background image

Hormony tarczycy

background image

Tarczyca wydziela 3 hormony:

tyroksynę, 

trójjodotyroninę 

kalcytoninę. 

Dwa pierwsze są to aminokwasy zawierające 
jod, wpływające na przemianę materii. 

Kalcytonina jest hormonem peptydowym 
biorącym udział razem z parathormonem i 
witaminami D w gospodarce wapniowo-
fosforanowej.

background image

Działanie hormonów tarczycy

Tyroksyna zwiększa szybkość wszystkich 
katabolicznych procesów przemiany materii. 

Przyspiesza utlenianie, w związku z czym zwiększa 
się rozpad białek, węglowodanów i tłuszczów. 

Wzrasta również temperatura ciała.

Tyroksyna wzmaga napięcie układu współczulnego - 
podwyższa ciśnienie krwi, przyspiesza czynność 
serca.

Hamuje wzrost młodych zwierząt i przyspiesza ich 
dojrzewanie. 

Zwiększa poza tym odporność na trucizny.

Trójjodotyronina działa podobnie, lecz silniej i krócej.

background image

W nadczynności tarczycy dochodzi do bardzo 
znacznego wzmożenia przemiany materii, 
wychudzenia, podwyższenia temperatury 
ciała, zaburzeń nerwowych jak podniecenie, 
niepokój, drżenie rąk, bezsenność, 
przyspieszenie czynności serca i wytrzeszcz 
gałek ocznych. 

background image

Niedoczynność tarczycy objawia się 
zwolnieniem przemiany materii, obniżeniem 
temperatury ciała, zahamowaniem wzrostu 
osobników młodych, zatrzymaniem wody w 
organizmie (obrzęk śluzowaty) i 
niedorozwojem płciowym. 

Przyczyną niedoczynności jest często niedobór 
jodu w pożywieniu (najczęściej w wodzie). 

background image

W niedoczynności tarczycy stosuje się 
leczenie substytucyjne - podaje się preparaty 
wysuszonego gruczołu lub wyizolowane 
hormony. 

Nadczynność tarczycy leczy się lekami 
przeciwtarczycowymi.

background image

Leczenie niedoczynności tarczycy

Substytucyjne - w niedoczynności tarczycy 
(leczenie dużymi dawkami).

Objawowe - stosowanie ostrożne, znacznie 
mniejsze dawki; obecnie ograniczone:

otyłość - tylko przy współistniejącej niedoczynności 
tarczycy,

hipercholesterolemia - D-tyroksyna, efekty wątpliwe. 
Preparaty syntetyczne hormonów aminokwasowych 
tarczycy prawie

całkowicie wyparły preparaty sproszkowanej 
tarczycy czy tyroksynę. 

Do leków syntetycznych zaliczamy 
lewotyroksynę (T4) i liotyroninę (T3).

background image

W przypadku stosowania zbyt dużych dawek 
hormonów tarczycy mogą pojawić się bóle 
dławicowe, zaburzenia rytmu serca, 
tachykardia, bie gunka, zwiększona 
pobudliwość, osłabienie oraz kurcze mięśni.

Objawy te ustępują po zmniejszeniu dawek 
lub odstawieniu leku.

background image

Hormony tarczycy - przeciwwskazania

Tyroksyna i jej syntetyczne pochodne są 
przeciwwskazane w nadczyn ności tarczycy, w 
zawale mięśnia sercowego, w zaburzeniach 
rytmu serca (zwłaszcza tachyarytmiach) oraz 
w zapaleniu mięśnia sercowego.

background image

Hormony tarczycy - preparaty

Levoroxin (Euthyrox 50, -100, -150, Eferox 25, -50, 

-75, -100, -150, Eltroxin, Letrox, Vobenol) 

lewotyroksyna, tabletki 15,50,75,100 i 150 pg; stosuje 

się doustnie początkowo

50-100 pg dziennie, następnie zwiększając dawkę w 

odstępach 3-4 tygodni o 50 pg do ustalenia eutyreozy.

Triiodothyronine (Liothyronin) - liotyronina, tabletki 

0,02 mg; stosuje się początkowo 5-125 pg dziennie 

zwiększając dawkę w odstępach 4-dniowych o 5 pg do 

ustalenia eutyreozy.

Novothyral, -75, -100 - lewotyroksyna 100 (75 pg) + 

liotyronina 20 (15 pg); stosuje się w takich samych 

dawkach jak liotyroninę.

