Odbicie na granicy warswt

Jest to zjawisko, które bardzo powszechnie występuje 

w organiźmie ludzkim ze względu na jego własności. 

Czynnikiem, który sprzyja jego zachodzeniu jest 

różnica w wartościach oporów akustycznych 

graniczących ze sobą warstw. Większość tkanek nie 

różni się praktycznie prędkością rozchodzenia fali i 

oporem akustycznym a więc fala przechodzi z jednej 

warstwy do drugiej, częściowo ulegając odbiciu. Jeśli 

natrafi ona na ośrodki różniące się znacznie oporami 

akustycznymi, to ulega całkowitemu odbiciu. Tak jest 

np. w przypadku, gdy z tkanką graniczą kości, lub 

powietrze. Zachodzi tu tzw. efekt cienia 

akustycznego, który uniemożliwia obrazowanie 

obiektów położonych za tymi ośrodkami. 

 

 

 

 

Podstawowe typy 

prezentacji

Prezentacja A

Prezentacja B (2-D i 

2-D w czasie 
rzeczywistym )

Prezentacja M

 

 

Wizualizacja powracającej fali 

oparta jest na podstawowych 

typach prezentacji

Ultradźwięki, które są 

wysyłane do wnętrza 

organizmu, ulegają 

odbiciu i powracają do 

źródła emisji. Wykonując 

pomiary amplitudy, 

natężeń, czasów czy 

odległości przebytych 

przez te wiązki, można 

wnioskować o stanie i 

strukturze wewnętrznej 

organizmu. Przy 

przeliczaniu tych wartości 

i ich przedstawianiu 

wykorzystywana jest 

powszechnie metoda 

echa.

 

 

Prezentacja typu A. W tego typu prezentacji uzyskuje się obraz 

jednowymiarowy na ekranie oscyloskopu, a przetwornik znajdujący 

się wewnątrz głowicy jest przykładany prawie bezpośrednio do 

powierzchni ciała.

Prezentacja typu B. Ultradźwięki o określonej amplitudzie są 

uwidaczniane na monitorze w postaci jasnych plam, których 

natężenie jest proporcjonalne do amplitudy. Dzięki jednoczesnemu 

przesuwani obrazu i przemieszczaniu się wiązki, możliwe jest 

uzyskanie obrazu dwuwymiarowego.

Prezentacja typu M. Wykorzystuje się tu także nieruchomą 

głowicę( jak w 1-szym rodzaju prezentacji), ale obraz na ekranie 

jest przedstawiony jako plamki. Piksele kreślą linie na 

przesuwającym się ekranie monitora na wzór ołówka kreślącego 

linię na kartce papieru. Tutaj możliwa jest ocena wzajemnego 

przemieszczania się odbijających powierzchni (obiektów).  

 

 

Prezentacja A

Położenie impulsów 

określa głębokość 

warstwy odbijającej- 

jest to wykres 

amplitudy w funkcji 

czasu powrotu echa. 

Wysokość amplitudy 

określa też natężenie 

odbitej wiązki a więc 

umożliwia ona analizę 

różnic gęstości 

organów.

 

 

Prezentacja B (2D)

W tym typie prezentacji na ekranie 

uzyskuje się dwuwymiarowy obraz 

ultrasonograficzny w postaci jasnych 

plamek w wyniku przetworzenia 

odpowiednich wartości amplitud na skalę 

szarości.  Źródłem wiązki mogą tu być 

specjalne przyrządy mające postać albo 

tzw. głowicy liniowej lub głowicy 

rotacyjnej, które, będąc generatorami 

fal, są jednocześnie ich odbiornikami.

 

 

Prezentacja B (2D)

Schemat 

obrazowania w 

prezentacji B

 

 

Prezentacja M (TM)

Na osi głębokości przedstawione są 

odpowiednie jasne punkty, które są ruchome 

w przypadku przemieszczania się 

powierzchni odbijających. Obraz ulega 

przemieszczeniu ze stałą prędkością, co 

umożliwia graficzne przedstawienie struktur 

ruchomych i nieruchomych w postaci albo 

linii prostych albo krzywych, które obrazują 

wychylenie danego obiektu tzn. granic 

tkanek, z których się on składa. Jest to typ 

prezentacji często stosowany w kardiologii, 

gdzie, oprócz wyświetlania ultrasonogramu, 

wyświetlany jest też elektrokardiogram.

 

 

Prezentacja M 

(TM)

 

 

Efekt Dopplera

Zachodzi tu zjawisko 

zmiany częstotliwości 

fal na skutek 

przybliżania się lub też 

oddalania źródła od 

odbiornika i na odwrót.

Pomiar prędkości 

przepływu krwi 

umożliwia połączenie ze 

sobą zjawiska Dopplera 

i prezentacji typu B, 

gdzie efekt Dopplera 

występuje dwukrotnie

 

 

 

 

Po raz pierwszy częstotliwość ulega zmianie gdy wiazka 

dotrze do erytrocytów w naczyniach krwionośnych. Ich 

opór akustyczny różni się od oporu osocza i stają się one 

ruchomym źródłem dla głowicy. Na ekranie monitora 

przedstawiany jest wykres przebiegu zmian prędkości krwi. 

Punkt szczytowy wykresu jest wartością, dla której 

prędkość krwi jest największa w świetle naczynia.

 

 

Badanie to jest bardzo 
pomocne w ocenie 
przepływu krwi lub 
jego zaburzeń, 
prędkości i kierunku. Z 
punktu diagnostyki 
istotna jest możliwość 
wykrycia patologii w 
obrębie naczyń, 
wykrycie zmian 
nowotworowych.