„
„
Nauczanie jako system
Nauczanie jako system
komunikacji
komunikacji
dydaktycznej”
dydaktycznej”
Mariusz Siwek
Paweł Kosiński
Bartek Franica
„
„
Nauczanie jako system
Nauczanie jako system
komunikacji
komunikacji
dydaktycznej”
dydaktycznej”
Mariusz Siwek
Paweł Kosiński
Bartek Franica
Nauczanie
Nauczanie
•
Jest to proces, który polega na
Jest to proces, który polega na
spotkaniu się nauczającego z
spotkaniu się nauczającego z
uczącym się w celu
uczącym się w celu
wprowadzenia zamierzonych
wprowadzenia zamierzonych
zmian w umysłowej,
zmian w umysłowej,
emocjonalnej i
emocjonalnej i
psychomotorycznej sferze
psychomotorycznej sferze
ucznia.
ucznia.
Sprawność
Sprawność
nauczania
nauczania
•
Sprawność nauczania zależy od:
Sprawność nauczania zależy od:
–
ucznia
ucznia
(predyspozycje)
(predyspozycje)
–
nauczyciela
nauczyciela
(talent, wiedza)
(talent, wiedza)
–
wzajemnego zrozumienia
wzajemnego zrozumienia
Komunikacja
Komunikacja
•
Jest próbą określenia zjawisk
Jest próbą określenia zjawisk
towarzyszących porozumiewaniu
towarzyszących porozumiewaniu
się nauczyciela z uczniem.
się nauczyciela z uczniem.
Komunikacja
Komunikacja
•
„
„
przez komunikacje należy rozumieć
przez komunikacje należy rozumieć
przenoszenie
przenoszenie
wiadomości ,przekazów,wypowiedzi,
wiadomości ,przekazów,wypowiedzi,
informacji i
informacji i
tym podobnych,za pomocą znaków między
tym podobnych,za pomocą znaków między
Nadawcą
Nadawcą
(komunikatorem) a
(komunikatorem) a
Odbiorcą
Odbiorcą
(adresatem)
(adresatem)
w którym oba systemy mogą być urządzeniami
w którym oba systemy mogą być urządzeniami
technicznymi bądź żywymi organizmami”
technicznymi bądź żywymi organizmami”
Systemy komunikacji
Systemy komunikacji
•
Związki komunikacyjne między nadawcą a
Związki komunikacyjne między nadawcą a
odbiorcą tworzą systemy komunikacyjne, w
odbiorcą tworzą systemy komunikacyjne, w
których można wyróżnić następujące elementy:
których można wyróżnić następujące elementy:
•
Nadawca
Nadawca
(jego wypowiedź zawiera określoną
(jego wypowiedź zawiera określoną
intencje)
intencje)
•
Kod
Kod
(zbiór znaków,niezbędny dla realizacji)
(zbiór znaków,niezbędny dla realizacji)
•
Nośniki
Nośniki
(energ.,mater) znaków sygnały
(energ.,mater) znaków sygnały
umozliwiające pokonanie czasoprzestrzeni
umozliwiające pokonanie czasoprzestrzeni
między nadawcą i odbiorcą
między nadawcą i odbiorcą
•
Odbiorca
Odbiorca
(potrafi dekodować przesłaną
(potrafi dekodować przesłaną
informację oraz odpowiednio ja zinterpretować)
informację oraz odpowiednio ja zinterpretować)
Systemy komunikacji
Systemy komunikacji
•
Schemat komunikacji między ludźmi
Schemat komunikacji między ludźmi
NADAWCA
NADAWCA
Intencja
Intencja
wypowiedzi
wypowiedzi
ZBIÓR
ZBIÓR
ZNAKÓW
ZNAKÓW
kod
kod
SYGNAŁ
SYGNAŁ
Nośnik znaków
Nośnik znaków
ODBIORCA
ODBIORCA
(dekoder)
(dekoder)
interpretacja
interpretacja
wypowiedzi
wypowiedzi
Komunikacja
Komunikacja
•
W komunikacji międzyludzkiej
W komunikacji międzyludzkiej
najważniejszym systemem znaków jest
najważniejszym systemem znaków jest
mowa
mowa
.
