BUDOWNICTWO OGÓLNE

BUDOWNICTWO OGÓLNE

WYKŁAD 11 SEMESTR 4

WYKŁAD 11 SEMESTR 4

STOLARKA BUDOWLANA

STOLARKA BUDOWLANA



Mgr inż. Wojciech Terlikowski



ZAKŁAD BUDOWNICTWA

OGÓLNEGO



INSTYTUT KONSTRUKCJI

BUDOWLANYCH

Podstawowy podział okien stosowany w budownictwie:

1. Okna zespolone- ze skrzydłami składającymi się z
dwóch części połączonych ze sobą śrubami, dzięki czemu
obie otwierają się jednocześnie

2. Okna skrzynkowe- z dwiema warstwami skrzydeł,
szklonymi pojedynczymi szybami.

3. Okna półskrzynkowe.

4. Okna krosnowe

5. Ościeżnicowe

 

Inny podział to okna:

-drewniane

-z PCW

-aluminiowe, metalowe

-mieszane

Szyba zespolona to trwały, hermetyczny układ dwu lub więcej tafli szkła
oddzielonych ramką
dystansową, zazwyczaj na odległość 12 lub 16 mm. W przestrzeni
międzyszybowej zamknięte
jest osuszone powietrze lub gaz.
 
Gwarancję, że powietrze zamknięte pomiędzy szybami jest wolne od
wilgoci, daje nam
wypełnienie ramki dystansowej silnym środkiem higroskopijnym w postaci
granulatu
(absorbent wilgoci), którego zadaniem jest osuszanie powietrza w
przestrzeni międzyszybowej.
Szyby połączone są z ramką dystansową na całej długości obrzeża
materiałem klejąco-uszczelniającym,co zapewnia szczelność układu,
minimalizując dopływ pary wodnej do jego wnętrza.
 
Najpopularniejsze są tafle szkła zwykłego nazywanego przez producentów
float. Aby okna byłe cieplejsze od zewnętrznej strony szyby zespolonej
umieszcza się taflę szkła przeciwsłonecznego refleksyjnego-stopsol,
absorpcyjnego-antisol lub niskoemisyjnego thermofloat
Szkło float charakteryzuje się jednolitą grubością, z błyszczącą
polerowaną powierzchnią i jest całkowicie pozbawione zniekształceń
optycznych.
 
Innym rodzajem szkła jest szkło Planibel Top N jest na całej powierzchni
pokryte cienką warstwą metaliczną (tlenek tytanu)
naniesioną elektromagnetycznie.

*

Ograniczeniem strat ciepła; współczynnik US = 1,1 (dla

zestawu szybowego z argonem) lub US =1,4 (dla zestawu
szybowego z powietrzem);

*

Największym stopniem przepuszczania światła do wewnątrz

pomieszczenia (LT) w porównaniu z dotychczas oferowanymi
termofloatami typu US = 1,1;

*

Niemal neutralnym kolorem zestawu (niska refleksyjność

LR), które odpowiada idealnie na zapotrzebowania obecnych
trendów w nowoczesnej architekturze (zalecane w
kompozycjach z szybami typu antisol oraz z szybami
refleksyjnymi);

*

Wysokim współczynnikiem przepuszczalności energii

słonecznej do wewnątrz (SF);

*

Wysoką jakością powłoki miękkiej (brak przebarwień,

trwałość w czasie eksploatacji).

Legenda do tabeli:

 

* Rw – współczynnik izolacyjności akustycznej (im

wyższy, tym mniej hałasu dociera do wewnątrz
pomieszczenia);

* Us – współczynnik przenikania ciepła dla zestawu
szybowego (im niższy, tym więcej ciepła pozostaje w
pomieszczeniu);

* LT – przepuszczalność świetlna (im wyższy, tym
więcej światła dociera do wewnątrz pomieszczenia);

* H – szyba hartowana;

* SF6 – mieszanka gazowa; nazwa chemiczna:
sześciofluorek siarki;

* Ar – argon (gaz chemicznie obojętny)

* M – szyba matowa

Plastikowe profile maja budowę komorową. Komór jest zazwyczaj 3
lecz niektóre profile mają ich nawet 5. Ich liczba oraz kształt
wpływają m.in. Na izolacyjność termiczną okna. Tak więc im więcej
komór tym współczynnik przenikania ciepła niższy Aby poprawić
izolacyjność cieplną profilu niektórzy producenci wypełniają komory
pianką poliuretanową lub osłaniają metalowe usztywnienie otuliną z
włókna szklanego. Profile różnią się także grubością ścianek i
rodzajem oraz grubością kształtownika usztywniającego. To wpływa
z kolei na sztywność ramy i skrzydeł okiennych.

