Patrycja Gorzędowska, oligofrenopedagogika I 

rok

Środki masowego przekazu [mass media] - 
urządzenia, instytucje, za pomocą których kieruje się 
pewne treści do bardzo licznej i zróżnicowanej 
publiczności.  [encyklopedia PWN]

Mass Media

Docierają do szerokiej

publiczności – są 

„masowe”

Środki/technologie, które 

przekazują informacje za 

pomocą znaków 

wizualnych lub 

werbalnych

- komputerowe [internet, gry komputerowe, 
portale społecznościowe];

- telewizyjne [filmy, reklamy, programy 
informacyjne/edukacyjne, talk show];

- prasa [informacyjna, specjalistyczna, 
rozrywkowa];

- plakaty, banery, reklamy;

- radio [informacje, słuchowiska, muzyka];

- kino;

- teatr;

- muzyka [koncerty];

-Wszelkie materiały drukowane i obrazowe;

- modele;

- przezrocza;

- foliogramy;

- nagrania magnetofonowe;

- programy telewizyjne;

- audycje radiowe;

- programy video;

- programy komputerowe;

- programy multimedialne;

- zasoby internetu;

Do funkcji poznawczo–kształcących zaliczamy 
następujące funkcje:
- aktywizująca - połączenie słowa z obrazem umożliwia 
przedstawienie rzeczywistości wzbogaconej ujęciem 
symbolicznym i strukturalnym. Aktywizacja uczniów 
obejmuje sfery: motoryczną i intelektualną;
- informacyjna – przekazuje określone treści 
nauczania;
- poznawcza – umożliwia poznanie pośrednie;
- wdrożeniowa – pozwala na prezentację i wielokrotne 
odtwarzanie czynności praktycznych;
- instruktażowa – wykorzystanie środków 
dydaktycznych umożliwia formułowanie problemów, 
tworzenie uogólnień, struktur;
- utrwalająca – umożliwia powrót do omawianej 
problematyki i ponowna analizę problemu;
- kontrolna – umożliwia sprawdzenie zarówno 
teoretycznej jak i praktycznej wiedzy ucznia w sytuacji 
problemowej;

Do funkcji emocjonalno-motywacyjnych zaliczamy 
funkcje:
- motywacyjną – treści eksponowane przez środki 
dydaktyczne charakteryzuje konkretyzm, 
autentyczność, budzą one zainteresowanie i 
ciekawość, które motywują do poszukiwań 
rozwiązań problemów;
- estetyczną – kształtowanie postaw i poglądów 
uczniów;

Dziecko nie ma umiejętności wartościowania różnych 
zachowań. Naturalnym jest powielanie wzorców 
widzianych nie tylko  w domu, czy wśród kolegów, ale i 
w telewizji/prasie. Bardzo ważna jest więc 

selekcja 

treści, 

które odbiera nasz podopieczny. 

- nie  wszystkie bajki mają pozytywny wpływ na rozwój 
dziecka;

- mamy prawo ingerować w środowisko, w którym 
wzrasta nasz podopieczny i korygować wszelkie 
nieprawidłowości;

- szereg blokad i programów ochronnych na 
komputerach;

- kody numerowe w telewizorach;

- znalezienie ciekawego zamiennika;

- nie traktować telewizora/komputera jako „nianię”;

- wytłumaczenie dlaczego programy są 
nieodpowiednie;

- wspólne oglądanie – wytworzenie „tradycji”;

- wprowadzenie jasnych zasad;

- nie traktować komputera/telewizora jako nagrody!

Agresywne dźwięki, migotający ekran powodują rozstrój 
systemu nerwowego i silnie zaburzają prawidłowy rozwój 
młodych widzów. Drastyczne treści programów 
telewizyjnych wzmagają napięcie nerwowe zaburzające 
poczucie bezpieczeństwa. Bierna obserwacja potęguje ten 
stan, nieprawidłowo dojrzewają uczucia społeczne.

Ciekawostka:
Naukowcy amerykańscy obliczyli, że aby obejrzeć na żywo 
tyle aktów przemocy, ile dziecko ogląda między siódmym 
a ósmym rokiem życia, trzeba by było być w środowisku 
przestępczym przez 580 lat.

Pozytywy:
-Dowartościowuje dzieci i młodzież,
-Daje poczucie uczestnictwa w tym co się dzieje w 
kraju i na świecie
-Oglądanie odpowiednich programów może 
prowadzić do wzrostu pozytywnych zachowań
-Poszerzają zakres wiedzy
Negatywy:  
- znieczulica na losy innych
-Przemoc (programy nacechowane przemocą:)
-Erotyka (już u maluchów powodują ekscytację 
seksualną)
-Łamanie wszelkiego TABU (programy typu reality 
show)
-Manipulacja poprzez reklamę 

POZYTYWY:
- Wspomagają naukę czytania, pisania i liczenia
- Rozwija logiczne myślenie
- Rozwija twórczość
 NEGATYWY:
 Typowym przykładem skrótu SMS są czasopisma 
młodzieżowe takie jak: „Bravo”, „Bravo Girl”, 
„Popcorn”. Są one łatwe w odbiorze, propagują 
hedonistyczne wzory zachowań i kulturę masową.  
Nie prowokują do pracy nad sobą, podpowiadają, 
że czytelnik ma prawo robić to co chce.