Jodthyrox - lewotyroksyna (100 pg) + jodek potasu (130 

pg), tabletki; stosuje się doustnie 1/2-1 tabletki dziennie.

background image

Jod

Jod jest niezbędnym do życia składnikiem 
organizmu, umożliwia bowiem syntezę 
hormonów tarczycy.

Miejscowo jod działa bakteriobójczo (trucizna 
protoplazmatyczna), drażniąco i ściągające W 
małych stężeniach drażni tkanki, wywołując 
przekrwienie, co ułatwia m.in. wchłanianie 
wysięku zapalnego. 

W większych stężeniach działa ściągająco, a 
nawet wywołuje miejscowo martwicę tkanek.

background image

Jod

Związki jodu łatwo wchłaniają się z jelit, 
wydalają się zaś przez nerki oraz wraz z 
wydzielinami wszystkich gruczołów, drażniąc 
je i wzmagając ich czynność wydzielniczą 
(m.in. działa sekretolitycznie w oskrzelach).

Zwiększają przemianę materii przez 
pobudzenie czynności tarczycy. 

background image

Jod

W małych dawkach w stanach nadczynności 
tarczycy jod zmniejsza wytwarzanie hormonu 
tyreotropowego, co wtórnie wywołuje 
zmniejszenie wytwarzania tyroksyny i 
łagodzenie objawów nadczynności tarczycy.

Działanie to jest przejściowe (2-3 tygodnie).

background image

Jod

Związki jodu zmniejszają pęcznienie i lepkość 
koloidów, m.in. białek krwi i śluzu, dzięki 
czemu następuje zmniejszenie oporów krwi 
krążącej i obniżenie ciśnienia krwi (do czego 
przyczynia się również działanie miolityczne i 
rozszerzające naczynia jodu) oraz upłynnienie 
śluzu (działanie sekretolityczne i 
mukolityczne).

background image

Jod - toksyczność

Jod wzmaga odczyny zapalne, nie można go 
podawać m.in. chorym na gruźlicę płuc. 

W większych dawkach jod wywołuje zatrucie - 
jodzicę

Objawia się ona wymiotami i biegunką, 
nieżytem górnych dróg oddechowych, 
obrzękiem błon śluzowych i skóry, wysypkami 
i trądzikiem jodowym.

background image

Jod - zastosowanie

W niedoczynności tarczycy (wole endemiczne) 
- większe dawki.

W nadczynności tarczycy - małe dawki przez 
krótki czas (przygotowanie chorego do 
zabiegu operacyjnego).

Środek wykrztuśny - sekretolityczny.

Środek odkażający skórę pola operacyjnego.

W rentgenodiagnostyce - preparaty 
zawierające jod.

background image

Jod - preparaty

Kalium iodatum - stosuje się: w roztworze 5,0 g/150,0 

ml podawanym łyżkami jako środek wykrztuśny, w 

kroplach w stężeniu 1,0 g/20,0 ml (10-20 kropli co 8 

godz.), w maściach Unguentum Kalii iodati 10%.

Solutio Iodi Lugoli - roztwór wodny jodu z jodkiem 

potasowym, stosuje się średnio po 20 kropli co 8 godz.

Jodam 100 (Jodostin, Tarjod, Jodid 100, -200, 

-500) - jodek potasowy, tabletki 0,1, 0,2 i 0,5 mg oraz 

syrop 0,1 mg/1 ml; stosuje się doustnie 1-2 tabletki 

dziennie w zapobieganiu powstawania i nawrotom wola 

z powodu niedoboru jodu oraz 5-10 ml syropu.

Jodopeptonum - jodowane białko o zawartości 30 mg 

jodu w drażetce - co 8 godz. 1-3 draż. po jedzeniu.

background image

Leki przeciwtarczycowe

Lekami przeciwtarczycowymi nazywamy leki 
zmniejszające wydzielanie hormonów tarczycy 
lub ich efekty farmakologiczne.

background image

Leki przeciwtarczycowe - podział

I.

Leki zmniejszające wydzielanie hormonów gruczołu tarczowego. 

1. Leki hamujące wydzielanie TSH:

jod - zahamowanie impulsów „wysłanych" ze śródmózgowia do 

przysadki,

parahydroksypropofenon - zahamowanie czynności wydzielni 

czej komórek kwaso- i zasadochłonnych przysadki. 

