PREZYDENCJA DZIAŁA JAKO:

Prezydencja Rady Unii Europejskiej

formalne określenie przewodniczenia w posiedzeniach Rady

Unii Europejskiej oraz Rady Europejskiej sprawowanego przez

poszczególne państwa członkowskie w systemie rotacyjnym w

okresach 6 miesięcznych, według ustalonej z góry kolejności

(do 1995 obowiązywała kolejność alfabetyczna).

Urząd Przewodniczącego będzie sprawowany w Radzie

kolejno przez każde z Państw Członkowskich przez okres

sześciu miesięcy w porządku ustalonym przez Radę działającą

jednomyślnie

Przewodniczącego Rady nie dotyczy żaden rzeczywisty akt

mianowania; nie otrzymuje żadnych poborów ze Wspólnot

(Unii). Szef rządu Państwa Członkowskiego, które ma

przewodniczyć w Radzie wskazuje przewodniczącego Rady w

systemie rotacyjnym

Kolejność prezydencji Rady UE

na najbliższe lata

•

obecnie styczeń – czerwiec 2008

Słowenia

•

VII – XII 2008 Francja

•

I - VI 2009 Republika Czeska

•

VII – XII 2009 Szwecja

•

I - VI 2010 Hiszpania

•

VII- XII 2010 Belgia

•

I – VI 2011 Węgry

•

VII – XII 2011 Polska

Prezydencja zwołuję sesję Rady 14 dni przed jego inauguracją

Prezydencja zatwierdza tymczasowy porządek obrad poprzez gromadzenie

dodatkowych pożytecznych informacji dotyczących punktów porządku obrad i

możliwych scenariuszy ich przebiegu, wraz z sugestiami na temat sposobu

kierowania sesją. Możliwe jest to dzięki pomocy dwóch instytucji

Komitetu Stałych Przedstawicieli (COREPER)

Sekretariat Generalny Rady

KOMITET STAŁYCH PRZEDSTAWICIELI COREPER

•

opracowuje projekty decyzji Rady

•

zapewnia stałą łączność pomiędzy rządami poszczególnych państw

członkowskich a organami Unii

•

spotkanie odbywają się raz w tygodniu

•

przewodniczy im przedstawiciel państwa sprawującego przewodnictwo w

Radzie

•

również raz w tygodniu spotykają się zastępcy ambasadorów w randze

ministrów pełnomocnych, którzy zajmują się kwestiami bardziej

szczegółowymi

•

w celu zwiększenia efektywności powołano wiele grup roboczych,

wspomagających jego pracę (obecnie pracę Komitetu wspiera ponad 200 grup

roboczych i podroboczych)

AD.1 PREZYDENCJA JAKO

ZARZĄDCA SPRAW

Prezydencja decyduje kto pierwszy otrzyma prawo głosu

Przewodniczący zarządza głosowanie członkowie Rady będą

głosować w takim porządku, w jakim przyjmują Prezydencję,

„zaczynając od członka, który zgodnie z tym porządkiem

następuje po członku piastującym aktualnie urząd

Przewodniczącego”.

Delegacja państwa, z którego pochodzi

przewodniczący ma zatem tę przewagę, że głosuje ostatnia

W momencie podjęcia decyzji przewodniczący Rady ogłasza ją

Do dyspozycji Prezydencji pozostaje także Komisja,

jak również administracja państwowa w jej własnym

kraju

Prezydencja pełni rolę pośrednika w wypadku konfliktu interesów między

państwami członkowskimi

Przewodniczący może usiłować rozwiązać dany problem przedkładając

odpowiednie sugestie tym delegacjom, które nie mogą przyjąć propozycji

Komisji w formie przedstawionej przed rozpoczęciem sesji Rady

Przewodniczący może też zaprosić Komisję, aby wystąpiła z własną

sugestią

Przewodniczący może także przerwać sesję i przeprowadzić osobiste

rozmowy z jedną, kilkoma lub ze wszystkimi delegacjami, z udziałem lub

bez przedstawiciela Komisji. Sesję można wznowić po godzinie lub po

miesiącu

Przewodniczący może połączyć rozwiązanie danego problemu z innymi w

jeden pakiet i następnie usiłować przeforsować go w formie „transakcji

wiązanej”

Przewodniczący może stosować tego typu rozwiązania kompromisowe

podczas jednej, dwóch lub kilku sesji w okresie swojej sześciomiesięcznej

kadencji

AD.2 PREZYDENCJA JAKO

ZBIOROWY MEDIATOR W ROKOWANIACH

Obecnie każde państwo członkowskie

obejmujące Prezydencję przedstawia program,

jaki chce zrealizować w trakcie swojej kadencji,

czasami przedkładając swoją inicjatywę na

forum Rady Europejskiej. Może tak się zdarzyć,

że Prezydencja nie jest osamotniona w swych

inicjatywach, gdyż także Komisja i Parlament

Europejski występują z inicjatywami

politycznymi

AD.3

PREZYDENCJA JAKO

ŹRODŁO INICJATYW POLITYCZNYCH

Rada pozostaje w ścisłych kontaktach z innymi instytucjami Wspólnot Europejskich

Przewodniczący posiada też szczególne znaczenie, jeśli chodzi o kwestie polityki

zagranicznej,

reprezentuje bowiem Radę na forum międzynarodowym, prowadzi w tym zakresie

także

konsultacje z Parlamentem Europejskim.

