Oddziaływanie
promieniowania jądrowego
z
materią
Procesy istotne dla cząstek
naładowanych (, )
a) rozpraszanie w polu sił kulombowskich
b) hamowanie jonizacyjne
hamowanie jonizacyjne
c) hamowanie radiacyjne
d) wzbudzanie promieniowania
Czerenkowa (v>c/n)
Procesy istotne dla kwantów
a) zjawisko fotoelektryczne
zjawisko fotoelektryczne
b) rozpraszanie komptonowskie
rozpraszanie komptonowskie
c) tworzenie par e
+
e
-
d) rezonansowa fluorescencja jądrowa
(zjawisko Mössbauera)
(kwanty )
Elektron związany
związany
(atom, molekuła,
kryształ),
foton
przestaje istnieć.
(kwanty )
Elektron swobodny
swobodny
(energia wiązania
<< hν),
foton
nadal istnieje ale o mniejszej
energii.
(kwanty )
Naładowana cząstka (elektron, jądro
atomowe),
foton
przestaje istnieć.
Zjawisko Mössbauera
- bezodrzutowa emisja i absorpcja jądrowa
kwantów
Jądro atomu (jonu) związanego
związanego
w sieci
krystalicznej,
foton
przestaje istnieć.
(kwanty
)
Detekcja
promieniowa
nia
jądrowego
Komora mgłowa Wilsona
a) ekspansyjna
Komora pęcherzykowa
Wielka Europejska Komora Pęcherzykowa
Obszary pracy licznika
jonizacyjnego:
1 – rekombinacji,
2 – komory jonizacyjnej,
3 – proporcjonalności,
4 – ograniczonej
proporcjonalności,
5 – Geigera – Müllera,
6 – wyładowań.
Licznik jonizacyjny
Licznik Geigera –
Müllera
Gaz jednoatomowy, najczęściej argon pod ciśnieniem ok. 90
mm Hg
oraz alkohol pod ciśnieniem ok. 10 mm Hg.
Neon z małą domieszką (ułamek procenta) chlorowców Cl
2
lub
Br
2
.
Czas martwy rzędu 10
-4
s.
Charakterystyka licznika Geigera –
Müllera
Licznik scyntylacyjny
Licznik scyntylacyjny
Scyntylatory
1. Kryształy nieorganiczne,
np.: ZnS(Ag), NaI(Tl), CsI(Tl).
2. Kryształy organiczne,
np.: antracen, naftalen, stilben.
3. Roztwory scyntylatorów, np. terfenylu,
antracenu, w tworzywach sztucznych.
4. Plastiki, np. polistyren.
5. Ciecze organiczne (ksylen) i gazy
(ksenon, hel).
Katoda fotopowielacza: np. CsSb.
Dynody: np.: CsSb, AgMg;
Wsp. powielania elektronów 2-4.
Licznik Czerenkowa
1 – blok z lucytu, n =
1,5;
2 – zwierciadła;
3 – fotokatody.
cos = c/(nv)
Prosta regresji, y = ax +
b,
z uwzględnieniem wag statystycznych
a = [Σw
i
·Σw
i
x
i
y
i
– Σw
i
x
i
·Σw
i
y
i
]/D
b = [Σw
i
x
i
2
·Σw
i
y
i
– Σw
i
x
i
·Σw
i
x
i
y
i
]/D
D = Σw
i
·Σw
i
x
i
2
– (Σw
i
x
i
)
2
u(a) = u(y)·[(Σw
i
)/D]
½
u(b) = u(y)·[(Σw
i
x
i
2
)/D]
½
u(y) = {[Σw
i
(y
i
-ax
i
-b)
2
]/(n-2)}
½
w
i
= [1/u(y
i
)]
2
w
i
= [1/u(y
i
)]
2
Układ liniowy (współrzędnych)
y
i
= N
i
(N
i
– liczba zliczeń (szybkość
zliczania))
u(N
i
) = N
i
½
w
i
= 1/N
i
Układ półlogarytmiczny (współrzędnych)
y
i
= lnN
i
(N
i
– liczba zliczeń (szybkość
zliczania))
u(lnN
i
) = N
i
-1
·N
i
½
w
i
= N
i
Prosta regresji, y = ax +
b,
z uwzględnieniem wag
D = 13300
a = 0,164359
b = 1,051812
u(y) = 0,412036
u(a) = 0,015978
u(b) = 0,191404
0
0,5
1
1,5
2
2,5
3
3,5
4
4,5
5
0
5
10
15
20
25
Serie1
Serie2
Układ półlogarytmiczny, f(x) =
lnN,
wagi w=1
Układ półlogarytmiczny, f(x) =
lnN,
wagi statystyczne w=N
D = 4516976
a = 0,124667
b = 1,674444
u(y) =
1,478159
u(a) =
0,015301
u(b) =
0,231392
0
0,5
1
1,5
2
2,5
3
3,5
4
4,5
0
5
10
15
20
25
Serie1
Serie2
Reakcje jądrowe
Reakcja jądrowa
– proces wynikający z oddziaływania
miedzy dwoma cząstkami, obiektami
mikroświata,
z których jeden jest jądrem atomowym.
