Zapalenia i zakażenia narządów płciowych kobiety

Zapalenia i zakażenia sromu



Zapalenie sromu (vulvitis)



skóra sromu może być zmieniona zapalnie z

powodu uogólnionych chorób

dermatologicznych



do zakażeń dochodzi najczęściej na drodze

kontaktów płciowych oraz jako następstwo

infekcji zstępujących z układu moczowego



zakażenie może być spowodowane przez

florę swoistą



niekiedy zapalenia skóry mogą być

spowodowane nadwrażliwością na czynniki

chemiczne (środki higieny intymnej, leki)

Zapalenia i zakażenia sromu



Zapalenie sromu (vulvitis)



odporność skóry na zakażenie ulega

obniżeniu w przypadku



zmian degeneracyjnych lub

atroficznych spowodowanych chorobą



obniżeniem poziomu estrogenów po

okresie klimakterium

Zapalenia i zakażenia sromu



Zapalenie sromu (vulvitis)



objawy



zaczerwienienie



obrzęk



podwyższona temperatura



pieczenie



ból



świąd



podział



ostre



przewlekłe

Zapalenia i zakażenia sromu



Zapalenie sromu (vulvitis)



klasyfikacja



zapalenie sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zapalenie sromu spowodowane

reakcjami nadwrażliwości



zapalenie sromu wtórne w stosunku do

chorób pochwy lub dróg moczowych



nienowotworowe choroby sromu

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia wirusowe



kłykciny kończyste (condylomata

acuminata)



mogą występować w każdym miejscu

sromu, mogą sięgać aż do pochwy



czynniki patogenne



60% wirus HPV 6



30% wirus HPV 11



okres inkubacji wynosi klika tygodni



mogą powiększać się w czasie ciąży

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia wirusowe



kłykciny kończyste (condylomata

acuminata)



leczenie



kłykciny można usunąć za pomocą

miejscowego wycięcia, krioterapii,

laseroterapii lub elektrokauteryzacji

techniką leep-loop

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia wirusowe



kłykciny kończyste (condylomata

acuminata)



leczenie miejscowe:



podofilina w roztworze 5-25% raz w

tygodniu przez 6 tygodni



podofilotoksyna w roztworze 0,5% w 6

cyklach 3-dniowych



kwasu trójchlorooctowego w roztworze

80-90% raz w tygodniu w powtarzalnych

cyklach (dopuszczalne u ciężarnych)

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia wirusowe



kłykciny kończyste (condylomata

acuminata)



leczenie miejscowe:



5-fluorouracyl w kremie 5% raz dziennie

przez 7 dni, cykl powtarzany co 2-3

tygodni



interferon alfa we wstrzyknięciach i.m.

lub s.c. bezpośrednio w okolicę zmienioną

chorobowo

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia wirusowe



opryszczka płciowa (Herpes

genitalis)

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia bakteryjne



wrzód miękki weneryczny (ulcus molle)



spowodowany przez paciorkowce

Haemophilus ducreyi



przenoszony drogą płciową



liczne bolesne owrzodzenia na skórze

sromu



często współistnieje zapalenie węzłów

chłonnych pachwinowych



wtórne zakażenia z możliwością tworzenia

ropni w pachwinie

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia bakteryjne



wrzód miękki weneryczny (ulcus molle)



leczenie



Azytromycyna 1 g per os w pojedynczej dawce

lub



Ceftriakson 250 mg i.m. w pojedynczej dawce

lub



Cyprofloksacyna 500 mg per os 2x /db przez 3

dni lub



Erytromycyna 500 mg per os 3x/db przez 7 dni

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia bakteryjne



rzeżączka (gonorrhoea)



zakażenie to nie dotyczy skóry sromu

ale gonokoki powodują zakażenia

Shene’a końcowego odcinka cewki

moczowej



mogą również spowodować ropnie

gruczołu przedsionkowego większego

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia bakteryjne



kiła (syphilis)



zmiana pierwotna



ziarniniak weneryczny

(lymphogranuloma venerum)



Chlamydia trachomatis

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



leczenie zakażenia Chlamydia

trachomatis



leczenie I rzutu



Azytromycyna 1g per os w pojedynczej

dawce lub



Doksycyklina 100 mg per os 2x dziennie

przez 7 dni



leczenie alternatywne



Erytromycyna 800 mg per os 4x dziennie

przez 7 dni lub



Ofloksacyna 300 mg per os 2x dziennie

przez 7 dni lub



Lewofloksacyna 500 mg per os przez 7 dni

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



leczenie zakażenia Chlamydia trachomatis u

ciężarnych



leczenie I rzutu



Azytromycyna 1g per os w pojedynczej dawce lub



Erytromycyna 500 mg per os 4x dziennie przez 7

dni lub



Amoksycylina 500 mg per os 3x dziennie przez 7

dni



leczenie alternatywne



Erytromycyna 800 mg per os 4x dziennie przez 7

dni lub



Erytromycyna 400 mg per os 4x dziennie przez 14

dni

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia bakteryjne



ziarniniak pachwinowy

(lymphogranuloma inguinale)



choroba przenoszona drogą płciową



czynnik patogenny nieznany

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia bakteryjne



ziarniniak pachwinowy

(lymphogranuloma inguinale)



leczenie I rzutu



Doksycyklina 100 mg per os 2x/db przez

co najmniej 3 tygodnie lub



Trimetoprim łącznie z sulfametoksazolem

– jedna tabl. 800 mg/160 mg per os 2x.db

przez co najmniej 3 tygodnie

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia bakteryjne



ziarniniak pachwinowy

(lymphogranuloma inguinale)



leczenie alternatywne



Cyprofloksacyna 750 mg per os 2x/db

przez co najmniej 3 tygodnie lub



Azytromycyna 1 g per os 1x w tygodniu

przez co najmniej 3 tygodnie

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia bakteryjne



gruźlica



bardzo rzadko



zmiany sromu są wtórne w stosunku do

umiejscowionych w wyższych piętrach dróg

płciowych



wrzód o zatartych sinawych granicach



czyraczność (furunculosis)



flora bakteryjna (najczęściej Staphylococci)



infekuje mieszki włosowe na zewnętrznej stronie

wargi sromowej większej



dobór antybiotyku na podstawie badań

bakteriologicznych

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia grzybicze



drożdżakowe zapalenie sromu (candidiosis

vulvae)



szczególnie często u chorych z cukrzycą,

glikozurią



cały srom jest zmieniony zapalnie



należy zlecić badanie ogólne moczu, stężenie

glukozy we krwi



częste zakażenie w ciąży



może dotyczyć pacjentek przyjmujących doustne

środki antykoncepcyjne lub zażywających

antybiotyki



najczęściej pierwotnym miejscem zakażenia jest

pochwa



leczenie: wyrównanie cukrzycy, leczenie zakażeń

grzybiczych pochwy

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia pasożytnicze



wszawica łonowa (pediculosis pubis)



może wywołać zapalenie sromu



rozpoznanie potwierdza obecność wszy lub

jej jaj we włosach łonowych



leczenie



Permetryna w kremie 1% 1x przez 10 min.