W oknach plastikowych montowane są dwa rodzaje uszczelek-
przyszybowe i oporowe jedne i drugie nie dopuszczają by woda
dostała się do wnętrza profilu i doprowadzenia do rdzewienia okuć.
Uszczelki oporowe są ponadto zaporą dla wiatru, kurzu i hałasu.
Uszczelki przyszybowe są zawsze dwie-wewnętrzna i zewnętrzna zaś
uszczelki oporowe są dwie lub trzy- zewnętrzna, wewnętrzna i
środkowa stosowana gdy profile mają tzw. komory mokre
odprowadzające wodę przez specjalne komory poza okno

Profilu drewniane klei się najczęściej z trzech kawałków dobrze
wysuszonego drewna, najczęściej sosnowego, ale również dębowego
świerkowego, modrzewiowego lub z drewna egzotycznego np. mahoniu.
Klejone drewno jest bardziej wytrzymałe i nie wypacza się jak lite
drewno. Drewno na okna powinno być dobrej jakości bez sęków i
pęcherzy żywicznych, specjalnie selekcjonowane i suszone.
Istnieje wiele rodzajów okien drewnianych. W budownictwie
najczęściej spotyka się trzy z nich:

Niestety udzielenie konkretnej i jednoznacznej
odpowiedzi na powyższe pytanie jest bardzo trudne.
Jedni cenią sobie wygodę, aspekty ekonomiczne inni
natomiast walory ekologiczne, naturalność, estetykę
itd.

* Okna wykonane z naturalnego surowca jakim jest drewno stosowane są od
setek lat,

* Drewno jest materiałem ciepłym i przyjemnym w dotyku,

* Niski współczynnik przenikania ciepła ram drewnianych UR ok. 1,3 W/m2K,

* Dzięki klejeniu drewna na długość i warstwowo na grubość są odporne na
paczenie,

* Ramy i ościeżnice charakteryzują się dużą stabilnością i wytrzymałością,

* Przy malowaniu lazurami widoczny jest naturalny rysunek słojów drewna,

* Stosowane są okucia obwiedniowe wraz z dodatkowymi ich funkcjami

* Drewniane okna pokryte są stale odnawialną ekologiczną wodorozcieńczalną
powłoką, która zabezpiecza przed wpływami czynników atmosferycznych,

* Ramy okien drewnianych nie ulegają naładowaniu elektrostatycznemu, a tym
samym nie przyciągają kurzu,

* Ramy mają małą rozszerzalność liniową pod wpływem temperatury,

* W przypadku uszkodzenia okna istnieje możliwość naprawy przez uzupełnienie
ubytku specjalną szpachlą, a następnie zamalowanie

* W przypadku pożaru okna drewniane nie wydzielają trujących substancji,

* Okna drewniane mogą być malowane na wszystkie kolorami z palety RAL przez
co można dopasować kolor ram do wystroju wnętrza,

* Okna drewniane cieszą się wyższym prestiżem niż okna z tworzyw sztucznych

*

Niższa cena w porównaniu z oknami drewnianymi,

*

Łatwość konserwacji – okien plastikowych nie trzeba

malować,

*

Stosowane są okucia obwiedniowe wraz z

dodatkowymi ich funkcjami,

*

Wysoka szczelność (zbyt wysoka do stosowania w

pomieszczeniach o wentylacji grawitacyjnej),

*

Dzięki stalowym wzmocnieniom okna są stabilne i nie

paczą się,

*

Dodany do profili środek antystatyczny powoduje, że

ramy okna nie ulegają naładowaniu elektrostatycznemu –
nie przyciągają kurzu,

*

Okna z PCV są niepalne,

*

Okna z PCV mogą być pokryte folią drewnopodobną

Renolit.

