Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Technologia i organizacja

robót budowlanych

„Montażowa charakterystyka elementów”

prof. dr hab.

inż.

Włodzimierz
Martinek

dr inż. Paweł Nowak

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Prefabrykaty ze względu na ich masę i wymiary można
podzielić
na następujące rodzaje:

 wielkowymiarowe o powierzchni gabarytowej
ponad 2 m

    których masa zwykle przekracza 1000 kg.
        Są  one  przeznaczone  do  montażu  ciężkimi
maszynami
    montażowymi,
  średniowymiarowe o powierzchni gabarytowej do
2 m

        o  masie  w  granicach  200–1000  kg;  można  je
montować
    przy użyciu lekkich maszyn montażowych,
  drobno wymiarowe, o powierzchni gabarytowej
      nie przekraczającej 2m

, i masie do 200 kg. Mogą

być
one montowane również ręcznie.

Prefabrykaty do montażu

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Ze względu na kształt prefabrykaty dzielimy na:

 płaskie

 przestrzenne

Prefabrykaty płaskie służą do zestawiania przegród
ściennych, stropowych i dachowych. Mogą one
występować jako:

  blokowe (bloki), są to zwykle elementy ścienne,
        samostateczne,  tj  ustawiane  bez  konieczności
stosowania
        dodatkowych  podpór  i  usztywnień;  ich  wymiary
powinny
    spełniać następujące zależności: szerokość b3h,
    wysokość l6h, gdzie h jest grubością elementu,
    płytowe,  zwane  w  skrócie  płytami  o  stosunku
wymiarów:
        b3h,  l6h;są  to  zwykle  płyty  ścienne,  stropowe  i
dachowe,
    prętowe,  których  wymiary  w  przekroju
poprzecznym są
    małe w stosunku do wymiaru długości; są to belki i
słupy.

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Prefabrykaty przestrzenne zamykają w sobie lub
budowli pewną określoną przestrzeń i mogą
występować

jako:

dwuścienne,

trójścienne,

czterościenne, pięciościenne i powłokowe.

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

    pętlowe,  powstałe  w  wyniku  zabetonowania  w
elemencie betonowym
        specjalnie  ukształtowanych  wkładek  wykonanych  ze
stali
    zbrojeniowej, których wystająca z powierzchni betonu
część
    w kształcie pętli pozwala na zaczepienie haka zawiesia,

 sworzniowe, w których hak zawiesia zaczepia się za
sworzeń,
końcami zabetonowany w elemencie i umieszczony w
specjalnym

zagłębieniu

wykonanym

elemencie

prefabrykowanym,

 gwintowane, czyli specjalne kształtki metalowe,
zaopatrzone
w gwintowany otwór i wbetonowane w element,

  tulejowe - powstałe przez zabetonowanie w elemencie
tulei
        metalowej,  przechodzącej  przez  całą  grubość
(szerokość) elementu;
        w  tuleję  tę  wsuwa  się  sworzeń  łączący  specjalnego
(szpilkowego)
    typu zawiesia.

Zaczepy montażowe w elementach

prefabrykowanych

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Zaczepy montażowe elementów:

a) pętla
b) sworzeń
c) zaczep wkręcany w tuleję wbetonowaną

w element

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

    styki  suche,  najczęściej  stosowane  przy  opieraniu
dźwigarów
        dachowych  na  słupach,  płyt  dachowych  i
stropowych na belkach
    i dźwigarach oraz w połączeniach płyt ze słupami w
ogrodzeniach
        prefabrykowanych.  Czasami  suche  styki  poziome
zapełnia się
        zaprawą,  głównie  w  przypadkach,  kiedy  trzeba
otrzymać
    wyrównaną powierzchnię,
    złącza  na  betonowe  trzpienie  łączące
wykonywane zwykle
    po zmontowaniu elementów i służące zwiększeniu
        monolityczności  konstrukcji.  Betonuje  się  je  w
odpowiednich
     wycięciach stykających się elementów pionowych i
poziomych.
    Czasem trzpienie takie są wzmacniane zbrojeniem,

