Przygotowanie pacjenta do znieczulenia

Ruch jest potrzebą biologiczną

zwierząt i ludzi, jest

elementarną podstawą zdrowia

psychicznego i fizycznego. W

organizmach pozbawionych

ruchu zachodzą procesy

patologiczne, organizmy te

chorują i szybciej starzeją się.

Specjalną formą pracy -

szczególnie silnie

działającą na organizm są

ćwiczenia fizyczne,

zwłaszcza trening sportowy.

Pod wpływem wysiłku

fizycznego zachodzi szereg

zmian w organizmie człowieka

(we wszystkich układach).

Odpowiedzią organizmu na

zmiany zachodzące pod wpływem

wysiłku fizycznego jest

proces przystosowawczy do

danej pracy, polegający na:

aa)Usprawnieniu

koordynacji mięśniowo –

nerwowej zwanej

"wyćwiczeniem"

powodującym obniżenie

ujemnych skutków pracy.

b)Zmianach

w budowie

mięśni.

Zmiany w poszczególnych układach

spowodowane wysiłkiem fizycznym.

Układ mięśniowy:



wzrost masy

mięśniowej pod

wpływem wysiłku



układ mięśniowy

oddziałuje

kształcąco na układ kostny

(np. u osób z dolegliwościami

kręgosłupa systematyczne

ćwiczenia mięśni grzbietu i

kręgosłupa powodują rozrost i

wzmocnienie tych mięśni,

doprowadzając do wzmocnienia

tzw. gorsetu mięśniowego, co

łagodzi, a nawet likwiduje

dolegliwości odkręgosłupowe)



wzrost liczby otwartych

czynnych naczyń

włosowatych, lepsze

odżywianie pracującego

mięśnia, usprawnienie

wydalania produktów

przemiany materii

(spalania)



zmiany biochemiczne

prowadzące do zwiększenia

odporności na

zmęczenie oraz

do szybszej

odnowy sił



wzrost ilości substancji

energetycznych w mięśniach

ZZmiany w mięśniach zależą od

intensywności i czasu trwania

wysiłku

Wysiłek umiarkowany

(50 % max obciążenia) -

nie

zachodzą istotne

zmiany,

uczynnienie

rezerwowych

możliwości

mięśni



duży wysiłek fizyczny

(80%

max

obciążenia) - zwiększenie

wymiarów włókien mięśniowych



max obciążenie długotrwałe

–

podobnie jak w dużych

obciążeniach, ale w miarę

narastania obciążeń narastają

procesy degradacji włókien

mięśniowych (licznych),

zdolność do pracy zmniejsza

się ze względu na proces

uszkodzeń w mięśniach.

UUkład kostny

Zwiększenie obciążeń aparatu

ruchu powoduje zmiany także w

układzie kostnym

hipertrofia kości - zmiana ich

kształtu, szerokości i

długości

kości są bardziej masywne,

zwiększa się szerokość

powierzchni stawowych



hipertrofia powoduje

wcześniejsze kostnienie układu

w wieku rozwojowym

(skostnienie chrząstek

wzrostowych)



u dzieci i młodzieży trening

przeciwdziała tworzeniu się

odkształceń, czyli zapobiega i

koryguje wady postawy oraz

przeciwdziała osteoporozie w

wieku późniejszym

KKorzystny wpływ ćwiczeń na

aparat kostno-stawowy:



zwiększenie zakresu

ruchomości w stawie



kształtowanie powierzchni

stawowych



zwiększenie elastyczności i

sprężystości torebek

i więzadeł w

stawach

Układ krążenia:

Za) Zwiększą objętość serca

(szczególnie po treningu

wytrzymałościowym)

wzrost pojemności minutowej

serca,



spowolnienie tętna

spoczynkowego, a także

obniżenie ciśnienia krwi



zmiany przystosowawcze układu

krążenia do zwiększonego

wysiłku fizycznego (zdolność

szybkiego zwiększania pracy pod

wpływem obciążenia, szybki

powrót do poziomu wyjściowego

po zakończeniu pracy)



profilaktycznie stosowany

ruch może mieć znaczenie w

zapobieganiu niewydolności

krążenia, chorobie wieńcowej,

zmianach zatorowo –

zakrzepowych naczyń mózgowych

na tle miażdżycy,

nadciśnieniu i wielu innych

UUkład oddechowy:

