ĆWICZENIE 2 

- FAŁDY W SKAŁACH 

METAMORFICZNYCH

 

 

Elementy fałdu

 

 

Kinematyczna klasyfikacja 

fałdów

Strukturalna klasyfikacja 

fałdów

(wg Dadlez, Jaroszewski, 1994)

 

 

Mechanizmy fałdowania

zginanie

ścinanie

(wg Dadlez, Jaroszewski, 1994)

(Kettner 1952)

 

 

Mechanizmy fałdowania: płynięcie

(wg Dadlez, 
Jaroszewski, 1994)

 

 

Zmienność mechanizmu fałdowania zależnie od litologii

(wg Dadlez, Jaroszewski, 1994)

Warstwy białe – kwarcowe – zginanie, warstwy zakreskowane - serycytowe– ścinanie (z lewej) i płynięcie (z prawej

 

 

Fałdy symilarne

Fałdy symilarne: krzywizny poszczegółnych ławic są takie 
same lub bardzo podobne; miąższość ławic na 
przegubach jest większa niż na skrzydłach.

(Turner i Weiss, 1963)

Fałdy zygzakowate, szewronowe (chevron folds) 

 

 

Fałdy kolankowe, załomowe (kink folds), fałdy sprzężone

Fałdy kolankowe, załomowe (kink folds)

(Turner i Weiss, 1963)

 

 

Fałdy dysharmonijne

Fałdy dysharmonijne: krzywizny poszczególnych ławic są 
różne i nie mają wspólnego centrum. Miąższość niektórych 
warstw jest zmienna. Wskutek różnic litologicznych i tym 
samym różnic mechanicznych poszczególne partie fałdu 
odkształcają się w różny sposób.  

(wg Dadlez, Jaroszewski, 1994)

(Turner i Weiss, 1963)

 

 

Fałdy dysharmonijne w migmatytach

 

 

Fałdy dysharmonijne

Fałdy intrafolialne (śródfoliacyjne)

Fałd intrafolialny odkorzeniony (Turner i Weiss, 1963)

Fałd  intrafolialny (Turner i Weiss, 1963)

Fałdy ptygmatyczne

(Turner i Weiss, 1963)

 

 

Fałdy izoklinalne

(Turner i Weiss, 1963)

 

 

Fałdy nałożone

(wg Dadlez, Jaroszewski, 1994)

 

 

Fałdy nałożone

(Turner i Weiss, 
1963)

Stosunek lineacji 
do osi fałdów 
nałożonych 

 

 

Budinaż

Warstwa kompetentna (kratka) otoczona warstwami 
niekompetentnymi (równoległe linie) pod wpływem 
rozciągania rozpada się na kawałki (fragmenty) 
nazywane budinami (nazwa pochodzi od kiełbasek). 
Warstwy niekompetentne częściowo wciskają się 
między budiny. W przestrzeniach między budinami 
(strefy niskich ciśnień – kropki) krystalizują nowe 
minerały (trwałe w danych warunkach P-T), a w 
migmatytach – leukosom. (Rys. wg Mehnerta, 1968).