METODA

KNILLÓW

 

 

TWÓRCY METODY:

ukończyła Akademię 

Muzyczną w Oslo, od 1973 

roku współpracowała z 

dziećmi, młodzieżą i 
dorosłymi z ciężkimi 

zaburzeniami w rozwoju 

ruchowym poznawczym i 

społecznym.

Marianna Knill (1947-
1986)

 

 

urodził się w Anglii, tam 

ukończył Uniwersytet, 

ale do dziś jest 

pracownikiem 

Norweskiego Instytutu 

Edukacji Specjalnej. 

Pełni funkcję konsultanta 

i superwizora 

programów pracy z 

osobami 

niepełnosprawnymi, 

wprowadzanych w 

Skandynawii i w Anglii.

Christopher Knill 
(1948)

 

 

 Rezultatem ich pracy są 

PROGRAMY AKTYWNOŚCI:

ŚWIADOMOŚĆ CIAŁA,

KONTAKT I KOMUNIKACJA

 

 

Przeznaczenie programu

           Podstawowym założeniem programu jest 

stwierdzenie, że „rozwój człowieka uzależniony 

jest od zdolności do nabywania , organizowania i 

wykorzystywania wiedzy o sobie”.

   Program został stworzony z myślą o 

ludziach, którzy mają z różnych powodów 

utrudniony rozwój. Każdy musi być 

świadomy wykorzystywania swojego 

ciała (przede wszystkim rąk, nóg, ust, 

ramion, stóp) podczas używania go w tak 

prostych i codziennych czynnościach, jak 

jedzenie i ubieranie, podczas zabawy i w 

komunikacji z innymi

. 

 

 

Wspieranie tego rozwoju może pozwolić 

uniknąć takich konsekwencji jak ogólny brak 

bezpieczeństwa i zaburzenia emocjonalne, 

które hamują możliwość normalnego 

progresu człowieka.

  

  Dlatego też programy te mogą być 

skutecznie stosowane w pracy z dziećmi, 

młodzieżą i dorosłymi o różnym poziomie 

rozwoju intelektualnego i z różnymi 

rodzajami niepełnosprawności fizycznej.

 

 

KTO I KIEDY MOŻE 

STOSOWAĆ PROGRAM

 Od osoby pomagającej wymaga się:
   - umiejętności dawania fizycznego 

wsparcia,

   - kontaktu wzrokowego,
   - świadomego używania głosu
   - cierpliwości 

 Każdy, kto ma regularny i dobry 

kontakt osobą z wymagającą 

wsparcia programów (może być to 

nauczyciel, rodzic, wolontariusz itp.)

 

 

KTO I KIEDY MOŻE 

STOSOWAĆ PROGRAM

 Może być stosowany 2-3 razy w tygodniu lub 

codziennie (w przypadku osób ze znaczącymi 

trudnościami w komunikacji); najlepiej o 

stałej porze, uwzględniając porę dnia, w 

której osoba jest najbardziej ożywiona.

Początkowo osoba powinno pracować z 

tym samym terapeutą.

 

 

W skład podstawowych 

elementów programów 

wchodzą:

1. RUCH – źródło informacji o ciele i jego 

powiązań z innymi ludźmi, przedmiotami, 

przestrzenią

2. DOTYK – daje poczucie bezpieczeństwa, 

zachęca do aktywności

3. MUZYKA – specjalnie skomponowana 

na potrzeby programów zwiększa i 
stymuluje uwagę dziecka, kieruje nią i 
motywuje do określonej aktywności. 
Terapeuta śpiewa lub mówi wyraźnie i 
melodyjnie

 

 

OPIS PROGRAMÓW: 

Na metodę Knillów składają się 4 programy oraz Program 

Wprowadzający i Specjalny Program, zaadoptowany dla potrzeb 

bardzo niesprawnych fizycznie dzieci (SPH)

 

 

PROGRAM WPROWADZAJACY

 – czas trwania ok. 8 

minut

- Kołysanie
- Wymachiwanie rękoma
- Pocieranie dłoni
- Klaskanie
- Głaskanie głowy
- Głaskanie brzucha
- Relaksacja

     

Program Wprowadzający jest potrzebny po to, aby 

móc określić ramy programowe dla tych osób, które 

są hiperaktywne, bardzo małe albo maja nie 

wystarczającą koncentracje uwagi, aby uczestniczyć 

w Programie 1 lub 2. Może być także punktem 

startowym przy pracy z osobami, z którymi bardzo 

trudno jest nawiązać i utrzymać kontakt.

 

 

PROGRAM 1 – 

czas trwania ok. 15 minut

- 

Kołysanie

- Wymachiwanie rękoma
- Zaginanie i rozprostowywanie rąk
- Pocieranie dłoni
- Zaciskanie i otwieranie rąk 
- Ruchy palców
- Klaskanie
- Głaskanie głowy
- Głaskanie policzków
- Głaskanie łokci
- Głaskanie brzucha
- Przewracanie się (padanie)
- Relaksacja

Program ten koncentruje się na górnej części ciała.

