Podpis cyfrowy
Podpis cyfrowy
Podpis cyfrowy
• Istotą podpisu cyfrowego, opartego na
asymetrycznym systemie kodowania (w
1976 roku założenia tego systemu podali
Whitfield Diffie oraz Martin E. Hellman),
jest wykorzystanie dwóch różnych, lecz
wzajemnie powiązanych matematycznie,
kluczy. Klucze te stanowią po prostu
dowolną informację, obiekt fizyczny albo
matematyczny, np. liczbę lub ciąg cyfr,
służące do szyfrowania bądź
deszyfrowania dokumentów.
Klucz cyfrowy
• Pierwszy, tzw. klucz prywatny,
zastosowany przez podpisującego
(wysyłającego) dokument, uniemożliwia
zmianę treści dokumentu przez osoby
trzecie oraz identyfikuje dysponenta
klucza. Służy do kodowania informacji w
taki sposób, by żadna nieupoważniona
osoba nie była w stanie nic sensownego
odczytać.
Podpis cyfrowy
• Do weryfikacji operacji i deszyfrowania
służy drugi człon "pary" - tzw. klucz
publiczny. Natomiast specjalnie
skonstruowane algorytmy realizują ten
proces w taki sposób, że tylko klucze z
tej samej pary pozwalają zaszyfrować, a
potem odszyfrować dokument.
Podpis cyfrowy
• Pierwszy klucz, szyfrujący (zwany
jak już wspomniano - prywatnym),
znany jest tylko i wyłącznie osobie,
dla której został wytworzony przy
pomocy odpowiednich urządzeń i
oprogramowania, istnieje zatem
pewność co do tożsamości osoby
szyfrującej
Podpis cyfrowy
• kiedy mowa jest o znajomości klucza
prywatnego przez jego "użytkownika",
to nie należy tego rozumieć dosłownie -
na ogół klucz prywatny umieszczany
będzie na karcie mikroprocesorowej i
zabezpieczony kodem identyfikacyjnym
(PIN-em), a więc użytkownik nie będzie
go faktycznie znał.
Podpis cyfrowy
• Komputery będą mogły więc być w
najbliższej przyszłości wyposażane
w czytniki kart .Bezpieczeństwo
klucza na karcie może zostać
również zwiększone przez użycie
biometrycznych metod
identyfikacji właściciela karty (linie
papilarne, tęczówka oka etc).
Podpis cyfrowy
• Drugi klucz z pary, noszący nazwę
klucza publicznego (na podstawie
którego weryfikuje się autentyczność
podpisu elektronicznego"), jest
publicznie udostępniany przez
podpisującego, osobom, do których
wysyła on zakodowaną kluczem
prywatnym wiadomość. Udostępnienie
następuje z reguły poprzez załączenie
klucza publicznego do wiadomości.
Funkcjonowanie podpisu cyfrowego
• Etap I - czynności wstępne - wyznaczenie parametrów,
za pomocą których generowane będą podpisy,
• Etap II - podpisywanie - wykonanie przez osobą
podpisującą obliczeń, w trakcie których powstaje ciąg
bitów będący podpisem konkretnego dokumentu,
• Etap III - weryfikacja podpisu - czynności dokonywane
przez osobę, która może zweryfikować autentyczność
podpisu, jego autora oraz dokumentu.
Podpis cyfrowy
• Podpis cyfrowy jest unikatową wartością
dołączaną do pliku przez specjalne
oprogramowanie. Tworzenie podpisu
cyfrowego składa się z dwóch etapów. W
pierwszym etapie na podstawie zawartości
pliku jest obliczana funkcja haszująca. Funkcja
haszująca generuje jedną wartość na
podstawie całej zawartości pliku, chociaż
oczywiście na podstawie wartości funkcji
haszującej nie można odtworzyć zawartości
pliku.
Podpis cyfrowy
• Funkcja skrótu lub funkcja
haszująca - funkcja, która
przyporządkowuje dowolnie dużej
liczbie (wiadomości) krótką,
zwykle posiadającą stały rozmiar
wartość (skrót wiadomości).
Funkcja haszująca
• Funkcja ta, aby spełnić swe zadanie powinna posiadać
kilka znaczących atrybutów.
• Przede wszystkim, aby nie można było wyznaczyć
funkcji odwrotnej do niej i odczytać oryginalnej
wiadomości, musi ją charakteryzować
jednokierunkowość.
