Zaburzenia równowagi i
upadki u osób starszych- rola
zespołu terapeutycznego w
opiece nad pacjentem.
Zaburzenia równowagi i
upadki u osób starszych- rola
zespołu terapeutycznego w
opiece nad pacjentem.
Wiek XX
Najbardziej dynamiczny pod
względem przyrostu ludzi na
świecie,
Przyrost oczekiwanej długości życia
zwiększył się o 20 lat,
Obecnie średnio wynosi 66 lat.
Należą do tzw. wielkich problemów
geriatrycznych,
dolegliwości te są odczuwane w
różnym stopniu przez 50- 60% ludzi po
65 roku życia, we własnych
gospodarstwach domowych u 80- 90%
pensjonariuszy klinik geriatrycznych i
domów opieki społecznej.
Zaburzenia równowagi i zawroty głowy
u osób starszych.
Przyczyny zaburzeń
równowagi
Zmiany starcze i chorobowe,
Wpływ niekorzystnych warunków
zewnętrznych,
Brak zdolności wyrównywania równowagi,
Poleganie na wzrokowych źródłach
informacji, niż na sygnałach
kinestetycznych,
Ubytek masy mięśniowej.
Problemy z utrzymaniem
równowagi lub zawroty
głowy.
Wykonuje się standardowe badania
oceniające sprawność funkcjonalną,
Stosowane są testy- m.in. test
Tinnettiego- składa się z 9 zadań
ruchowych, wykonanie oceniane jest
w 3- stopniowej skali od 0 do 2.
Upadek
W medycynie określa się zwykle
jako nagłe wydarzenie, polegające
na utracie równowagi podczas
chodzenia lub innych czynności,
wskutek którego poszkodowany
znajduje się na ziemi , podłodze
lub innej nisko położonej
powierzchni .
Upadki u osób starszych
jako ważny problem
geriatryczny.
najbardziej niepokojący objaw
starzenia się,
często nierozpoznawalne przez
personel medyczny,
(prawdopodobnie dlatego, że ich
analiza nie stanowi stałego
elementu rutynowego wywiadu i
badania przedmiotowego).
Epidemiologia upadków
W Polsce brakuje dokładnych opracowań
na temat liczby upadków osób
starszych i związanych z ich leczeniem
kosztów.
Z badań, spośród osób mieszkających
we własnych domach przynajmniej raz
w roku przewraca się około 35% osób
po 65 roku życia, 40% po 80 roku
życia, a powyżej 90 roku życia odsetek
ten przekracza 50%.
Przyczyny upadków:
Zewnętrzne:
Strome schody,
Zniszczone nawierzchnie ulic,
Wysokie krawężniki,
Śliskie posadzki,
Zawinięte dywany,
Przesuwalne chodniczki,
Przyczyny upadków c.d.:
Progi,
Niedostateczne oświetlenie,
Przewody elektryczne na podłodze,
Brak uchwytów,
Niewygodne obuwie,
Niskie krzesła i fotele.
Przyczyny upadków c.d.:
Wewnętrzne:
Zmiany związane z organizmem
jak i występowaniem chorób,
Inwolucyjne zaburzenia równowagi
i chodu,
Zaburzenia poznawcze,
Zażywane leki.
Następstwa upadków:
Rozwój zespołu poupadkowego,
Złamania,
Unieruchomienie,
Obrażenia tkanek miękkich,
Zmniejszenie aktywności.
Rola zespołu
terapeutycznego w
profilaktyce i leczeniu:
Rola lekarza:
Wytyczenie celu terapii,
Odpowiada za realizację terapii,
Koordynuje prace z innymi
specjalistami.
Rola zespołu
terapeutycznego w
profilaktyce i leczeniu
Rola zespołu geriatrycznego:
Eliminowanie czynników
przyspieszających starzenie się
organizmu,
Minimalizowanie negatywnych
skutków procesu starzenia się.
Rola zespołu
terapeutycznego w
profilaktyce i leczeniu:
Rola pielęgniarki środowiskowo-
rodzinnej:
Przeprowadzenie badania
środowiskowych czynników ryzyka
upadku,
Zwrócenie uwagi rodzinie osoby
starszej na czynniki ryzyka
upadków.
Wysiłek fizyczny a upadki:
U osób podejmujących niewielką
aktywności fizyczną upadki zdarzają
się 3 razy częściej niż u aktywnych i
sprawnych,
Regularny wysiłek:
Pomaga utrzymać niezależność i
zdolność funkcjonowania,
Poprawia stabilność postawy i
równowagi.
Należy zapamiętać, że w pracy z
ludźmi starszymi nie zawsze
wszystko uda nam się przewidzieć i
wszystkiemu zapobiec, ale zawsze
możemy z nimi porozmawiać, a
zwłaszcza cierpliwie wysłuchać.
Jest to wsparcie od którego nie
wolno nam się uchylać.
