Wychowanie w Nowym
Testamencie
Pedagogika chrześcijańska
Wychowanie w Nowym
Testamencie
Pedagogika chrześcijańska
Nowy Testament
Stanowi system wychowawczo-
formacyjny wychowania
chrześcijańskiego
Obejmuje nie tylko sferę wertykalną,
czyli religijną człowieka, ale również
inne obszary jego życia i
charakterze horyzontalnym: rozwój
poznawczo-intelektualny, etyczno-
moralny.
Jezus – wychowawcą i
nauczycielem
„Wy Mnie nazywacie
Nauczycielem i
Panem i dobrze
mówicie, bo nim
jestem”
(J 13,13)
„
Panie, do kogóż
pójdziemy? Ty
masz słowa życia
wiecznego”
(J 6,68)
Nauczanie Jezusa zawiera:
Wskazówki intelektualno-
poznawcze, Jezus – Nauczyciel,
Wskazania etyczno-moralne, Jezus –
Wychowawca,
Przykłady egzemplifikacji życiowej,
Jezus – Formator.
Pedagogia Jezusa
Daje przykład wybierania tego, co jest
prawdziwym dobrem, co pozwala trwać na
wieki, buduje i wzbogaca ludzką kulturę,
Uczy spojrzenia pełnego miłości na
rzeczywistość,
Oparta jest na sztuce korekty, w której
Chrystus wychodzi do człowieka z
postawą miłości i szacunku do jego
potencjalnej doskonałości i zbawienia
poprzez prawdę.
Pedagogia Jezusa
Korekta – pobudza do doskonałości,
wspomaga i porusza dobrą wolę,
Jezus jako nauczyciel wyraża
zrozumienie dla grzesznej natury
ludzkiej i niesie przebaczenie za
grzech, który człowiek wyznaje i za
który żałuje.
Daje pozytywne wskazania
Postawy człowieka – ucznia wobec
Jezusa:
Ew. św. Marka – BYĆ z Jezusem
Ew. św. Mateusza – SŁUCHAĆ
Jezusa
Ew. św. Łukasza – GŁOSIĆ Jezusa
Ew. św. Jana – KOCHAĆ Jezusa
Proces pedagogiczny Jezusa
dostrzegany z perspektywy
ucznia:
Uczeń zaintrygowany (uważny
widz): Ew. św. Marka
Uczeń zainteresowany (pilny
słuchacz): Ew. św. Mateusza
Uczeń powołany (zaangażowany
uczeń): Ew. św. Łukasza
Uczeń przekonany (świadek): Ew.
św. Jana
Św. Paweł
Pierwszy po
Chrystusie pedagog
chrześcijański, który
odsłania swoją
pedagogię w różnych
wymiarach jako:
-
nauczyciel,
-
pasterz,
-
założyciel gmin
chrześcijańskich,
-
rodzic duchowy.
Św. Paweł w swoim nauczaniu daje
wiele przestróg, zachęt, upomnień
skierowanych do wszystkich grup i
warstw społecznych:
Dzieci:
„Dzieci, bądźcie posłuszne w Panu waszym
rodzicom, bo to jest sprawiedliwe. Czcij
ojca twego i matkę - jest to pierwsze
przykazanie z obietnicą - aby ci było
dobrze i abyś był długowieczny na
ziemi. A [wy], ojcowie, nie pobudzajcie
do gniewu waszych dzieci, lecz
wychowujcie je stosując karcenie i
napominanie Pańskie!” (Ef 6,1-4)
Św. Paweł w swoim nauczaniu daje
wiele przestróg, zachęt, upomnień
skierowanych do wszystkich grup i
warstw społecznych:
Młodzieży:
„Młodzieńców również upominaj, aby byli
umiarkowani; we wszystkim dawaj
wzór dobrych uczynków własnym
postępowaniem w nauczaniu okazuj
prawość, powagę, mowę zdrową, wolną
od zarzutu, ażeby przeciwnik ustąpił ze
wstydem, nie mogąc nic złego o nas
powiedzieć.” (Tt 2,6-8)
Św. Paweł w swoim nauczaniu daje
wiele przestróg, zachęt, upomnień
skierowanych do wszystkich grup i
warstw społecznych:
Dorosłych:
„Między sobą zachowujcie pokój!
Prosimy was, bracia, upominajcie
niekarnych, pocieszajcie
małodusznych, przygarniajcie
słabych, a dla wszystkich bądźcie
cierpliwi! Uważajcie, aby nikt nie
odpłacał złem za złe, zawsze usiłujcie
czynić dobrze sobie nawzajem i
wobec wszystkich!” (1 Tes 5, 14-15)
Św. Paweł w swoim nauczaniu daje
wiele przestróg, zachęt, upomnień
skierowanych do wszystkich grup i
warstw społecznych:
Starszych
„Ty zaś głoś to, co jest zgodne ze zdrową nauką:
że starcy winni być ludźmi trzeźwymi,
statecznymi, roztropnymi odznaczającymi się
zdrową wiarą, miłością, cierpliwością.
Podobnie starsze kobiety winny być w
zewnętrznym ułożeniu jak najskromniejsze,
winny unikać plotek i oszczerstw, nie upijać
się winem, a uczyć innych dobrego. Niech
pouczają młode kobiety, jak mają kochać
mężów, dzieci, jak mają być rozumne, czyste,
gospodarne, dobre, poddane swym mężom -
aby nie bluźniono słowu Bożemu.”
(Tt 2,1-5)