.
Stwarza ona ogromne możliwości
Stwarza ona ogromne możliwości
komunikowania się w wielu zakresach
komunikowania się w wielu zakresach
działań i zachowań człowieka. W czasie
działań i zachowań człowieka. W czasie
lekcji wf nauczyciel głownie komunikuje się
lekcji wf nauczyciel głownie komunikuje się
ze swoimi uczniami poprzez mowę.
ze swoimi uczniami poprzez mowę.
Umiejętność sprawnego posługiwania się
Umiejętność sprawnego posługiwania się
mową jest niezbędna do organizacji lekcji,
mową jest niezbędna do organizacji lekcji,
utrzymania dyscypliny, a przede wszystkim
utrzymania dyscypliny, a przede wszystkim
niezbędnym elementem przy nauczaniu
niezbędnym elementem przy nauczaniu
czynności ruchowych
czynności ruchowych
Rodzaje komunikacji
Rodzaje komunikacji
dydaktycznej
dydaktycznej
•
1.
1.
Intrapersonalna
Intrapersonalna
•
2.
2.
Interpersonalna
Interpersonalna
•
3.
3.
Grupową
Grupową
•
4.
4.
Kategorialną
Kategorialną
•
5.
5.
Masową
Masową
Komunikacja
Komunikacja
intrapersonalna
intrapersonalna
•
Obserwujemy ją w czasie „rozmowy
Obserwujemy ją w czasie „rozmowy
ze sobą”. Człowiek jest jednocześnie
ze sobą”. Człowiek jest jednocześnie
nadawcą i odbiorcą. System ten
nadawcą i odbiorcą. System ten
obserwujemy np. W czasie
obserwujemy np. W czasie
„mowy
„mowy
wewnętrznej”
wewnętrznej”
w różnych sytuacjach
w różnych sytuacjach
sportowych
sportowych
Komunikacja
Komunikacja
interpersonalna
interpersonalna
•
Role
Role
nadawcy
nadawcy
i
i
odbiorcy
odbiorcy
są
są
wyraźnie podzielone, choć
wyraźnie podzielone, choć
bywają alternatywne, bo w
bywają alternatywne, bo w
każdej chwili może dojść do
każdej chwili może dojść do
zmiany ról. Dzieje się tak
zmiany ról. Dzieje się tak
najczęściej podczas swobodnej
najczęściej podczas swobodnej
rozmowy, gdy nauczyciel
rozmowy, gdy nauczyciel
dopuszcza ucznia do głosu.
dopuszcza ucznia do głosu.
Komunikacja grupowa
Komunikacja grupowa
•
Mamy z nią do czynienia
Mamy z nią do czynienia
wówczas gdy istnieje
wówczas gdy istnieje
grupa
grupa
.
.
Występuje wówczas , kiedy jakiś
Występuje wówczas , kiedy jakiś
zespół działa wspólnie i próbuje
zespół działa wspólnie i próbuje
porozumieć się z innym zespołem
porozumieć się z innym zespołem
. Ma ona miejsce np. w trakcie
. Ma ona miejsce np. w trakcie
gier zespołowych.
gier zespołowych.
Komunikacja kategorialna
Komunikacja kategorialna
•
To sposób porozumiewania się
To sposób porozumiewania się
na zasadzie wykorzystywanej
na zasadzie wykorzystywanej
między centralą i taksówkarzem
między centralą i taksówkarzem
w radio-taxi.
w radio-taxi.
Komunikacja masowa
Komunikacja masowa
•
Przykładem komunikacji
Przykładem komunikacji
masowej jest
masowej jest
telewizja
telewizja
.
