Proces pielęgnowania a organizacja pracy w oddziale chirurgicznym jako czynnik decydujący o jakości usług pielęgniarskich.

Proces pielęgnowania

a organizacja pracy

w oddziale chirurgicznym jako czynnik

decydujący

o jakości usług pielęgniarskich.

Cel zmian



Umiejętność dostrzegania oczekiwań

społecznych związanych z opieka

zdrowotną,



Wprowadzenie nowych, doskonalszych

procedur medycznych,



Wdrażanie skutecznych mechanizmów

podnoszących jakość opieki i dbałość

o dobro pacjenta

Opieka medyczna w oddziale

chirurgicznym



Schemat opieki uwarunkowany jest

sposobem leczenia i obejmuje typowe

okresy:

Przygotowanie do zabiegu operacyjnego,

Zabieg,

Opieka pooperacyjna – okres zdrowienia

i rekonwalescencji.

Czas tych okresów jest różnie długi,

a realizacja opieki nie zawsze w oddziale.

Zmiany organizacyjne



Przejście od pielęgnowania

tradycyjnego do stosowania nowych

teorii i nowych technik,



Przejęcie części zadań przez

lecznictwo otwarte,



Leczenie chirurgiczne w systemie

tzw. „jednego dnia”

Nowe umiejętności



W pracy pielęgniarki na plan pierwszy

wysuwają się umiejętności związane z:

organizowaniem i prowadzeniem

procesu pielęgnowania,

Ustaleniem diagnozy pielęgniarskiej,

Organizacją pracy własnej, zespołów

pielęgniarskich i całych zespołów

psychoterapeutycznych

Więź służbowa

(hierarchiczna)



Charakterystyczną cechą jest

uprawnienie zwierzchnika do

decydowania (lub współdecydowania) o

zakresie, rodzaju oraz strukturze pracy

podwładnego. Przełożony służbowy jest

więc uprawniony do przydzielania zadań,

które jego podwładni mają wykonać, a w

razie konieczności może decydować o

sposobach i kolejności ich realizacji.

Więź funkcjonalna



Przyczyną powstania był postępujący

proces komplikowania się procesów

kierowania rozrastającymi się

instytucjami. Przełożonym

służbowym zaczęło brakować wiedzy

niezbędnej do samodzielnego

podejmowania kompetentnych

decyzji

Więzi organizacyjne

Dyrektor ds.. Pielęgniarstwa

Pielęgniarka Przełożona

Pielęgniarka Oddziałowa

Pielęgniarka

Więź funkcjonalna

Więź służbowa

Lekarz

Ordynator

Marketing wewnętrzny



Obejmuje całokształt działań

realizowanych a oddziale i

skierowanych do pracowników

mających kontakty z pacjentami i ich

rodzinami oraz pracowników ich

wspierających w celu stworzenia

wysokiego poziomu obsługi

nabywców

Elementy marketingu

wewnętrznego



System wewnętrznej komunikacji,



Odpowiednia współpraca między

komórkami,



System szkoleń,



System motywacji

Program marketingu

wewnętrznego



Wyznaczenie aktualnego poziomu

obsługi pacjenta / klienta przez pryzmat

przyjętych standardów jakościowych,



Określenie pożądanego poziomu obsługi

klienta przez pryzmat przyjętych

standardów jakościowych,



Uruchomienie zestawu działań

warunkujących osiągnięcie niezbędnego

poziomu obsługi pacjenta/ rodziny

Najważniejsze to stwierdzić,

jaki jest aktualny – faktyczny

poziom obsługi pacjentów.



Trzeba nareszcie porzucić błędną i

bardzo powszechną opinię, że

kontakt z drugim człowiekiem opiera

się wyłącznie na spontanicznej

aktywności i nie wymaga żadnych

umiejętności ani wysiłku.

ZBYT CZĘSTO PRACA PIELĘGNIARKI

OGRANICZA SIĘ WYŁĄCZNIE DO

WYKONYWANIA ZLECEŃ LEKARSKICH

ZWIĄZANYCH Z PROCESEM LECZENIA

OKREŚLONEJ JEDNOSTKI

CHOROBOWEJ.

Jakość



Brooks (1989)

jakość odnosi do ciągłego

procesu doskonalenia w realizacji celów

działania.



Wiewióra

sklasyfikowała jakość jako:

- Obiektywną –

widzianą oczyma pacjenta,

Techniczną –

określoną nauką medyczną,

umiejętnościami lekarza, pielęgniarki,

technologią pracy,

Możliwą –

zależną od systemu Służby

Zdrowia

Standard



To profesjonalny, uzgodniony poziom

wykonania jakiegoś działania stosownie

do potrzeb, który jest osiągalny,

obserwowalny, pożądany i mierzalny.



W literaturze pielęgniarskiej najczęściej

standard określa się jako pewne normy,

które wyrażają określony poziom

doskonałości oferowanej opieki.

Proces pielęgnowania



Proces pielęgnowania” jest metodą pracy

wymagającą od pielęgniarki własnej

inicjatywy w zakresie pielęgnacji,

umiejętności podejmowania samodzielnych

i przemyślanych decyzji, wykonywania

sensownych i aktywnych działań.



Takie pojmowanie roli zawodowej

pielęgniarki wytwarza podmiotowy

stosunek do pracy, daje poczucie

satysfakcji zawodowej

Etapy procesu

pielęgnowania



Najczęściej przyjmuje się cztery lub

pięć etapów procesu pielęgnowania.

W zależności od ich liczby wyodrębnia

się następujące czynności:



1a). Rozpoznanie, plan opieki,

realizacja, ocena.



1b). Gromadzenie danych, diagnoza,

plan opieki, realizacja,ocena.

Diagnoza pielęgniarska



Stawianie diagnozy jest jednym z podstawowych

zadań, mających fundamentalne i niepodważalne

znaczenie w praktyce pielęgniarskiej.



Według Północnoamerykańskiego Stowarzyszenia

Diagnozy Pielęgniarskiej ( NANDA

[1]

„

Diagnoza pielęgniarska jest kliniczną oceną

indywidualnej, rodzinnej i środowiskowej reakcji na

aktualne lub potencjalne problemy zdrowotne /

procesy życiowe. Diagnoza pielęgniarska dostarcza

podstaw do wyboru interwencji pielęgniarskiej w

celu uzyskania wyników, za które pielęgniarka jest

odpowiedzialna”

[1]

North American Nursing Diagnosis Association.

Cechy opieki pielęgniarskiej



Amerykańskie pielęgniarki Bower i Bevis

opracowały zestaw kryteriów, obejmujących

osiem podstawowych cech opieki pielęgniarskiej:



bezpieczeństwo opieki zdrowotnej,



indywidualizacja w świadczeniu opieki,



dostosowanie opieki do społecznych i etnicznych

odrębności pacjenta,



umiejętne i sprawne świadczenie opieki na

najwyższym poziomie technicznym i naukowym,



koncentracja na zapobieganiu,



uczestniczenie pacjenta we wszystkim, co dotyczy

opieki i co do form leczenia,



powszechna dostępność

Document Outline