Współczynnik przenikania ciepła „U”

Współczynnik przenikania ciepła U wyraża ilość ciepła przenikającą w jednostce czasu
przez element budowlany o powierzchni 1 m2 przy różnicy temperatur 1 stopień
Kelwina. Im jego wartość jest niższa, tym okno więcej ciepła zatrzymuje w
pomieszczeniu. Przykładowo: okno z szybą o Us= 1,1 W/m2K zabezpiecza lepiej przed
stratami ciepła niż okno z szybą Us = 2,8 W/m2K.

Należy podkreślić, że współczynnik przenikania ciepła U dla okna zależy od
procentowego udziału szyby w oknie oraz od rodzaju szyb zastosowanych w zestawie
szybowym. Dla każdego okna współczynnik U jest inny i można go wyliczyć na
podstawie wzoru zawartego w Aprobacie Technicznej producenta.

Uwaga:

Producenci okien i drzwi podają współczynniki przenikania ciepła dla szyby lub okna.

Wielkości te nie są sobie równe. Dlatego należy zwrócić uwagę na oznaczenia:

Us – współczynnik przenikania ciepła dla szyby

U – współczynnik przenikania ciepła dla okna

Współczynnik izolacyjności akustycznej „RW”

Jakość okien oraz rodzaj szyb decydują o tym, ile hałasu z zewnątrz dotrze do naszego
mieszkania. Podczas projektowania okien należy mieć na uwadze otoczenie budynku:
sąsiedztwo ulic, torów kolejowych, lotnisk itd. W takich warunkach szczególnego
znaczenia nabiera izolacyjność akustyczna obiektu, czyli zdolność przegrody
budowlanej do tłumienia dźwięków zewnętrznych. W przypadku okien cecha ta
warunkowana jest przez współczynnik infiltracji powietrza, kombinację grubości szyb,
odległość między szybami, rodzaj szkła z jakiego wykonano szyby, obecność gazu (SF6)
w zestawie szybowym. Ma to znaczenie dla tych osób, którzy wraz z zakupem nowych
okien oczekują ciszy, odgrodzenia się od hałasu na zewnątrz budynku.

Jeśli zatem kupione okno charakteryzuje się izolacyjnością akustyczną Rw = 34 dB, to

hałas na poziomie 65 dB na zewnątrz zostanie wytłumiony przez okno do poziomu 31
dB (65 dB – 34 dB = 31 dB). Należy podkreślić, że spadek natężenia dźwięku o 10 dB
odczuwany jest przez ucho ludzkie jako redukcja hałasu o połowę. 

Uwaga:

Należy pamiętać, że:

W pomieszczeniu przeznaczonym na pobyt ludzi stosunek powierzchni okien,
liczonej w świetle ościeżnic, do powierzchni podłogi powinien wynosić co
najmniej 1:8, natomiast w innym pomieszczeniu, w którym oświetlenie dzienne
jest wymagane ze względów na przeznaczenie — co najmniej 1:12.

Wszystkie walory wyrobów można docenić dopiero
po ich prawidłowym montażu. Przed
przystąpieniem do montażu należy zapoznać się z
kilkoma podstawowymi zasadami, które pozwolą
uniknąć przykrych niespodzianek w trakcie i po
wbudowaniu stolarki okiennej i drzwiowej zarówno
wykonanej z drewna, PCV jak i aluminium.
Właściwy montaż ma bardzo istotny wpływ na ich
późniejsze funkcjonowanie i użytkowanie.

Sprawdzić czy wymiary zewnętrzne okna będą pasowały do wymiarów otworu
okiennego (szerokość otworu w murze musi być większa o min. 20 mm i max. 30
mm od szerokości okna, a wysokość o min. 35 mm i max. 50 mm większo od
wysokości okna).

Następnie dokładnie oczyścić miejsce osadzenia ościeżnicy w murze.

Przed przystąpieniem do montażu zdjąć skrzydła okienne z ościeżnic.Ościeżnicę
ustawić w murze na drewnianych klockach nośnych w ten sposób, aby między
murem a ościeżnicą zachowane były luzy montażowe.Wstępnie zamocować
ościeżnicę w murze przy pomocy klinów. Ościeżnicę należy klinować na jej
narożach. Klinowanie ościeżnicy w połowie jej wysokości może doprowadzić do
wygięcia się któregoś z jej elementów.

Przy pomocy poziomicy dokładnie ustawić pion i poziom ościeżnicy, a następnie
przy pomocy miary zwijanej ustawić przekątne oraz tzw. światło ościeżnicy.
Dopuszczalne różnice przekątnych nie mogą przekroczyć 2mm na długości 1 m
oraz 3 mm na długości powyżej 1 m.

