Konstruktywność-

człowiek wewnętrznie zintegrowany , który cieszy

się życiem, wesoły, tolerancyjny, elastyczny, inteligentny, mający
szczęśliwe dzieciństwo i dorosłe życie. Akceptuje fakt starości, emeryturę
i śmierć, zachowuje zdolność do radości z życia codziennego. Wspomina
stare czasy bez większego żalu i oczekuje tego co ma nadejść.

Zależność-

społecznie akceptowany, ale bierny, bez ambicji, dobro-

duszny. Ma skłonność do zbytniego optymizmu, jest niepraktyczny.
Późno się żeni i jest zdominowany przez swoją żonę. Zadowolony z
emerytury, je i pije zbyt dużo, cieszy się z czasu wolnego, nie ma
zadowolenia z pracy którą musi wykonywać.

Obronność-

stale zajęty, dobrze dostosowany i

społecznie aktywny,
zawsze z góry wszystko planuje i odrzuca pomoc,
emocjonalnie kontroluje się nadmiernie, ograniczony w
zachowaniu konwenansami, zmuszony do aktywności.
Boi się starości, odkłada emeryturę, widzi w niej
niewiele korzyści, ignoruje perspektywy na przyszłość.

Wrogość-

człowiek taki ma skłonność do obwiniania okoliczności i

innych ludzi za swoje niepowodzenia. Narzekający, agresywny,
podejrzliwy, często zmienia zajęcia i wykazuje niekompetencje w
wielu sprawach.
Nie widzi nic dobrego w starości, boi się śmierci, nie znosi młodzieży.
Angażuje się w pracę chcąc opóźnić dzień nadejścia emerytury.

Samobójstwo-

duży odsetek w tym wieku rozstaje się z życiem z

różnych powodów. Strata osoby najbliższej, samotność, ciężka
choroba i inne.

Nienawiść do siebie-

człowiek taki jest krytyczny i pogardliwy w

stosunku do siebie, bez ambicji, ma wiele niepowodzeń życiowych,
był w życiu nieszczęśliwy. Uważa siebie za ofiarę różnych zdarzeń
życiowych.
Akceptuje starość, nie jest niechętny młodzieży lecz ma dość życia
i oczekuje ulgi w postaci śmierci.

Okres emerytalny- straty tego okresu.

1. Straty finansowe.
2. Utrata pozycji- społecznej i zawodowej.
3. Utrata towarzystwa.
4. Utrata uporządkowanego i celowego zajęcia.