.
Charakterystyczne jest to, że
Charakterystyczne jest to, że
ani nadawcy, ani odbiorcy nie
ani nadawcy, ani odbiorcy nie
znają się bezpośrednio i nie
znają się bezpośrednio i nie
kontaktują, choć nadawcy pragną
kontaktują, choć nadawcy pragną
w różny sposób zdobyć możliwie
w różny sposób zdobyć możliwie
dużo informacji o odbiorcach
dużo informacji o odbiorcach
Formy komunikacji
Formy komunikacji
dydaktycznej
dydaktycznej
•
Jednokierunkowa
Jednokierunkowa
•
Dwukierunkowa
Dwukierunkowa
•
Wielokierunkowa
Wielokierunkowa
Komunikacja
Komunikacja
jednokierunkowa
jednokierunkowa
( monodyrekcyjna)
( monodyrekcyjna)
•
W swej klasycznej postaci
W swej klasycznej postaci
zachowała się w formie wykładu.
zachowała się w formie wykładu.
•
Educator jest
Educator jest
wyłacznie
wyłacznie
nadawcą
nadawcą
, a educandus biernym
, a educandus biernym
odbiorcą
odbiorcą
informacji
informacji
Komunikacja
Komunikacja
jednokierunkowa
jednokierunkowa
NAUCZYCIEL
NAUCZYCIEL
UCZEŃ
UCZEŃ
Komunikacja
Komunikacja
dwukierunkowa
dwukierunkowa
(bidyrekcjonalna)
(bidyrekcjonalna)
•
Nauczyciel i uczeń stale
Nauczyciel i uczeń stale
zmieniają
zmieniają
się
się
swoimi rolami.
swoimi rolami.
•
Nauczyciel przekazuje informację
Nauczyciel przekazuje informację
uczniowi a uczeń nauczycielowi.
uczniowi a uczeń nauczycielowi.
Występuje tu tzw. zasada
Występuje tu tzw. zasada
sprzężenia zwrotnego. Taką formę
sprzężenia zwrotnego. Taką formę
określa się jako
określa się jako
„nauczanie-
„nauczanie-
uczenie się”
uczenie się”
Komunikacja
Komunikacja
dwukierunkowa
dwukierunkowa
nauczyciel
nauczyciel
uczeń
uczeń
Komunikacja
Komunikacja
wielokierunkowa
wielokierunkowa
•
„
„
Nie dotyczy tylko komunikacji
Nie dotyczy tylko komunikacji
jednego nauczyciela z wieloma
jednego nauczyciela z wieloma
uczniami, ale jej przebieg
uczniami, ale jej przebieg
charakteryzuje zarazem
charakteryzuje zarazem
komunikacja pomiędzy
komunikacja pomiędzy
poszczególnymi uczniami”
poszczególnymi uczniami”
Lindgren
Lindgren
Komunikacja
Komunikacja
wielokierunkowa
wielokierunkowa
uczeń
uczeń
uczeń
uczeń
uczeń
uczeń
uczeń
uczeń
nauczyciel
nauczyciel
Asymetria komunikacji
Asymetria komunikacji
dydaktycznej
dydaktycznej
•
Nauczyciel podczas komunikacji pełni
Nauczyciel podczas komunikacji pełni
rolę dominującą.
rolę dominującą.
Wg.
Wg.
Misiewicza
Misiewicza
„występuje
„występuje
dysproporcja w inicjowaniu interakcji
dysproporcja w inicjowaniu interakcji
pomiędzy uczniami a nauczycielem i ich
pomiędzy uczniami a nauczycielem i ich
podtrzymywaniu”.
podtrzymywaniu”.
Wg.
Wg.
Janowskiego
Janowskiego
około 2/3 czasu
około 2/3 czasu
lekcji nauczyciel mówi do uczniów, a
lekcji nauczyciel mówi do uczniów, a
tylko 1/3 czasu uczniowie do nauczyciela.
tylko 1/3 czasu uczniowie do nauczyciela.