Adaptacja do wysiłku fizycznego

polega na:

zwolnieniu rytmu

oddechowego -

zwiększeniu

pojemności płuc -

wzrost

wykorzystania tlenu w

powietrzu wdychanym



silne mięśnie oddechowe

kształtują klatkę piersiową

powodując jej rozrost i poprawę

postawy ciała



znacznie usprawniają się procesy

oddychania i

zaopatrzenia organizmu w tlen

UUkład nerwowy:

- rozwój dodatkowych

gałązek

nerwowych

prowadzących do

włókien

mięśniowych

ćwiczenia pobudzają pracę

ośrodkowego układu nerwowego

rozwija się pamięć

ruchowa oraz

szybkość i

łatwość oddziaływania na bodźce

zewnętrzne -

specjalne

ćwiczenia mogą usunąć

lub

zmniejszyć zaburzenia

równowagi i koordynacji ruchów

ZZmiany w narządach

wewnętrznych

Poddawany systematycznym

ćwiczeniom organizm doskonali

funkcjonowanie wątroby,

gruczołów dokrewnych,

gospodarkę hormonalną i

enzymową



poprawia się system

obronny

PODSUMOWANIE



Ćwiczenia zwiększają siłę i

masę mięśni, co stymuluje

wzmocnienie psychiczne, a

ponadto wspomaga sprawność

intelektualną



Ćwiczenia fizyczne z reguły

eliminują nałogi. Sprawność

jako element nowoczesnego,

zdrowego stylu życia coraz

bardziej sprzeczna jest z

uleganiem nałogom jako

dowodem słabości, a nawet

zacofania



Aktywność fizyczna

skutecznie reguluje procesy

metaboliczne, kontroluje

tendencje do nadwagi i

koryguje błędy żywieniowe



Podniesienie kondycji

najważniejszego organu – serca

nie może być osiągnięte żadnym

innym sposobem. Jedyną metodą

jest ruch i okresowe zmuszanie

serca do intensywniejszej

pracy.

ZADANIA GIMNASTYKI W

REHABILITACJI

kierunki gimnastyki:

1) gimnastykę podstawową,

2) sport gimnastyczny,

3) gimnastykę pomocniczo-

specjalną,

4) gimnastykę leczniczą.

grupowa przyrządowa

w wodzie

gimnastyk

lecznicz

Gimnastyka podstawowa

Zadaniem gimnastyki podstawowej jest:

- dostarczenie ćwiczącym w zależności od
wieku, płci i
  przygotowania fizycznego szeregu bodźców
  wszechstronnego rozwoju fizycznego,
- kształtowanie u ćwiczących szeregu
nawyków
  ruchowych o podstawowym znaczeniu dla
życia, pracy i
  zdrowia,
- harmonijne rozwijanie organizmu, tj. układu
ruchowego
  oraz czynności wegetatywnych nerwowych,
- wdrażanie praktycznego stosowania
nabytych nawyków
  ruchowych w różnych warunkach sytuacjach
życiowych.

Gimnastyka podstawowa dla osób

dorosłych

Gimnastyka podstawowa dla osób

dorosłych obejmuje gimnastykę

dla kobiet i mężczyzn z

uwzględnieniem wieku,

wykonywanego zawodu,

przygotowania fizycznego stanu

zdrowie. W ogólnych zarysach ma

ona na celu:

regulowanie przemiany materii

- odprężenie i zrównoważenie

systemu

nerwowego,

- wytworzenie dobrego

samopoczucia i wiary

we własne siły,

- zachowanie sprawności układu

ruchu,

- polepszenie wydolności układu

krążenia i

oddychania,

- podtrzymywanie ogólnej

sprawności fizycznej,

- wyhamowywanie procesów

inwolucyjnych

Gimnastyka dla osób w starszym

wieku

Zadaniem gimnastyki w wieku

starszym jest podnoszenie stanu

zdrowia, zachowanie sprawności

fizycznej i ogólnej aktywności

życiowej oraz wyhamowywanie

procesów inwolucyjnych.

