FORMY POMOCY I
WSPARCIA OSÓB
POTRZEBUJĄCYCH
OSOBY
NIEPEŁNOSPRAWNE
JEŻDZĄCE NA
WÓZKU
INWALIDZKIM
PREZENTACJA WYKONANA PRZEZ:
MAŁGORZATA KOŚĆ
OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNE
• Termin niepełnosprawności „(…)
obejmuje różne ograniczenia
funkcjonalne jednostek ludzkich
w każdym społeczeństwie,
wynikające z uszkodzenia
zdolności wykonywania jakiejś
czynności w sposób uważany za
normalny, typowy dla życia
ludzkiego. Ograniczenia te mogą
mieć charakter stały lub
przejściowy, całkowity lub
częściowy, mogą dotyczyć sfery
sensorycznej, fizycznej i
psychicznej”.[1]
• Należy z przykrością stwierdzić, że
„(…) niepełnosprawność jest
tradycyjnie wymieniana - obok
przestępczości, degradacji
ekonomicznej czy kulturowej - jako
najczęstsza przyczyna marginalizacji
społecznej. Niezależnie od rodzaju i
stopnia powodowanych przez nią
ograniczeń, jest ona w tym ujęciu
cechą jednostek lub zbiorowości
odpowiedzialną za ich
niedostosowanie do wymogów
systemu społecznego i wytrącanie
ich z rozmaitych wymiarów porządku
społecznego”.[2]
CO Z TĄ PRACĄ?
Każdy z nas pragnie odnosić sukcesy zarówno
w życiu osobistym jak i w zawodowym .
Czy taką szansę mają osoby
niepełnosprawne?
Jak wygląda poszukiwanie pracy u osób
niepełnosprawnych?
Dlaczego pracodawcy boją się zatrudniać
osoby niepełnosprawne?
Prawdopodobnie obawiają się, że osoby
niepełnosprawne, ze względu na swój stan
zdrowia, mogą być nieefektywnymi
pracownikami. A jak jest w
rzeczywistości ?
Większość niepełnosprawnych ma za sobą
lata poszukiwań porządnej pracy i
świetnie
zdaje sobie sprawę, jak o nią ciężko.
Doceniają podarowaną im szansę i starają
się, by
pracować jak najlepiej. Natomiast osoby z
grupą inwalidzką często nie mają odwagi
wyjść
do ludzi i podjąć się stałej pracy. Kontakty z
innymi, aktywność zawodowa mogą
pomóc
w rehabilitacji i pozwolą przezwyciężyć
uczucie odrzucenia czy bezradności.
A tak niewiele trzeba! Wystarczy tylko
dostosować miejsca pracy dla tych osób.
1.Dostosowanie miejsc pracy
dla ludzi poruszających się na
wózku inwalidzkim
-Odpowiednia szerokość pomieszczeń by osoba
niepełnosprawna mogła normalnie
funkcjonować
-Podajniki/ możliwość sięgnięcia po wybrany
produkt/.[3]
2. WOLONTARIUSZ W FORMIE
ASYSTENTA
Pomoc oferowana osobom jeżdżącym na wózku
inwalidzkim w formie : wspólnych zakupów,
spacerów,
towarzystwo w kinie czy też pomoc w załatwieniu
spraw
urzędowych. Przykładem podobnego pomysłu jest
Program Asystent opisany na kolejnym slajdzie
2.PROGRAM ASYSTENT W
WARSZAWIE
• Program Asystent Osoby
Niepełnosprawnej to miejski program
aktywizujący osoby niepełnosprawne,
którego realizacja odbywa się na
terenie całego miasta stołecznego
Warszawy. Punkt dowodzenia
programem znajduje się w Centrum
Usług Socjalnych i Szkolenia Kadr
Pomocy Społecznej „ Ośrodek
Nowolipie”.przy ulicy Nowolipie 25b
w Warszawie.
• Celem przedsięwzięcia jest
aktywizacja społeczna osób
niepełnosprawnych. Nasi asystenci
pomogą wyjść na zakupy, na spacer,
zwiedzić Warszawę, dojechać do
pracy lub na rehabilitację, załatwić
sprawy w urzędzie itp. Program
przeznaczony jest dla osób
pełnoletnich, przebywających na
terenie miasta stołecznego Warszawy.
• Usługa świadczona jest przez 7 dni w
tygodniu w godzinach od 8:00 do
22:00.
Asystenta można zamówić od
poniedziałku do piątku w godzinach
od 8:00 do 18:00.
Koszt realizacji usługi to 4,00 zł za 3,5
godziny.
3. Specjalne windy w sklepach
i instytucjach, podjazdy dla
osób niepełnosprawnych
Czy zdarzyło ci się „zasapać” podczas wejścia schodami na 4piętro?
Jak się czułeś ?
Podobnie może nawet gorzej czują się ludzie z wejściem czy zjazdem po
schodach!
Osobom niepełnosprawnym trzeba ułatwiać życie, a nie utrudniać.