• Ponadto powinna być ona łatwa do wyliczenia tak, aby
proces generowania ciągu nie był zbyt długi.
• Jednocześnie wskazana jest jej odporność na kolizje,
czyli bardzo niskie prawdopodobieństwo znalezienia
dwóch takich wiadomości, by ich skróty były identyczne,
Funkcja haszująca
• funkcję hash powinien charakteryzować brak korelacji z
przesyłaną wiadomością, tzn. żaden bit oryginalnej
informacji nie powinien być skorelowany z żadnym
bitem skrótu wiadomości (każdy bit skrótu wiadomości
powinien zależeć od wszystkich bitów wiadomości).
Algorytmy funkcji skrótu
• algorytmy realizujące funkcje skrótu takie jak: MD2, MD4,
MD5 (Message Digest 5),
• SHA (Secure Hash Algorithm) a także RIPEMD-160. Przy
czym algorytmy MD2 i MD4 są dzisiaj uważane za
niewystarczająco bezpieczne, natomiast traktowany jako
standard MD5 generuje skrót o długości 128 bitów.
• Innym, jak się wydaje jeszcze bezpieczniejszym,
algorytmem stanowiącym z kolei standard przetwarzania
wiadomości w Stanach Zjednoczonych, jest SHA, który
pozwala na generowanie skrótu o długości 160 bitów (6).
• Obecnie specjaliści od szyfrów uważają,że użycie w
szyfrach 512- bitowych liczb nie zapewnia odpowiedniego
poziomu bezpieczeństwa, liczby 1024 bitowe może
wystarczą przez dekadę.
Podpis cyfrowy
Podpis cyfrowy
Wartość funkcji haszującej, po obliczeniu
jest szyfrowana za pomocą prywatnego
klucza szyfrującego użytkownika.
Efektem działania programu podpisującego
są:-zapisana wersja pliku,
- informacje o programie podpisującym,
- znaczniki końca i początku
podpisanego
pliku,
- wartość funkcji haszujacej
Podpis cyfrowy
Weryfikacja podpisu przez adresata
wymaga uruchomienia
specjalnego oprogramowania,
które odszyfrowuje zhaszowaną
wartość podpisu za pomocą
publicznego klucza nadawcy.
Podpis cyfrowy
Podpis cyfrowy
Sprawdzenie podpisu przez
adresata odbywa się z
wykorzystaniem specjalnego
oprogramowania, które
odszyfrowuje zhaszowaną wartość
podpisu za pomocą publicznego
klucza nadawcy. Zhaszowana
wartość jest pamiętana
Podpis cyfrowy
Program odszyfrowujący odbiorcy
oblicza dla odebranego pliku wartosc
tej samej funkcji haszujacej, która
została użyta przez nadawcę,
obliczona wartość funkcji
porównywana jest z odszyfrowaną
wcześniej wartością funkcji.
Pozytywny wynik porównania
potwierdza autentycznosć podpisu
Podpis cyfrowy
Podpis cyfrowy
• Podpisy cyfrowe umożliwiają weryfikację
tożsamości autorów i nadawców listów. W
korespondencji elektronicznej podpis
cyfrowy ma znaczenie tradycyjnego
podpisu w zwykłym liście. W odróżnieniu
od tradycyjnych, podpisów cyfrowych
nie można podrobić. Podpisy cyfrowe
mają właściwości dynamiczne — podpis
jest powiązany z listem, pod którym został
umieszczony.
Podpis cyfrowy
• Dane listu oraz prywatny klucz użyty przez
nadawcę do szyfrowania listu są częściami
podpisu cyfrowego. Z tego względu,
zgodnie z tym, co stwierdzono wcześniej,
dodatkową zaletą stosowania podpisów
cyfrowych jest weryfikacja integralności
tekstu. Jeżeli inny użytkownik, na przykład
haker przechwyci lub zmodyfikuje treść
listu, to fakt ten zostanie wykryty w
trakcie weryfikacji podpisu przez adresata
Podpis cyfrowy
Oficjalna, wiarygodna korespondencja
prowadzona przez przez Internet wymaga
stosowania podpisów cyfrowych. Na
przykład w większości systemów prawnych i
na większości dokumentów o znaczeniu
prawnym musi się znajdować datownik
określający datę i godzinę sygnowania
dokumentu lub datę i godzinę wejścia w
życie aktu prawnego. Prostym rozwiązaniem
jest umieszczenie datownika na liście przed
umieszczeniem w liście podpisu cyfrowego,
co zapewnia poprawność datownika.
