Wyższa Szkoła Bankowa 

W Toruniu 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 KOMUNIKACJA  MULTIMEDIALNA 

cz. IV 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                                                            dr  Barbara  Bielicka 

                                                                                                     

 

 

 

b2b2@poczta.onet.pl

                                                                                                                    

 

 

Toruń  2010 

 

 

 

 

 

 

 

Komunikowanie  się  przez  Internet  jest  nowym sposobem 
komunikowania  się  ludzi  i  stanowi  (winno  stanowić) 
narzędzie zaspokajania wielu potrzeb osobistych człowieka 

 
 
 

 

 

       

 

 

 

 

 

 

 

 

Internet jako: 

 

-  środowisko komunikacyjne, 

-  proces porozumiewania się, 

-  kanał komunikacji multimedialnej, 

-  środek przekazu. 

 

 
 

 

 

 

 

 

 

 

Internet to najbardziej nowoczesne i wszechstronne medium 

 

Jego olbrzymia i stale rosnąca popularność wynika m.in. z pełnej 

„multimedialności”  

 

Internet  jest  nośnikiem  informacji  w  postaci  tekstu,  dźwięku         

i obrazu. Łączy w ten sposób cechy radia, prasy i telewizji 

 

Internetowa cyberprzestrzeń jest ogromnym zasobem informacji 

 

 
 
 

 

 

 

 

 
 Internet wyróżnia się od innych, tradycyjnych mediów (takich jak prasa 

drukowana, radio, telewizja) następującymi elementami: 

 

-  szybkością i łatwością wysyłania i wymiany informacji; 
-  interaktywnością, czyli możliwość komunikacji obustronnej; 
-  społecznością,  z  którą  można  komunikować  się  za  pomocą  jego 

instrumentów; 

-  możliwością przetwarzania informacji na wiele sposobów bez utraty 

jej wartości; 

-  dostępnością  niezależnie  od  różnic  kulturowych  i  warunków 

bytowych. 

 

 

 

Internet jako nowe medium łączy w sobie wiele zalet, takich jak:  

 

dostępność,  
łatwość obsługi,  
anonimowość,  
równość ról nadawcy i odbiorcy,  
niski koszt pozyskania informacji.  
 

Z najnowszych badań wynika, że już, co trzeci Polak ma dostęp do 

Internetu.  Internet  zmienia  się  nie  tylko  pod  względem  liczby 
użytkowników, ale  także  pod  względem  jego  wykorzystania. 

  

 

 

 
 Polscy  internauci  to  osoby  dobrze  wykształcone  (36,12  proc.       

— deklaruje wykształcenie wyższe, niepełne wyższe lub licencjat) 
i stosunkowo młode (46,44 proc. internautów ma mniej niż 25 lat). 

  

 Wśród internautów więcej jest mężczyzn (53%) niż kobiet (47%). 

  

 Największy procent użytkowników Sieci stanowią ludzie młodzi  

w  wieku  15-24  lat.  W  Internecie  poszukują  przede  wszystkim 
rozrywki, informacji i porad.  

 

 

 

 

 Jak  wynika  z  badań,  w  Sieci  możemy  spotkać  internautów 

wszechstronnie  wykorzystujących  zasoby  Internetu,  w  przypadku 
których  trudno  wyodrębnić  dominujący  cel  korzystania  z  tego 
medium. Do tej grupy należą Laicy (28,5%), Odkrywcy (9,7%) oraz 
najbardziej aktywni -Maniacy komputerowi (3,7%). 

 
  Obok nich istnieją segmenty, których przedstawiciele wykorzystują 

Internet w jasno określonym celu: do komunikacji (Gaduły 19,1%), 
zabawy (Rozrywkowi 15%), bądź celów praktycznych (Pragmatycy 
24,1%). 

