Bez tytułu slajdu

Najlepsi przywódcy to tacy,

których istnienia ludzie nie
dostrzegają.

Stopień niżej – to tacy,

których ludzie cenią i szanują.

Potem tacy, których się boją.
Wreszcie

tacy,

których

nienawidzą ...

Kiedy najlepszy z przywódców

skończy

swą

pracę,

ludzie

mówią: Zrobiliśmy to sami.

Lao-tse

KIEROWNIK a
PRZYWÓDCA

KIEROWNIK

PRZYWÓDCA (LIDER)



Jest merytoryczny - przekazuje

informacje o zadaniach, rozlicza.

 Przekazuje informacje o tym co i

jak trzeba zrobić?

 Narzuca zadania - ‘to trzeba

zrobić’

 Często używa strony biernej- ‘

to musi być zrobione’, ‘ zostało
zrobione’

 Mówi – ‘wy’, oddziela się od

podwładnych

 Dba o wyniki

 Jest skuteczny, bo potrafi

wyegzekwować

 Nagradza za efekt



Jest emocjonalny, pozytywny -

zaraża swoimi emocjami, potrafi je
również tonować.

 Przekazuje informacje dlaczego

to zrobimy?

 Stara się pozyskać ludzi i ich

zgodę

 Jest osobisty - mówi „Ja

chciałbym..”, „Mi zależy”.

 Jest częścią zespołu, mówi- ‘my’

 Dba o nastroje i zrozumienie

 Jest skuteczny, bo ludziom się

chce

 Nagradza za zaangażowanie

1. głosi przesłanie, w szczególności wskazujące na to, że pewne elementy sytuacji (organizacji) są niemożliwe do tolerowania;

2. przedstawia dalekosiężną, zwykle emocjonującą wizję nowego porządku zmian na lepsze, budzi nadzieje na jej realizację

3. gotów jest ponieść ryzyko niekonwencjonalnych przedsięwzięć, aby wizję wprowadzić w życie

4. ma przyciągający uwagę styl i osobowość

5. ma duże umiejętności społeczne:

- trafne odczytywanie znaczenia cudzych reakcji

- sprawne manipulowanie wrażeniem wywieranym na innych

PRZYWÓDCA CHARYZMATYCZNY

Pomysłowy.

Wie, jak przystosować się do zmieniających się sytuacji. Potrafi myśleć strategicznie i podejmować decyzje w warunkach presji. Umie rozwiązywać problemy w sposób elastyczny.

Podejmuje się każdego zadania.

Jest wytrwały i potrafi skoncentrować się w obliczu przeszkód. Przejmuje odpowiedzialność, wie co trzeba zrobić i przystępuje do wykonania zadania. Potrafi działać samodzielnie, ale jest otwarty na pomysły innych i kiedy trzeba, chętnie się uczy od innych.

Szybko się uczy.

Potrafi błyskawicznie opanować nowe wiadomości i wiedzę z zakresu nowej techniki i biznesu.

Jest zdecydowany.

Woli podejmować szybkie decyzje, nawet jeżeli nie są najlepsze, aniżeli je cyzelować i zwlekać z załatwieniem sprawy, wymagającej szybkiej interwencji.

PRZYWÓDCA - kierownik

Przewodzi podwładnym.

Pozwala swoim podwładnym działać samodzielnie, co przynosi dobre rezultaty. Stwarza i otwiera przed nimi nowe możliwości. W stosunku do podwładnych zachowuje się sprawiedliwie.

Stwarza dobry klimat do rozwoju.

Stwarza atmosferę, która zachęca podwładnych do podnoszenia swoich kwalifikacji, poszerzenia swoich umiejętności i rozwoju.

Radzi sobie z kłopotliwymi podwładnymi.

Jeżeli ma problemy z podwładnymi, którzy sprawiają jakiś kłopot, działa zdecydowanie, ale uczciwie i sprawiedliwie.

Ukierunkowany na pracę zespołową.

Realizuje zadania kierując i współpracując razem z innymi.

PRZYWÓDCA - kierownik

Zatrudnianie ludzi zdolnych.

Zatrudnia w swoim zespole pracowników zdolnych i utalentowanych.

10.

Buduje i utrzymuje dobre stosunki.

Umie zbudować i utrzymywać w pracy dobrą współpracę z innymi pracownikami oraz partnerami z zewnątrz. Ma dar prowadzenia negocjacji i rozwiązywania problemów związanych z pracą w taki sposób, aby nie urazić ludzi. Potrafi zapewnić partnerską współpracę.

11.

Współczuje i jest wrażliwy.

Wykazuje szczere zainteresowanie problemami innych i odnosi się z pełnym zrozumieniem do kłopotów swoich podwładnych.