Asymetria komunikacji
Asymetria komunikacji
dydaktycznej
dydaktycznej
nauczyciel
nauczyciel
uczeń
uczeń
Nauczycielskie style
Nauczycielskie style
komunikowania
komunikowania
•
Ogromny wpływ na sprawną
Ogromny wpływ na sprawną
komunikację dydaktyczną ma
komunikację dydaktyczną ma
prezentowany przez nauczycieli:
prezentowany przez nauczycieli:
STYL KOMUNIKOWANIA
STYL KOMUNIKOWANIA
-
-
to pewien zespół cech, jak np.
to pewien zespół cech, jak np.
dynamika wypowiedzi,
dynamika wypowiedzi,
gestykulacja, mimika, cechy
gestykulacja, mimika, cechy
wokalizujące, które charakteryzują
wokalizujące, które charakteryzują
nauczyciela
nauczyciela
Nauczycielskie style
Nauczycielskie style
komunikowania
komunikowania
•
Styl
Styl
instrumentalny
instrumentalny
(zadaniowy)
(zadaniowy)
•
Styl
Styl
egocentryczny
egocentryczny
•
Styl
Styl
allocentryczny
allocentryczny
wg. Świętochowskiego
wg. Świętochowskiego
Styl instrumentalny
Styl instrumentalny
(zadaniowy)
(zadaniowy)
•
Komunikaty skoncentrowane są
Komunikaty skoncentrowane są
na przedmiocie, a partnerzy
na przedmiocie, a partnerzy
obustronnie wymieniają
obustronnie wymieniają
argumenty i dążą do uzgodnienia
argumenty i dążą do uzgodnienia
stanowisk. Styl ten można
stanowisk. Styl ten można
nazwać
nazwać
zadaniowym, bowiem
zadaniowym, bowiem
służy on do rozwiązywania zadań
służy on do rozwiązywania zadań
czy problemów.
czy problemów.
Styl instrumentalny
Styl instrumentalny
(zadaniowy)
(zadaniowy)
PRZEDMIOT
PRZEDMIOT
EDUCANDUS
EDUCANDUS
EDUCATOR
EDUCATOR
Styl egocentryczny
Styl egocentryczny
•
Przejawia się koncentracją wokół
Przejawia się koncentracją wokół
osoby nadawcy, który nie słucha
osoby nadawcy, który nie słucha
odbiorcy, nie reaguje na jego
odbiorcy, nie reaguje na jego
wypowiedzi, narzuca mu swoje
wypowiedzi, narzuca mu swoje
poglądy, sam często ustala
poglądy, sam często ustala
moment rozpoczęcia i
moment rozpoczęcia i
zakończenia rozmowy.
zakończenia rozmowy.
Styl egocentryczny
Styl egocentryczny
EDUCANDUS
EDUCANDUS
(odbiorca)
(odbiorca)
EDUCATOR
EDUCATOR
(nadawca)
(nadawca)
Styl allocentryczny
Styl allocentryczny
•
Mamy z nim do czynienia , kiedy
Mamy z nim do czynienia , kiedy
nadawca łatwo poddaje się
nadawca łatwo poddaje się
sugestiom odbiorcy, chętniej
sugestiom odbiorcy, chętniej
słucha niż mówi i dostosowuje
słucha niż mówi i dostosowuje
swe wypowiedzi do potrzeb
swe wypowiedzi do potrzeb
odbiorcy.
odbiorcy.
Styl allocentryczny
Styl allocentryczny
EDUCANDUS
EDUCANDUS
(odbiorca)
(odbiorca)
EDUCATOR
EDUCATOR
(nadawca)
(nadawca)
Sposoby przekazywania
Sposoby przekazywania
informacji
informacji
•
Słowny
Słowny
(werbalny)
(werbalny)
•
Wizualny
Wizualny
(wzrokowy)
(wzrokowy)
•
Kinestetyczny
Kinestetyczny
(czuciowy)
(czuciowy)
•
Prawidłowa komunikacja
Prawidłowa komunikacja
powinna składać się z
powinna składać się z
przekazu
przekazu
słownego, wizualnego i
słownego, wizualnego i
czuciowego.
czuciowego.