Rodzaje połączeń między elementami

prefabrykowanymi

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

    złącza  z  wiązaniem  lub  spawaniem  zbrojenia,
stosowane
    zazwyczaj do łączenia elementów zginanych; w specjalnie
    ukształtowanych zakończeniach prefabrykatów wiąże się
        lub  spawa  wystające  zbrojenie,  betonując  następnie
wolne
    przestrzenie,
  złącza spawane to najczęściej obecnie stosowany rodzaj
złącz
    w elementach pionowych i poziomych; polegają one
    na zespawaniu bezpośrednim lub pośrednim specjalnych
wypustów
    lub blach (marek), właściwie zakotwionych w elemencie,
zaletą
        jest  prędkość  i  łatwość  wykonania,  a  wadą  lokalne
przegrzewanie
    betonu w miejscu spawania,
    złącza  klejone  stosowane  do  łączenia  elementów
pionowych
        lub  scalania  elementów  poziomych;  wymagają  bardzo
starannego
        wyrównania  powierzchni  styków,  wykonuje  się  je
zazwyczaj
    wykorzystując kleje epoksydowe.

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Sprzęt montażowy

 maszyny główne montażowe (podstawowe)
służące do unoszenia
i opuszczania elementów; są to z reguły:

 dźwignice

 żurawie budowlane

 sprzęt pomocniczy, który ułatwia wykonanie wyżej
wymienionych operacji.

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

 Haki - znormalizowane elementy stanowiące
integralną część
maszyn montażowych.

Haki  są  montowane  na  wysięgnikach  żurawi
montażowych,  wózkach  suwnic  lub  w  zawiesiach
linowych. Wielkością charakterystyczną haków jest ich
udźwig,  czyli  masa  jaką  można  na  nich  zawiesić.
Udźwig haków jednorożnych wynosi od 0,3 do 100t, a
haków dwurożnych od 5,0 do 100t.

Maszyny montażowe

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Haki: jedno- i dwurożny

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

  Krążki wykonane zwykle z żeliwa, rzadziej ze
staliwa,
    są to najprostsze urządzenia podnośne. Służą do
kierowania
    ruchem lin w wielu maszynach montażowych.
Krążek wraz z osią
    nazywa się zbloczem. Jeżeli zblocze połączy się z
hakiem
    za pomocą obejm otrzymamy zblocze hakowe.

 Wielokrążek otrzymuje się łącząc co najmniej dwa
krążki
nieruchome z dwoma krążkami ruchomymi.

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Krążki

Wielokrążek

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Zblocze hakowe

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

  Liny stalowe to podstawowy element większości
maszyn
    stosowanych do transportu pionowego.
    Liny stalowe wykonuje się z drutów o średnicy 0,5–
2,0 mm,
    wykonanych ze stali węglowej o wytrzymałości
    R

= 1300 – 1800MPa.

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Liny według rodzaju splotu dzieli się na:
  jednozwite, wykonywane z drutów o jednakowej
grubości,
    splecionych spiralnie jedno lub wielowarstwowo,
dookoła drutu
    centralnego; mają one dużą sztywność i nie mogą
być nawijane
    na bębny, stosuje się je więc na odciągi do kotwienia
masztów
    lub innych stałych urządzeń,
  dwuzwite, wykonane ze splotów złożonych z
pojedynczych
    drutów; Sploty są ułożone spiralnie w jednej lub
kilku warstwach
    dookoła rdzenia (duszy). Rdzeń może być stalowy
lub wykonany
    z liny jutowej, konopnej lub manilowej. W przypadku
skręcenia
    drutu w splocie i w całej linie w tym samym
kierunku linę
    nazywamy współzwitą; jeżeli kierunki te są
przeciwne linę
    nazywamy przeciwzwitą.

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Liny współzwite obciążone swobodnie zawieszonym
ładunkiem rozkręcają się - nie mogą mieć
zastosowania w robotach montażowych.