12.

Jest bezpośredni i opanowany.

Jest solidny, konkretny, polega tylko na faktach, nie zrzuca winy na innych i potrafi wyjść cało z każdej opresji.

PRZYWÓDCA - kierownik

13.

Godzi pracę i dom.

Potrafi w taki sposób zorganizować sobie pracę, aby nie przeszkadzała mu w życiu osobistym i rodzinnym. Nie zaniedbuje ani swoich obowiązków zawodowych, ani rodziny.

14.

Świadomy swojego charakteru.

Doskonale zdaje sobie sprawę ze swoich zalet oraz wad. Z chęcią pracuje nad sobą, aby być lepszym.

15.

Nie onieśmiela pracowników.

Odnosi się do ludzi ciepło, ma poczucie humoru, w jego obecności ludzie nie czują się skrępowani, są swobodni.

16.

Elastyczny w działaniu.

Swoim zachowaniem i postępowaniem wywołuje często wrażenie, że działa niekonsekwentnie. W zależności od sytuacji potrafi być zarówno twardy, jak i współczujący. Raz sam prowadzi, innym razem pozwala kierować sobą.

PRZYWÓDCA - kierownik

CEL/Komunikacja/Nagradzanie

• DEMOKRATYCZNY

– Cel uwspólnia

– Komunikacja

dwukierunkowa

– Nagradza za efekty

plus zaangażowanie

• AUTOKRATYCZNY

– Cel narzuca

– Komunikacja

jednokierunkowa

– Nagradza za

wykonanie zadania

słaba

SILNA

słaba

SILNA

SILNA słaba SILNA słaba

Kierowanie grupą

DEMOKRATYCZNE

Kierowanie grupą

AUTOKRATYCZNE

Stosunki

KIEROWNIK - GRUPA

STRUKTURA ZADANIA

WŁADZA KIEROWNIKA

DOBRE

ZŁE

USTRUKTU

RYZOWANE

N I E

USTRUKTU

RYZOWANE

N I E

USTRUKTU

RYZOWANE

USTRUKTU

RYZOWANE

Efektywnościowy styl kierowania Fiedlera

KIEDY WARTO WYGŁOSIĆ

EXPOSE?

• GDY SZEF TWORZY NOWY ZESPÓŁ
• AWANSUJESZ I ZACZYNASZ

ZARZĄDZAĆ SWOIMI KOLEGAMI

• GDY ZATRUDNIASZ NOWEGO

CZŁOWIEKA

• GDY TY LUB FIRMA ZMIENIACIE

PRIORYTETY DZIAŁANIA

JAK WYGŁOSIC EXPOSE?

• PRZEDSTAW INTENCJĘ – podaj powód

wystąpienia

• OKREŚL MINIMALNE GRANICE

ZACHOWAŃ – czego nie będziesz
tolerować

• NAZWIJ MAKSYMALNE PREFERENCJE –

co będziesz doceniać

• ZAMKNIJ EXPOSE – i zaproś do pytań

PRZEDSTAW INTENCJE

•

WITAM MÓJ NOWY ZESPÓŁ. OD
TYGODNIA JESTEM WASZYM SZEFEM.
NIE JEST TO DLA MNIE ŁATWA
SYTUACJA, A WY ZAPEWNE, TEŻ NIE
WIECIE, CZEGO MOŻECIE SIĘ PO MNIE
SPODZIEWAĆ. ZALEŻY MI, ŻEBYŚCIE
WIEDZIELI, CZYM BĘDĘ SIĘ KIEROWAŁ
PRZY OCENIE WASZEJ PRACY.

PRZEDSTAW INTENCJE

• PANIE WOJTKU, JEST PAN Z NAMI W ZESPOLE OD

KILKU DNI. PAMIĘTAM JAK JA WIELE LAT TEMU BYŁEM
NOWY I JAK WÓWCZAS CZUŁEM SIĘ ZESTRESOWANY.
CHCĄC UŁATWIĆ PANU SYTUACJĘ I DAĆ PANU
WIĘKSZE POCZUCIE BEZPIECZEŃSTWA
POSTANOWIŁEM PRZYPOMNIEĆ NAJWAŻNIEJSZE
REGUŁY, KTÓRYMI KIERUJĘ SIĘ ZARZADZAJĄC
ZESPOŁEM. PRZY OKAZJI BĘDZIE TO PRZYPOMNIENIE
DLA POZOSTAŁYCH CZŁONKÓW ZESPOŁU.

MINIMALNE GRANICE

• NIE BĘDĘ TOLEROWAŁ nieterminowego

wykonywania poleceń.

• BĘDĘ WYMIERZAŁ KONSEKWENCJE za

spóźnianie się do pracy.

