BEZPIECZEŃSTWO POŻAROWE BUDYNKÓW

WYMAGANIA

STAWIANE

BUDYNKOM

BEZPIECZEŃSTWO

POŻAROWE

BUDYNKÓW

ZAKŁAD BUDOWNICTWA OGÓLNEGO

dr inż. Wojciech Terlikowski

WYDZIAŁ INŻYNIERII LĄDOWEJ

POLITECHNIKA WARSZAWSKA

PLAN WYKŁADU

•

WYMAGANIA STAWIANE BUDYNKOM

•

BEZPIECZEŃSTWO POŻAROWE BUDYNKÓW

•

PODSTAWOWE POJĘCIA I OKREŚLENIA

•

BUDYNKI I STREFY POŻAROWE

•

ODPORNOŚĆ POŻAROWA BUDYNKU

•

ODPORNOŚĆ OGNIOWA ELEMENTÓW

BUDYNKU

•

PODSUMOWANIE

WYMAGANIA

STAWIANE

BUDYNKOM

WYMAGANIA

PODSTAWOWE

BEZPIECZEŃSTWO KONSTRUKCJI

•

SZTYWNOŚCI PRZESTRZENNEJ BUDYNKU

•

STATECZNOŚCI BUDYNKU

•

WYTRZYMAŁOŚCI USTROJÓW
KONSTRUKCYJNYCH NA DZIAŁANIE SIŁ
ZEWNĘTRZNYCH ( WIATRU, ŚNIEGU,
RUCHÓW PODŁOŻA GRUNTOWEGO ITP.)
I SIŁ WYWOŁANYCH UŻYTKOWANIEM
OBIEKTU ( OBCIĄŻENIA OD LUDZI,
MASZYN, URZĄDZEŃ, MATERIAŁÓW )

WYMAGANIA

PODSTAWOWE

BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO

BEZPIECZEŃSTWA UŻYTKOWANIA

•

OŚWIETLENIA NATURALNEGO,SZTUCZNEGO, INSTALACJI

OGRZEWCZYCH, ZAOPATRZENIA W WODE I INNYCH,

BEZPIECZEŃSTWA I HIGIENY PRACY

4. ODPOWIEDNICH WARUNKÓW HIGIENICZNYCH I

ZDROWOTNYCH ORAZ OCHRONY ŚRODOWISKA

•

WYKONANIE BUDYNKU Z MATERIAŁÓW NIESZKODLIWYCH

DLA ZDROWIA LUDZKIEGO I INWENTARZA

5. OCHRONY PRZED HAŁASEM I DRGANIAMI

WYMAGANIA

PODSTAWOWE

6. OSZCZĘDNOŚCI ENERGII I

ODPOWIEDNIEJ IZOLACYJNOŚCI
CIEPLNEJ PRZEGRODY ( FUNKCJA
OSŁONOWA PRZED CZYNNIKAMI
ZEWNĘTRZNYMI I WEWNĘTRZNYMI)

7. TRWAŁOŚCI KONSTRUKCJI I MATERIAŁÓW

BUDOWLANYCH W PLANOWANYM
OKRESIE UŻYTKOWANIA

OŻAR

– to szybkie spalanie o

niekontrolowanym rozprzestrzenianiu się w czasie i
w przestrzeni. Spalanie, czyli egzotermiczna reakcja
substancji spalanej z utleniaczem, połączona jest z
emisją wyziewów, płomieniami, żarzeniem oraz
emisją dymu. Zjawiska te mogą występować razem
lub pojedynczo. Nieodwracalny, chemiczny rozkład
materiału spowodowany wyłącznie wpływem ciepła
nazywamy pirolizą.
W powstałych w wyniku spalania lub pirolizy gazach
widoczna jest zawiesina stałych lub ciekłych cząstek
zwana dymem.

ŁOMIEŃ

– to określona strefa spalania w

fazie gazowej z emisją światła. Płomień utrzymujący
się na materiale w określonych warunkach próby, po
usunięciu źródła zapalenia, nazywamy płomieniem
własnym. Czas palenia się płomienia własnego
( czas płonięcia ) to okres, w którym utrzymuje się
płomień

własny.

ŻARZENIEM

– nazywamy utrzymujące się po

zaniku płomienia, lub jeżeli nie występował płomień – po
usunięciu zapalenia, spalanie się żarem materiału.

MATERIAŁEM PALNYM

nazywamy

materiał zdolny do zapalenia. Materiał dający się zapalić

jest

MAERIAŁEM ZAPALNYM.

TEMPERATURA ZAPALENIA

jest

to najniższa temperatura, wyrażona w C, przy której

materiał zapala się i pali przez określony czas od
przyłożenia do jego powierzchni małego płomienia w
warunkach znormalizowanej próby.

POŻAR CAŁKOWICIE

ROZWINIĘTY

charakteryzuje stan

całkowitego objęcia ogniem materiałów palnych.

GĘSTOŚĆ OBCIĄŻENIA

OGNIOWEGO

- energia cieplna, wyrażona w

megadżulach, która może powstać przy spaleniu
materiałów palnych znajdujących się w pomieszczeniu,
strefie pożarowej lub składowisku materiałów starych,
przypadająca na jednostkę powierzchni tego obiektu,
wyrażona w metrach kwadratowych.