Tarcza - zwykle zespół jąder
atomowych.
Pocisk - cząstka inicjująca reakcję
jądrową.
Reakcja jądrowa zachodzi
zazwyczaj
w wyniku ostrzeliwania tarczy
pociskami.
Kanały wyjściowe
- stany końcowe
a + A
a + A
a + A
*
b + B
C
1
+ C
2
+ ...
+ C
n
Kanał wejściowy
- stan początkowy
(pocisk a i tarcza A)
A(a,b)B
Zapis dla reakcji
dwuciałowej
Podział reakcji jądrowych ze względu na rodzaj
pocisku.
Reakcje jądrowe inicjowane
przez:
a) neutrony
b) cząstki
naładowane
c) fotony
(fotoreakcje)
Podział reakcji jądrowych ze względu na energię
pocisku
.
a) niska
b) średnia
c) wysoka
d) ultra
wysoka
< ok. 20 MeV
kilkadziesiąt – kilkaset MeV
(, )
kilkaset MeV – kilka GeV
(mezony K)
kilkadziesiąt – kilka tysiecy
GeV
Podział reakcji jądrowych ze względu na liczbę
stanów końcowych (kanałów wyjściowych)
.
a)
jednokanałowe
b)
wielokanałowe
H
H
np
2
1
2
1
.
p
H
n
He
3
1
3
2
Podział reakcji jądrowych ze względu na liczbę
obiektów
w stanie końcowym (kanale wyjściowym)
.
a) dwuciałowe,
n=2
b) wielociałowe,
n>2
zapis:
A(a,b)B
a,b – istotne elementy
reakcji
Podział reakcji jądrowych ze względu na ich
przebieg
a w tym czas reakcji.
a) wprost
– przekaz energii pojedynczemu nukleonowi, t = 10
-
22
s – 10
-21
s
b) z utworzeniem jądra złożonego
– przekaz energii wszystkim nukleonom, t = 10
-17
s –
10
-16
s
Energia (ciepło) reakcji
jądrowej:
k
i
P
i
S
i
i
m
c
m
c
Q
1
0
2
2
1
0
2
Podział reakcji jądrowych ze względu na bilans
energii.
a) egzoenergetyczne, Q > 0
– dla pocisku dodatnio naładowanego zachodzą
wówczas gdy energia
kinetyczna pocisku przekracza energię potrzebną do
jego zbliżenia
do tarczy na odległość femtometrową.
b) endoenergetyczne, Q < 0
– zachodzą wówczas gdy energia kinetyczna pocisku
jest większa od -Q
substraty
produkty
Energia progowa pocisku dla reakcji
endoenergetycznej.
A
A
a
k
i
i
pr
M
M
m
m
Q
T
2
1
2
1
2
2
2
2
2
2
)
(
)
(
k
i
i
a
pr
A
a
c
m
c
p
T
c
M
c
m
2
2
2
2
2
c
m
T
T
c
p
a
pr
pr
a
4
2
k
1
i
i
2
a
pr
2
pr
2
pr
2
pr
A
a
4
2
A
a
c
)
m
(
c
m
2T
T
T
c
)T
M
2(m
c
)
M
(m
4
2
1
2
4
2
)
(
2
)
(
c
m
c
T
M
c
M
m
k
i
i
pr
A
A
a
2
A
4
2
A
a
4
2
k
1
i
i
pr
c
2M
c
)
M
(m
c
)
m
(
T
Q
c
M
m
m
A
a
k
i
i
2
1
)]
(
[
A
A
a
k
i
i
A
a
k
i
i
pr
M
c
M
m
m
M
m
m
T
2
)]
(
)][
(
[
2
1
1
2
4
2
4
2
1
2
)
(
)
(
c
M
c
M
m
c
m
T
A
A
a
k
i
i
pr
A
A
a
k
i
i
pr
M
M
m
m
Q
T
2
)
(
1
Odkrycie
Odkrycie
protonu
protonu
Dziękuję za
uwagę