Wady o obrębie narządu
ruchu
Klatka piersiowa
Wady klatki piersiowej
Wyróżniamy kilka typów fizjologicznych
klatki -piersiowej. Klatka piersiowa
prawidłowa , gdzie mostek i cała przednia
część klatki piersiowej wysunięte są ku
przodowi , żebra tak uniesione , że najdalej
wysuniętą częścią ciała jest przednia ściana
klatki piersiowej.
Do patologicznych wad klatki piersiowej
zaliczamy jej dwie postacie :
1.
klatka piersiowa lejkowata ;
2.
klatka piersiowa kurza .
1.
klatka piersiowa kurza .
Klatka piersiowa lejkowata -
określana jako „szewska”, jest
następstwem wrodzonego zaburzenia
rozwoju przepony lub też
nieproporcjonalnego rozrostu chrząstek
żebrowych w stosunku do jej pozostałych
elementów. Charakteryzuje się
lejkowatym zapadnięciem dolnej części
mostka i przylegających odcinków żeber
Na skutek osłabienia mięśni grzbietu,
wysunięcia barków do przodu, spłaszczenia
klatki piersiowej i wiotczenie mięśni brzucha,
przy oddychaniu występują paradoksalne
ruchy klatki piersiowej. Dzieci dotknięte tą
wadą wykazują słaby rozwój fizyczny i
wadliwą postawę, są zwykle apatyczne, mało
ruchliwe i skłonne do schorzeń układów
oddechowego i sercowo - naczyniowego.
Klatka piersiowa kurza - jest wadą
spotykaną znacznie rzadziej niż klatka
piersiowa lejkowata. Cechuje ją
zniekształcenie mostka, który tworzy silne
uwypuklenie do przodu na kształt dzioba
łodzi, podobnie jak to ma miejsce u ptaków.
W wyniku tego żebra tracą kształt wygięty -
tworząc poniżej sutków wyraźną wklęsłość.
Rozróżnia się dwie postacie klatki piersiowej
kurzej.
W pierwszej postaci uwypuklona jest tylko
rękojeść mostka. Położenie trzonu mostka
albo jest prawidłowe, albo jest on odchylony
nieco do tyłu.
Druga postać charakteryzuje się wysunięciem
do przodu mostka. Najbardziej ku przodowi
sterczy zwykle wyrostek mieczykowaty.
Wady patologiczne klatki piersiowej
są wadami rozwojowymi,
powstałymi na skutek przebytej
krzywicy. Mimo wielkiego postępu
jaki poczyniła medycyna - krzywica
ciągle jeszcze daje znać o sobie,
choć najczęściej już w postaci
objawów jej przebycia.
Ślady przebytej krzywicy widoczne są
głównie na klatce piersiowej w postaci
okrężnego ściągnięcia jej ścian na
wysokości przyczepów przepony
( bruzda Harrisona ) oraz zgrubienia
żeber w miejscu przejścia żebra
kostnego w żebro chrzestne ( tzw.
różaniec pokrzywiczy).
Charakteryzując ujemny wpływ zniekształceń
klatki piersiowej na układ oddechowy i
sercowo – naczyniowy, należy wymienić:
– osłabienie mięśni oddechowych (może się
również zdarzyć, że słabe mięśnie
oddechowe są przyczyną powstawania wad
klatki piersiowej),
– zmniejszenie pojemności życiowej płuc,
– ograniczenie ruchomości klatki piersiowej.
Klatka lejkowata
Klatka piersiowe kurza
Klatki piersiowe kurze są 10 razy rzadsze niż klatki
lejkowate i polegają na nadmiernym uwypukleniu
mostka i przedniej ściany klatki piersiowej do przodu.
Program zajęć w wadach
klatki piersiowej obejmuje
następujące grupy
ćwiczeń:
1.ogólnorozwojowe,
2.oddechowe,
3.specjalne:
– o charakterze kształtującym,
odnoszącym się do danego typu
wady klatki piersiowej, – o
charakterze wytrzymałościowym,
rozwijające sprawność narządów
wewnętrznych,
4 – pływanie.
