Konstruktywność-

 

człowiek wewnętrznie zintegrowany , który cieszy 

się życiem, wesoły, tolerancyjny, elastyczny, inteligentny, mający 
szczęśliwe dzieciństwo i dorosłe życie. Akceptuje fakt starości, emeryturę
i śmierć, zachowuje zdolność do radości z życia codziennego. Wspomina 
stare czasy bez większego żalu i oczekuje tego co ma nadejść.

Zależność-

 

społecznie akceptowany, ale bierny, bez ambicji, dobro-

duszny. Ma skłonność do zbytniego optymizmu, jest niepraktyczny.
Późno się żeni i jest zdominowany przez swoją żonę. Zadowolony z 
emerytury, je i pije zbyt dużo, cieszy się z czasu wolnego, nie ma 
zadowolenia z pracy którą musi wykonywać.

Obronność-

 

stale zajęty, dobrze dostosowany i 

społecznie aktywny,
zawsze z góry wszystko planuje i odrzuca pomoc, 
emocjonalnie kontroluje się nadmiernie, ograniczony w 
zachowaniu konwenansami, zmuszony do aktywności. 
Boi się starości, odkłada emeryturę, widzi w niej 
niewiele korzyści, ignoruje perspektywy na przyszłość.

 

 

Wrogość-

 

człowiek taki ma skłonność do obwiniania  okoliczności i 

innych ludzi za swoje niepowodzenia. Narzekający, agresywny, 
podejrzliwy, często zmienia zajęcia i wykazuje niekompetencje w 
wielu sprawach.
Nie widzi nic dobrego w starości, boi się śmierci, nie znosi młodzieży.
Angażuje się w pracę chcąc opóźnić dzień nadejścia emerytury.

Samobójstwo-

 

duży odsetek w tym wieku rozstaje się z życiem z 

różnych powodów. Strata osoby najbliższej, samotność, ciężka 
choroba i inne.

Nienawiść do siebie-

 

człowiek taki jest krytyczny i pogardliwy w 

stosunku do siebie, bez ambicji, ma wiele niepowodzeń życiowych, 
był w życiu nieszczęśliwy. Uważa siebie za ofiarę różnych zdarzeń 
życiowych.
Akceptuje starość, nie jest niechętny młodzieży lecz ma dość życia 
i oczekuje ulgi w postaci śmierci.

 

 

Okres emerytalny- straty tego okresu.

1. Straty finansowe.
2. Utrata pozycji- społecznej i zawodowej.
3. Utrata towarzystwa.
4. Utrata uporządkowanego i celowego zajęcia.