Ochrona przed korozją

Ochrona przed korozją elementów 

metalowych

• Ochrona elektrochemiczna
• Metody izolacyjne
• Inhibitory korozji

Ochrona elektrochemiczna

• Ochrona katodowa – polaryzacja katodowa- 

przesunięcie potencjału metalu względem środowisk, 

przy którym na powierzchni metalu stykającego się z 

elektrolitem zachodzą tylko reakcje redukcji.

• Uzyskuje się to przez wymuszony przepływ prądu 

stałego w układzie korozyjnym

• Ochrona protektorowa – protektor przymocowuje się 

do konstrukcji. 

• Protektorem jest metal o bardziej ujemnym 

potencjale niż metal chroniony – np. dla żelaza: Zn, 

Mg, Al.

• Protektor staje się w wytworzonym ogniwie anodą – 

ulega rozpuszczeniu

• IZOLACJA:
- Powlekanie  farbami,  emaliami  ceramicznymi  lub 

innymi  metalami  –  ten  cel  spełniają  np.  warstwy 

pasywne, ocynkowanie.

• INHIBITORY  KOROZJI  –  substancje  zmniejszające 

szybkość korozji.

• Są to substancje wielkocząsteczkowe, 

powierzchniowo aktywne, adsorbujące się na 

powierzchni metali, utleniacze-utleniające 

powierzchnię metalu do tlenku.

• Ze względu na rodzaj reakcji elektrodowej, którą 

hamują rozróżnia się inhibitory katodowe, anodowe 

i mieszane.

• Inhibitory katodowe – związki cynku, wapnia, 

magnezu i manganu

• Ich kationy reagują z OH

-

 i tworzą trudno 

rozpuszczalne osady, które osadzają się w 
miejscach katodowych metalu i hamują proces 
redukcji tlenu- jest to ochrona niewystarczająca

• Inhibitory anodowe – związki o właściwościach 

utleniających- pasywatory- chromiany, azotany III, 
benzoesany.

• 2Fe + NaNO

2

 + 2H

2

O →Fe

2

O

3

 +NaOH + NH

3

• 2Fe + 2Na

2

CrO

4

 + 2H

2

O →Fe

2

O

3

 +Cr

2

O

3

+ 4NaOH

• Powstająca warstewka tlenku żelaza III wywołuje 

polaryzację anodową i hamuje procesy korozji. 

• Pasywatory działają w obecności i nieobecności 

tlenu

• Inhibitory takie jak np. wolframiany, 

molibdeniany i azotany w nieobecności tlenu 
chronią metal tyko częściowo.

•  Węglan sodowy, octan sodowy, wodorotlenek 

sodowy, fosforany, polifosforany, krzemiany – 
hamują korozję tylko w wodzie zawierającej 
tlen. Ich działanie polega na tworzeniu 
warstwy trudno rozpuszczalnego osadu na 
powierzchni metalu.

•  Polifosforany  i krzemiany należą do 

inhibitorów mieszanych, ponieważ hamują 
oba procesy elektrodowe