System wspólnotowy opiera się na najściślejszej współpracy pomiędzy Komisją a

Radą. Jest

to najbardziej widoczne w sferze prawodawstwa (Komisja proponuje, Rada

decyduje), lecz

także w dziedzinie politycznej: Prezydencja po prostu nie może wystąpić z

ważniejszą

inicjatywą polityczną zanim nie przedyskutuje jej z Komisją (i

vice versa

Intensywne kontakty

Prezydencji i Komisji mają miejsce w całym okresie sprawowania Prezydencji

Prezydencja przedstawia na początku kadencji Parlamentowi Europejskiemu swój

program, a na zakończenie sześciomiesięcznej działalności – osiągnięte rezultaty. W

ramach

tych kontaktów prowadzone są debaty polityczne, a opinia publiczna otrzymuje o

nich sporo

informacji. Przewodniczący Rady bierze udział w comiesięcznych sesjach

Parlamentu

Europejskiego i udziela parlamentarzystom odpowiedzi

AD.4 PREZYDENCJA JAKO PUNKT KONTAKTOWY

Z INNYMI INSTYTUCJAMI WSPÓLNOTY

– RADA EUROPEJSKA

Procedura współdecydowania

dotyczy Parlament Europejski i Rady,

a rezultatami ich wspólnych działań są tzw.

wspólne akty

(

Joint acts

)

Parlamentu Europejskiego i Rady. Procedura ta przewiduje istnienie

specjalnego komitetu postępowania pojednawczego, składającego się z

członków Rady lub ich przedstawicieli oraz tej samej liczby

przedstawicieli Parlamentu Europejskiego. Obradom komitetu

współprzewodniczą: zastępca przewodniczącego Parlamentu

Europejskiego oraz minister z kraju członkowskiego piastującego

Prezydencję. Wydaje się, że komitet ten stale obraduje, a kontakty

pomiędzy Prezydencją Rady i Parlamentem Europejskim są bardzo

intensywne

Rada Europejska

- trudno nazwać instytucją UE, bowiem ciało to nie

ma jeszcze osobowości prawnej. W jej skład wchodzą szefowie państw

lub Rady Państw Członkowskich i przewodniczący Komisji, a

harmonogram obrad powinien przewidywać spotkanie przynajmniej 2

razy w roku stymuluje rozwój Unii i określa ogólne kierunki jej polityki

Rada Europejska składa Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie po

każdym swoim posiedzeniu i roczne, pisemne sprawozdanie o postępie

osiągniętym przez Unię

Rada Europejska stymuluje rozwój Unii i określa ogólne kierunki jej

polityki. Posiedzenia Rady Europejskiej mają najwyższe znaczenie dla

rozwoju Unii Europejskiej. Rezultaty tych posiedzeń stanowią ,,bodziec”

i „ogólne wytyczne” dla Unii

Procedura współdecydowania

dotyczy Parlament Europejski i Rady,

a rezultatami ich wspólnych działań są tzw.

wspólne akty

(

Joint acts

)

Parlamentu Europejskiego i Rady. Procedura ta przewiduje istnienie

specjalnego komitetu postępowania pojednawczego, składającego się z

członków Rady lub ich przedstawicieli oraz tej samej liczby

przedstawicieli Parlamentu Europejskiego. Obradom komitetu

współprzewodniczą: zastępca przewodniczącego Parlamentu

Europejskiego oraz minister z kraju członkowskiego piastującego

Prezydencję. Wydaje się, że komitet ten stale obraduje, a kontakty

pomiędzy Prezydencją Rady i Parlamentem Europejskim są bardzo

intensywne

Rada Europejska

- trudno nazwać instytucją UE, bowiem ciało to nie

ma jeszcze osobowości prawnej. W jej skład wchodzą szefowie państw

lub Rady Państw Członkowskich i przewodniczący Komisji, a

harmonogram obrad powinien przewidywać spotkanie przynajmniej 2

razy w roku stymuluje rozwój Unii i określa ogólne kierunki jej polityki

Rada Europejska składa Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie po

każdym swoim posiedzeniu i roczne, pisemne sprawozdanie o postępie

osiągniętym przez Unię

Rada Europejska stymuluje rozwój Unii i określa ogólne kierunki jej

polityki. Posiedzenia Rady Europejskiej mają najwyższe znaczenie dla

rozwoju Unii Europejskiej. Rezultaty tych posiedzeń stanowią ,,bodziec”

i „ogólne wytyczne” dla Unii

funkcja dotyczy oczywiście Europejskiej Współpracy Politycznej (EWP) oraz

Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa

Jednolity Akt Europejski z 1986 r. termin „jednolity” w jego tytule zazwyczaj

wyjaśnia się tym, że oprócz wprowadzenia zmian w Traktacie EWG

dotyczących m.in. zwiększenia roli Parlamentu Europejskiego, po raz

pierwszy sformułowano zasady europejskiej współpracy w dziedzinie polityki

zagranicznej. Stwierdzono także, że

„Prezydencja Europejskiej Współpracy

Politycznej będzie piastowana przez Wysoką Umawiającą się Stronę

sprawującą Prezydencję Rady Wspólnot Europejskich”