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Urządzenia podnośne - żurawie

Podstawowymi parametrami pracy żurawi
budowlanych są:
  udźwig, tj. największa masa ładunku, jaką przy
danym wysięgu
    może podnieść żuraw, pracując z zachowaniem
wszystkich
    niezbędnych warunków bezpiecznej pracy,
  wysięg, tj. odległość między osią obrotu żurawia a
pionową osią
    zblocza hakowego,
  wysokość podnoszenia, tj. mierzona w pionie
odległość podłoża
    (posadzki hali, nawierzchni drogi lub główki szyny)
do poziomej
    osi haka umieszczonego w najwyższym punkcie
możliwym
    do osiągnięcia przy danym wysięgu.

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Wymagane  parametry  maszyny  montażowej  dobiera
się  wychodząc    z  przyjętej  ogólnej  KONCEPCJI
WYKONANIA  MONTAŻU,  która  musi  określić
rozkład stanowisk roboczych maszyny montażowej lub
drogę jej poruszania się w czasie pracy.
Wymagany  udźwig  maszyny  montażowej  Q  oblicza  się
ze wzoru:

[t]

gdzie:

cmax

– maksymalna masa elementu montażowego (masa + tolerancje montażowe

i ewentualne zawilgocenie elementu)
G

– masa konstrukcji usztywniającej element w czasie montażu

– masa zawiesia montażowego

n – liczba maszyn współpracujących przy podnoszeniu elementu
s – współczynnik niejednorodności obciążenia maszyny (w zależności od typu stosowanych
maszyn i zawiesi
wartość jego waha się od 1,0 do 1,8).





max

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Niezbędny wysięg maszyny montażowej l

zmin

oblicza się

wg wzoru:

[m]

w którym:

– minimalna odległość między skrajem maszyny a obrysem

       wznoszonej konstrukcji (w odniesieniu do żurawi wieżowych:
       promień obrotu przeciwwagi powiększonej o 0,7 m, tj. szerokość
       strefy bezpieczeństwa między konstrukcją a maszyną,
l

– szerokość fragmentu konstrukcji przewidziana do montowania

ze stanowiska lub drogi przemieszczania maszyny
l

– szerokość najdalej od maszyny odsuniętego elementu

      montowanego z danej drogi przemieszczania lub stanowiska
0,2 m – wielkość rezerwowa wysięgu, przeznaczona na pokrycie
             niedokładności w ustawieniu maszyny, określona
             obowiązującymi przepisami

min











Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Niezbędną

wysokość

podnoszenia

maszyny

montażowej h

min

oblicza się ze wzoru:

[m]

w którym

– wysokość położenia górnej krawędzi elementu

po zmontowaniu (w odniesieniu do poziomu
ustawienia maszyny)
h

– wysokość elementu

– wysokość bezpiecznego manewrowania,

          przy której możliwe jest bezpieczne przeniesienie
          elementu nad istniejącą konstrukcję (słupy i płyty
          ścienne mają h

= 0,7 m, belki, płyty stropowe

i dachowe – h

= 2,0 m)

– wysokość konstrukcji zawiesia, tj. jego wysokość

w czasie przemieszczania elementu mierzona od haka
maszyny do górnej krawędzi elementu





min

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

ść

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Linowy żuraw masztowy

typu Derrick

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Drogi i tory pod żurawie

DROGI:

ogół

żurawie

kołowe

wymagają

utwardzonej  powierzchni  dróg,  po  których  poruszają
się i pracują. Budowa takich dróg odpowiada budowie
dróg  tymczasowych  na  placu  budowy  przeznaczonych
dla prowadzenia ruchu ciężkiego.

TORY: Żurawie torowe wymagają dla właściwej pracy
ułożenia  odpowiednich  torów.  Stosuje  się  dwa  typy
torowisk:
a) uformowanych z użyciem podkładów drewnianych
b)  wykonanych  z  użyciem  żelbetowych  pojedynczych
poduszek

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

1. Podłoże pod torowisko powinno być oczyszczone

ziemi roślinnej i wyrównane. Przy czym:
– podłoże piaszczyste powinno być wzmocnione

warstwą żwiru,

– podłoża gliniaste i ilaste powinny być wymieniane
na żwirowo – piaszczyste (w górnej warstwie

grubości

ok. 30 cm).

