Osady ściekowe

O przydatności osadów

ściekowych decydują:

• Wartość nawozowa – niezbędna przy

wykorzystaniu rolniczym bądź produkcji

kompostu (zawartość N, P, K),

• Wartość opałowa,
• Zdolność produkcji biogazu,
• Zawartość metali ciężkich,
• Zawartość organicznych substancji

toksycznych,

• Zawartość drobnoustrojów

chorobotwórczych,

• Cechy fizyczne (konsystencja płynna, mazista,

ziemista)

Metody postępowania z osadami

ściekowymi:

• składowanie na składowiskach,
• unieszkodliwianie metodami

termicznymi (spalanie, piroliza),

• wykorzystanie przyrodnicze,
• zrzucanie do morza.

W Polsce sposób postępowania z osadami

ściekowymi reguluje Rozporządzenie
Ministra Środowiska z 1 sierpnia 2002 r.

Komunalne osady ściekowe

powinny być wykorzystane:

• W rolnictwie (w postaci płynnej lub

ziemistej, nie mogą być wykorzystywane

podczas wegetacji roślin przeznaczonych do

spożywania przez ludzi),

• Do rekultywacji terenów,
• Do dostosowania gruntów do potrzeb

wynikających z planów gospodarki

odpadami, planów zagospodarowania

przestrzennego,

• Do uprawy roślin nieprzeznaczonych do

spożycia i do produkcji pasz,

• Mogą być przerabiane na kompost.

Inne metody wykorzystania

osadów ściekowych to:

• Produkcja biogazu (fermentacja

metanowa),

• Przerabianie i wytwarzanie tłuszczów z

osadów (produkcja mydła do prania, z

osadu czynnego produkcja gęstych

smarów i świec),

• Produkcja mas plastycznych (z osadu

czynnego),

• Karma uzupełniająca dla zwierząt

(białko, aminokwasy, związki mineralne,

pierwiastki śladowe, witaminy).