2. Leki hamujące bezpośrednio syntezę hormonów gruczołu 

tarczowego:

inhibitory jodazy - pochodne tiouracylu (metylotiouracyl, pro-

pylotiouracyl) - pochodne imidazolu (tiamazol, karbimazol),

rodanki, nadchlorany - hamowanie transportu jonu I" do 

komórki gruczołu tarczowego,

sulfonamidy, PAS, fenole - konkurencje z tyrozyną 

tyreoglobuliny jako substratem działania jodazy.

3. Leki niszczące komórki nabłonka pęcherzyków gruczołu 

tarczowego - 

131

I.

II. Leki hamujące działanie hormonów gruczołu tarczowego na tkanki 

-dioben (ester butylowy kwasu dijodohydroksybenzoesowego).

background image

Postać nadczynności 
gruczołu tarczowego

Lek lub 
postępowanie 
lecznicze

Efekty lecznicze

Choroba Gravesa-Basedowa 
i nadczynność gruczołu 
tarczowego polekowa

Tioamidy

Poprawa zwykle całkowita, u 50% 
chorych trwała, występująca na ogól 
po kilku tygodniach leczenia; wtórne 
wzmożenie wydzielania TSH - 
wytrzeszcz, wole

Nadczynność gruczołu 
tarczowego ze złośliwym 
wytrzeszczem

131J

]

parahydroksypropof
enon

Efekty niezadowalające; 
parahydroksy propofenon może 
wywołać zahamo wanie wydzielania 
całego przedniego piata przysadki 
mózgowej, 

131

J -niebezpieczeństwo 

karcynogenezy

Przełomy tarczycowe 
tyreotoksyczne

Jod, tioamidy

Konieczność uzupełnienia leczenia 
przyczynowego leczeniem 
objawowym

Przygotowanie chorego z 
nadczynnością gruczołu 
tarczowego do 
tyreoidektomii

Jod, tioamidy

Duże dawki jodu (ok. 1 mg dziennie) 
przez 2-3 tygodnie powodują 
(prawdo podobnie poprzez 
zahamowanie wydzielania TSH) 
zmniejszenie wola, zmniejszenie 
ukrwienia gruczołu tarczowego, 
zmniejszenie jego wydzielania; 
kojarzenie z tioamidami - wyraźne 
zmniejszenie objawów nadczynności

background image

Tioamidy cykliczne

Tioamidy cykliczne (tiouracyl i tioimidazol) 
uniemożliwiają syntezę tyroksyny i 
trójjodotyroniny w tarczycy (inhibicja jodazy).

Stosowane w nadczynności tarczycy leki te 
wyraźnie zmniejszają objawy choroby. 

Już po 2-8 tygodniach zmniejsza się przemiana 
materii, chory przybiera na wadze.

background image

Tioamidy cykliczne

Objawy nerwowe, jak bezsenność, 
podniecenie, bicie serca i in., ustępują. 

Należy zaznaczyć, że nie cofa się, a nawet 
powiększa się wole i wytrzeszcz gałek 
ocznych, gdyż objawy te są zależne od 
wydzielania hormonu tyreotropowego 
przysadki, które zwiększa się pod wpływem 
leczenia (sprzężenie zwrotne).

background image

Tioamidy cykliczne

Związki te nie są obojętne dla organizmu - 
uszkadzają szpik i mogą wywołać 
granulocytopenię lub agranulocytozę, 
zaburzenia żołądkowo-jelitowe oraz reakcje 
alergiczne. 

Podczas leczenia tioamidami należy 
systematycznie kontrolować krew (krwinki 
białe).

background image

Tioamidy cykliczne - 
przeciwwskazania

Tioamidy są przeciwwskazane w nadczynności 
tarczycy z wolem zamostkowym uciskającym 
sąsiednie narządy, w ciąży, laktacji, w ciężkich 
  schorzeniach wątroby, leukopenii i 
granulocytopenii oraz w nadwrażliwości na te 
związki.

background image

Tioamidy cykliczne - preparaty

Methylthiouracilum - metylotiouracyl, 
drażetki 0,1 g; stosuje się doustnie 0,4-0,6 
g/dobę w 2-3 dawkach podzielonych. 

Propycil - propylotiouracyl, tabletki 0,05 g; 
stosuje się doustnie zazwyczaj 0,1-0,3 g/dobę 
w 3 dawkach podzielonych, stopniowo 
zmniejszając dawkę do 0,05-0,2 g/dobę.