Podłoże powinno też być wyprofilowane w sposób

zapewniający

szybkie

odprowadzenie

wód

opadowych.

 Podkłady powinny być układane na podsypce z

tłucznia o grubości warstwy 50 cm
przy gruntach słabych, 20 cm przy
gruntach zwartych.

Wymagania dla budowy torowisk

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

3. Odchyłka prześwitu pomiędzy szynami toru nie

może przekraczać  mm na długości 5 m, różnica

wysokości poziomu główek szyn nie może
przekraczać 10 mm, a spadek toru w jego kierunku
podłużnym 0,3 %.

4. Przed końcami każdej z szyn toru należy

zainstalować  zabezpieczające  ograniczniki  jazdy,
wyłączającymi  automatycznie  mechanizm  jazdy  po
dojściu  poprzednich  kół  maszyny  na  odległość  1  m
od  końca  toru.  Końce  torowiska  powinny  być
zaopatrzone  również  w  kozły  oporowe  mocowane
do szyn.

4. Wzdłuż torowiska należy ułożyć i zamocować koryto

dla ochrony kabla elektrycznego zasilającego żuraw
w energię.

5. Tor musi być uziemiony a poszczególne odcinki

szyn łączone ze sobą przewodami
metalowymi.

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Sprzęt pomocniczy do montażu

 zawiesia
 rusztowania, pomosty, drabiny
 sprzęt do prowizorycznego zamocowania

elementów

i ich rektyfikacji
 urządzenia i sprzęt pomiarowy
 drobne narzędzia

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Zawiesie - urządzenie umożliwiające połączenie haka
maszyny montażowej z zaczepami elementu
prefabrykowanego.

Ze względu na sposób przenoszenia obciążenia zawiesia
dzieli się na:

 mechaniczne (haki, łańcuchy, liny itp.),

 elektromagnetyczne,

 pneumatyczne.

W budownictwie prawie wyłącznie mają zastosowanie
zawiesia mechaniczne.

Podstawowymi parametrami zawiesi są:

 udźwig, czyli maksymalna masa może unieść,

 wysokość zawiesia,

 rozstaw zaczepów montażowych w podanym
elemencie.

Zawiesia

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

 zawiesie dwulinowe

Składa  się  z  dwóch  odcinków  liny  stalowej  połączonych
ze stalowym uchem, które umieszcza się w gardzieli haku
maszyny  montażowej                      oraz  haków  (najczęściej
jednorożnych).  Zawiesia  tego  typu  są  przeważnie
używane do montażu belek.

Zawiesie dwulinowe

Sercówka

Zacisk
śrubowy

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

 zawiesie czterolinow

Cztery odcinki liny, do montażu płyt.

 zawiesie szpilkowe

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

 zawiesie belkowo - linowe

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Rusztowania, pomosty i drabiny

Służą do:

  odpinania zawiesi od ustawionych i prowizorycznie
    zamocowanych elementów wysokich,
  wykonywania złączy

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Pomost samostojący

Drabina

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Rusztowanie złożone

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Mechaniczne pomosty

robocze

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Wiszące pomosty robocze zakładane na elementy już

zamontowane,

trwale połączone z konstrukcją

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Samochodowe podnośniki

teleskopowe

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Urządzenia do prowizorycznego zamocowania

i rektyfikacji elementów

  odciągi
  rozpory montażowe
  łączniki imadłowe
  opaski centrujące i konduktory

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Odciągi i rozpory montażowe

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Odciąg linowy

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Rozpory łączy się z uchwytami. Najczęściej stosowane
uchwyty to:

  kotew wkręcona do mocowania wkrętu w gruncie,
    uchwyt  rozprężny  do  mocowania  rozpory  w
otworach  30
    wierconych w płytach stropowych,
    uchwyt  szczelinowy  do  mocowania  rozpór  w
szczelinach między
    płytami stropowymi,
    uchwyt  do  mocowania  rozpór  w  elementach
kanałowych.