(można w ciąży) lub



Lindan w płynie, kremie lub szamponie 1%

jednorazowo przez 4 minuty



owłosienie łonowe nie musi być usuwane

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia pasożytnicze



świerzb (scabies)



wywołany przez pasożyta z rodzaju

Sarcoptes scabiei



drąży tunele w skórze



silny świąd jest powodem powstawania

zadrapań i późniejszego tworzenia się

stanów zapalnych

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia pasożytnicze



świerzb (scabies)



leczenie



Permetryna w kremie 5% 1x /db przze 8-

14 godzin lub



Lindan w emulsji, żelu lub maści 0,3%

przez 3 dni przez 12 godzin



leczenie alternatywne



Novoscabin, 10% krotamin lub maść

Wilkinsona

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia pasożytnicze



owsica



powoduje ją Enterobius vermicularis

przeniesiony z okolic odbytu



wywołuje podrażnienie sromu,

szczególnie u dzieci

Zapalenia sromu spowodowane

reakcjami nadwrażliwości



czynniki wywołujące



leki



detergenty



pudry



kremy antykoncepcyjne



krążki dopochwowe



prezerwatywy



leczenie



kremy cynkowe



betametazon



maść hydrokortyzonowa



leki antyhistaminowe



leki sedatywne

Zapalenia sromu wtórne w stosunku

do chorób pochwy lub dróg

moczowych



uporczywy świąd wywołany przez

nie jest przyczyną zadrapań,

następowych infekcji



długotrwałe zapalenie skóry

przyczynia się do jej ścieńczenia i

przebarwienia



dolegliwości ustępują po

usunięciu przyczyny

Nienowotworowe nabłonkowe

choroby sromu



rozrost płaskonabłonkowy sromu

(dystrophia hyperplastica vulvae)



nie jest to stan przedrakowy



przyczyną jest duża wrażliwość i narażenie

tkanek sromu na czynniki drażniące



mikrourazy



reakcje uczuleniowe



wysoka wilgotność



przewlekłe infekcje



zakażenia grzybicze



zakażenia przenoszone drogą płciową

Nienowotworowe nabłonkowe

choroby sromu



rozrost płaskonabłonkowy sromu

(dystrophia hyperplastica vulvae)



skóra sromu pokryta jest białym,

nadmiernie pogrubiałym

rogowaciejącym nabłonkiem



często w wyniku licznych urazów

spowodowanych drapaniem

towarzyszy im odczyn zapalny

Nienowotworowe nabłonkowe

choroby sromu



rozrost płaskonabłonkowy sromu (dystrophia

hyperplastica vulvae)



objawy kliniczne



świąd



bolesne oddawanie moczu



leczenie



eliminacja czynników drażniących



leczenie stanów zapalnych pochwy i sromu



leki poprawiające trofikę tkanek



leki przeciwświądowe



leki uspokajające



u starszych kobiet okresowa estrogenoterapia

doustna i miejscowa



leczenie co najmniej 6 miesięcy

Nienowotworowe nabłonkowe

choroby sromu



liszaj twardzinowy (lichen

sclerosus)



nie jest stanem przedrakowym



występuje w różnym wieku



etiologia



czynnik genetyczny



autoagresja



czynniki zewnętrzne

Nienowotworowe nabłonkowe

choroby sromu



liszaj twardzinowy (lichen sclerosus)



skóra jest cienka, pergaminowa o odcieniu

perłowym



liszaj może obejmować cały srom i

przechodzić na okolicę krocza i

okołoodbytniczą



zanikowi mogą ulegać wargi sromowe

mniejsze, większe oraz łechtaczka



zwęża się wejście do pochwy

Nienowotworowe nabłonkowe

choroby sromu



liszaj twardzinowy (lichen sclerosus)



objawy



ból przy mikcji



świąd



dyspaurenia



wrażliwość na mikrourazy



leczenie



eliminacja czynników drażniących



zapobieganie wysychaniu tkanek sromu



1-3% maść testosteronowa stosowana

przez okres 6 miesięcy codziennie i

następnie 2 razy w tygodniu do końca

życia

Zapalenie gruczołu

przedsionkowego większego



gruczoły Bartholina położone są

poniżej 1/3 wargi mniejszej



ich przewody uchodzą do tylnej części

przedsionka pochwy



najczęściej dochodzi do ich zakażenia

przez



Gonococcus



Staphylococcus



Streptococcus



E.coli



florę mieszaną

Zapalenie gruczołu

przedsionkowego większego



wynikiem zakażenia jest ropień

powodujący uwypuklenie skóry

leżącej nad nim, zaczerwienienie,

pieczenie, ból w obrębie tylnej

części wargi mniejszej



uczucie dyskomfortu w czasie

siedzenia i chodzenia

Zapalenie gruczołu

przedsionkowego większego



leczenie



we wczesnym etapie

antybiotykoterapia



niestety większość chorych zgłasza

się w późnym etapie choroby



drenaż ropnia



wycięcie elementów skóry i ropnia



antybiotykoterapia po badaniu

bakteriologicznym

Stany zapalne pochwy

(vaginitis)