 

 

Formy komunikacji w Internecie można, zdaniem P. J. Murray [1997], 

podzielić na: 

komunikację  jednostronną,  w  której  nadawca  nie  zwraca  się 

bezpośrednio do określonego odbiorcy i nie oczekuje odpowiedzi, np. 

strony  WWW, bazy danych, prasa  elektroniczna,  pomoc  i instrukcje 

obsługi programów; 

komunikację interaktywną, która wymaga udziału co najmniej dwóch 

osób, wchodzących z sobą w interakcję; w jej obrębie wyróżnić można 

formy: 

-  asynchroniczną,  gdzie  reakcje  odbiorcy  są  odroczone  w  czasie, 

ponieważ  osoby  komunikujące  się  nie  są  zanurzone  w  tej  samej 

przestrzeni  czasowej,  np.:  e-mail,  grupy  dyskusyjne.  Utrudnia  to 

nadawcy modyfikację komunikatu pod wpływem sprzężenia zwrotne-

go  uzyskanego  od  odbiorcy.  Podobnego  utrudnienia  doświadcza 

odbiorca,  który  nie  jest  w  stanie  uzyskać  dodatkowych  informacji, 

wyjaśnić wątpliwości itp. 

- 

synchroniczną, tzn. taką która odbywa się w czasie rzeczywistym, 

np.: chat, komunikatory.

 

 

Trzy  rodzaje  komunikowania  się  w  sieci  Internetu  (wg Kluszczyńskiego) 

 

pchanie  

- analogiczne do transmisji perswazyjnej; 
- polega na jednokierunkowym transferze sygnału; 

 

rozsiewanie 

- np. zamieszczanie tekstu na stronach WWW gdzie będzie odczytywa-

ny  przez  wielu  odbiorców; 

 

generowanie 

- wspólna praca nad informacjami zawartymi w sieci; 
- komunikacja  polega  na  uzupełnieniu,  modyfikacji  zdementowaniu 

danych  zgromadzonych  na  stronach  WWW. 

 

 

Metody i techniki komunikacji w sieci Internet 
 

Poczta elektroniczna   (1974 r.) 

Strony WWW   (1992 r.)  

IRC   (1988 r.)  

Chat 

Komunikatory 

MUD – y 

Newsgrupy i listy dyskusyjne 

 

 

Psychospołeczne właściwości komunikowania przez Internet 

 

    Przybywanie  w  rzeczywistości  wirtualnej  stawia  użytkownika  Internetu         
w odmiennej sytuacji, gdzie interakcje i komunikacja przebiegają w odmienny 
od  codziennego  doświadczenia  sposób.  Nowa  jakość  doświadczenia 
wyznaczona  jest  specyficznymi  charakterystykami  wirtualnej  przestrzeni, 
takimi jak:

 

1. Ograniczenie doświadczeń sensorycznych – (limited sensory experience): 

środowisko  wirtualne  zakłada  możliwość  kontaktów  opierających  się  na 
doświadczeniu  wykorzystującym  zmysł  wzroku,  słuchu  oraz  kombinacji 
obu tych modalności. Wciąż jednak brak kontaktu fizycznego jest istotnym 
ograniczeniem; 

 

 

Psychospołeczne właściwości komunikowania przez Internet 

(c.d.) 

 

2. Płynność  tożsamości  oraz  anonimowość  -  (Identity  flexibility  and 

anonymity):  brak  bezpośredniej  interakcji  między  użytkownikami 
Internetu  owocuje  nietypowymi  pomysłami  w  zakresie  autoprezentacji 
uczestników rozmowy. Mogą, ale nie muszą, odkryć informacje na swój 
temat. 

 

3.  Zrównanie  statusów  –  (Eąualization  of  status):  przestrzeń  wirtualna 

dajerówne  szansę  jej  użytkownikom  niezależnie  od  ich  statusu, 
zamożności  i  rasy.  Dzięki  temu  wpływ  na  użytkowników  sieci  zależy 
jedynie  od  zdolności  komunikacyjnych  osoby,  wytrwałości  oraz 
prezentowanych przez nią stanowisk; 

 

 

Psychospołeczne właściwości komunikowania przez Internet 

(c.d.)

 

 

 

4. Pokonywanie  ograniczeń  przestrzennych  -  (Transcending  spatial 

boundaries):  komunikacja  internetowa  daje  możliwość  kontaktowania 
się z osobami o podobnych zainteresowaniach i potrzebach niezależnie 
od miejsca, jakie zamieszkują oraz dystansu między nimi. Pokonywanie 
dystansów   w ciągu kilku minut, czy nawet sekund buduje nowy świat 
niezależny od uwarunkowań geograficznych; 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Psychospołeczne właściwości komunikowania przez Internet 

(c.d.)