•
Jest to konieczne do powstania
Jest to konieczne do powstania
pełnego wyobrażenia
pełnego wyobrażenia
motorycznego danej czynności
motorycznego danej czynności
ruchowej.
ruchowej.
Przekaz słowny
Przekaz słowny
(werbalny)
(werbalny)
Przekaz słowny (werbalny)
Przekaz słowny (werbalny)
•
Uczenie się u człowieka przebiega
Uczenie się u człowieka przebiega
głównie na poziomie werbalnym i
głównie na poziomie werbalnym i
za pomocą języka”
za pomocą języka”
Linhart
Linhart
•
„
„
Mowa jest i pozostaje, mimo
Mowa jest i pozostaje, mimo
demonstrowania, mimo środków
demonstrowania, mimo środków
audiowizualnych i nowoczesnych
audiowizualnych i nowoczesnych
środków informacji najważniejszym
środków informacji najważniejszym
instrumentem nauczyciela”.
instrumentem nauczyciela”.
Meinel i
Meinel i
Schnabel
Schnabel
Kryteria sprawnego przekazu
Kryteria sprawnego przekazu
informacji
informacji
KRYTERIUM
KRYTERIUM
SEMANTYCZNE
SEMANTYCZNE
SYNTAKTYCZNE
SYNTAKTYCZNE
PRAGMATYCZNE
PRAGMATYCZNE
Kryterium SEMANTYCZNE
Kryterium SEMANTYCZNE
•
Dotyczy sensu, znaczenia znaków
Dotyczy sensu, znaczenia znaków
używanych do porozumiewania się, a
używanych do porozumiewania się, a
szczególnie znaczenia słów.
szczególnie znaczenia słów.
•
Uczniowie powinni rozumieć słowa
Uczniowie powinni rozumieć słowa
nauczyciela i potrafić odtworzyć
nauczyciela i potrafić odtworzyć
informację słowną ruchem. ( np.„ramiona
informację słowną ruchem. ( np.„ramiona
w bok”)
w bok”)
Kryterium SYNTAKTYCZNE
Kryterium SYNTAKTYCZNE
•
Z grec.
Z grec.
„syntaksis”
„syntaksis”
oznacza
oznacza
porządek, szyk. W odniesieniu do
porządek, szyk. W odniesieniu do
języka znaczy tyle, co składnia czy
języka znaczy tyle, co składnia czy
zbiór reguł.
zbiór reguł.
•
Kryterium będzie spełnione, gdy
Kryterium będzie spełnione, gdy
budowa zdania będzie zbliżona do
budowa zdania będzie zbliżona do
struktury czynności ruchowej!!!
struktury czynności ruchowej!!!
Kryterium SYNTAKTYCZNE
Kryterium SYNTAKTYCZNE
•
Najprostszym sposobem
Najprostszym sposobem
kodowania ruchów w słowa jest
kodowania ruchów w słowa jest
przyporządkowanie kolejnym
przyporządkowanie kolejnym
sekwencjom czynności ruchowej
sekwencjom czynności ruchowej
innej litery alfabetu. Z liter
innej litery alfabetu. Z liter
można ułożyć komunikat słowny
można ułożyć komunikat słowny
danej czynności ruch.
danej czynności ruch.