kwaśne środowisko pochwy stanowi

ochronną barierę przed inwazją

patogenów chorobotwórczych



za zakażeniem w obrębie pochwy

przemawia pojawienie się dużej ilości

ropnej, żółtawej, o zmienionym

zapachu wydzieliny



towarzyszyć może temu podrażnienie

sromu

Stany zapalne pochwy



bakteryjna waginoza (BW, bacterial

vaginosis) – zmiany zapalne nabłonka

pochwy o etiologii bakteryjnej



zaburzenia prawidłowego składu flory

pochwy pod wpływem



zmian hormonalnych



antybiotykoterapii



napromieniania



stresu



zwyczajów higienicznych i seksualnych

Stany zapalne pochwy



w typowej BW dochodzi do

przerostu flory beztlenowej



Gardnerella vaginalis



Prevotella spp



Peptostreptococcus spp



Bacteroides spp



czemu niejednokrotnie towarzyszy

zmniejszenie lub całkowity zanik

populacji Lactobacillus spp

Stany zapalne pochwy



nowa postać bakteryjnego

zapalenia pochwy – AV (abnormal

vaginitis), wywołana jest przez

bakterie tlenowe



Streptococcus agalactiae



E.coli



Enterococcus faecalis



Klebsiella pneumoniae

Stany zapalne pochwy



diagnostyka



kliniczne kryteria Amsela



10-stopniowa skala Nugenta



wynik badania mikrobiologicznego

materiału wyjściowego pobranego z

tylnego sklepienia pochwy na

podłoża wzrostowe dla bakterii i

grzybów

Stany zapalne pochwy



diagnostyka



kliniczne kryteria Amsela stanu zapalnego



zwiększenie pH > 4,5



pojawienie się jednorodnej wydzieliny o

charakterystycznym rybim zapachu (test z

dodatkiem KOH)



w preparacie bezpośrednim barwionym

metodą Papanicolaou oglądanym w 200-

krotnym powiększeniu stwierdza się

obecność clue cells – fragmentów

nabłonka oklejonych bakteriami

Stany zapalne pochwy



diagnostyka



mikrobiologiczna ocena stanu pochwy wg

skali Nugenta na podstawie preparatu

barwionego metodą Grama (1000-krotne

powiększenie)



określa się proporcje pomiędzy

następującymi morfotypami bakterii



morfotyp I – laseczki Gram (+)

(Lactobacillus spp)



morfotyp II – pałeczki G(-) i G zmienne (G.

vaginalis, Bacteroides spp)



morfotyp III – zakrzywione G zmienne

pałeczki (Mobiluncus spp) i ziarenkowce G

(+)

Stany zapalne pochwy



diagnostyka



po obliczeniu liczby określonych

morfotypów w 3 polach widzenia,

wynik uśrednia się a otrzymanej

liczbie przyporządkowywuje się daną

wartość punktową



7-10 = potwierdzenie rozpoznania BV



4-6 = wynik wątpliwy, flora

przejściowa



0-3 = flora prawidłowa

Stany zapalne pochwy



diagnostyka AV



ocena preparatu bezpośredniego z

wymazu z pochwy barwionego

metodą Grama



hodowla ilościowa bakterii

tlenowych

Stany zapalne pochwy



leczenie BV



kobiety nieciężarne



Klindamycyna w kremie 2% 5g

dziennie przez 7 dni lub



Metronidazol 500 mg per os 2x

dziennie przez 7 dni lub



Metronidazol 2g per os jednorazowo



leczenie alternatywne



Klindamycyna 300 mg per os 2 x dziennie

przez 7 dni

Stany zapalne pochwy



leczenie BV



kobiety ciężarne



Metronidazol 250 mg per os 3x

dziennie przez 7 dni lub



Klindamycyna w kremie 2% 5g

dziennie przez 7 dni lub



Klindamycyna 300 mg per os 2 x

dziennie przez 7 dni

Stany zapalne pochwy



grzybicze zapalenie pochwy



zakażenie to dotyczy najczęściej



chorujących na cukrzycę



ciężarnych (obniżony próg wydzielania

nerkowego glukozy)



stosujących antykoncepcję doustną



pacjentek w trakcie antybiotykoterapii



zakażenie przekazywane jest także

na drodze płciowej

Stany zapalne pochwy



grzybicze zapalenie pochwy



objawy



współtowarzyszące stany zapalne

sromu



zmienna ilość gęstej, białawej

wydzieliny



zaczerwienienie ściany pochwy



wzmożone napięcie w trakcie badania

ginekologicznego

Stany zapalne pochwy



grzybicze zapalenie pochwy



rozpoznanie



ocena preparatu bezpośredniego z

wymazu z pochwy barwionego metodą

Grama



hodowla grzybów drożdżopodobnych



leczenie



miejscowe preparaty przeciwgrzybicze z

zawartością natamycyny, imidazolu,

ketokonazolu, mykonazolu, amfoterycyny



ogólne leczenie przeciwgrzybicze

Stany zapalne pochwy



Trichomonas vaginalis (rzęsistek

pochwowy)



do zakażenia dochodzi najczęściej na

drodze płciowej oraz na skutek

nieprzestrzegania zasad higieny osobistej



objawy kliniczne



obfita wydzielina (rzadko jej brak), rzadka,

zielonożółtawa o charakterystycznym

zapachu, z obecnością gazu



zaczerwienione ściany pochwy, liczne

punkcikowate owrzodzenia



wzmożone napięcie w trakcie badania

ginekologicznego

Stany zapalne pochwy



Trichomonas vaginalis (rzęsistek

pochwowy)



rozpoznanie



ocena wydzieliny pod mikroskopem

świetlnym (kropla wydzielny

zmieszana z kroplą 0,9% NaCl)



leczenie



Metronidazol



należy pamiętać o leczeniu partnera

Stany zapalne pochwy



Gardnerella vaginalis



pałeczki G(-)



objawy kliniczne



wydzielina o charakterystycznym zapachu; nie

wywołuje podrażnień sromu, szarobiaława z

obecnością małych pęcherzyków



rozpoznanie



test Amiesa – kropla wydzieliny zmieszana z

kroplą 10% KOH – zapach amoniaku



rozmaz – obecność komórek nabłonkowych



badanie bakteriologiczne



leczenie jak w Trichomonas vaginalis

Stany zapalne pochwy



inne przyczyny stanów zapalnych

pochwy



pozostawione tampony, krążki

dopochwowe itp.