Racjonalne stosowanie ćwiczeń

fizycznych w wieku starszym

skutecznie przeciwdziała procesom

starzenia się oraz umożliwia

podtrzymywanie sprawności

ruchowej, tak niezbędnej w wieku

podeszłym w życiu codziennym, co

także wywiera korzystny wpływ na

sferę psychiczną.

W gimnastyce dla osób starszych

nie należy stosować ćwiczeń w

pozycjach głową w dół, zeskoków

głąb z większych wysokości oraz

statycznych ćwiczeń siłowych.

Gimnastyka lecznicza

Zadaniem tego kierunku

gimnastyki jest leczenie ruchem

przez zastosowanie odpowiedniego

systemu ćwiczeń ogólnych i

specjalnych. W gimnastyce

leczniczej, w zależności od celu,

stosuje się ćwiczenia:

Ćwiczenia lecznicze w zależności

od ich wpływu na organizm ludzki

dzielą się na:

ćwiczenia działające miejscowo,

odcinkowo

na pewne grupy mięśniowe

- ćwiczenia ogólnie

usprawniające,

Biorąc pod uwagę sposób

wykonania, ćwiczenia lecznicze

dzielą się na

ćw. bierne

- ćw. czynne,

- ćw. specjalne

- ćw. koordynacji ruch ów,

ćwiczenia

rozluźniające, itp.

Ćwiczenia bierne - są to ćwiczenia

wykonywane przez kinezyterapeutę

Cel ćwiczeń biernych właściwych:

- Zachowanie pełnego zakresu ruchu w

stawie

- Zachowanie pełnej długości i

elastyczności mięśni

- Utrzymanie elastyczności torebki

stawowej i więzadeł

- Ułatwienie krążenia krwi i chłonki

- Zapobieganie odleżynom długotrwale

leżącym

- Zachowanie czucia propriocetywnego i

pamięci

ruchowej

właściwy dobór pozycji ( w leżeniu

lub w

siadzie )

- ruch powinien być pełny, w

pełnym zakresie

ruchu w stawie

- ruch wykonuje się do granicy bólu

- ruch wykonuje się 20 – 30 razy w

stawie

- stosuje się je codziennie lub 2

razy dziennie

Ćwiczenia bierne stosujemy:

- w porażeniach i niedowładach

mięśni;

mięśnie wiotkie

- stany po długotrwałych

unieruchomieniach

kończyn

- początkowy okres uruchamiania

stawu po

zabiegu operacyjnym

- choroby układu krążenia gdzie

ruch i wysiłek

fizyczny nie jest jeszcze wskazany

- ostre stany zapalne stawów ( tk.

kołostawowych ), żył, znacznie

podwyższona

temperatura ciała.

samowspomagane

– są to

ćwiczenia gdzie pacjent siłą

mięśni kończyny zdrowej

wspomaga pracę osłabionych

mięśni kończyny przeciwnej, lub

kończyną górną wspomaga ruch

kończyny dolnej.

- Stosuje się zestaw linowo-

bloczkowo

Ćwiczenia samowspomagane

łatwo wykonuje

się w kabinie z kraty lub wokół tej

kraty

- Laska gimnastyczna

- Mogą być również formą

autoredresji

czynne w odciążeniu

–

samodzielne wykonanie ruchu

przy odciążeniu ćwiczonego

odcinka ciała poprzez:

- podwieszenie kończyny –

podwieszenie osiowe na

podwieszkach i linkach w kabinie

z kraty lub innych systemach

podwieszeń ( therapy-master –

podwieszenie nad osią stawu )

( kabina UGUL-a )

zmniejszenie tarcia o podłoże,

wykorzystanie płaszczyzn

poślizgowych

- podtrzymanie kończyny przez

kinezyterapeutę

- zanurzenia w wodzie

Cel:

uzyskanie przyrostu słabych,

osłabionych mięśni

- tempo ćwiczeń zależy od

aktualnej siły

mięśniowej ( stosuje się ćw. na

czas )