Ościeżnicę można zamontować trwale w murze za pomocą dybli lub kotew. W
przypadku montażu ościeżnicy na kotwy, należy je zamocować do ościeżnicy przed
włożeniem jej w otwór okienny. Otwory na na dyble wiercić po ustawieniu ościeżnicy w
murze. Następnie wkręcić dyble.

Założyć skrzydła okienne i sprawdzić prawidłowość ich funkcjonowania. Kolejność
czynności przy zakładaniu skrzydeł okiennych jest odwrotna niż przy ich
zdejmowaniu.

Przed przystąpieniem do wypełniania pianką montażową przestrzeni między ośceżnicą
a murem zabezpieczyć powierzchnie okien drewnianych poprzez naklejenie
piapierowej taśmy malarskiej. W przypadku zaś okien z PCV takie zabezpiecznie nie
jest konieczne, gdyż profile użyte do ich produkcji są już oklejone taśmą ochronną.
Przy większych gabarytach okien, a w szczególności przy montażu drzwi balkonowych
i ościeżnic drzwiowych, zastosować ropory poziome i pionowe. Zabezpieczy to
elementy ościeżnicy przed ewentualnym odkształceniem pod wpływem działania
pianki montażowej.

Po utwardzeniu się pianki montażowej i usunięciu jej nadmiaru przystąpić do obróbki
glefów, pamiętając o wcześniejszym zabezpieczeniu okuć przed zabrudzeniem zaprawą
tynkarską. Uszczelnić silikonem miejsca styku okna z murem wzdłuż całego obwodu
od strony wewnętrznej i zewnętrznej.

Po obróbce glefów niezwłocznie zdjąć taśmę zabezpieczającą powierzchnie okien. W
przypadku okien z PCV również usunąć taśmę zabezpieczającą, gdyż pod wpływem
działania czynników zewnętrznych może ona ulec procesowi wulkanizacji, co
uniemożliwi usunięcie jej w przyszłości.

UWAGA !!!

Montaż okien drewnianych należy

przeprowadzać po zakończeniu wszelkich

pracach "mokrych", związanych z

wykończeniem wnętrz, takich jak

tynkowanie, czy wylewanie posadzek.

Obecnie większość producentów oferuje przede

wszystkim okna 2-szybowe z szybą

termoizolacyjną typu thermofloat w zestawie i

przestrzenią międzyszybową wypełnioną

argonem. Okno takie charakteryzuje się

korzystnym współczynnikiem przenikania ciepła

Us = 1,1 W/m2K, dzięki czemu bardzo dobrze

chroni przed stratami ciepła (w oknach 3-

szybowych bez szyby typu thermofloat Us = 1,8

W/m2K, co oznacza większe straty ciepła niż w

oknach 2-szybowych). Ponadto zestawy 2-

szybowe są aż o 24% lżejsze od zestawów 3-

szybowych, dzięki czemu wydłuża się okres

niezawodnego funkcjonowania okuć.

 

Jeżeli pleśń powstaje po założeniu okna to

najprawdopodobniej odpowiedzialna za problemy jest

zbyt słaba wentylacja. Rozwiązanie jest bardzo proste

należy wietrzyć pomieszczenie, używać rozszczelnienia

lub założyć nawiewnik. Pleśń może również powstawać,

jeśli izolacyjność termiczna ściany zewnętrznej jest

niewystarczająca. Wbrew pozorom, zjawisko to pojawia

się często w budynkach istniejących.

Zadaniem nawiewników jest zapewnienie prawidłowej wentylacji
pomieszczeń poprzez umożliwienie dopływu powietrza zewnętrznego do
pomieszczeń. Regulacja strumienia doprowadzanego powietrza w
zależności od potrzeb.

Zastosowanie nawiewnika powietrza:

* umożliwia prawidłową pracę systemu wentylacji naturalnej i
mechanicznej wentylacji wywiewnej,

* może umożliwić również regulację strumienia powietrza w zależności od
warunków pogodowych oraz wymagań użytkowników,

* poprawia jakość powietrza w pomieszczeniach,

* ogranicza ryzyko zawilgocenia pomieszczeń i rozwoju pleśni i grzybów
w mieszkaniu.