4. Likwidacja krawężnika przy
przejściach
Większość osób na wózkach samodzielnie nie przejedzie na drugą stronę, bo skuteczną
barierą
jest jakieś pięć centymetrów krawężnika, na którym zatrzyma się małe przednie kółko
każdego
wózka inwalidzkiego. Bez pomocy nie da rady, bo samodzielnie można zrobić orzełka i - co
gorsza – dostać się pod koła zbyt szybko ruszającego samochodu. Problem zbyt wysokich
krawężników poza osobami niepełnosprawnymi zatruwa też życie matkom i ojcom
wożącym w
wózkach małe dzieci.
Zlikwidowanie tego drobiazgu nie jest ani zbyt kosztowne a na pewno umili życie nie
tylko osobom niepełnosprawnym.
5. PROBLEM PARKINGÓW
Na świecie zdarza się, że człowiek poruszający się
na
wózku jeździ również autem. jednak ci którzy
planują
miejsca parkingowe nie bardzo zdają sobie sprawę z
potrzeby zapewnienia im większej przestrzeni, aby
po
zaparkowaniu móc wydostać z auta wózek,
przesiąść
się na niego, swobodnie zamknąć drzwi auta i
wjechać na
chodnik przy parkingu.
Miejsce do parkowania dla osoby niepełnosprawnej
powinno być o ok. 120 cm szersze niż obecnie.
Kolejnym mankamentem osób niepełnosprawnych
jest
sam problem parkingu dla osoby niepełnosprawnej.
Należy podwyższyć mandatów za zajmowanie
miejsc
osobom niepełnosprawnym, a zarazem zwracania
na ten
problem i upominania gdy widzimy osoby w pełni
sprawne na miejscu parkingowym dla osoby
niepełnosprawnej.
6. HAPENINGI ULICZNE
Celem tej działalności byłaby możliwość
„
spróbowania” w jaki sposób osoby
jeżdżące
na wózku inwalidzkim borykają się z
problemem np. wjazdu na wyższe
wzniesienia
czy też zjazdu ze schodów czy też
innych sytuacji
i zdarzeń z życia codziennego.
Efektem byłoby uwrażliwienie innych
na
Zwracanie tego, że wśród nas żyją takie
osoby i
być może czekają na naszą pomoc.
7. Wprowadzanie w programy
nauczania od najmłodszych lat
problemu niepełnosprawności
8. Konferencje, sympozja i
wykłady
Celem tych spotkań byłoby
przede wszystkim uwrażliwienie na
problem niepełnosprawności.
Świadectwa osób, które są
osobami niepełnosprawnymi.
Wypowiedzi dotyczące
problemów z jakimi borykają się
w życiu codziennym, co można
byłoby ulepszyć, co zlikwidować
a co zbudować.
9. Organizacja wycieczek dla
osób niepełnosprawnych
10. Niepełnosprawny nie musi
oznaczać nieestetyczny i
niemodny!
•
Są firmy, np.: niemieckie: Rolli-Moden, Inpetto
(producent odzieży dla niepełnosprawnych dzieci),
Konrad Stautz GmbH&CoKG, włoska Clomet
posiadają bogatą ofertę odzieży dla osób
poruszających się na wózkach inwalidzkich. Nie są
to małe kolekcje, ponieważ nie tylko krój ma w nich
znaczenie. Jest to istotny problem zarówno z punktu
widzenia konstrukcji jak samych tkanin. Z uwagi na
zróżnicowanie niepełnosprawności odzież powinna
być dostosowana do specyfiki danej dysfunkcji tak,
aby w możliwie maksymalnym stopniu zapewniała
komfort, higienę, wygodę oraz łatwość konserwacji.
Komfort przede wszystkim
•
Z punktu widzenia konstrukcji stosuje się: przednie
lub boczne zapięcia, rękawy raglanowe, duże
otwory na
, duże otwory na szyję, sznurek
do pociągania na linii szyi, wypełnienia na kolana i
łokcie, elastyczny pasek w talii, spodnie z
podwyższonym stanem z tyłu ( w celu lepszego
dopasowania w pozycji siedzącej), duże kieszenie,
umiejscowione tuż pod kolanami w spodniach lub w
oparciach wózka inwalidzkiego, spodnie rozpinane
na całej długości z boku przy szwie (przy schorzeniu
nóg lub stóp), przymocowane (wbudowane) szelki
do podtrzymywania (przy sparaliżowanych lub
osłabionych ramionach), szew odpinający bieliznę,
przedłużenie tylnego odcinka krocza przy talii w
spodniach.
•
Szkoda, że polskie firmy traktują "po macoszemu"
niepełnosprawnych odbiorców. A nie jest to taka
mała grupa, skoro według Narodowego Spisu
Powszechnego 2002 liczba osób niepełnosprawnych
w Polsce wynosiła blisko 5,5 mln.
SUKCES W ZYCIU MOŻE
ODNIEŚC KAŻDY Z NAS
To, że ktoś jeździ na wózku nie oznacza, że jest nieporadny
życiowo!
•
W. Dykcik: Pedagogika specjalna.
Poznań 1997, s. 15
• [2] A. Ostrowska, J. Sikorska: Syndrom
niepełnosprawności w Polsce. Bariery
integracji. Warszawa 1996, s. 17
• [3]
http://www.nazdrowie.pl/artykul/wygral
-ale-to-nie-zwyciestwo
Jedna z aptek w Rybniku, która
posiada podajniki