 

 

 

5.  Rozciąganie i koncentracja czasu - (Time stretching and condensation): 

cyberprzestrzeń  zakłada  możliwość  z  jednej  strony  komunikacji  syn-
chronicznej, kiedy wiele osób w jednym czasie uczestniczy w tej samej 
rozmowie; 

 

6.  Dostępność  wielu  kontaktów  -  (Access  to  numerous  relationships):        

z dość dużą łatwością kontaktować się można z liczną grupą osób. Dzięki 
zaawansowanym  opcjom  wyszukiwania,  filtrowania,  wybierania, 
efektywnym staje się komunikowanie z określonymi przez użytkownika 
osobami bądź grupami; 

 

 

Psychospołeczne właściwości komunikowania przez Internet 

(c.d.)

 

 
7. Możliwość permanentnego zapisu - (Permanent records): komunikacja 

wirtualna i znajomość internetowa mogą być w całości udokumentowane 
i przechowywane; 

 

8.  Odmienne  stany  świadomości  -  (Altered  and  dreams  states):  siedząc 

przed  monitorem  komputera  i  sterując  rzeczywistością  za  pomocą 
klawiatury  możemy  doświadczać  stanów  na  podobieństwie  marzeń 
sennych.  Istnieje  prawdopodobieństwo,  iż  możliwość  ta  jest  przyczyną 
niektórych form uzależnień internetowych.

 

 

 

 

 

 

 

Anonimowość społeczna i tożsamość uczestników Internetu 

 

anonimowość którą zapewnia Internet, pozwala na większą otwartość 

w  kontaktach  interpersonalnych.  Umożliwia  ukrywanie  pewnych 

aspektów własnej tożsamości; 

 

anonimowość  umożliwia  fałszowanie  własnej  tożsamości. 

Użytkownicy  sieci  mogą  opisywać  się  jako  osoby  atrakcyjniejsze, 

zmieniać  pleć,  podszywać  się  pod  innych  użytkowników  (tzw. 

„przebieranka”) 

 

środowisko Internetu sprzyja kreowaniu wirtualnej osobowości jako: 

-  „nick” 

-  „label” 

 

 

 

 

 
 

Charakterystyka komunikacji w sieci Internetu 

 

 Osoby  komunikujące  się  za  pośrednictwem  sieci  komputerowych 

porozumiewają się wyłącznie na płaszczyźnie tekstowej; 

 

  Może  zubażać  ich  interakcję  ze  względu  na  brak  typowych 

niewerbalnych przekaźników informacji o partnerze; 

 

  Stąd  opinie,  że  pod  względem  emocjonalnym  komunikowanie  się          

w  sieci  jest  „lodowate”.  Według  Hiltz  i Turoff  (1978),  w Internecie 

wszyscy  sprawiamy  wrażenia chłodniejszych  niż  jesteśmy w  rzeczy-

wistości, bardziej skoncentrowanych na zadaniu i wybuchowych; 

 

 

 

 

 

Charakterystyka komunikacji w sieci Internetu 

(c.d.) 

 

 Komputer „eliminuje” dużą część informacji dostępnych w kontakcie 

osobistym,  takich  jak  przekaz  pozawerbalny,  akcent,  tempo 

wypowiedzi itp.; 

 

 Aby  nasycić  rozmowę  Online  emocjami  i  podkreślić  jej  osobisty 

charakter  oraz  uczynić  komunikaty  bardziej  klarownymi,  stworzono 

wiele symboli językowych i graficznych; 

 

 Dla oddania emocji, które towarzyszą nam w trakcie rozmowy poprzez 

Internet,  wykorzystujemy  tzw.  emotikony,  które  mają  zaradzić 

emocjonalnemu  ubóstwu  komunikacji  pośredniej  i  ukazać  to,  co  dla 

odbiorcy jest niedostrzegalne - mimikę, intonację głosu, nastrój itd.; 

 

 

 

 

 

 

 

Charakterystyka komunikacji w sieci Internetu 

(c.d.) 

 

 Liczne emotikony są charakterystyczne dla Czatu i IRC; 

 
 Inne  narzędzie  to  „akronimy”  -  różne  uproszczenia  językowe,  które 

mogą też służyć jako tzw. „zmiękczacze”. Są to skrótowce utworzone 

od pierwszych liter wyrazów wchodzących w skład często używanego 

wyrażenia. Akronimy występują zarówno w e-mailach, jak i na IRCu. 