 

 

PROGRAM 2

 – 

czas trwania ok.15 minut

- Kołysanie
- Klaskanie
- Głaskanie brzucha 
- Głaskanie ud
- Głaskanie kolan
- Głaskanie palców u nogi 
- Wiosłowanie
- Pocieranie stóp
- Poruszanie palcami u nóg
- Poruszanie nogami
- Leżenie na plecach
- Obracanie się z pleców na bok
- Obracanie się z pleców na brzuch
- Relaksacja

Program ten koncentruje się na dolnej partii ciała. 

 

 

PROGRAM 3

 – 

czas trwania ok. 20 minut

- 

Leżenie na brzuchu 

- Leżenie na plecach 
- Obracanie się z pleców na brzuch 
- Obracanie się z brzucha na plecy 
- Poruszanie nogami
- Czołganie się na brzuchu 
- Raczkowanie
- Klęczenie i spacerowanie na kolanach
-  Upadanie z pozycji klęczącej
- Odpychanie i przyciąganie
- Relaksacja

  

Program ten jest oparty na zdolności do realizacji Programów 1 i 2. 

Osoba może używać swojego ciała w bardziej zintegrowany 

sposób, wspólnie z terapeutą i z innymi osobami

.

 

 

PROGRAM 4

 – 

czas trwania ok. 20 minut

- 

Leżenie na brzuchu

- Leżenie na brzuchu  i mruganie oczami 
- Leżenie na plecach z rękoma wokół karku
- Poruszanie nogami (jazda rowerem)
- Odbijanie się na siedzeniu 
- Kręcenie się wokół siedzenia
- Ślizganie się na siedzeniu
- Podnoszenie się i stanie bez ruchu
- Podnoszenie ramion – jednego, a potem obu 

jednocześnie

- Podnoszenie jednocześnie – nogi i ręki

     

Program 4 powinien być używany na poziomie najbardziej 

zaawansowanym. Skonstruowany jest jako aktywność grupowa. 

- Stawanie przed kimś
- Podbieganie do – odbieganie od
- Spacerowanie – szybko i     delikatnie
- Spacerowanie - wolno i ciężko 
-Spacerowanie  - wolno i i delikatnie (po 
cichu)

- Dwa i dwa (znajdź partnera)
- Odpychanie i przyciąganie 
- Dowolne ruchy (taniec) 

 

 

PROGRAM SPH

 – 

czas trwania ok. 25 minut

- Kołysanie 
- Wymachiwanie rękoma
- Pocieranie dłoni
- Zaciskanie i otwieranie dłoni
- Klaskanie
- Głaskanie policzków 
- Głaskanie brzucha
- Głaskanie ud
- Ruchy stóp / nóg
- Przewracanie się (padanie)
- Relaksacja

Program ten składa się z specjalnie wyselekcjonowanych aktywności 

dostosowanych do potrzeb osób, które są bardzo niesprawne fizyczne lub 

takie, które potrzebują więcej czasu na wykonanie czynności. 

 

 

OPIS AKTYWNOŚCI:

KOŁYSANIE – celem tego jest pomoc 

osobie w doświadczeniu istnienia jego 

ciała i budowaniu zaufania do 

terapeuty.

Kołysanie

 

 

WYMACHIWANIE RĘKOMA

 – 

celem jest tu 

wyrobienie u osoby aktywnej świadomości 

rąk i ramion w sytuacji interakcji. Rozwój 

świadomości RĘKA.

Wymachiwanie rękoma

 

 

KLASKANIE / GŁASKANIE

 – 

pracując 

rękoma, dłońmi i palcami wyrabia się 

świadomość wyobrażenia o własnym 

ciele oraz o związku z innymi ludźmi – 

w równym stopniu jak doskonalenie 

koordynacji ruchu. 

Głaskanie

 

 

PORUSZANIE NOGAMI – celem jest tu 

rozwój zdolności dziecka do celowego i 

niezależnego używania obu nóg. Rozwój 

mięśni nóg i żołądka.

Poruszanie nogami

 

 

LEŻENIE NA PLECACH – celem jest 

zapoznanie się osoby z jej własnymi 

plecami. Uświadomienie pojęcia: PLECY. 

Pomoże to poczuć się bezpiecznie w 

pozycji leżącej.

Leżenie na plecach

 

 

RELAKSACJA – to stworzenie 

bezpiecznych ram dla aktywności. Gdy 

osoba rozpoznaje melodię i 

identyfikuje ją jako ‘muzykę do 

odpoczynku’, wie, że ten etap 

aktywności kończy się.

Relaksacja

 

 

saromcia4@wp.pl

Jeżeli chcesz otrzymać prezentację, 

zgłoś się pod adres:

Dziękujemy
!