Podpis cyfrowy
Podpis cyfrowy potwierdza integralność
wszystkich elementów dokumentu, a
ponadto stanowi zabezpieczenie przed
sytuacją, gdy sygnatariusz dokumentu
wyprze się jego autorstwa. Podpis
cyfrowy umożliwia udowodnienie, że
sygnatariusz rzeczywiście nadał dany
dokument
Polecenie przelewu
Weryfikacja baz danych
National Institute of Standards and
Technology
30 sierpnia 1991 NIST – propozycja
państwowego standardu podpisów
cyfrowych DSS[standard] znajduje
zastosowanie we wszystkich
departamentach i agencjach rządowych do
ochrony nie tajnych informacji.... [standard
jest] przeznaczony do stosowania w poczcie
elektronicznej, przelewach elektronicznych,
elektronicznej wymianie danych, dystrybucji
oprogramowania, w gromadzeniu danych i
w innych wypadkach, gdy jest wymagane
zapewnienie integralności danych i
weryfikacja źródła danych
National Institute of Standards and
Technology
• Od chwili wprowadzenia standardu DSS
został on poważnie zmodyfikowany przez
instytut NIST. Standard DSS jest znany
również jako państwowy standard
przetwarzania danych FIPS (Federal
Information Processing Standard).
Obejmuje on standard podpisów
cyfrowych DSA (Digital Signature
Algorithm) używany do generowania i
weryfikacji podpisów cyfrowych .
Polskie przepisy prawne
• Ustawa z dnia 18.09.2001
o podpisie elektronicznym Dz. U. Nr 130
PN-I-02000.
• ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI
z dnia 6 sierpnia 2002 r.
w sprawie wysokości opłaty za rozpatrzenie wniosku
o wpis do rejestru kwalifikowanych podmiotów
świadczących usługi certyfikacyjne, związane z
podpisem elektronicznym.
(Dz. U. Nr 128, poz. 1098)
Polskie przepisy prawne
• ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI
z dnia 6 sierpnia 2002 r.
w sprawie sposobu prowadzenia rejestru
kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi
certyfikacyjne związane z podpisem
elektronicznym, wzoru tego rejestru oraz
szczegółowego trybu postępowania w sprawach o
wpis do rejestru.
(Dz. U. Nr 128, poz. 1099
)
Polskie przepisy prawne
• ROZPORZĄDZENIE MINISTRA
GOSPODARKI
z dnia 6 sierpnia 2002 r.
w sprawie określenia zasad wynagradzania
za przeprowadzenie kontroli podmiotów
świadczących usługi certyfikacyjne,
związane z podpisem elektronicznym.
(Dz. U. Nr 128, poz. 1100)
Polskie przepisy prawne
• ROZPORZĄDZENIE MINISTRA
GOSPODARKI
z dnia 6 sierpnia 2002 r.
w sprawie wzoru i szczegółowego zakresu
wniosku o dokonanie wpisu do rejestru
kwalifikowanych podmiotów
świadczących usługi certyfikacyjne,
związane z podpisem elektronicznym.
(Dz. U. Nr 128, poz. 1097)
Polskie przepisy prawne
• ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 7 sierpnia 2002 r.
w sprawie określenia warunków technicznych i
organizacyjnych dla kwalifikowanych podmiotów
świadczących usługi certyfikacyjne, polityk
certyfikacji dla kwalifikowanychcertyfikatów
wydawanych przez te podmioty oraz warunków
technicznych dla bezpiecznych urządzeń
służących do składania i weryfikacji podpisu
elektronicznego.
(Dz. U. Nr 128, poz. 1094)
Polskie przepisy prawne
• ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW
z dnia 8 sierpnia 2002 r.
w sprawie sposobu i szczegółowych
warunków spełnienia obowiązku
ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej
przez kwalifikowany podmiot.
(Dz. U. Nr 128, poz
. 1096)
Polskie przepisy prawne
• ROZPORZĄDZENIE MINISTRA
GOSPODARKI
z dnia 9 sierpnia 2002 r.
w sprawie określenia szczegółowego trybu
tworzenia i wydawania zaświadczenia
certyfikacyjnego związanego z podpisem
elektronicznym.
(Dz. U. Nr 128, poz. 1101)