń



Czasu od wypadku do

przyjazdu ambulansu



Od przyjęcia chorego w szpitalu



Od wykonania wszystkich

czynności przez zespół

pogotowia



Zapewnienie właściwych

warunków do działania



Usunięcie chorego z

obszaru zagrożonego



poszkodowany nie może

być przewożony do

szpitala bez oceny jego

stanu i prawidłowego

zaopatrzenia

Wstępna ocena ofiary

wypadku sprowadza się

do sprawdzenia:



Czy obecny jest oddech?



Czy drożne są drogi oddechowe?



Czy oddech jest wydolny?



Czy obecna jest akcja serca?



Czy czy krążenie jest wydolne?



Jaki jest stan świadomości?

Działania ratownicze,

niezależnie od

obrażeń, sprowadzają

się do:

Oceny podstawowych

funkcji życiowych,

W razie konieczności ich

przywrócenia i/lub

podtrzymania,

Rozpoznania stanów

zagrożenia życia i ich

leczenia lup przeciwdziałania

ich wystąpieniu,

Zabezpieczenia pacjenta

przed dalszymi

uszkodzeniami w czasie

transportu

Schemat ABC

AIRWAY:

Zapewnić drożność

dróg

oddechowych

Z zabezpieczeniem

kręgosłupa

szyjnego

odessanie, odpowiednie ułożenie

chorego, delikatny wyciąg

kręgosłupa szyjnego,

udrożnienie górnych dróg

oddechowych,

najlepiej INTUBACJA

DOTCHAWICZA,

w uszkodzeniu krtani lub tchawicy

–

konikotomia lub tracheopunkcja

BREATHING: zapewnić

skuteczną

wentylację

odbarczyć odmę prężną blokada

międzyżebrowa zamknąć odmę otwartą

tlenoterapia

znieść paradoks oddechowy

oddech zastępczy

CIRCULATION:

zapewnić dostateczny przepływ

obwodowy

zewnętrzny masaż serca zatrzymać

defibrylacja krwotok

zewnętrzny

odbarczyć tamponadę serca

opatrunek uciskowy

dostęp do żyły

ochrona przed utratą

ciepła

uzupełnić objętość krwi krążącej

aminy presyjne

DISABILITY: BADANIE NEUROLOGICZNE

drożność dróg oddechowych GCS

tlenoterapia obrażenia zewn.

Wentylacja sztuczna objawy ogniskowe

utrzymanie przepływu objawy ciasnoty

mózgowego

ułożenie

środki p/obrzękowe

nootropil?

exposure(examination):

chorego rozebrać, zbadać,

poszukując obrażeń zewn.i

objawów obrażeń

wewnętrznych, zaopatrzyć

rany.

fractures:

unieruchomienie złamania,

zapobiega dalszym

uszkodzeniom tkanek miękkich

przez ostre odłamy kostne,

zmniejsza ból i krwawienie

związane z przemieszczeniem

się odłamów kostnych przy

przenoszeniu chorego.

Metalowe szyny Kramera, szyny

pneumatyczne, chusty.

monitoring:

obserwacja tętna,

ciśnienia tętniczego

krwi, EKG,

pulsoksymetrii, oddechu

i stanu

przytomności(GCS).

nursing:

pielęgnacja(odpowiedni

e ułożenie,

zabezpieczenie przed

utratą ciepła, pobranie

grupy krwi itp.).

oxygenation:

kontynuacja sztucznej

wentylacji(respirator) i

tlenoterapii.

sedation:

uspokojenie pacjenta, jeśli

jest przytomny, informacja

o sytuacji, o

podejmowanych

działaniach, o

bezpieczeństwie

poszkodowanych w tym

samym wypadku innych.

transportation

przewóz na sygnale lub

bez, w zależności od

wskazań. Transport

powinien być ostrożny, by

nie pogłębiały się objawy

wstrząsu, istniejące już

obrażenia oraz by nie

stwarzać dalszych

zagrożeń.

Document Outline