Przewlekła obturacyjna choroba płuc

Przewlekła

obturacyjna

choroba płuc

Elżbieta Kulińska

Gr. 3

Przewlekła obturacyjna

choroba płuc (POChP)

zespół chorobowy charakteryzujący

się postępującym i niecałkowicie

odwracalnym ograniczeniem

przepływu powietrza przez drogi

oddechowe

Przewlekłe zapalenie oskrzeli.

Rozedma płuc.

Czynniki ryzyka



Palenie tytoniu



Zanieczyszczenie powietrza i narażenie

zawodowe



Czynniki genetyczne - wrodzonego

niedoboru α1-antytrypsyny



Zaburzenia rozwoju płuc w okresie

płodowym oraz ich wzrostu po urodzeniu i

w dzieciństwie



Częste infekcje, zarówno bakteryjne, jak i

wirusowe w wieku dziecięcym

Patogeneza

Rozwój POChP jest związany z lokalną,

nieprawidłową reakcją zapalną w tkance

płucnej, będącą odpowiedzią organizmu na

działanie szkodliwych substancji

dostarczanych drogą wziewną i występującą u

osób predysponowanych (wiek, czynniki

genetyczne i inne czynniki ryzyka). Dochodzi

do bezpośredniego uszkodzenia płuc z

rozwojem rozedmy i zwłóknieniem drobnych

dróg oddechowych, co prowadzi do

upośledzenia wymiany gazowej.

Zmiany dotyczą głównie końcowych odcinków

dróg oddechowych oraz naczyń płucnych.

Patogeneza

W efekcie tych reakcji dochodzi do:



w obrębie dużych dróg oddechowych:

–

zwiększenia ilości komórek kubkowych i gruczołów warstwy

podśluzówkowej

–

zwiększonego wydzielania śluzu

–

metaplazji płaskonabłonkowej



w obrębie obwodowych dróg oddechowych (średnica < 2 mm)

–

pogrubienia ścian

–

włóknienia tkanki zrębowej

–

tworzenia wysięku

–

obturacji dróg oddechowych



w obrębie miąższu płucnego

–

niszczenia ścian pęcherzyków płucnych

–

rozedmy centralnej zrazików – głównie u palaczy papierosów

–

rozedmy całego zrazika – głównie w niedoborze α1-antytrypsyny



w obrębie naczyń płucnych

–

pogrubienia błony wewnętrznej

–

zaburzenia funkcji śródbłonka

–

rozwoju nadciśnienia płucnego.

Obraz rozedmy centralnej zrazików

charakterystycznej dla palaczy tytoniu.

Widoczne liczne jamy wypełnione złogami

węglowymi.

Patofizjologia



Zaburzenia czynności płuc, a także skutki ogólnoustrojowe są

spowodowane procesami patomorfologicznymi wymienionymi w

powyższej sekcji. Dochodzi do upośledzenia wymiany gazowej

głównie na skutek zniszczenia miąższu płucnego przez rozedmę,

a także postępującego spadku FEV1 związanego z zapaleniem i

obturacją dystalnych dróg oddechowych. Dodatkowo zwężenie

obwodowych dróg oddechowych powoduje powstanie tzw.

pułapki powietrznej polegającej na uwięzieniu powietrza i

rozdęciu płuc. Skutkiem tego jest zmniejszenie pojemności

wdechowej i wzrost czynnościowej pojemności zalegającej.

Zmiany takie występują już we wczesnej fazie choroby i są

odpowiedzialne za duszność wysiłkową.



Późnym powikłaniem POChP jest nadciśnienie płucne, które jest

spowodowane skurczem drobnych tętniczek płucnych na skutek

niedotlenienia. Dochodzi do rozrostu błony środkowej tętnic i

przerostu mięśniówki gładkiej oraz utrwalenia nadciśnienia.

Obserwuje się również zaburzenie funkcji śródbłonka oraz

reakcję zapalną. Efektem nadciśnienia płucnego jest przerost

prawej komory serca i rozwój serca płucnego.

Przewlekłe zapalenie

oskrzeli

Przewlekłe zapalenie oskrzeli

definiuje się klinicznie jako

występowanie kaszlu z produkcją

plwociny przez większość dni w

ciągu 3 miesięcy w roku, przez 2

kolejne lata.

Rozedma

Rozedmę definiuje się

histologicznie jako powiększenie

przestrzeni powietrznych

dystalnych części oskrzelików

końcowych z destrukcją ich ścian.

Objawy



tachypnoe



duszność



przewlekły kaszel



świszczący oddech



uczucie ciasnoty w klatce piersiowej



plwocina zawierająca krew, ropę



sinicy



często serce płucne



obniżenie tolerancji wysiłku

Rozpoznanie



Złotym standardem w

rozpoznaniu i

monitorowaniu choroby

jest spirometria.

Stwierdzenie

upośledzenia natężonej

pojemności życiowej

(FVC) poniżej 80%

wartości należnej

(dostosowanej do płci,

wieku, wzrostu i rasy)

oraz zmniejszenie

wskaźnika Tiffeneau

poniżej 70%,

potwierdzają

rozpoznanie.

Spirometryczna

klasyfikacja ciężkości

POChP



lekka FEV1/FEC< 0,70

-przewlekły kaszel

-odpluwanie plwociny



umiarkowana FEV1/FEC < 0,70

-duszność wysiłkowa

-kaszel

-odksztuszanie plwociny



ciężka FEV1/FEC < 0,70< 50%

-nasilenie duszności

-mniejsza wydolność

-nawracające zaostrzenia



bardzo ciężka FEV1/FEC < 0,70

-rozwój serca płucnego

-niewydolność oddechowa

-duszność spoczynkowa

-częste zaostrzenia

Document Outline