• BĘDĘ WYMIERZAŁ SANKCJE za odmowę

pomocy koledze.

• BĘDĘ KARAŁ za podawanie

nieprawdziwych danych w raportach.

MAKSYMALNE PREFERENCJE

• SZCZEGÓLNIE BĘDĘ WYRÓŻNIAŁ

nowe pomysły, które usprawnią
pracę w zespole.

• NAJBARDZIEJ BĘDĘ DOCENIAŁ

aktualizowanie swojej wiedzy.

• BĘDĘ NAGRADZAŁ zaangażowanie

i pomoc okazywaną kolegom.

ZAMKNIĘCIE EXPOSE

• CZY COŚ NIE JEST JASNE?
CZY POWINIENEM COŚ DODAĆ, ABY

MOJE REGUŁY BYŁY DLA WAS
ZROZUMIAŁE?

• TO JUŻ WSZYSTO Z MOJEJ STRONY.

CZY COŚ NIE JEST JASNE? CZY
POWINIENEM COS DOPRECYZOWAĆ?

Ludzie nie chcą być zarządzani. Ludzie

pragną aby im przewodzić. Czy ktoś słyszał
o  świecie  menedżera?  Świat  przywódcy,  o
tak.  Przywódca  intelektualny,  o  tak.
Przywódca  polityczny.  Przywódca  religijny.
Przywódca  harcerski.  Przywódca  lokalny.
Przywódca

związkowy.

Przywódca

biznesie.

Oni

przewodzą.

Oni

nie

zarządzają.

Zapytaj konia. Możesz przewodzić mu w

drodze do wody, ale nie możesz zarządzić
picia. Jeśli chcesz kimś zarządzać, zarządzaj
sobą. Rób to dobrze a będziesz gotów
przestać

zarządzać.

Zaczniesz

być

przywódcą.

Wiadomość opublikowana w Wall Street Journall przez United

Technologies Corporation

DELEGOWANI

WSPÓŁUCZESTNICTW

WSPIERANIE

COACHING

TRENOWANIE

INSTRUOWANIE

NAKIEROWYWANIE

Zachowanie

zorientowane

na ludzi

Silna
orientacj

Słaba

orientacj
a

Zachowanie

zorientowane na zadania

Słaba

orientacja

Silna
orientacj

S
1

S
2

S
3
S4

Zachowania lidera w zależności od...

S2 - Coaching, Trenowanie

• wyjaśnianie „dlaczego” coś należy zrobić
• pokazywanie uwarunkowań i konsekwencji
• przekazywanie informacji zwrotnej
• wyjaśnianie wątpliwości
• docenianie zaangażowania, wątpliwości,

pomysłów

• dwustronna komunikacja

S4 -Delegowanie

•

przekazywanie pełnej

odpowiedzialności

•

całkowita samodzielność pracownika

•

delegowanie celów

•

sprawdzanie tylko rezultatów (i nie

zawsze)

•

okazywanie pełnego zaufania

•

stawianie wyzwań

POZIOMY DELEGOWANIA

1. „Zaczekaj aż Ci powiem.” (W tym przypadku nie ma

delegacji,

a ludzie czekają na Twoje decyzje i dyrektywy.)

2. „Zbadaj problem - przedstaw mi wszystkie fakty; podejmę

decyzję, co należy zrobić.”

3. „Zbadaj problem - przedstaw mi możliwe działania,

argumenty za

i przeciw każdemu z nich, przedstaw do mojej akceptacji

jedno z rozwiązań.”

4. „Zbadaj problem - powiadom mnie, co zamierzasz zrobić;

zaczekaj

z działaniem, aż wyrażę zgodę.”

5. „Zbadaj problem - powiadom mnie, co zamierzasz zrobić;

zrób to, chyba, że ci zabronię.”

6. „Działaj - powiadom mnie co zrobiłeś.”
7. „Działaj - nie są potrzebne żadne dalsze kontakty ze mną.”

DELEGOWANIE

1. UZASADNIENIE:

• Wybrałem Cię gdyż, ... ; Postawiłem na Ciebie bo, ...

2. ZLECENIE ZADANIA:

- zdefiniuj zadanie

- parametry pomiaru (kryteria oceny)

- termin realizacji

- zapewnienie dostępności szefa

- zasoby

- priorytety

- sposób kontroli

3. WYRAŹNIE OKREŚL POZIOM DELEGOWANIA

4. PYTANIE O OPINIE:

- Jaki masz stosunek do tej propozycji? Co sądzisz o mojej

propozycji ?.

