background image

 

 

1

ATOM WODORU W 

MECHANICE KWANTOWEJ

(równanie Schrődingera dla 

atomu wodoru, separacja 

zmiennych, stan podstawowy 1s,  

stany wzbudzone 2s i 2p, liczby 

kwantowe elektronu w atomie 

wodoru, stany z wysokim n; 

zasada odpowiedniości Bohra)

background image

 

 

2

RÓWNANIE SCHRŐDINGERA

background image

 

 

3

RÓWNANIE SCHRŐDINGERA

 

t

t

,

r

t

,

r

t

t

,

t

U

U, operator ewolucji w 

czasie

background image

 

 

4

RÓWNANIE SCHRŐDINGERA

  

 

 

 

t

t

,

r

H

ˆ

h

i

t

,

r

t

,

r

K

ˆ

t

1

t

,

r

t

t

,

t

U

ˆ

t

t

,

r

 

t

t

,

r

t

,

r

t

t

,

t

U

U, operator ewolucji w 

czasie

background image

 

 

5

RÓWNANIE SCHRŐDINGERA

  

 

 

 

t

t

,

r

H

ˆ

h

i

t

,

r

t

,

r

K

ˆ

t

1

t

,

r

t

t

,

t

U

ˆ

t

t

,

r

 

 

 

t

,

r

H

ˆ

h

i

t

t

,

r

t

t

,

r

t

t

,

r

 

t

t

,

r

t

,

r

t

t

,

t

U

U, operator ewolucji w 

czasie

background image

 

 

6

RÓWNANIE SCHRŐDINGERA

 

H

ˆ

t

t

,

r

h

i

  

 

 

 

t

t

,

r

H

ˆ

h

i

t

,

r

t

,

r

K

ˆ

t

1

t

,

r

t

t

,

t

U

ˆ

t

t

,

r

 

 

 

t

,

r

H

ˆ

h

i

t

t

,

r

t

t

,

r

t

t

,

r

Feynman, t. 

III, rozdz. 8, 

16

 

t

t

,

r

t

,

r

t

t

,

t

U

U, operator ewolucji w 

czasie

zależne od czasu

 równanie 

Schrődingera

H – 

Hamiltonian

background image

 

 

7

RÓWNANIE SCHRŐDINGERA dla 

elektronu swob.

 

H

ˆ

t

t

,

r

i

t

r

k

i

t

r

k

i

t

r

k

i

EAe

Ae

Ae

H

ˆ

 

t

r

k

i

Ae

t

,

r

E

        

i

        

m

2

p

E

2

dp

dE

dk

d

v

g

funkcja falowa:

Dla elektronu 
swob.

operator 

energii

Ponieważ dla fali:

mamy:

v

m

2

mv

2

m

2

p

2

dp

dE

v

g

Prędkość grupowa fali jest klasyczną 

prędkością elektronu

background image

 

 

8

RÓWNANIE SCHRŐDINGERA dla 

elektronu swob.

 

H

ˆ

t

t

,

r

i

 

 

r

Ae

Ae

t

,

r

t

i

t

r

k

i

funkcja falowa:

Pokażemy, że jeśli przyjmiemy, że:

k

p

        

i

z

y

x

2

2

2

2

2

2

2

2

2

m

2

H

ˆ

gdzie:

to:

 

 

r

E

r

H

ˆ

background image

 

 

9

 

 

r

m

2

p

r

k

m

2

z

y

x

m

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2





 

 

 

 

r

ik

ik

r

k

i

exp

A

z

k

y

k

x

k

i

x

r

k

i

exp

A

r

x

x

x

z

y

x

 

 

 

 

 

r

k

r

k

k

k

r

r

k

r

x

2

2

z

2

y

2

x

2

x

2

2

background image

 

 

10

Dla pojedynczej cząstki w centralnym 

polu dojdzie energia potencjalna 

cząstki V(r):

m

2

p

E

2

 

i

p

ˆ

widzimy, że operator 

pędu: 

Porównując:

2

2

m

2

H

ˆ

 

r

V

m

2

H

ˆ

2

2

background image

 

 

11

 

 

t

,

r

H

ˆ

t

t

,

r

i

Elektron w 

atomie H 

background image

 

 

12

 

 

t

,

r

H

ˆ

t

t

,

r

i

r

k

t

i

exp

Fala bieżąca? 