polipy szyjkowe



rak szyjki macicy



postać wczesna – plamienie po

stosunku



postać późna – duża ilość ropnej,

krwisto podbarwionej wydzieliny

Stany zapalne pochwy



atroficzne zapalenie pochwy /

starcze



spowodowane atrofią pochwy i

sromu



dochodzi do ścieńczenia nabłonka,

utraty glikogenu w komórkach

nabłonkowych pochwy, zaburzenia

pH pochwy

Stany zapalne pochwy



atroficzne zapalenie pochwy / starcze



objawy



obfita wydzielina, ropna, krwisto

podbarwiona wywołująca dyskomfort i

pieczenie okolicy sromu



zaczerwienione ściany pochwy



często współistniejące zmiany o

charakterze nowotworowym w macicy



leczenie



po wykluczeniu procesu nowotworowego

estrogenoterapia

Stany zapalne pochwy



zapalenia pochwy i sromu u dzieci

(vulvovaginitis)



często w tym okresie współistnienie tych

stanów zapalnych



barierą ochronną jest obecność błony

dziewiczej



przyczyny



nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej



obecność ciała obcego w pochwie



molestowanie seksualne



zakażenia paciorkowcowe (współistnieją z

zapaleniem gardła lub płonicą)



zakażenia grzybicze, Trichomonas vaginalis –

bardzo rzadko

Stany zapalne pochwy



zapalenia pochwy i sromu u dzieci

(vulvovaginitis)



objawy



bolesność, dyskomfort w czasie mikcji



zaczerwieniona skóra sromu, pieczenie



wydzielina



świąd



rozpoznanie



badanie bakteriologiczne



badanie per rectum (obecność ciała obcego)



leczenie



przyczynowe



przestrzeganie zasad higieny osobistej

Gruźlica narządów płciowych



bardzo rzadka choroba



najczęściej spotykana w krajach

rozwijających się



dotyczy młodych kobiet oraz

dziewcząt w okresie pokwitania



zakażenie wtórne w stosunku do

ogniska pierwotnego

zlokalizowanego w płucach

Gruźlica narządów płciowych



zmiana zapalna umiejscowiona

jest najczęściej w jajowodzie



do zakażenia dochodzi na drodze

krwiopochodnej (z płuca) albo

przez ciągłość (z otrzewną, z

węzłów chłonnych)



organizm patogenny – prątek

gruźliczy typu ludzkiego

Gruźlica narządów płciowych



objawy kliniczne



w zmianach niezaawansowanych



przebieg często bezobjawowy



rzadziej niepłodność (badanie

ginekologiczne bez odchyleń)



stany ostre



przebieg o charakterze ostrego zapalenia

jajników



silne dolegliwości bólowe



gorączka



w badaniu ginekologicznym obrzmienie

jajowodów i otaczających struktur



rzadko wodobrzusze

Gruźlica narządów płciowych



objawy kliniczne



stany przewlekłe



przebieg o charakterze przewlekłego

zapalenia jajników



okresowy ból i dyskomfort w obrębie

miednicy



stany podgorączkowe



podwyższone OB.



limfocytoza



opóźnienie pierwszej miesiączki,

zaburzenia miesiączkowania, sporadycznie

wtórny brak miesiączki

Gruźlica narządów płciowych



rozpoznanie



wywiad



badanie histologiczne



badanie bakteriologiczne



próba biologiczna



badanie Rtg klatki piersiowej



diagnostyka układu moczowego

Gruźlica narządów płciowych



leczenie



rifampicyna + izoniazyd przez miesiąc doustnie



w ostrej fazie choroby dodatkowo etambutol



po zakończeniu leczenia badania kontrolne co 6

miesięcy



uzyskanie dwukrotnie ujemnego wyniku

badania (histologicznego i bakteriologicznego)

pozwala uznać pacjenta za wyleczonego



w przypadku reaktywacji zakażenia, alternatywą

pozostaje leczenie chirurgiczne (usunięcie

jajników, jajowodów, macicy)

Zapalenie szyjki macicy

(cervicitis)



zapalenie szyjki macicy jest

najczęstszą, zwykle przewlekłą i

nawracającą chorobą narządów

płciowych



występuje u ponad 50% kobiet w

różnym okresie ich życia

Zapalenie szyjki macicy

(cervicitis)



patogeneza



najczęstszą przyczyną jest zakażenie

wstępujące z pochwy wywołane



chlamydiami



pałeczką okrężnicy



dwoinkami rzeżączki



paciorkowcami



gronkowcami



wirusami (HPV typ 2)



grzybami



bakteriami beztlenowymi

Zapalenie szyjki macicy

(cervicitis)



często do przewlekłych postaci dochodzi

wskutek poporodowych pęknięć szyjki



schorzenie to można stwierdzić u ponad 60%

kobiet, które przebyły przynajmniej jeden poród



zapalenie szyjki macicy może być także

skutkiem poronienia samoistnego lub

przerwania ciąży



inne czynniki



zmniejszona odporność na zakażenie

wynikające z hipoestrogenizmu



drażnienie szyjki macicy przez nitki wkładki

wewnątrzmacicznej

Zapalenie szyjki macicy

(cervicitis)



rozpoznanie



wywiad



gęste, często cuchnące upławy ropne, świąd,

pieczenie sromu



nawroty po leczeniu występują najczęściej po

miesiączce



bóle w okolicy krzyżowej, wynikające z odczynu

zapalnego naczyń chłonnych okolicy krzyżowo-

macicznej



bóle w podbrzuszu, podczas stosunków,

spowodowane przekrwieniem miednicy mniejszej



częste i bolesne oddawanie moczu, powstałe

wskutek zapalenia tylnej części cewki moczowej

Zapalenie szyjki macicy

(cervicitis)



rozpoznanie



badanie ginekologiczne



zawsze badanie we wziernikach oraz

pobranie wymazu bakteriologicznego z

ujścia zewnętrznego szyjki oraz z tylnego

sklepienia pochwy



oglądanie szyjki



zaczerwienienie tarczy części pochwowej



gęsta, śluzowo-ropna wydzielina wypływająca

z kanału szyjki



mogą być widoczne stare pęknięcia szyjki,

nadżerka, przerost szyjki, pęcherzyki Nabotha

Zapalenie szyjki macicy

(cervicitis)