BUDYNKI I

STREFY

POŻAROWE

STREFĘ POŻAROWĄ

stanowi budynek

albo jego część oddzielona od innych budynków lub
innych części budynku elementami oddzielenia
przeciwpożarowego, bądź też pasami wolnego terenu o
szerokości nie mniejszej niż dopuszczalne odległości od
innych budynków

PODZIAŁ BUDYNKÓW

ORAZ ICH CZĘŚCI ,

STANOWIĄCYCH ODRĘBNE

STREFY POŻAROWE, Z

UWAGI NA PRZEZNACZENIE

I SPOSÓB UŻYTKOWANIA

1. ZL - mieszkalne, zamieszkania zbiorowego i
użyteczności publicznej (charakteryzowane kategorią
zagrożenia ludzi),

2. PM - produkcyjne i magazynowe,

3. IN - inwentarskie (służące do hodowli

inwentarza).

ZL I

- strefy pożarowe zawierające co najmniej jedno

pomieszczenie przeznaczone do jednoczesnego
przebywania ponad 50 osób, ale tylko takich, które nie są
jego stałymi użytkownikami, a ponadto pomieszczenie to
nie jest przeznaczone przede wszystkim do użytku ludzi o
ograniczonej zdolności poruszania się; są tutaj brane pod
uwagę duże pomieszczenia handlowo-usługowe, lokale
gastronomiczno-rozrywkowe, poczekalnie dworcowe, a
także te sale konferencyjne i wykładowe, które nie są
przeznaczone dla stałego kręgu użytkowników, np.
pracowników biura, czy studentów danej uczelni;
pomieszczenie te mogą być udostępniane osobom
niepełnosprawnym, ale nie są przewidziane specjalnie dla
nich, gdyż wówczas strefy takie zalicza się do kategorii

ZL II

ZL III

- strefy pożarowe przeznaczone dla

użyteczności publicznej, z wyjątkiem przeznaczonych
przede wszystkim dla ludzi o ograniczonej zdolności
poruszania się oraz zawierających pomieszczenie dla
ponad 50 osób, nie będących jego stałymi
użytkownikami; obejmuje także te strefy pożarowe, które
nie są ogólnodostępne, ale mają przeznaczenie biurowe
lub socjalne.

ZL IV

- strefy pożarowe o przeznaczeniu

mieszkalnym, niezależnie od rodzaju budynku, w którym
się znajdują

ZL V

- strefy pożarowe przeznaczone do zamieszkania

zbiorowego, z wyjątkiem przeznaczonych przede
wszystkim dla ludzi o ograniczonej zdolności poruszania
się oraz zawierających pomieszczenie dla ponad 50 osób,
nie będących jego stałymi użytkownikami

Budynek ZL V

ODPORNOŚĆ

POŻAROWA

BUDYNKU

Ustanowiono pięć klas odporności pożarowej budynków
lub ich części, oznaczonych literami: "A", "B", "C", "D" i
"E". Dla każdej z klas określono wymaganą klasę
odporności ogniowej elementów budynku.

Dopuszcza się obniżenie wymaganej klasy odporności
pożarowej w niektórych budynkach niskich (N) do
poziomu, który określa tabela nr 2

ODPORNOŚĆ

OGNIOWA

ELEMENTÓW BUDYNKU

ODPORNOŚĆ OGNIOWA

ELEMENTU BUDYNKU

- zdolność

elementu do spełniania określonych wymagań w
znormalizowanych warunkach fizycznych,
odwzorowujących porównawczy przebieg pożaru; miarą
odporności ogniowej jest, wyrażony w minutach, czas od
początku badania do chwili osiągnięcia przez element
próbny jednego z trzech stanów granicznych:

•nośności ogniowej,

•izolacyjności ogniowej,

•szczelności ogniowej.

Odporność ogniowa elementów - konstrukcje

drewniane

Odporność ogniowa elementów - konstrukcje

stalowe

NOŚNOŚĆ OGNIOWA

- zdolność

elementu próbnego nośnego elementu konstrukcji do
utrzymania obciążenia badawczego bez przekraczania
określonych kryteriów pod względem wielkości i
prędkości przemieszczania.

IZOLACYJNOŚĆ OGNIOWA

zdolność elementu próbnego oddzielającego elementu
konstrukcji budowlanej, poddanego oddziaływaniu ognia
z jednej strony, do ograniczenia przyrostu temperatury
nie nagrzewanej powierzchni poniżej określonych
poziomów.

SZCZELNOŚĆ OGNIOWA

- zdolność

elementu próbnego oddzielającego elementu konstrukcji
budowlanej do zapobieżenia przejściu płomieni i
gorących gazów oraz do zapobieżenia pojawienia się
płomieni na powierzchni nie nagrzewane

KLASA ODPORNOŚCI

OGNIOWEJ ELEMENTÓW

BUDYNKU

-określona cecha charakteryzująca

odporność ogniową elementu budynku. Odporność
ogniową elementów budynku ustala się na podstawie
trzech kryteriów podstawowych dotyczących:

R -

nośności
ogniowej,

E -

szczelności
ogniowej,

I -

izolacyjności
ogniowej

oraz kryteriów uzupełniających, stosowanych do
niektórych rodzajów elementów budynków lub takich, do
których kryteria podstawowe nie mają zastosowania.

Kryteria uzupełniające dotyczą

Kryteria uzupełniające dotyczą:

W - natężenia promieniowania,
M - odporności na oddziaływanie mechaniczne,
C - samozamykalności,
S - dymoszczelności,
G - odporności ogniowej małych kominów,
K -

skuteczności ogniochronnej okładzin ściennych i
sufitowych,

P -

zachowania ciągłości dostawy energii i sygnału
przez kable elektryczne, światłowody, kanały
kablowe i systemy zabezpieczeń kabli,

P
H

ciągłości dostawy energii i sygnału przez kable
elektryczne zasilające i sterownicze o średnicy < 20
mm i z przewodnikiem o przekroju ≤ 2,5 mm2.

Document Outline