ĆWICZENIA
OGÓLNOROZWOJOWE
zadaniem tej grupy ćwiczeń jest
oddziaływanie na cały narząd ruchu,
zwiększenie ruchomości w stawach, usunięcie
przykurczów, zwiększenie siły mięśni i
podniesienie na wyższy poziom sprawności
fizycznej.
Zasób materiału z tego zakresu obejmuje
ćwiczenia kształtujące, ćwiczenia
gimnastyczne, gry i zabawy oraz sporty
uzupełniające.
ĆWICZENIA
ODDECHOWE
– mają za celu nauczenie prawidłowego oddychania,
zwiększenie pojemności życiowej płuc, wzmocnienie
mięśni oddechowych oraz zwiększenie ruchomości
klatki piersiowej.
c) Sterowane – polegają na koncentrowaniu uwagi,
podczas oddychania, na rozprężaniu określonych partii
płuc i uwypukleniu właściwych części klatki piersiowej.
d) Oporowane – przyczyniają się do zwiększenia
rozprężalności tkanki płucnej oraz mobilizacji
dodatkowych mięśni oddechowych. Opór może być
stawiany zarówno dla wdechu jak i wydechu.
ĆWICZENIA SPECJALNE:
a) O charakterze kształtującym,
odnoszącym się do danego typu
wady klatki piersiowej, np. dla
klatki szewsko – lejkowatej należy
dążyć do zwiększenia ruchomości
w stawach barkowych,
wzmocnienia mięśni grzbietu i
pozostałych mięśni posturalnych.
ĆWICZENIA SPECJALNE:
b) O charakterze wytrzymałościowym,
rozwijające sprawność narządów
wewnętrznych (odnoszą się do obu typów
wad klatki piersiowej). O ile ćwiczenia
kształtujące, które wiążą się z wysiłkiem
szybkościowym lub siłowym powoduje
stan wytrenowania mięśni szkieletowych i
narządu ruchu, o tyle wysiłek
wytrzymałościowy wpływa głównie na
usprawnienie narządów wewnętrznych.
PŁYWANIE
W przypadku klatek szewsko – lejkowatych
stosuje się pływanie na plecach, z nogami do stylu
grzbietowego lub klasycznego, a ramionami do
„gleicha” – ramiona poruszają się przodem w górę
i w tył za głowę (wdech), bokiem w dół (wydech),
A w przypadku klatek kurzych zaleca się pływanie
na piersiach kraulem lub stylem motylkowym –
ramiona poruszają się w kierunku bokiem w górę i
w przód (wdech), przodem w dół (wydech)
Wady kończyn dolnych
Zniekształcenia kończyn dolnych
pogarszają w znacznym stopniu statykę
ciała i zmieniają postawę. Są one wadami
wrodzonymi lub powstają w wyniku
asymetrii w budowie wyżej położonych
odcinków ciała, przeciążeń pracą
statyczną albo na skutek innych przyczyn.
Wyróżniamy następujące deformacje
kończyn dolnych i stóp:
Wady stóp
1.kolano koślawe,
2.kolano szpotawe,
3.stopa płaska,
4.stopa płasko koślawa,
5. stopa szpotawa
6.stopa wydrążona.
Kolano koślawe-
wyróżniamy koślawość:
a.wrodzoną,
b.pokrzywiczą,
c.pourazową,
d.porażenną
e.Statyczną (wynika ona z przeciążenia kończyn dolnych
)
Kolano szpotawe - najczęstszymi przyczynami
powstawania tej wady są:
a.krzywica,
b.nadmierne przeciążenie statyczne układu kostnego
kończyn dolnych
Stopa płaska i płasko -
koślawa
Pierwotną i zasadniczą przyczyną tego
schorzenia jest niewydolność mięśniowa.
Niewydolność ta może dotyczyć dziecka z
objawami ogólnie wadliwej postawy,
z ogólnym osłabieniem układu mięśniowego i
być jednym z objawów tego
osłabienia. Znacznie częściej natomiast jest
wynikiem dysproporcji między siłą
mięśni, a stawianymi jej wymogami, czyli
wynikiem niedostosowania,
nieprzygotowana do obciążenia mięśni stóp.
Deformacje w obrębie
narządu ruchu
Wady klatki piersiowej