OSTRA NIEWYDOLNOŚĆ ODDECHOWA

OSTRA NIEWYDOLNOŚĆ

ODDECHOWA

TO STAN, W KTÓRYM UKŁAD

ODDECHOWY NIE JEST ZDOLNY DO

ZAPEWNIENIA ODPOWIEDNIEGO

UTLENOWANIA KRWI TĘTNICZEJ



Z UTRZYMANĄ ELIMINACJĄ

DWUTLENKU WĘGLA



LUB BEZ ZDOLNOŚCI DO USUWANIA

DWUTLENKU WĘGLA

CHARAKTERYSTYKA

ZABURZENIA WYSTĘPUJĄ NAGLE,

MAJĄ GWAŁTOWNY PRZEBIEG I

MOGĄ STANOWIĆ

NIEBEZPIECZEŃSTWO

BEZPOŚREDNIEGO ZAGROŻENIA

ŻYCIA

PRZEWLEKŁA

NIEWYDOLNOŚĆ

ODDECHOWA

ROZWIJA SIĘ POWOLI (ORGANIZM JEST

TROCHĘ PRZYSTOSOWANY DO

NIEDOTLENIENIA I KWASICY

GAZOWEJ

→

URUCHAMIA:



ZWIĘKSZA PRODUKCJĘ

ERYTROCYTÓW



PRZYŚPIESZA CZYNNOŚĆ SERCA



BUFORUJE NADMIAR H

PRZEZ NERKI

PRZYCZYNY

NIEWYDOLNOŚCI

ODDECHOWEJ- najczęściej:

przyczyny pozapłucne



zaburzenia ośrodka oddechowego

(urazy czaszkowo- mózgowe)



zaburzenia nerwowo- mięśniowe



długotrwałe drgawki

Przyczyny płucne



astma



przewlekła obturacyjna choroba płuc



zapalenia płuc



odma



złamania żeber



aspiracja treści żołądkowej



inhalacja substancji toksycznych



zatorowość płucna



ARDS- acute respiratory distress syndrome

( szybko narastająca duszność, przyśpieszenie

oddechu, hipoksja nie reagująca na tlenoterapię

, charakterystyczne zmiany w rtg )

OBJAWY OSTREJ NIEWYDOLNOŚCI

ODDECHOWEJ



Duszność



Przyśpieszenie oddechu



Uruchomienie dodatkowych mięśni

oddechowych



Sinica (jeżeli niedokrwistość to nie wystąpi)



Splątanie, pobudzenie, dezorientacja



Drgawki – przy znacznym niedotlenieniu

oun



Przyśpieszona praca serca



Nieznaczny wzrost ciśnienia tętniczego krwi

ROZPOZNANIE

Niewydolność oddechową rozpoznaje

się, jeżeli u pacjenta oddychającego

powietrzem atmosferycznym

dochodzi nagle do:



Spadku PO2 poniżej 60 mmHg lub

PCO2 wzrasta ponad 50 mmHg



I pH krwi tętniczej spada poniżej 7,35

BADANIA

DIAGNOSTYCZNE



badanie radiologiczne klatki

piersiowej



badanie gazometryczne krwi

tętniczej



pulsoksymetria



EKG

Zakresy wartości prawidłowych

parametrów równowagi kwasowo-

zasadowej



pH 7,35 - 7,45



PCO

35,0 - 45,0 mmHg



85 - 100 mmHg



HCO

21- 27 mmol/L



BE 0

2,5 mEq/L

Krytyczne pH powyżej 7,7 – zgon

poniżej 6,7 – zgon

POSTĘPOWANIE RATOWNICZE W OSTREJ

NIEWYDOLNOŚCI ODDECHOWEJ



A- Drożność dróg oddechowych- intubacja ustno- tchawicza

Odsysanie

1. oklepywanie klatki piersiowej

2. natlenowanie pacjenta (

respirator 2 min. 100% tlen)

3. odsysanie drzewa oskrzelowego



cykl odsysania nie dłuższy niż 15-20 s



w momencie wkładania cewnika ssanie wyłączone



siła ssania ↓40cmH2O, lub 0,1-0,2 kPa



cewniki miękkie, ślepo zakończone, z co najmniej 2 otworami bocznymi



średnica nie może przekraczać 2/3 średnicy wewnętrznej rurki

intubacyjnej



2 cewniki (jeden znad balona, jama ustna; drugi do drzewa

oskrzelowego



Rozrzedzenie wydzieliny – 0,9% NaCl do 10 cm



Jałowy płyn do przepłukania cewnika

4. natlenowanie z rozprężeniem płuc



B - Oddychanie- TLENOTERAPIA

SPOSOBY PODAWANIA

TLENU



Cewnik do nosa2-4 l/min



Kaniula nosowa4-5 l/min



Maska MIN. 5 l/min.