Wskazania:

- zaniki i znaczne osłabienia

mięsni

od +1 do +2

- słaby zrost kostny

- stany chorobowe powierzchni

stawowych (

zmiany zwyrodnieniowe ),

polega na

zmniejszeniu tarcia powierzchni

Zasady:

ruch w płaszczyźnie poziomej

- podwieszki powinny całkowicie

odciążać

kończynę

ćwiczenia izometryczne

– ( „izo”

– stały; „metrum” – miara ) – nie

zmienia się wymiar mięśni,

polega na czynnym napinaniu

mięśnia bez zmiany jego

długości

czynne w odciążeniu z oporem

–

oprócz odciążenia stosujemy pewien

opór:

- podwieszenie osiowe , podpięcie

mankietu,

system bloczkowo-ciężarkowy,

umieszczenie

„

bloczka kierunkowego”

- zwiększenie płaszczyzny oporu lub

szybkości

ruchu

- stosujemy ciężary od 1 do 5 kg

czynne wolne

- samodzielne

wykonanie ruchu z pokonaniem

ciężaru ćwiczonego odcinka ciała,

bez przyborów, np.:

- unoszenie kończyn bez przyborów

i przyrządów z pokonaniem ciężaru

odcinka ciała

Cel:

- zwiększenie siły mięśniowej

- utrzymanie zakresu ruchu w

stawach

- poprawa koordynacji ruchowej

Wskazania:

- osłabienie mięśni

- siła mięśni powyżej 3 w skali

Lovetta

- tempo stopniowania wolne,

stopniowo wzrasta

- można wykonywać indywidualnie

lub

zbiorowo

- jedna grupa mięśniowa nie może

być dłużej

ćwiczona niż 15 minut w zestawie

ćwiczeń

czynne oporowe

- są to ćwiczenia w

trakcie których chory pokonuje

ciężar ćwiczonego odcinka ciała

oraz siłę zewnętrzną

przeciwdziałającą wykonywanemu

ruchowi:

- system bloczkowo-ciężarkowy

- maszyny do ćwiczeń oporowych

- hantle , sztangielki, sztanga, itp.

( metoda De Lorme, Mc Quena,

piramida, itd. )

inne formy działań:

ćwiczenia redresyjne

– redresje =

rozciąganie przykurczonych tkanek

miękkich okołostawowych lub mięśni

wyciągi redresyjne

fizjoterapeutyczne: wyciąg szyjny,

lędźwiowy (pętla Glissona )

ćwiczenia synergistyczne

v kontralateralne – druga kończyna

ćwiczona z oporem ( max )

v ipsilateralne – ćwiczenia wolne od

opatrunku gipsowego tej samej

kończyny, ćw. z oporem ( max )

ćwiczenia oddechowe

„ogólne” – prawidłowe

oddychanie

zwiększające wydolność

oddechową

w chorobach płuc i torachirurgii (

thorax –

klatka piersiowa )

ćwiczenia relaksacyjne

( rozluźniające ) –

odpowiednie pozycje ciała,

zmniejszenie

napięcia mięśni

ćwiczenia w czynnościach dnia

codziennego

ćwiczenia przypominające np.

mycie się,

jedzenie, ubieranie się,

samoobsługę, itp.

- pionizacja i nauka chodzenia:

Kinezyterapia o działaniu

ogólnousprawniającym:

*Ćwiczenia ogólnokondycyjne:

- wytrzymałościowe

- siłowe

- wytrzymałościowo – siłowe

- kształtujące ( drabinka, ławeczka,

przybór, współćwiczący )

Ćwiczenia w wodzie:

- odciążenie ( wykonane wolno )

- rozluźnienie, wzmocnienie ( opór

), ( wanny, tank Hubbarda, baseny

rehabilitacyjne i ogólne )

*Gimnastyka poranna –

wykonywanie ruchów we

wszystkich stawach

*Sport osób niepełnosprawnych –

różne dyscypliny sportu

*Inne rodzaje ćwiczeń

Document Outline