Oddanie się Bogu

 

 

„Będziecie Mnie szukać i znajdziecie 
Mnie, albowiem będziecie Mnie 
szukać z całego serca" (Jer. 29,13).

 

 

Poddanie Bogu jest 

zrezygnowaniem polegania na 

sobie, a nie zrezygnowaniem z 

naszych grzechów.

„Tak więc nikt z was, kto nie wyrzeka 
się wszystkiego, co posiada, nie może 
być moim uczniem" (Łuk. 14,33). 

 

 

• Czy wykonywanie dobrych uczynków 

może nas zbawić?

• Czy zaangażowanie w życie zboru 

świadczy o poddaniu się?

• Czy można dodać coś swojego w 

kształtowaniu prawego charakteru i 
w uzyskaniu pewności zbawienia? 

• Czy możemy stawiać jakieś warunki 

Panu  względem  naszego 
zbawienia?

 

 

Pracowanie nad 

porzuceniem grzechu może 

uniemożliwić nam poddanie 

siebie.

 

„Nie powinniśmy wpatrywać się w samych 
siebie. Im więcej rozwodzimy się nad 
swoimi własnymi niedoskonałościami, tym 
mniej będziemy mieli siły aby je pokonać”

 

 

Nikt nie potrafi 

doprowadzić się do 

poddania. Musi uczynić to 

dla nas ktoś inny.

Nie potrafisz zmienić swego serca, nie potrafisz 

samodzielnie odwzajemnić uczuć Boga, ale 

możesz wybrać drogę służenia Bogu. Możesz 

poddać Mu swoją wolę, wówczas On będzie w 

tobie działał według swojej woli i upodobań. W 

ten sposób cała twoja natura zostanie poddana 

kontroli Ducha Chrystusowego. Twoje uczucia 

skoncentrują się na Nim, a myśli będą 

pozostawać z Nim w harmonii.

 

 

Jesteśmy pod kontrolą 

Boga lub szatana. Możemy 

jedynie kontrolować to, pod 

czyją kontrolą będziemy.

List do Rzymian 6:16 

   Czyż nie wiecie, że jeśli wydajecie samych 

siebie jako niewolników na posłuszeństwo, 

jesteście niewolnikami tego, komu 

jesteście posłuszni: bądź [niewolnikami] 

grzechu, [co wiedzie] do śmierci, bądź 

posłuszeństwa, [co wiedzie] do 

sprawiedliwości?

 

 

Jedynym rozważnym 

wysiłkiem w życiu 

chrześcijańskim jest 

poszukiwanie Boga. 

•

Jak poszukiwać Boga ?

•

Gdzie toczy się główna walka o moje zbawienie?

•  

Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. 

Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc 
obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. 

Ew. wg św. Jana 15:5 

 

 

 

 

Czy czujesz, że oddanie 

Chrystusowi wszystkiego 

jest zbyt wielką ofiarą?

 

• „Co Chrystus za mnie dał?" 
• Czy to możliwe, abyśmy, niegodni tak wielkiej 

miłości, odmówili Jemu naszych serc? 

• Czy możemy patrzeć na Tego, którego nasze 

grzechy przebiły i nadal być chętnymi do 
postępowania wbrew całej Jego miłości i 
ofierze? 

• Czy w świetle niepojętego upokorzenia Pana 

chwały będziemy szemrać jedynie dlatego, że 
wejście do życia prowadzi przez konflikt i 
upokorzenie? 

 

 

Gdy rezygnujemy ze 

wszystkiego, z czego 

właściwie rezygnujemy? 

   Splamione grzechem serce dajemy 

Jezusowi, by je oczyścił własną krwią i 
zbawił swą bezkresną miłością! A ludzie 
nadal myślą, że trudno jest oddać 
wszystko. 

 

 

Odkupiciel świata przyjmuje człowieka 

takim, jakim jest, ze 

wszystkimi jego 

pragnieniami, niedoskonałościami i 

słabościami

. Nie tylko oczyści nas od 

grzechu i zbawi swoją świętą krwią, lecz 

zaspokoi tęsknotę serca

 wszystkich, 

którzy biorą na siebie Jego jarzmo i 

noszą Jego brzemię. Tych, którzy 

przychodzą do Niego po chleb żywota, 

obdarowuje 

pokojem i odpoczynkiem

. 

Nakłada na nas tylko takie 

obowiązki, 

które prowadzą do największych 

błogosławieństw, niedostępnych dla 

grzeszników

. 

 

 

Człowiek żyje 

prawdziwą 

radością, gdy 

posiada 

Chrystusa

 nadzieję 

chwały, 

ukształtowanego 

w twoim wnętrzu.