Maska z workiem z częściowym

oddechem zwrotnym, bez oddechu

zwrotnego 6-8l/min



Namiot tlenowy10-12 l/min

ZASADY PODAWANIA TLENU



chronić przed niebezpieczeństwem podawania tlenu

( wybuch, pożar)



chronić oczy pacjenta przed bezpośrednim działaniem

tlenu, aby nie doszło, zwłaszcza u dzieci do utraty wzroku



po 6 godzinach oddychania czystym tlenem- pacjent może

odczuwać bóle za mostkiem, skarżyć się na złe

samopoczucie, mogą wystąpić zaburzenia oddechu- do

zatrzymania włącznie



tlen powinien być nawilżony i ogrzany ( zapobieganie

wysychaniu błony śluzowej i upośledzeniu ruchu rzęsek

nabłonka migawkowego)



tlen powinien być stosowany w stężeniu 28-33% w

mieszaninie z powietrzem – pod kontrolą gazometrii



ostrożnie stosuje się tlen w przewlekłej niewydolności

oddechowej

Wskazania bezwzględne do

wentylacji mechanicznej



stan po resuscytacji



zatrucie fosforanami organicznymi



neurogenne porażenie oddychania



działanie trucizn oddechowych



PO2 poniżej 45 mmHg mimo stosowania

tlenoterapii



PCO2 powyżej powyżej 50mmHg a pH

poniżej 7,35



Przyśpieszenie oddechów powyżej 35/min

Postępowanie c.d.



Krążenie – dwie kaniule do żył

obwodowych



Farmakoterapia w zależności od

przyczyny niewydolności oddechowej



Zastosowanie respiratorów

Typy oddechów

oddech kontrolowany

( zastosowanie u

pacjentów, u których nie występuje samoistna

akcja oddechowa; ośrodek oddechowy

wyłączony – duże ryzyko hipo i hiperwentylacji

)

oddech wspomagany

( u pacjenta oddech

własny zachowany ale niewydolny; respirator

uzupełnia brakujące oddechy lub pogłębia

zachowany oddech własny; ośrodek

oddechowy pacjenta bierze udział w regulacji

oddechu; małe ryzyko hipo i hiperwentylacji)

Zadania ratownika



monitorowanie stanu pacjenta



monitorowanie pracy respiratora

- zgodność ustawień respiratora z kartą pacjenta

- sprawność systemu alarmowego

- szczelność połączeń układu rur i przewodów

- czuwanie nad prawidłowością nawilżenia gazów

oddechowych (80%), temperatura gazów

oddechowych (32- 34

- wymiana układu rur ( zanieczyszczenia wizualne,

płyn)

- wymiana filtrów ( bakteriostatyczny, kondensator

wilgoci, filtr hydrofobowy)

Zadania ratownika

- ciśnienie panujące w drogach oddechowych



nagły wzrost ciśnienia



- zagięcie rur w respiratorze



- zagięcie rurki intubacyjnej



- zatkanie światła rurki wydzieliną



- przepuklina balona



- zakłócenia współpracy pacjent- respirator



nagły spadek ciśnienia w drogach oddechowych



- rozłączenie układu pacjent- respirator



- przeciek



- rozłączenie rur z rurką intubacyjną/tracheotomijną , filtrem



- opróżnienie balona uszczelniającego

Zadania ratownika

- stężenie tlenu w mieszaninie oddechowej

(spadek tlenu o 4% - alarm wizualny)

- częstość oddechów (ustawienia respiratora)

- temperatura gazów oddechowych ( spadek

lub wzrost o 30C- alarm; usuwanie wody z

odstojników)

- podawanie na zlecenie lekarza leków (p/

bólowych, nasennych, zwiotczających) dla

dobrej tolerancji respiratora

Document Outline