Elektron w 

atomie H 

NIE!!! 

background image

 

 

13

 

 

t

,

r

H

ˆ

t

t

,

r

i

r

k

t

i

exp

Fala bieżąca? 

Elektron w 

atomie H 

NIE!!! 

  

r

t

i

exp

r

k

t

i

exp

i

i

Ale jakaś kombinacja fal bieżących, która 

da falę stojącą… 

background image

 

 

14

 

 

t

,

r

H

ˆ

t

t

,

r

i

r

k

t

i

exp

Fala bieżąca? 

Elektron w 

atomie H 

NIE!!! 

  

r

t

i

exp

r

k

t

i

exp

i

i

Ale jakaś kombinacja fal bieżących, która 

da falę stojącą… 

Przyjmijmy zatem, że: 

 

   

t

r

t

,

r

background image

 

 

15

 

 

t

,

r

H

ˆ

t

t

,

r

i

 

   

t

r

t

,

r

background image

 

 

16

 

 

t

,

r

H

ˆ

t

t

,

r

i

 

   

t

r

t

,

r

 

 

   

r

H

ˆ

t

dt

t

d

i

r

background image

 

 

17

 

 

t

,

r

H

ˆ

t

t

,

r

i

ponieważ lewa strona 

zależy od czasu a prawa 

od współrzędnych 

przestrzennych, zatem 

 

   

t

r

t

,

r

 

 

   

r

H

ˆ

t

dt

t

d

i

r

H

ˆ

1

dt

d

1

i

background image

 

 

18

 

 

t

,

r

H

ˆ

t

t

,

r

i

ponieważ lewa strona 

zależy od czasu a prawa 

od współrzędnych 

przestrzennych, zatem 

 

   

t

r

t

,

r

 

 

   

r

H

ˆ

t

dt

t

d

i

r

H

ˆ

1

dt

d

1

i

E

dt

d

1

i

E

H

ˆ

1

spełnienie równości 

wymaga, by obie strony 

były równe tej samej 

stałej, np. E

background image

 

 

19

dt

E

i

d

E

H

ˆ

Otrzymujemy dwa 

równania:

(separacja zmiennych)

background image

 

 

20

niezależne od czasu równanie 

Schrődingera i drugie równanie, które 

możemy łatwo rozwiązać:

dt

E

i

d

E

H

ˆ

Otrzymujemy dwa 

równania:

(separacja zmiennych)

background image

 

 

21

niezależne od czasu równanie 

Schrődingera i drugie równanie, które 

możemy łatwo rozwiązać:

dt

E

i

d

E

H

ˆ

C

t

E

i

ln

t

i

exp

0

Otrzymujemy dwa 

równania:

(separacja zmiennych)

background image

 

 

22

niezależne od czasu równanie 

Schrődingera i drugie równanie, które 

możemy łatwo rozwiązać:

E będzie energią 

elektronu

dt

E

i

d

E

H

ˆ

C

t

E

i

ln

t

i

exp

0

E

Ponieważ: 

T

2

2

h

h

E

Przypomnienie; 

efekt 

fotoelektryczny:

Otrzymujemy dwa 

równania:

(separacja zmiennych)

background image

 

 

23

Dla atomu wodoru:

2

1

2

2

2

2

2

1

1

2

r

,

r

V

m

2

h

m

2

h

H

ˆ

gdzie cząstka 1 to proton, a cząstka 2 to 

elektron.