Kryterium PRAGMATYCZNE
Kryterium PRAGMATYCZNE
•
Związane jest z
Związane jest z
możliwościami ucznia
możliwościami ucznia
wykonywania określonych poleceń
wykonywania określonych poleceń
słownych. (dane polecenie musi być
słownych. (dane polecenie musi być
możliwe do wykonania)
możliwe do wykonania)
•
Trzeba wziąć pod uwagę czy dany
Trzeba wziąć pod uwagę czy dany
ruch jest w ogóle anatomicznie
ruch jest w ogóle anatomicznie
możliwy
możliwy
do wykonania
do wykonania
.(„skręć nogę w kolanie”)
.(„skręć nogę w kolanie”)
•
Nie należy zapominać, aby wziąć pod
Nie należy zapominać, aby wziąć pod
uwagę
uwagę
aktualne możliwości ruchowe
aktualne możliwości ruchowe
uczniów (np. ruchomość w stawach)
uczniów (np. ruchomość w stawach)
Metody dydaktyczne przekazu
Metody dydaktyczne przekazu
słownego
słownego
•
Instruktaż
Instruktaż
(słowne podanie charakterystyki zadania występujące
(słowne podanie charakterystyki zadania występujące
przed realizacją czynności motorycznej)
przed realizacją czynności motorycznej)
•
Instruktaż audiowizualny
Instruktaż audiowizualny
(forma złożona z opisu w czasie
(forma złożona z opisu w czasie
demonstracji ruchu)
demonstracji ruchu)
•
Komentarz towarzyszący
Komentarz towarzyszący
(forma dodatkowych wyjaśnień
(forma dodatkowych wyjaśnień
podczas realizacji czynności ruchowej)
podczas realizacji czynności ruchowej)
•
Instrukcja werbalna
Instrukcja werbalna
(stosowana przed wykonaniem czynności
(stosowana przed wykonaniem czynności
ruchowej oraz w czasie jej trwania)
ruchowej oraz w czasie jej trwania)
•
Komentarz
Komentarz i
dyskusja
dyskusja
(dodatkowy przekaz informacji po
(dodatkowy przekaz informacji po
zrealizowaniu zadania ruchowego)
zrealizowaniu zadania ruchowego)
Prawidłowy opis słowny
Prawidłowy opis słowny
•
Spełnia kryteria: semantyczne, syntaktyczne,
Spełnia kryteria: semantyczne, syntaktyczne,
pragmatyczne.
pragmatyczne.
•
Rozpoczynamy od podania nazwy ćw. a później jego
Rozpoczynamy od podania nazwy ćw. a później jego
opisu.
opisu.
•
Barwny, obrazowy pełen interesujących porównań.
Barwny, obrazowy pełen interesujących porównań.
•
Używamy tylko słów niezbędnych, unikamy gadulstwa.
Używamy tylko słów niezbędnych, unikamy gadulstwa.
•
Słowo powinno odnosić się do konkretów, a nie
Słowo powinno odnosić się do konkretów, a nie
abstrakcji.
abstrakcji.
Przekaz informacji
Przekaz informacji
wzrokowej
wzrokowej
Przekaz informacji
Przekaz informacji
wzrokowej
wzrokowej
•
Jednym z nośników informacji jest
Jednym z nośników informacji jest
obraz.
obraz.
•
Bodźce z zewnątrz odbierane są poprzez
Bodźce z zewnątrz odbierane są poprzez
receptory. Receptory wzrokowe należą do
receptory. Receptory wzrokowe należą do
telereceptorów. Informacje wzrokowe są
telereceptorów. Informacje wzrokowe są
chętnie wykorzystywane przez dzieci w
chętnie wykorzystywane przez dzieci w
uczeniu się czynności ruchowych. W
uczeniu się czynności ruchowych. W
miarę upływu lat zaczyna dominować
miarę upływu lat zaczyna dominować
przekaz słowny.
przekaz słowny.