powikłania



upławy



zwłóknienie i stwardnienie szyjki



niepłodność wynikająca z właściwości śluzu szyjkowego

(gęsty, lepki, zawierający dużo leukocytów;

nieprzenikliwy dla plemników, uniemożliwia

zapłodnienie)



zakażenia układu moczowego



zakażenie wstępujące



do endometrium



przydatków



otrzewnej miednicy mniejszej



zakażenie zstępujące



zapalenie pochwy



zakażenie szerzące się do przymacicz

Zapalenie szyjki macicy

(cervicitis)



leczenie



metoda leczenia uzależniona jest od



stopnia nasilenia odczynu zapalnego



wieku pacjentki



istniejących powikłań



stosowanego uprzednio leczenia



leczenie ostrego zapalenia powinno zawsze

obejmować swoiste czynniki przyczynowe



w ostrym okresie unika się zabiegów na

szyjce macicy

Zapalenie szyjki macicy

(cervicitis)



leczenie



stosuje się leczenie miejscowe



globulki, kremy, maści



leki zakłada się do sklepień pochwy,

wieczorem



leczenie ogólne antybiotykami lub

sulfonamidami w zależności od rodzaju

stwierdzanego drobnoustroju



niezbyt nasilony stan zapalny szyjki

wymaga leczenia przez 4-6 tygodni, a

ciężkie przewlekłe zapalenie może

wymagać leczenia przez 2-3 miesiące

Zapalenie szyjki macicy

(cervicitis)



leczenie



w leczeniu ciężkich, przewlekłych

stanów zapalnych



konizacja



kriokauteryzacja



elektrokauteryzacja, elektrokoagulacja



waporyzacja laserem



konizacja „leep-loop”

Zapalenie błony śluzowej

macicy (endometritis)



w okresie rozrodczym nie jest to

schorzenie częste



barierą ochronną stanowią bakterie

kwasu mlekowego pochwy oraz śluz

szyjkowy



endometritis następuje

najczęściej na drodze wstępującej

Zapalenie błony śluzowej

macicy (endometritis)



drobnoustroje wywołujące

zapalenie



paciorkowce



gronkowce



pałeczka okrężnicy



beztlenowe gronkowce



pałeczka odmieńca



dwoinki rzeżączki



chlamydie

Zapalenie błony śluzowej

macicy (endometritis)



endometritis sprzyjają



zakażenia po poronieniach



zakażenie podczas porodu i połogu



zakażenie wstępujące z kanału szyjki

(głównie dwoinki rzeżączki, chalmydie)



jatrogenne zapalenie powstałe podczas

zabiegu wewnątrzmacicznego



biopsja endometrium, HSG, persuflacja,

założenie wkładki wewnątrzmacicznej)

Zapalenie błony śluzowej

macicy (endometritis)



rozpoznanie



znaczna część zapaleń nieswoistych

przebiega bezobjawowo



wywiad



nieprawidłowe krwawienia



plamienia pomiesiączkowe



przedłużone i obfite krwawienia

miesiączkowe oraz międzymiesiączkowe



niekiedy krwawienie przez cały cykl

miesiączkowy

Zapalenie błony śluzowej

macicy (endometritis)



rozpoznanie



badanie ginekologiczne



nie można w ten sposób rozpoznać

zapalenia błony śluzowej macicy



powiększenie macicy, bolesność –

endomyometritis



zapalenie jajowodów (podczas

miesiączki lub tuż po niej),

maskowanie objawów endometritis

Zapalenie błony śluzowej

macicy (endometritis)



rozpoznanie



w ustaleniu rozpoznania pomocne

jest USG oraz histeroskopia



rozpoznanie opiera się na badaniu

histopatologicznym wyskrobin z

jamy macicy, abrazję wykonuje się

po ustąpieniu ostrych objawów

zapalnych

Zapalenie błony śluzowej

macicy (endometritis)



leczenie ostrego endometritis



leżenie w łóżku



dieta lekko strawna, leki rozkurczowe,

przeciwbólowe



antybiotyki o szerokim spektrum działania,

najlepiej zgodnie z antybiogramem z

wymazu z szyjki macicy



temperatura powyżej 38 st. – heparyna w

celu profilaktyki wstrząsu septycznego

Zapalenie błony śluzowej

macicy (endometritis)



leczenie przewlekłego endometritis



estrogeny – mają właściwości

regeneracyjne (szybsze gojenie się zmian

zapalnych); stosowane są głównie po

poronieniach lub porodzie



w celu uzyskania przemiany wydzielniczej

w endometrium stosuje się preparaty

gestagenne, których odstawienie powoduje

krwawienia z odstawienia oraz wydalenie

błony śluzowej wraz ze zmianami

zapalnymi



gdy po leczeniu hormonalnym

nieprawidłowe krwawienia utrzymują się –

abrazja

Zapalenie błony śluzowej

macicy (endometritis)



W OKRESIE PRZEKWITANIA PRZED

LECZENIEM HORMONALNYM

NALEŻY ZAWSZE WYKLUCZYĆ

RAKA ENDOMETRIUM

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



jajowód i jajnik położone są blisko

siebie, tak że częściowo stykają się



stan zapalny jednego narządu prawie

zawsze obejmuje drugi



zapaleniem przydatków nazywa się

łączne zapalenie jajowodów i jajników,

ponieważ kliniczne rozgraniczenie tych

jednostek jest niemożliwe



zapalenie przydatków następuje

najczęściej u kobiet w okresie

dojrzałości płciowej

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



zapalenie przydatków rozwija się

zarówno



na drodze wstępującej



z pochwy przez kanał szyjki i jamę macicy



na drodze zstępującej



drogą krwi lub bezpośredniego przejścia

na przydatki (z jelita lub otrzewnej)