1

2

r

r

r

Ponieważ masa protonu jest znacznie 

większa od masy elektronu, m, to w 

układzie współrzędnych związanych z 

nieruchomym protonem mamy:

 

r

V

m

2

H

ˆ

2

2

background image

 

 

24

Energia potencjalna 

elektronu w atomie 

H:

Prowadzi to do równania Schrődingera 

niezależnego od czasu:

 





E

r

V

z

y

x

m

2

2

2

2

2

2

2

2

 

r

q

4

1

r

e

r

V

2

e

0

2



Energia potencjalna 

elektronu w jonie H-

podobnym:

 

r

Ze

r

V

2

gdzie:

background image

 

 

25

Ze względu na niewygodną postać energii 

potencjalnej elektronu we współrzędnych 

kartezjańskich:

przechodzimy do 

współrzędnych 

sferycznych:

2

2

2

z

y

x

V

V

cos

r

z

sin

sin

r

y

cos

sin

r

x

mamy wówczas prostą
postać energii potencjalnej:

 

r

e

r

V

V

2

Halliday, Resnick, Walker, Podstawy fizyki, 

Copyright © Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 

Warszawa 2003

r – promień wodzący, θ – kąt 

biegunowy, Φ – kąt 

azymutalny

background image

 

 

26

Bardziej skomplikowany będzie człon związany z 

energią kinetyczną.  Musimy uwzględnić 

zależność funkcji:

od wszystkich współrzędnych 

sferycznych.

Musimy przeliczyć pochodne, np. dla x – owej:

,

,

r

x

x

x

r

r

x

r

x

z

y

x

2

x

2

x

z

y

x

x

r

2

2

2

2

2

2

Ponieważ:

background image

 

 

27

Dla funkcji radialnej,           , niezależnej od 

współrzędnych kątowych, otrzymamy:

Dla składowych y i z, przez analogię 

otrzymamy:

x

r

r

r

x

r

x

r

r

x

r

r

1

r

r

x

x

x

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

3

2

2

2

r

r

x

r

r

x

r

r

1

r

r

x

r

r

x

r

r

1

x



2

2

2

2

2

2

2

2

r

r

y

r

r

y

r

r

1

y



 

r

background image

 

 

28

i:

A po dodaniu wszystkich trzech członów:

r

r

2

r

z

y

x

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

r

r

z

r

r

z

r

r

1

z



r

(

r

r

1

r

r

r

r

1

r

r

2

r

2

2

2

2

2

2

2

Lub w innych równoważnych postaciach:

background image

 

 

29

A równanie 

Schrődingera dla 

wodoru dla funkcji 

radialnej przyjmie 

postać:

 

   

 

 

   

r

r

V

r

r

r

2

r

r

m

2

r

r

V

m

2

r

2

2

2

2

2





E

r

Ze

sin

r

1

sin

sin

r

1

r

r

r

r

1

m

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

W przypadku najbardziej ogólnym, gdy funkcja 

ψ zależy od wszystkich współrzędnych 

sferycznych:

background image

 

 

30

Jako próbne rozwiązanie wstawimy 

funkcję:

 

r

e

r

0

r

exp

E

r

Ze

mr

m

2

r

exp

E

r

Ze

r

exp

r

r

2

r

m

2

2

2

2

2

2

2

2

2













0

r

Ze

mr

0

E

m

2

2

2

2

2

Równanie to będzie spełnione tylko wtedy 

gdy:

background image

 

 

31

Otrzymaliśmy wyrażenia na dwie nieznane stałe:

promień Bohra i 

energia, tzw. 

Rydberg. 

Otrzymaliśmy taką 

samą energię jak w 

modelu Bohra dla n 

= 1

R

2

4

2

2

2

0

2

2

E

2

e

mZ

m

2

E

a

1

Ze

m

Halliday, Resnick, Walker, Podstawy fizyki, 

Copyright © Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 

Warszawa 2003

rozkład gęstości 

prawdopodobieństwa

 

r

2

2

e

r

n = 1, l = 0; stan 1s

background image

 

 

32

Prawdopodobieństwo znalezienia 

elektronu w odległości pomiędzy r i r+dr 

od jądra dla stanu 1s wyniesie:

 

 

dr

e

r

4

dr

r

4

r

dV

r

dP

r

2

2

2

2

2

co oznacza, że radialny rozkład 

prawdopodobieństwa:

 

r

2

2

e

r

dr

dP

r

f

a maksimum tego rozkładu znajdziemy 

tak:

;

0

e

r

2

re

2

dr

df

r

2

2

r

2

1

a

0

podobnie jak w modelu Bohra, dla orbity 

n = 1

background image

 