Funkcje pokazu
Funkcje pokazu
•
MOTYWYJĄCA
MOTYWYJĄCA
- Czynność ruchowa
- Czynność ruchowa
wykonywana jest z dużą perfekcją
wykonywana jest z dużą perfekcją
przez znakomitego sportowca, ma
przez znakomitego sportowca, ma
nie wielkie znaczenie dla
nie wielkie znaczenie dla
opanowania tej czynności. Silnie
opanowania tej czynności. Silnie
oddziaływuje emocjonalnie. Uczeń
oddziaływuje emocjonalnie. Uczeń
pragnie wykonać tę czynność ale
pragnie wykonać tę czynność ale
nie wie w jaki sposób ją opanować.
nie wie w jaki sposób ją opanować.
Funkcje pokazu
Funkcje pokazu
•
DYDAKTYCZNA
DYDAKTYCZNA
- Służy powstaniu
- Służy powstaniu
wyobrażenia czynności ruchowej
wyobrażenia czynności ruchowej
a co się z tym wiąże tworzeniu
a co się z tym wiąże tworzeniu
umysłowego programu jej
umysłowego programu jej
wykonania.
wykonania.
Prawidłowy pokaz
Prawidłowy pokaz
•
Czynność powinna być zademonstrowana w kilku płaszczyznach
Czynność powinna być zademonstrowana w kilku płaszczyznach
•
Pokaz powinien być poprzedzony słowem
Pokaz powinien być poprzedzony słowem
•
Należy stosować wzmocnienie słowne podczas pokazu
Należy stosować wzmocnienie słowne podczas pokazu
•
Pokaz powinien wyjaśniać strukturę czynności, jak i zasady jej działania
Pokaz powinien wyjaśniać strukturę czynności, jak i zasady jej działania
•
Wyjaśnienie informacji w możliwie długim czasie
Wyjaśnienie informacji w możliwie długim czasie
•
Pokazana czynność powinna charakteryzować się właściwą organizacją
Pokazana czynność powinna charakteryzować się właściwą organizacją
materiału (sekwencje sensomotoryczne, podstawowe punkty oparcia)
materiału (sekwencje sensomotoryczne, podstawowe punkty oparcia)
•
W terenie należy wziąć pod uwagę warunki naturalne, atmosferyczne
W terenie należy wziąć pod uwagę warunki naturalne, atmosferyczne
(wiatr, śnieg, deszcz, słońce, nachylenie terenu itp)
(wiatr, śnieg, deszcz, słońce, nachylenie terenu itp)
•
Dostosowany do możliwości psychofizycznych uczniów
Dostosowany do możliwości psychofizycznych uczniów
Formy pokazu
Formy pokazu
Demonstracj
a
Plansz
e
Tablice
Video
TV
Inne
Przekaz informacji
Przekaz informacji
czuciowej
czuciowej
Przekaz informacji
Przekaz informacji
czuciowej
czuciowej
•
Informacja czuciowa jest
Informacja czuciowa jest
odbierana poprzez receptory
odbierana poprzez receptory
czucia głębokiego tzw.
czucia głębokiego tzw.
propioreceotory
propioreceotory
znajdujące się w
znajdujące się w
mięśniach oraz
mięśniach oraz
eksteroreceptory
eksteroreceptory
znajdujące się w skórze
znajdujące się w skórze
Przekaz informacji
Przekaz informacji
czuciowej
czuciowej
•
dokonuje się przez próby działania. To, czego nie
dokonuje się przez próby działania. To, czego nie
przekazaliśmy uczniowi słowem i obrazem musi
przekazaliśmy uczniowi słowem i obrazem musi
uzupełnić działanie praktyczne ucznia.
uzupełnić działanie praktyczne ucznia.
Odczuwanie
Odczuwanie
ruchu jest tak samo ważne jak jego widzenie i
ruchu jest tak samo ważne jak jego widzenie i
nazywanie słowem!!!
nazywanie słowem!!!