Miejsce Europejskiej Współpracy Politycznej zajęła teraz Wspólna Polityka

Zagraniczna i Bezpieczeństwa. Polityka ta funkcjonuje od czasu wejścia w

życie 1 listopada 1993 r. Nie została ona zintegrowana z systemem

wspólnotowym, lecz została utrzymana na zasadach „współpracy

międzyrządowej”. „Postanowienia w sprawie współpracy w zakresie

wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych.” Wymienia obszary

obejmujące: politykę azylową, wizową i imigracyjną oraz współpracę służb

policyjnych

Tak więc owe polityki wchodzą także w zakres międzyrządowej współpracy

Rada Unii Europejskiej oraz jej Prezydencja biorą w nich aktywny udział

AD.5 PREZYDENCJA JAKO PRZEDSTAWICIEL

WSPÓLNOTY W STOSUNKACH ZEWNĘTRZNYCH

Rola Prezydencji w sprawach dotyczących Wspólnej

Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa:

1. Prezydencja reprezentuje Unię w sprawach

związanych ze wspólną polityką zagraniczną i

bezpieczeństwa.

2. Prezydencja jest odpowiedzialna za realizację

wspólnych działań; w tej roli wyraża ona zasadniczo

stanowisko Unii w organizacjach międzyrządowych i

podczas konferencji międzynarodowych

3. Prezydencja konsultuje się z Parlamentem

Europejskim w głównych kwestiach i podstawowych

kierunkach wspólnej polityki zagranicznej i

bezpieczeństwa oraz zapewnia, aby zdanie

Parlamentu Europejskiego zostało należycie wzięte

pod uwagę

Przy realizowaniu zadań Europejskiej Współpracy Politycznej

przewodniczącemu może też pomagać poprzedni oraz

przyszły

przewodniczący. Ta forma współpracy to "trójka„

Od czasu Prezydencji Belgii w drugim półroczu 1977 przyjął

się zwyczaj pomagania krajowi wykonującemu zadania

przewodniczenia przez przyłączenie się, na krótki okres,

wąskiego zespołu dyplomatów z poprzedniej i następnej

Prezydencji. Utworzenie Trojki służy zachowaniu politycznej

ciągłości w pracy Rady UE mimo zmieniającej się co pół roku

prezydencji. Urzędujący przewodniczący korzysta z pomocy

zarówno swego poprzednika, jak i następcy.

Trojka odegrała dużą rolę zwłaszcza w zakresie Wspólnej

Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa . Traktat

amsterdamski przewiduje, że trojka składająca się z

przedstawiciela prezydencji Rady, odpowiedniego członka

Komisji , a także nowego sekretarza generalnego Rady,

reprezentować będzie UE w sprawach WPZiB

Priorytety Prezydencji Słoweńskiej

•

Pomyślne zakończenie procesu ratyfikacji Traktatu

Lizbońskiego

•

Pakiet energetyczno – klimatyczny ( odnawialne

źródła energii, „ zielona rewolucja”)

•

Rozszerzenie i Europejska Polityka Sąsiedztwa

( Bałkany Zachodnie, wprowadzanie standardów

europejskich w Republice Macedonii, Czarnogórze,

Serbii, Bośni i Hercegowinie oraz Albanii , sprawa

Kosowa, rozszerzenie strefy Schengen i przyszłe

zarządzanie zewnętrznymi granicami UE,

rozszerzenie strefy euro – Malta i Cypr)

•

2008 – Europejski Rok Dialogu Kultur

Inne zadania Prezydencji

Słoweńskiej

•

Inwestowanie w wiedzę i kreatywność jako siła napędową

postępu

(stworzenie otwartej Europejskiej Przestrzeni Badawczej i

powiązanych z nią organizacji sieciowych, takich jak Europejski

Instytut Technologii, praca nad Wspólnymi Inicjatywami

Technologicznymi i innymi działaniami umożliwiającymi i

ułatwiającymi lepszą współpracę pomiędzy naukowcami a sferą

biznesu w obszarze badań i rozwoju, program Galileo )

•

pomoc w dostępie nowych firm do źródeł finansowania oraz polityce

wspierania gron przemysłowych, która jest szczególnie istotna z

perspektywy możliwości dostępu MŚP do infrastruktury badawczej

•

Zachowanie różnorodności biologicznej na poziomie globalnym

•

Zacieśnienie współpracy policji i wymiana informacji oraz bliższa

współpraca spraw karnych

•

Zewnętrzny wymiar sprawiedliwości i spraw wewnętrznych oraz

zapewnienie lepszego dostępu do sprawiedliwości i pewność prawna

Document Outline