po operacjach brzusznych lub pochwowych

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



drobnoustroje wywołujące

zakażenia



dwoinki rzeżączki



bakterie beztlenowe



paciorkowce



gronkowce



chlamydie

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



zakażenie zstępujące

krwiopochodne



prątki gruźlicy



dur brzuszny



dur rzekomy



angina



błonica

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



wstępującemu zapaleniu przydatków sprzyjają



miesiączka



poronienie



poród, połóg



abrazja



wkładka wewnątrzmaciczna



HSG, persuflacja



proces zapalny może ograniczyć się tylko do

błony jajowodu, najczęściej obejmuje on jednak

także błonę mięśniową i surowiczą =

uszkodzenie jajowodów

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



rozpoznanie ostrego zapalenia

przydatków



triada objawów



ból w podbrzuszu



gorączka



zapalenie otrzewnej miednicy

mniejszej



objawy rozpoczynają się najczęściej

po miesiączce lub poronieniu

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



rozpoznanie ostrego zapalenia

przydatków



badanie ginekologiczne



żywa bolesność uciskowa oraz zapalne

nacieki okolicy przydatków



bolesne badanie macicy, poruszanie nią



bolesność uciskowa tylnego sklepienia

pochwy



bóle są tak silne a podbrzusze tak mocno

napięte, że badanie palpacyjne jest

niemożliwe

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



rozpoznanie ostrego zapalenia

przydatków



badanie laboratoryjne



leukocytoza



wzrost OB.



czasem objawy ze strony narządów

sąsiednich



zaparcia, biegunka, kolka jelitowa



dolegliwości z pęcherza moczowego

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



rozpoznanie podostrego

zapalenia przydatków



możliwe staje się dokładne badanie



bóle podbrzusza



temp. do 38 st.



brak objawów podrażnienia

otrzewnej



trwa tyle tygodni ile dni trwał stan

ostry

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



rozpoznanie przewlekłego

zapalenia przydatków



niewielka bolesność uciskowa

przydatków



zrosty unieruchamiają przydatki



jajowód staje się gruby i sztywny

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



zapalenie przydatków to klasyczny

przykład choroby nawracającej



miesiączka i towarzyszące jej

przekrwienie wszystkich narządów

miednicy oraz oziębienie stanowią

szczególne zagrożenie, podobne

niebezpieczeństwo niesie nadmierny

wysiłek fizyczny

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



przewlekłe zapalenie przydatków



dolegliwości podczas współżycia

płciowego



upławy



zaburzenia miesiączkowania



bolesne miesiączkowanie

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



powikłania zapalenia przydatków



ropniak jajowodu



ropień jajnika



ropień jajowodowo-jajnikowy



pęknięcie w/w



powstanie przetok



ropień zatoki Douglasa



zapalenie przymacicz

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



skutki przebytego zapalenia

przydatków



niepłodność – niedrożność obu

jajowodów



ciąża jajowodowa



utrwalone tyłozgięcie macicy

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



różnicowanie



zapalenie wyrostka robaczkowego



ciąża jajowodowa



endometrioza



rak jajnika



skręt szypuły jajnika



krwawienie z pęcherzyka jajnikowego



zapalenie uchyłka jelita krętego (Meckela)



zapalenie pęcherzyka żółciowego



kamica moczowodowa



zakrzepowe zapalenie żył miednicy



zapalenie przymacicz

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



leczenie stanu ostrego



hospitalizacja



reżim łóżkowy



regulacja wypróżnień



kontrola gospodarki wodnej



dieta lekko strawna



leki przeciwbólowe



wysoka temperatura – heparyna



antybiotyki o szerokim spektrum działania,

początkowo pozajelitowo, potem per os



dodatkowo można podać

glikokortykosterydy

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



leczenie stanu podostrego



cel – wywołanie przekrwienia przez

intensywne ogrzanie – rozpuszczenie

włóknikowych zlepów, resorpcja wysięku,

wygojenie zmian; ciepłe, wilgotne okłady



leżenie w łóżku



lekka dieta



regulacja wypróżnień



gdy gorączka konieczne wznowienie

antybiotykoterapii



leki przeciwzapalne, przeciwbólowe

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



leczenie stanu przewlekłego



leczenie uzdrowiskowe przez okres

4-6 tygodni w miejscowościach

oferujących kąpiele borowinowe

(Krynica, Cieplice, Kołobrzeg)



leki przeciwzapalne, rozkurczowe



czasem konieczność leczenia

chirurgicznego

Choroby przenoszone drogą

płciową



rzeżączka



zakażenie spowodowane przez

dwoinki rzeżączki (Neisseria

gonorrhoea)



można je stwierdzić w



wydzielinie cewki moczowej



szyjki macicy



odbytu lub gardła

Choroby przenoszone drogą

płciową



rzeżączka



głównym miejscem inwazji jest

nabłonek walcowaty i przejściowy

dróg moczowo-płciowych



zakażenie może obejmować także

inne części układu płciowego –

zapalenie jajowodów

Choroby przenoszone drogą

płciową



rzeżączka



objawy



pieczenie cewki moczowej podczas

mikcji



w okresie ostrego zakażenia z cewki

moczowej oraz z szyjki macicy

wypływa ropna wydzielina

Choroby przenoszone drogą

płciową



rzeżączka



leczenie



Ceftriakson 250 mg i.m. w pojedynczej

dawce lub



Ciprofloksacyna 500 mg p.o. w pojedynczej

dawce lub



Spektynomycyna 2 g i.m. w pojedynczej

dawce lub



Cefiksym 400 mg p.o. w pojedynczej dawce

lub



Ofloksacyna 400 mg p.o. w pojedynczej

dawce

Choroby przenoszone drogą

płciową



rzeżączka



leczenie alternatywne



Amoksycylina 2 lub 3 g p.o.



Probenecid 1 g p.o. w pojedynczej dawce



ciąża i karmienie piersią



Ceftriakson 250 mg i.m. w pojedynczej

dawce lub



Spektynomycyna 2 g i.m. w pojedynczej

dawce lub



Amoksycylina 2 lub 3 g p.o. + Probenecid

1 g p.o. w pojedynczej dawce

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



czynnikiem wywołującym kiłę jest krętek

blady (Treponema pallidum)



