Atak szybki
Atak szybki
Systemy atakowania
zespołowego w
koszykówce
•
atak szybki
•
atak pozycyjny
Podział ataku szybkiego.
•
szybki zorganizowany
•
szybki niezorganizowany
•
kontratak
Podstawowe umiejętności
indywidualnego wyszkolenia
technicznego zawodnika w szybkim
ataku
•
chwyt piłki
•
pierwsze podanie
•
zbiórka
•
kozłowanie
•
rzut
•
dobitka
Fazy ataku szybkiego
•
wejście w posiadanie piłki i wykonanie
pierwszego podania
•
wyrobienie przewagi liczebnej tub
taktycznej
•
rozegranie przewagi liczebnej
•
czwarty i piąty zawodnik w szybkim
ataku
•
gra wolnych strzelców
•
drugi szybki atak
Wejście w posiadanie piłki
i wykonanie
pierwszego podania
•
udana zbiórka z tablic
•
przechwycenie piłki, która była w
posiadaniu drużyny przeciwnej
•
stracony kosz z gry lub rzutu wolnego
•
niecelny rzut wolny
•
zdobycie piłki niczyjej
•
rzut sędziowski (na początku meczu),
•
przewinienie zawodnika drużyny
przeciwnej
•
wprowadzenie piłki do gry zza linii autowej
boiska po błędzie przeciwnika.
Organizacja ataku
•
zawodnicy zajmujący boczne pasy boiska biegną
szeroko, tuż przy liniach bocznych boiska
•
zawodnicy podążający za piłką biegną wąsko w pasie
środkowym boiska
•
zawodnik, który znalazł się w posiadaniu piłki,
wykonuje obrót w stronę kosza drużyny przeciwnej i
szuka możliwości długiego podania - najlepiej
bezpośrednio pod kosz przeciwnika. Gdy jednak takie
podanie nie ma szans powodzenia lub jest zbyt
ryzykowne, podaje do rozgrywającego (rejon linii
środkowej lub bocznej boiska), który z kolei podaniem
albo długim, szybkim kozłem - przenosi akcję pod kosz
przeciwnika
•
kozioł w szybkim ataku jest ostatecznością, może
wynikać ze słabej gry bez piłki lub braku umiejętności
technicznych odnoszących się do podania
Wyrobienie przewagi
liczebnej tub taktycznej
•
osiągnięcie przewagi liczebnej, a następnie jej
wykorzystanie pozwoli zawodnikom na zdobycie
punktów w prosty sposób
•
przeprowadzając piłkę podaniami na pole ataku
stwarzamy bardzo niekorzystną sytuację dla
obrońców - chcąc zachować kontakt wzrokowy z
atakującymi, muszą oni wycofać się pod własny kosz
tyłem (są dużo wolniejsi od biegnących przodem;
chcąc zmienić sposób biegu tracą możliwość
obserwacji przeciwnika)
•
pomimo równowagi liczebnej (1x1, 2x2, 3x3)
stwarza to korzystną sytuację zawodnikom
atakującym, tzw.
przewagę taktyczną
przewagę taktyczną, która także
stanowi doskonałą okazję do zdobycia punktów.
Rozegranie przewagi
liczebnej
•
większość szybkich ataków kończy się rozegraniem
przewagi liczebnej 2x1, 3x2
•
zajęcie przez atakujących takich miejsc na boisku, które są
najdogodniejsze do rozegrania tych sytuacji
•
najskuteczniejszym manewrem zawodnika wchodzącego z
piłką o w pole 3 sekund jest rzut lub gra 1x1
•
obrońca znajduje się w położeniu niekorzystnym, musi być
przygotowany na kilka wariantów ataku, co powoduje
rozproszenie jego uwagi
•
zawodnik z piłką doprowadza do sytuacji 1x1 i zdobywa
punkty. W tym czasie drugi zawodnik jest przygotowany do
ewentualnej zbiórki piłki z tablicy po niecelnym rzucie
partnera i dobitki. Rozgrywając przewagę 2x1 trzeba
pamiętać, aby zawodnicy nie wykonywali zbędnych podań
oraz oddawali piłkę do partnera tylko w sytuacjach, kiedy
zmusi do tego obrońca przez zdecydowaną i agresywną
obronę
Rozegranie przewagi liczebnej c.d…
•
zawodnik z piłką znajduje się w pasie środkowym, może
podać do skrzydłowych biegnących szeroko
wbiegających po łuku pod kosz
•
jeżeli rozgrywający zatrzyma się na linii rzutów wolnych,
musi oddać rzut do kosza, natomiast gdy przekroczy
linię i wkroczy w strefę 3 sekund, musi przeprowadzić
akcję do końca bez możliwości odegrania (nawet w
przypadku przewagi obrońców 1x2).