 

33

Funkcja falowa stanu podstawowego 1s 

dla wodoru i  radialny rozkład gęstości 

prawdopodobieństwa

0,0

1,0

2,0

3,0

4,0

5,0

6,0

0,0

0,1

0,2

0,3

0,4

0,5

0,6

(r

),

 f

(r

),

 j

ed

n

.w

zg

.

promien wodzacy r, a

0

 

H, 1s

funkcja falowa (czarny)
rozklad radialny gestosci
prawdopodobienstwa (czerwony)

background image

 

 

34

Rozkład gęstości prawdopodobieństwa dla 

stanu 2s

liczby kwantowe elektronu w atomie 

wodoru 

n – główna liczba 
kwantowa, 1, 2, 3, 
4 …

l – orbitalna liczba 
kwantowa, 1, 2, 3, 
… n-1

m – magnetyczna 
liczba kwantowa, 
-l, -l+1, …+l

Dla stanów s    l = 
0
                    p    l = 

                    d    l = 
2
                     f    l = 
3

Halliday, Resnick, Walker, Podstawy fizyki, 

Copyright © Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 

Warszawa 2003

background image

 

 

35

Inne rozwiązanie próbne; funkcja z 

„węzłem” w płaszczyźnie xy:

Wyliczamy pierwszą pochodną:

i drugą pochodną:

 

 

r

zf

 

r

x

dr

df

z

r

zf

x

 



3

2

2

2

2

2

2

2

r

x

r

1

dr

df

z

r

x

dr

f

d

z

r

zf

x

background image

 

 

36

Analogicznie dla drugiego wyrazu (po y):

Ale trzeci człon będzie inny:

i druga pochodna po z:

 



3

2

2

2

2

2

2

2

r

y

r

1

dr

df

z

r

y

dr

f

d

z

r

zf

y

   

r

z

dr

df

r

f

r

zf

z

2

 



3

3

2

3

2

2

2

2

r

z

r

z

2

dr

df

r

z

dr

f

d

r

z

dr

df

r

zf

z

background image

 

 

37

Zbierając razem trzy pochodne 

cząstkowe:

 

 

 

r

4

dr

df

z

dr

f

d

z

r

1

r

5

dr

df

z

dr

f

d

z

r

zf

z

r

zf

y

r

zf

x

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

 

Otrzymamy równanie Schrődingera w 

postaci:

0

f

E

r

Ze

dr

df

r

4

dr

f

d

m

2

2

2

2

2









podobnej do równania dla stanu 

podstawowego. 

background image

 

 

38

Spróbujemy zatem podobnego 

rozwiązania:

Po wstawieniu do równania 

Schrődingera otrzymamy następujące 

równanie:

spełnienie którego wymaga by: 

 

r

e

r

f

0

E

r

Ze

mr

2

m

2

2

2

2

2

m

2

E

2

2

r

Ze

mr

2

2

2

oraz 

background image

 

 

39

Z drugiego warunku 

otrzymujemy:

a energia w tym stanie 

wyniesie: 

2

1

2

m

Ze

2

2

0

2

4

2

wzb

E

4

1

8

e

mZ

E

r

x

xe

r

y

ye

r

z

ze

Trzy rozwiązania: 

odpowiadają tej samej 
energii 

background image

 

 

40

a gęstości prawdopodobieństwa ich kombinacji 

liniowych:

y

x

y

x

r

z

i

i

ze

wyglądają jak na 
rysunku: 

        

          

          

z

Halliday, Resnick, Walker, Podstawy fizyki, 

Copyright © Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 

Warszawa 2003

n =2, l = 1

background image

 

 

41

Stan z wysokim n i l (n = 45, l = 44)

Halliday, Resnick, Walker, Podstawy fizyki, 

Copyright © Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 

Warszawa 2003

Radialna gęstość 

prawdopodobieństwa 

dla atomu wodoru w 

stanie

 n = 45 i l = 44 

Zasada 

odpowiedniości 

Bohra, obraz 

kwantowy przechodzi 

w klasyczny dla 

dużych liczb 

kwantowych


Document Outline