Metizol - tiamazol, tabletki 0,005 g; stosuje 
się doustnie 0,04-0,06 g/dobę w 3-4 dawkach 
podzielonych, stopniowo zmniejszając dawkę 
do 0,005-0,02 g/dobę.

background image

131

I

Jod promieniotwórczy gromadzi się w tarczycy 
i międzymózgowiu, hamując zarówno 
wytwarzanie tyreotropiny, jak i czynność 
nabłonka tarczycy. 

Stosuje się głównie w raku tarczycy, rzadziej w 
złośliwej nadczynności tarczycy (wytrzeszcz w 
chorobie Gravesa-Basedowa).

background image

Kalcytonina

Kalcytonina jest peptydem wydzielanym przez 
komórki okołopęcherzykowe tarczycy. 

Jest ona drugim obok parathormonu 
hormonem regulującym poziom wapnia w 
organizmie (wydzielają ją również komórki C w 
tarczycy). 

Kalcytonina blokuje mobilizację wapnia z 
kości, zmniejszając jego stężenie w surowicy. 

background image

Kalcytonina

Hamuje czynność osteoklastów i zwiększa 
równocześnie wydalanie wapnia, fosforanów i 
sodu z moczem, zmniejszając ich wchłanianie 
zwrotne w kanalikach nerkowych. 

Kalcytonina zmniejsza również wydzielanie 
soku trzustkowego. 

Działa również przeciwbólowo w bólach 
kostnych za pośrednictwem oun, gdzie 
znajdują się miejsca wiązania kalcytoniny.

background image

Kalcytonina - wskazania

Osteoporoza różnego pochodzenia (starcza, 
postmenopauzalna, wtórna).

W bólach kostnych w przebiegu osteolizy.

W chorobie Pageta.

W hiperkalcemii i przełomie 
hiperkalcemicznym różnego pochodzenia 
(zatrucie witaminą D, nadczynność 
przytarczyc).

Choroby neurodystroficzne, np. choroba 
Sudecka.

Ostre zapalenie trzustki.

background image

Kalcytonina – działania 
niepożądane

W czasie stosowania kalcytoniny mogą 
wystąpić nudności, wymioty, zawroty głowy i 
zaczerwienienie twarzy, a rzadko reakcje 
alergiczne.

W leczeniu stosuje się syntetyczną 
kalcytoninę ludzką oraz kalcytoninę łososiową 
(działa 10 razy silniej).

background image

Kalcytonina - preparaty

Cibacalcin - syntetyczna kalcytonina ludzka, 
ampułki 0,25 i 0,5 mg; stosuje się i.m. lub s.c. 
początkowo 0,5 mg.

Miacalcic (Miacalcic Nasal 50, -100, Calci 
50, -100, Calsynar, Calcihexal 50, -100) 
kalcytonina łososiowa, ampułki 50 j.m./1 ml i 
100 j.m./1 ml oraz aerozol do nosa 50 j.m./ 
dawkę i 100 j.m./dawkę; stosuje się s.c. lub 
i.m. zazwyczaj 50-100 j.m. dziennie oraz 
donosowo 100-200 j.m. dziennie.

background image

Hormony przytarczyc - 
parathormon

Parathormon (paratyreoidyna) jest hormonem 
peptydowym wydzielanym przez przytarczycę, 
który łącznie z witaminą D i kalcytonina 
reguluje gospodarkę wapnia i fosforu w 
organizmie.

Paratyreoidyna wpływa przede wszystkim na 
stężenie wapnia zjonizowanego we krwi. 

Brak jej lub niedostateczne wydzielanie 
powoduje zmniejszenie stężenia wapnia we 
krwi, co wywołuje tężyczkę (tetania), 
objawiającą się drgawkami toniczno-
klonicznymi.

background image

parathormon

Podanie paratyreoidyny przerywa jednak 
drgawki dopiero po kilku godzinach.

Skuteczniej działają sole wapniowe podane 
dożylnie lub zakwaszanie krwi.

Przedawkowanie PTH powoduje zwiększenie 
stężenia wapnia we krwi kosztem wapnia 
kości, które ulegają przy tym odwapnieniu.

background image

parathormon

W praktyce klinicznej parathormon okazał się 
skuteczny wyłącznie w doraźnym przerywaniu 
stanów hipokalcemii z obrazem tężyczki 
łącznie.

Parathyroid - fiolki


Document Outline