krętki mogą przenikać zarówno przez

uszkodzone jak i nieuszkodzone błony

śluzowe



zakażenie następuje najczęściej przez

kontakt seksualny, jednakże może być

także przekazywane z krwią chorych osób



zakażenie kiłowe matki może być

przekazane przez łożysko na płód już w 10

Hbd

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



objaw pierwotny rozwija się w 10-90

dni od wtargnięcia krętków do

organizmu, utrzymuje 1-5 tygodni,

następnie samoistnie goi



kiłowe odczyny serologiczne

początkowo ujemne, stają się

dodatnie w 1-4 tygodni po

pojawieniu się objawu pierwotnego

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



w okresie 2 tygodni do 6 miesięcy po

ustąpieniu objawu pierwotnego pojawiają

się charakterystyczne dla kiły wtórnej

wykwity na skórze



zmiany skórne goją się samoistnie w ciągu

2-6 tygodni po pojawieniu się objawu

pierwotnego



w okresie kiły wtórnej odczyny

serologiczne prawie zawsze są dodatnie

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



po ustąpieniu objawów kiły wtórnej

może się rozpocząć okres kiły

utajonej, która może trwać całe

życie lub też kiła wtórna może

przechodzić w kiłę III okresu

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



rozpoznanie



objaw pierwotny



nacieczone, twarde, niebolesne

owrzodzenie, rozwijające się głównie w

okolicy przedsionka pochwy



węzły pachwinowe twarde,

powiększone, niebolesne

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



leczenie



kiła wczesna



terapia I rzutu



penicylina benzatynowa i.m. 2,4 mln. j.

w jednej dawce lub



penicylina prokainowa i.m. 600 000

j./db przez 10-14 dni lub



penicylina benzylowa i.m. 1 mln. j. /db

przez 10-14 dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



leczenie



kiła wczesna



uczulenie na penicyliny



doksycyklina 200 mg/db przez 14 dni

lub



tetracyklina 500 mg 4x dziennie przez

14 dni lub



azytromycyna 500 mg / db przez 10 dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



leczenie



kiła późna



terapia I rzutu



penicylina benzatynowa i.m. 2,4 mln. j.

na tydzień, podawane w 1, 8, 15 dniu

lub



penicylina prokainowa i.m. 600 000

j./db przez 17-21 dni lub



penicylina benzylowa i.m. 1 mln. j. /db

przez 21 dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



leczenie



kiła późna



uczulenie na penicyliny



doksycyklina 200 mg/db przez 21-28

dni lub



tetracyklina 500 mg 4x dziennie przez

28 dni lub



erytromycyna 500 mg 4x dziennie

przez 28 dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



leczenie



ciężarne



penicylina benzatynowa i.m. 2,4 mln. j. /

tydzień podając w 1 i 8 dniu lub



penicylina prokainowa i.m. 600 000-1,2

mln. j. / dobę przez 10-14 dni



w przypadku uczulenia na penicyliny



azytromycyna 500 mg/dobę przez 10

dni lub ceftriakson i.m. 250-500

mg/dobę przez 10 dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



grzybica narządów płciowych



czynnik etiologiczny to najczęściej Candida

albicans



powoduje najczęściej grzybicze zapalenie

pochwy i sromu



najczęściej występuje u kobiet o osłabionej

odporności



cukrzyca



antybiotykoterapia



napromieniowania



niedobór witaminy B



ciąża

Choroby przenoszone drogą

płciową



grzybica narządów płciowych



rozpoznanie



palenie, swędzenie przedsionka

pochwy i sromu



upławy serowate, białe, grudkowate

Choroby przenoszone drogą

płciową



grzybica narządów płciowych



leczenie



preparaty dopochwowe



Nystatyna 100 000 j. 1 tabl. przez 14 dni

lub



Natamycyna 100 mg 1 tabl. przez 3-6 dni

lub



Klotrimazol 100 mg 1 tabl. przez 6 dni lub



Klotrimazol krem 1% przez 14 dni lub



Ekonazol 500 mg 1 tabl. przez 7-14 dni lub

Choroby przenoszone drogą

płciową



grzybica narządów płciowych



leczenie



preparaty dopochwowe



Ekonazol 150 mg 1 tabl. przez 3 dni lub



Izokonazol 300 mg 2 tabl. jednorazowo

lub



Tiokonazol 300 mg 1 tabl. jednorazowo

lub



Mikonazol 100 mg 1 tabl. przez 8-15 dni

lub



Ketokonazol 200 mg 1 tabl. przez 10 dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



