ŁOKIEC TENISISTY

 

 

Zapalenie nadkłykcia 

bocznego  (Lateral 

Epicondylitis )

Łokieć tenisisty jest to przewlekły 
stan zapalny zewnętrznej 
powierzchni stawu łokciowego 
(nadkłykcia bocznego kości 
ramiennej) spowodowany 
przeciążeniem przyczepionych do 
niej ścięgien mięśni  przedramienia. 
Na  nadkłykciu bocznym znajdują 
się przyczepy mięśni, które 
zawiadują pracą nadgarstka (jego 
prostowaniem).  Dolegliwości 
bólowe pojawiają się zazwyczaj w 
stanach przewlekłego przeciążenia 
jego pracą. U podłoża patogenezy 
zmian zwyrodnieniowych i 
stwardnienia przyczepów ścięgien 
mięśni przedramienia leżą 
powtarzające się mikrourazy.  
  Schorzenie to charakteryzuje się 
okresowymi silnymi bólami oraz 
obrzękiem łokcia.  Wówczas  
pojawia się problem  z całkowitym 
wyprostowaniem stawu łokciowego i 
jego tendencja do „nadrywania” 
przyczepu prostowników przez 
nadmiernie  napięte, nie 
dostatecznie rozciągnięte zginacze. 

 

 



Grupą najbardziej narażoną na problemy ze 
ścięgnami są ludzie w przedziale wiekowym 30-
65 lat, zaś w szczególności między 45 a 54 
rokiem życia. Zwiększone ryzyko rozwinięcia 
patologii „łokcia tenisisty” zaobserwowano 
także u palaczy tytoniu. Bardzo często na tę 
przypadłość zapadają ludzie pracujący na co 
dzień z komputerem (sekretarki, pracownicy 
biurowi, informatycy, itp.) 

 

 

 



Łokieć tenisisty” do roku 1999 
traktowany był jako problem o 
charakterze zapalenia ścięgna,



- leczony był lekami 
przeciwzapalnymi, tj. sterydy 
w iniekcjach (tzw. blokady),  



-maściami i żelami 
przeciwzapalnymi np. 
Diclofenac, 



-zabiegami 
fizykoterapeutycznymi 
zmniejszającymi stan zapalny, 
jak laser czy jonoforeza. 

 

 



Nakłuwanie zmienionego 
patologicznie ścięgna elektrodą Topaz 

 

 

OBJAWY

–

Ból najczęściej pojawia się w 

okolicy zewnętrznej (bocznej) 

łokcia i promieniuje

–

nasila się  podczas odwracania 

przedramienia  oraz wyprostu 

stawu łokciowego 

–

występuje przy zgięciu ręki w 

nadgarstku w stronę jej 

grzbietu przy skręcaniu 

przedramienia na zewnątrz, 

prostowaniu zgiętych palców 

(zwłaszcza przeciw oporowi)

–

następuje osłabienie 

nadgarstka i jego problemy z 

prostymi czynnościami jak np. 

przywitanie podaniem ręki, 

otwieranie drzwi samochodu, 

unoszenie filiżanki

 

 

LECZENIE

       Celem leczenia jest zmniejszenie dolegliwości bólowych, usprawnienie 

funkcji kończyny oraz zwiększenie siły mięśni. 
 Leczenie „łokcia tenisisty” trwa od 6 do 12 tygodni i uzależnione jest od 

okresu trwania dolegliwości, charakteru zmian degeneracyjnych w 

ścięgnie i jego przyczepie a także stosowanych wcześniej terapii. 

W okresie zaostrzeń ważne jest ograniczenie pracy nadgarstkiem. 

Gdy dolegliwości bólowe są bardzo silne, byłoby wskazane bolący staw 

unieruchomić, np. używając temblaka bądź nawet opatrunku gipsowego.

       Pacjent powinien:

-unikać obciążeń prowadzących  do bólu
-stosować stabilizatory
-ćwiczyć mięśnie przedramienia (opór dla dłoni)
-we własnym zakresie stosować zimne lub ciepłe okłady,w zależności od 

tego co pomaga bardziej
-fizykoterapia (diatermia, ultradźwięki, jonoforeza) oraz masaże 

stanowią istotne uzupełnienie leczenia

 

 



- metoda Cyriax, Mulligana



-kinezjotaping



-masaż poprzeczny



-masaż sportowy

 

 

ZAPOBIEGANIE



Ochraniacz łokcia lub zwykła opaska elastyczna (rozproszenie naprężeń)



Poprawa techniki uderzenia rakietą (tenisiści)  i unikanie ruchów wywołujących 
ból

                              Przykładowe ćwiczenia

 

 

 

 



Warto wiedzieć, że schorzenie - łokieć tenisisty - 
trwa zwykle dosyć długo i lubi powracać. 
Dlatego trzeba zawczasu pomyśleć o 
profilaktyce. Należy unikać długotrwałej pracy 
przy komputerze i stworzyć odpowiednie 
warunki, które będą najmniej szkodliwe dla 
organizmu, np. używać ergonomicznej 
klawiatury.