Styl dyrektywny- 9 : 1

Odpowiada  typowi  kierownika  autokratycznego.  Ludzi  spostrzega  jako
niezbyt  odpowiedzialnych,  niechętnych  do  pracy  i  ponoszenia
odpowiedzialności.  Konsekwencją  takiego  stanowiska  jest  konieczność
zmuszania  ich  do  podejmowania  zadań.  Nie  angażuje  podwładnych  do
planowania i ustalania celów. Woli wziąć to na siebie. Kierownik tego typu
„bierze  wszystko  na  siebie”,  angażuje  się  we  wszystkie  działania  i
oczekuje  od  podwładnych,  że  będą  za  nim  nadążali.  Koncentracja  na
zadaniach  sprawia,  że  ludzie  się  prawie  nie  liczą.  Ważne  są  jedynie
zadania  i  przydatność  podwładnych  do  wykonania.  Dość  ostro  ocenia
ludzi,  często  posługuje  się  krytyką  jednego  pracownika,  by  wskazać
właściwy  kierunek  innym.  Efektywny  w  planowaniu  realizacji  zadań
oraz kontroli ich wykonania.

Styl integratywny- 1 : 9

Koncentracja na ludziach i ich potrzebach. Zwracanie uwagi na
przyjazne  stosunki  międzyludzkie  w  zespole  prowadzi  do  braku
sytuacji konfliktowych. Ludzi spostrzega raczej jako niezbyt chętnych
do pracy i wymagających „opieki” ze strony zwierzchnika. Nie wciąga
podwładnych w procesy planowania działań i podejmowania decyzji.
Sądzi, że jego zadaniem jest nie tyle wytyczanie kierunków, ile
wspieranie  ludzi,  dbanie  o  dobra  atmosferę  w  środowisku
pracy.  W  zespole  nie  dyskutuje  się  o  porażkach  i  błędach,
zakłócałoby  to  bowiem  atmosferę  zgodnej  współpracy.  Kierownik
stara się być dla podwładnych doradcą i konsultantem.

Styl nie ingerujący- 1 : 1

Kierownik przejawia minimum wysiłków zmierzających do osiągnięcia
celów  i  realizacji  zadań.  „Stoi  z  boku”.  Spostrzegając  konflikt
miedzy koniecznością realizacji celów firmy a uwzględnieniem potrzeb
ludzi,  nie  radzi  sobie  dobrze  z  żadnym  z  tych  zakresów  działań.
Nieumiejętność realizacji zadań powoduje frustrację, a nieumiejętność
współżycia  z  ludźmi  –  izolację.  Podwładnych  spostrzega  jako  ludzi
leniwych,  niekompetentnych  i  unikających  odpowiedzialności.  W
zespole  przez  niego  kierowanym  konflikty  są  nieuchronne.  Sam
stara  się  również  unikać  odpowiedzialności,  podejmuje  działania
dopiero  wtedy,  gdy  zostaje  do  tego  zmuszony  okolicznościami.
Niechętnie podejmuje się oceny podwładnych.

Styl mieszany- 5 : 5

Kierownik  przejawiający  ten  styl  kierowania  wierzy,  że  miedzy
ludzkimi  potrzebami  a  zadaniami  do  wykonania  istnieje  pewien
konflikt. Stara się więc kierować tak, by uzyskać  kompromis; sądzi,
że  ludźmi  można  łatwo  manipulować  i  wolą  oni  jasne
dyrektywy  działania.  Stara  się  zachować  równowagę  miedzy
koniecznym  zakresem  kontroli  wykonania  zadań  a  potrzebami  ludzi.
Przywiązuje wagę do kontaktów z ludźmi – „jego drzwi są zawsze
otwarte”, co jednak osłabia efektywność kierownika. Kierownik
taki  nie  docenia  także  roli  oceniania  podwładnych.  W
przypadku  zaniedbywania  przez  nich  obowiązków  czuje  się  wręcz
zakłopotany.

Styl zintegrowany- 9 : 9

Kierownik  przejawiający  ten  styl  pracy  uważa,  że  ludzie  chcą  i
potrafią  dobrze  pracować.  Angażuje  ich  więc  stosownie  do
możliwości,  dbając  o  zapewnienie  im  satysfakcji  z  wykonywanych
zadań.  Stara  się  wciągnąć  każdego  w  proces  planowania  zadań,  w
realizację  których  będzie  zaangażowany.  Sam  zajmuje  pozycję
„członka  zespołu”,  zachęcając  wszystkich  do  wykazywania
maksimum  swoich  możliwości.  Preferuje  zespołowe  ocenianie
wykonanie zadań i regularną kontrolę. Jedyną ujemną stroną takiej
filozofii  kierowania  jest  dawanie  ludziom  dużego  zakresu
autonomii,  co  w  przypadku  zespołu  nieprzygotowanego  do
samodzielności może okazać się niekorzystne.

Document Outline