grzybica narządów płciowych



leczenie



preparaty doustne



Flukonazol tabl. 100 mg 1x dziennie przez

14 dni lub



Flukonazol tabl. 150 mg jednorazowo (w

razie potrzeby można powtórzyć po 3 i 14

dniach) lub



Itrakonazol 100 mg 2 tabl. 2x dziennie

przez 1 dzień

Choroby przenoszone drogą

płciową



grzybica narządów płciowych



leczenie ciężarnych



preparaty miejscowe



Nystatyna 100 000 j. 1 tabl. przez 10-14

dni lub



Natamycyna 100 mg 1 tabl. przez 3-6 dni

lub



Klotrimazol 100 mg 1 tabl. przez 6 dni lub



Klotrimazol 500 mg 1 tabl. jednorazowo

lub



inne preparaty zawierające azole przez 7

dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



grzybica narządów płciowych



leczenie ciężarnych



preparaty doustne



Flukonazol tabl. 150 mg jednorazowo



leczenie doustne u kobiet karmiących

piersią jest przeciwwskazane

Choroby przenoszone drogą

płciową



nawrotowe grzybicze zapalenie

pochwy i sromu



Flukonazol 150 mg per os

jednorazowo, powtórzyć po 3 i 14

dniach, następnie powtarzane w

okresie okołomiesiączkowym przez 6

kolejnych miesięcy

Choroby przenoszone drogą

płciową



rzęsistkowica



zakażenie wywołane przez

Trichomonas vaginalis



najczęstsza choroba pasożytnicza u

człowieka przenoszona drogą

kontaktów płciowych

Choroby przenoszone drogą

płciową



rzęsistkowica



rozpoznanie



w stanie ostrym



obfite, szarożółte, wodniste i pieniste

upławy



świąd, pieczenie sromu, szczególnie

dotkliwie odczuwalne podczas mikcji



zakażenie może przebiegać również

bezobjawowo

Choroby przenoszone drogą

płciową



rzęsistkowica



leczenie



Metronidazol 500 mg per os 2x

dziennie przez 7-10 dni lub



Metronidazol 2 g per os jednorazowo



leczenie ciężarnych



Metronidazol 2 g per os jednorazowo



Metronidazol 500 mg per os 2x

dziennie przez 7 dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



opryszczka płciowa



wywołana przez wirusy Herpes



drogą płciową HSV-2



wykwity powstają na sromie, części

pochwowej, w pochwie



wirusy usadawiają się po zakażeniu w

zwojach krzyżowych, skąd pod wpływem

uogólnionych zakażeń, zapaleń płuc,

stanów grypowych, miesiączki, stresów są

stale reaktywowane



rozpoznanie na podstawie obrazu

klinicznego lub izolacji wirusa z treści

pęcherzyków

Choroby przenoszone drogą

płciową



opryszczka płciowa



objawy



pęcherzyki na podłożu rumieniowym



świąd



pieczenie



upławy



neuralgia



ból przy mikcji



dyspaurenia



po pęknięciu i zakażeniu pęcherzyków może

dojść do powstania bolesnych owrzodzeń



wykwity skórne ustępują po 10-20 dniach

Choroby przenoszone drogą

płciową



opryszczka płciowa



leczenie



epizod pierwszy



Acyklowir 400 mg per os 3x /db przez 7-10

dni lub



Acyklowir 200 mg per os 5x/db przez 7-10

dni lub



Famcyklowir 250 mg per os 3x/db przez 7-

10 dni lub



Walacyklowir 1 g per os 2x/db przez 7-10

dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



opryszczka płciowa



leczenie



zakażenie nawracające



Acyklowir 400 mg per os 3x /db przez 5

dni lub



Acyklowir 200 mg per os 4x/db przez 5 dni

lub



Famcyklowir 125 mg per os 2x/db przez 5

dni lub



Walacyklowir 500 mg per os 1x/db przez 5

dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



opryszczka płciowa



leczenie ciężarnych



w I i II trymestrze ciąży zaleca się per

os lub i.v. stosowanie Acyklowiru w

standardowych dawkach



kontynuacja leczenia acyklowirem do

czasu porodu zapobiega nawrotom



gdy zakażenie nastąpiło w ciągu 6

tygodni poprzedzających poród należy

zastosować leczenie acyklowirem u

matki i noworodka

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



dotyczy głównie jajowodów, chociaż

zwykle procesem zapalnym objęte są

również inne narządy miednicy

mniejszej oraz otrzewna



zaburza prawidłową funkcję jajowodów

oraz może prowadzić do przerwania

ciągłości oraz destrukcji ścian

jajowodu



w bardzo zaawansowanych

przypadkach dochodzi do powstawania

ropni jajowodów oraz jajników

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



etiologia



wielobakteryjna



najczęściej mikroorganizmy przenoszone

drogą płciową



Neisseria gonorrhoeae



Chlamydia trachomatis



Mycoplasma hominis



rzadziej



gronkowce



paciorkowce



E.coli



Ureaplasma



inne

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



etiologia



do zakażenia dochodzi na drodze

wstępującej przez szyjkę macicy i

endometrium lub drogą

przymacicznych naczyń

krwionośnych i limfatycznych

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



czynniki zwiększające zagrożenie



okres dojrzewania



wielu partnerów seksualnych



przebyte wcześniej zapalenia narządów

miednicy mniejszej lub choroby

przenoszone drogą płciową



wkładka wewnątrzmaciczna



inwazyjne zabiegi ginekologiczne



partner z zapaleniem cewki moczowej lub

chorobą przenoszoną drogą płciową

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



czynniki zmniejszające

zagrożenie



doustne środki antykoncepcyjne



mechaniczne środki

antykoncepcyjne



dopochwowe środki plemnikobójcze

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



rozpoznanie



ból i tkliwość w podbrzuszu



tkliwość palpacyjna przydatków



bolesność przy poruszaniu części

pochwowej szyjki macicy



objaw Blumberga w podbrzuszu



występowanie 3 z w/w upoważnia do

rozpoznania

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



rozpoznanie – inne objawy



temperatura > 38 st.



leukocytoza > 10 500/mm3



obecność nalotów i wydzieliny ropnej

stwierdzona w laparoskopii



leukocyty 15-30 tys./mm3 i bakterie w płynie

uzyskanym z zatoki Douglasa



obecność G(-) dwoinek w komórkach

uzyskanych z wymazu z kanału szyjki macicy



zespół okołowątrobowy – ból w prawym

nadbrzuszu spowodowany zrostami pomiędzy

przeponą a wątrobą oraz nieznacznie zmienione

wyniki badań funkcji wątroby

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



NAJBARDZIEJ PRZYDATNĄ

METODĄ ROZPOZNAWANIA

ZESPOŁU JEST LAPAROSKOPIA



podstawowe kryteria

laparoskopowe



przekrwienie i zaczerwienienie

jajowodów



obrzęk i obrzmienie jajowodów



otrzewna pokryta wysiękiem

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



podział



postać lekka



obecność podstawowych kryteriów



jajowody swobodnie ruchome i drożne



postać średnio ciężka



kryteria podstawowe bardziej zaznaczone



ograniczona ruchomość jajowodów,

drożność niepewna



postać ciężka



przydatki nieruchome, pokryte nalotami

zapalanymi



treść ropna w zatoce Douglasa

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



powikłania



wodniak jajowodu



ropień jajowodowo-jajnikowy



nawroty choroby



przewlekły ból w obrębie miednicy

mniejszej



niepłodność



ciąża ektopowa

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



leczenie



zaleca się hospitalizację



leczenie ambulatoryjne



konieczna kontrola



Cefoksytyna 2 g i.m. + 1 g probenecidu

per os jednorazowo lub



Ceftriakson 250 mg i.m. lub inna

cefalosporyna III generacji + doksycyklina

100 mg 2x dziennie przez dalsze 2

tygodnie lub



Ofloksacyna 400 mg per os 2x dziennie

przez 2 tygodnie + Metronidazol 500 mg

per os 2x dziennie przez 14 dni

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



leczenie



leczenie szpitalne



Cefoksytyna 2 g i.v. co 6 godzin lub

inne cefalosporyny 2 g i.v. co 12

godzin i dodatkowo Doksycyklina 100

mg co 12 godzin per os lub i.v. lub



Klindamycyna 900 mg i.v. co 8 godzin i

dodatkowo Gentamycyna i.m. lub i.v. 2

mg/kg a następnie 1,5 mg/kg co 8

godzin

Document Outline