•
Dobrane ćwiczenia dostarczają uczącemu się informacji
Dobrane ćwiczenia dostarczają uczącemu się informacji
o niezbędnej sile czy zakresie ruchów oraz o zmianach
o niezbędnej sile czy zakresie ruchów oraz o zmianach
kątów w stawach, o napięciu bądź rozluźnianiu mięśni,
kątów w stawach, o napięciu bądź rozluźnianiu mięśni,
o rozmieszczeniu kończyn w przestrzeni.
o rozmieszczeniu kończyn w przestrzeni.
Przekaz informacji
Przekaz informacji
czuciowej
czuciowej
•
Wyłączenie jednego z analizatorów
Wyłączenie jednego z analizatorów
uczula inne. Dobre jest stosowanie
uczula inne. Dobre jest stosowanie
„ćwiczenia w ciemno”
„ćwiczenia w ciemno”
(wykonywanie
(wykonywanie
czynności ruchowych z zamkniętymi
czynności ruchowych z zamkniętymi
oczami )
oczami )
•
Przy wielokrotnych powtórzeniach
Przy wielokrotnych powtórzeniach
ćwiczeń zmniejsza się wrażliwość
ćwiczeń zmniejsza się wrażliwość
receptorów i adaptują się one do
receptorów i adaptują się one do
sytuacji. Dlatego
sytuacji. Dlatego
należy zmieniać sposób
należy zmieniać sposób
i wybór ćwiczeń służących dostarczaniu
i wybór ćwiczeń służących dostarczaniu
informacji kinestetycznej.
informacji kinestetycznej.
PODSUMOWUJĄC
PODSUMOWUJĄC
•
Komunikacja dydaktyczna nie może
Komunikacja dydaktyczna nie może
ograniczać się wyłącznie do
ograniczać się wyłącznie do
przekazywania informacji. Informację
przekazywania informacji. Informację
taką
taką
uczeń musi bowiem: zrozumieć,
uczeń musi bowiem: zrozumieć,
zanalizować, dokonać jej syntezy oraz
zanalizować, dokonać jej syntezy oraz
właściwie ocenić.
właściwie ocenić.
•
Jest to niezbędne do skutecznego
Jest to niezbędne do skutecznego
procesu nauczania czynności
procesu nauczania czynności
ruchowych!!!
ruchowych!!!
Literatura
Literatura
•
1. Czabański B. „Wybrane zagadnienia uczenia się i nauczania techniki
1. Czabański B. „Wybrane zagadnienia uczenia się i nauczania techniki
sportowej”.AWF, Wrocław 1998
sportowej”.AWF, Wrocław 1998
•
2. Czabański B. „Kształcenie psychomotoryczne” .AWF,Wrocław 2000
2. Czabański B. „Kształcenie psychomotoryczne” .AWF,Wrocław 2000
•
3. Zatoń K. „Przekaz słowny na lekcji wychowania fizycznego” .”Studia i
3. Zatoń K. „Przekaz słowny na lekcji wychowania fizycznego” .”Studia i
Monografie AWF we Wrocławiu”,48.
Monografie AWF we Wrocławiu”,48.
•
4. Czabański B., Koszczyc T. (red.), „Komunikacja Dydaktyczna w
4. Czabański B., Koszczyc T. (red.), „Komunikacja Dydaktyczna w
wychowaniu fizycznym”.2 Międzynarodowa Konferencja Naukowa
wychowaniu fizycznym”.2 Międzynarodowa Konferencja Naukowa
„Dydaktyka wychowania fizycznego”.AWF, Wrocław 1996
„Dydaktyka wychowania fizycznego”.AWF, Wrocław 1996
•
5. Fenstermacher G.D., Soltis J.F.”Style nauczania”.WSiP,Warszawa 2000
5. Fenstermacher G.D., Soltis J.F.”Style nauczania”.WSiP,Warszawa 2000
•
6. Półturzyński J.”Dydaktyka dla nauczycieli”.A.Marszałek, Toruń 1999
6. Półturzyński J.”Dydaktyka dla nauczycieli”.A.Marszałek, Toruń 1999