•
zawodnik z pasa środkowego po podaniu do partnera w
pasie bocznym boiska powinien zatrzymać się w okolicy
rzutów wolnych, tak aby skrzydłowy zawsze mógł oddać
tam piłkę. Wbiegnięcie zawodnika z pasa środkowego
pod kosz może spowodować sytuacje, w której jeden
obrońca może "związać" dwóch atakujących.
Rozegranie przewagi liczebnej
c.d…
•
w sytuacji 3x2 najbardziej wymagająca jest
pozycja rozgrywającego, który poruszając się w
pasie środkowym musi umieć ocenić sytuację i
zdecydować, czy i gdzie podać piłkę lub oddać
samemu rzut do kosza.
•
gracz na tej pozycji powinien być dobrze
wyszkolony technicznie oraz mieć wysoko
rozwiniętą orientację i wyczucie sytuacji. Przy
rozgrywaniu jakiejkolwiek przewagi podstawową
zasadą jest "związanie" z sobą zawodnika drużyny
przeciwnej. Poza tym należy pamiętać, aby
atakujący mieli na uwadze tylko jedno
rozwiązanie, co daje im psychiczną przewagę nad
obrońcami i pozwala na podwyższenie
skuteczności szybkiego ataku.
Czwarty i piąty zawodnik w
szybkim ataku
•
Idealnym rozwiązaniem podczas prowadzenia gry
szybkim atakiem jest sytuacja, w której cała piątka
zawodników bierze udział w akcji
•
czwarty gracz porusza się za rozgrywającym
(środkowy pas boiska) i w momencie podania piłki
na skrzydło wbiega pod kosz po stronie piłki.
Stwarza to przewagę 4x3 i możliwość zaskoczenia
jeszcze nie zorganizowanej obrony
•
w sytuacji kiedy podanie do wbiegającego
zawodnika jest niemożliwe, do akcji wkracza gracz
piąty, który biegnie w odległości 4-5 kroków za
zawodnikiem nr 4 i wbiega w wolne miejsce, jakie
zostawiła nie zorganizowana obrona
Gra wolnych strzelców
•
Najczęściej polega ona na doprowadzeniu do sytuacji
gry 1x1, w której uczestniczą liderzy drużyny
•
należy wykorzystać moment, w którym obrona
przeciwnika jeszcze się nie zorganizowała
•
każdy gracz ataku wiąże z sobą gracza obrony, pilnując
jednocześnie, aby pozostawić wolne pole liderowi
drużyny na grę 1x1
•
podstawą gry jest zachowanie według zasad
indywidualnego poruszania się w ataku. Pozostali gracze
powinni być skoncentrowani na ewentualnej zbiórce i
znaleźć się pod koszem jeszcze przed oddaniem rzutu.
Stosowanie tej zasady zdecydowanie zwiększa szanse
wykorzystania udanej zbiórki w ataku na zdobycie
punktów.
Drugi szybki atak
•
jest fragmentem ataku pozycyjnego z
wykorzystaniem (gry według zasad)
pojedynczej lub podwójnej zasłony
•
stanowi on ostatnią możliwość
organizującej się dopiero obrony
przeciwnika
•
jednak podstawą jest tu bardzo dobra
gra bez piłki
Piśmiennictwo
•
Arlet T., 2001: Koszykówka. Podstawy techniki i
taktyki gry. Extrema Kraków.
•
Huciński T., Wilejto-Lekner L, Makurat F.,1996:
Vademekum koszykówki. Centralny Ośrodek
Sportu Resortowe Centrum Metodyczno-
Szkoleniowe Kultury Fizycznej i Sportu,
Warszawa
•
Huciński T., Wilejto-Lekner L, 2001: Koszykówka.
Podręcznik dla trenerów, nauczycieli i studentów.
BK Wydawnictwo i Księgarnie, Wrocław.
•
Sieniek C., 1998: Metodyka nauczania taktyki w
koszykówce. Pracownia wydawnicza Helyetica,
Starachowice