 

 

 

 

 

 

 

Specyfika języka użytkowego internautów polega na: 

 

ekonomiczności wypowiedzi,  
      w tym celu: 

- stosuje się symbole obrazujące emocje (emotikony), 

- stosuje się skróty (akronimy), 

- nie używa się znaków interpunkcyjnych, 

- nie używa się polskich liter; 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Specyfika języka użytkowego internautów polega na: 

 

 

specjalizacji,  

 

      wyrażającej się w: 

 

- stosowaniu pojęć technicznych, związanych z komputerem, 

 

- wprowadzaniu wyrażeń anglojęzycznych, wywodzących się                  

z terminologii komputerowej; 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Specyfika języka użytkowego internautów polega na: 

 

stylizacji na wzór języka angielskiego, 

 

- używanie spolszczonych wyrazów pochodzących najczęściej z języka 

angielskiego (np. ruter - ang. router), 

 

- fonetycznego zapisu wyrazów, wyrażeń i zwrotów z języka angielskie 

go (np. siju - ang. see you - do zobaczenia, rili - od ang. reatty - na 

prawdę), 

 

- wprowadzaniu zasad pisowni języka angielskiego do języka polskiego, 

m.in.: 

pisownia sh zamiast sz (np. wiesh = wiesz, tesh = też) 
pisownia ch, tsh lub sch zamiast cz (np. z tshego = z czego) 
pisownia oo zamiast u lub ó (np. hoomor, nie ma problemoo) 
pisownia q zamiast k lub ku (np. taq = tak, kota - kotku) 
pisownia x zamiast ks (np. xiadz = ksiądz); 

 

Specyfika języka użytkowego internautów polega na: 

 

  tworzenie swoistego slangu, zaznaczającego przynależność grupową np.: 

 

 

stosowanie ubezdźwięcznień (np. kofani = kochani, snof= znów) 
 
celowe wprowadzanie błędów ortograficznych (np. siem = się). 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      

   

 Język internautów przybiera nieco odmienną postać w zależności od 

stosowanego narzędzia komunikacji w sieci.  

 

 Język  użytkowników  IRCa  jest  najbardziej  nasycony  technicznymi 

zwrotami, udziwnieniami pisowni, a także specyficznymi akronimami 

i  szeroką  gamą  emotikonów.  To  głównie  one stanowią o specyfice 

języka sieci.  

 

 Techniczny  charakter  IRCa  może  wynikać    z  faktu,  iż  jest  to 

najtrudniejsza forma pogawędek sieciowych. Wymaga ona znajomo-

ści  konkretnych  komend,  które  są  niezbędne  do  wykonywania 

określonych  operacji.  Dla  osób,  które  nie  znają  tych  zasad,  IRC 

stanowi  narzędzie  bardzo  „nieprzyjazne”.  Owa  konieczność 

znajomości  zasad  nie  stanowi  przeszkody  dla  informatyków, 

programistów komputerowych. 

 

 

 

Język, którym posługują się osoby przebywające na chatach, jest czę-

sto  pozbawiony  akronimów.  Emotikony  zostają  często  zastąpione 
animowanymi  buźkami,  które  raczej  stanowią  „ornament”,  niż  służą 
oddawaniu emocji. 

 

Najmniej  udziwniony  jest  język  osób  posługujących  się  przede 

wszystkim  lub  wyłącznie  komunikatorami.  Często  jest  to  język 
powszechnie używany,  a jedynym wyróżniającym go elementem jest 
brak  polskich  symboli,  których  opuszczanie  często  wynika  z  tempa 
pisania.  

 

 

 

 

 

 

Efektywność komunikacji stanowi bardzo ważny element procesu. 

 
Komunikowanie  się  przez  Internet,  ze  względu  na  swój  specyficzny 

charakter, zawiera swoiste utrudnienia, dlatego bardzo ważne jest to, by 
wypowiedzi  partnerów  takiego  dialogu  opierały  się  na  pewnych 
uzgodnionych zasadach.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fakt braku bezpośredniego kontaktu z partnerem dialogu w Internecie 

nie  stanowi  większej  przeszkody  dla  zaistnienia  interakcji.  Osoby 
korzystające z narzędzia komunikacji typu Internet nie przywiązują na 
ogół większej wagi do jego ograniczeń.  

 
 
 

 

 

 

 

 

 

 

 Język internautów, jest czynnikiem kulturotwórczym. Jako jeden 

z elementów kultury, podlega ciągłej ewolucji, zyskując wciąż 
nowe oblicze.