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Rozpory montażowe i uchwyty

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Najczęściej stosowane uchwyty górne to:

  uchwyt imadłowy
    uchwyt  rozprężny  do  mocowania  uchwytów  w
otworach
    wierconych w ścianach.

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Łącznik imadłowy

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

W zależności od typu masa rozpory z uchwytami dochodzi
do 20 kg.

Do  prowizorycznego  zamocowania  płyt  ściennych  służą
zazwyczaj  rozpory  sztywne.  Obowiązuje  tu  zasada,  że
płyty  ścienne  o  szerokości      do  1,5  m  można  usztywniać
jedną  rozporą.  Usztywnienie  płyt  szerszych  wymaga
użycia dwóch rozpór.

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Specjalną

grupą

urządzeń

prowizorycznego

zamocowania stanowią:

 konduktory,
 opaski centrujące.

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Konduktor

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Opaska centrująca

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Sprzęt pomiarowy i narzędzia robocze

Sprzęt pomiarowy stosowany przy montażu można
podzielić
na dwie grupy:

 ogólnego stosowania,

 sprzęt specjalizowany.

Sprzęt

pomiarowy

ogólnego

stosowania

wykorzystywany
przy robotach montażowych to:

 poziomice zwykłe do ustawiania elementów w
poziomie,

 poziomice wodne do przenoszenia poziomów,

 pion ciesielski do sprawdzania pionowości
elementów,

 taśmy miernicze i miarki składane do ustalenia
odległości.

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Sprzęt pomiarowy specjalizowany:

  pion montażowy przystosowany specjalnie
        do  robót  montażowych  i  pozwalający  znacznie
szybciej
        (nie  z  pomocą  zwykłego  pionu  ciesielskiego)
ustawić
    element w pionie

 odchyłomierz optyczny spełniający analogiczną
rolę,

 pochyłościomierz, pomocny przy sprawdzaniu
położenia
płyt dachowych itp.

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Narzędzia używane do montażu

Z  narzędzi  używanych  do  innych  robót  budowlanych
przy  montażu  wykorzystuje  się:  młotki  murarskie,
pucki,  przecinaki,  kielnie,  czerpaki,  łopaty  i  szufle  i
łupki ciesielskie.

Narzędzia stosowanych wyłącznie do montażu:

  drążek do naprowadzania elementów w końcowej
fazie
        ich  opuszczania  na  miejsce  wbudowania,
wykonany z prętu
    stalowego o średnicy ok. 30 mm i długości 1200
 1500 mm.

Może on być prosty lub z zakrzywionym końcem,

    łopatkę  do  podbijania  mieszanki  betonowej  w
czasie
        wypełniania  spoin  poziomych;  może  ona  być  z
twardego
    drewna lub metalowa,

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

    konewkę  o  pojemności  ok.  4,8  l  służącą  do
przenoszenia
        zaprawy  i  wypełniania  nią  pionowych  kanałów
między
    elementami,

 lej płaskodenny do ułatwienia wypełnienia spoin
pionowych,

 kliny stalowe do regulacji ustawienia
prefabrykatów,

 kliny z twardego drewna, służące do stabilizacji
słupów
w stropach kielichowych.

Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii Lądowej
Katedra Inżynierii Produkcji i Zarządzania w Budownictwie

Document Outline

Slide 1
Slide 2
Slide 3
Slide 4
Slide 5
Slide 6
Slide 7
Slide 8
Slide 9
Slide 10
Slide 11
Slide 12
Slide 13
Slide 14
Slide 15
Slide 16
Slide 17
Slide 18
Slide 19
Slide 20
Slide 21
Slide 22
Slide 23
Slide 24
Slide 25
Slide 26
Slide 27
Slide 28
Slide 29
Slide 30
Slide 31
Slide 32
Slide 33
Slide 34
Slide 35
Slide 36
Slide 37
Slide 38
Slide 39
Slide 40
Slide 41
Slide 42
Slide 43
Slide 44
Slide 45
Slide 46
Slide 47
Slide 48
Slide 49
Slide 50
Slide 51
Slide 52
Slide 53
Slide 54
Slide 55