Zastosowanie nawiewników ogranicza oszczędzanie energii potrzebnej na
podgrzanie powietrza wentylującego mieszkania i pomieszczenia biurowe.
Można się liczyć, że w pomieszczeniach w których zostały zastosowane
szczelne okna, nawiewniki doprowadzą do zwiększenie zużycia energii i
pogorszenie izolacyjności cieplnej i akustycznej okna lub fragmentu
ściany. Jednak aby uniknąć kłopotów zdrowotnych i zagrzybienia
budynków konieczne jest stosowanie w szczelnych oknach nawiewników
okiennych.

Nawiewniki okienne mogą być montowane w górnej części okna
(w ościeżnicy, ramie skrzydła, między ramą skrzydła a górną
krawędzią szyby zespolonej), lub w otworze okiennym (między
nadprożem a górną krawędzią ościeżnicy, w obudowie rolety
zewnętrznej. Nawiewniki ścienne mogą być montowane w ścianie
zewnętrznej ponad oknem. Ograniczenia dla tego typu
nawiewników mogą wynikać z konstrukcji ściany lub zabytkowego
charakteru budynku. Zastosowanie nawiewnika powinno być
analizowane w każdym przypadku ograniczenia szczelności okien.

 

Charakterystyka techniczna

W Polsce dopuszcza się do stosowania jedynie nawiewniki z
możliwością regulacji przepływu powietrza. Regulacja może odbywać
się ręcznie (z poziomu podłogi) lub samoczynnie.

Sposoby regulacji nawiewników powietrza:

1) Regulacja ręczna

Jest to najprostszy system regulacji wydajności nawiewników. Polega
na ręcznym ustawieniu przesłony zmniejszającym pole przekroju
otworu nawiewnego w zależności od odczuć i preferencji użytkownika.
Dla nawiewników umieszczonych poza zasięgiem ręki stojącej osoby
należy stosować cięgna umożliwiające regulację stopnia otwarcia
nawiewnika z poziomu podłogi.

2) Regulacja różnicą ciśnienia powietrza

Idea regulacji wykorzystująca różnicę ciśnienia powietrza opiera się na
zależności ciśnienia dynamicznego od strumienia powietrza
przepływającego przez otwór nawiewnika. Impuls pobierany jest
zwykle przy pomocy wypełniającego się powietrzem gumowego
mieszka zmniejszającego pole swobodnego przepływu powietrza przez
nawiewnik lub zestawu płytek i dzwigni sterujących przepustnicą.
Ponieważ nawiewniki sterowane różnicą ciśnienia zyskują dobre
właściwości regulacyjne dopiero przy różnicy ciśnienia przekraczającej
20 Pa nadają się do stosowania w budynkach wyposażonych w
mechaniczną wentylację wywiewną.

Rys 1. Przykład nawiewnika okiennego higrosterowalnego

Pojawiają się już jednak konstrukcje nawiewników przystosowanymi do
wentylacji naturalnej łączące ręczną regulację nawiewnika z automatycznym
ograniczaniem przepływu w okresach występowania silnych wiatrów i niskich
wartości temperatury zewnętrznej.

3) Regulacja temperaturą powietrza zewnętrznego
 
Ten typ regulacji stosowany jest przede wszystkim w nawiewnikach
ściennych o przekroju okrągłym. Elementem regulacyjnym jest
temperaturowy regulator bezpośredniego działania umieszczany od strony
pomieszczenia. W określonym zakresie temperatury powietrza np. od -6 ºC
do +20 ºC zmienia się stopień otwarcia talerzowego nawiewnika
zintegrowanego z regulatorem. Aby nie dopuścić do pełnego zamknięcia
nawiewnika przy niskich temperaturach stosuje się specjalne pierścienie
dystansujące.

1.Czerpnia powietrza
2.Regulator
3.Szczelina
4.Płat aluminiowy
5.Siatka przeciw owadom
6.Uchylna klapka
7.Sznureczki z obciążnikami

W nowym mieszkaniu na szybach skrapla się para wodna. Krople wody
pojawiają się przy uszczelkach, zwłaszcza przy dolnej poziomej, powodując
nawet spływanie wody na parapet. Zjawisko występuje tylko przy
kilkunastostopniowych mrozach, przy wilgotności w mieszkaniu ok. 55%.
Mikroszczeliny i wietrzenie nie likwidują zjawiska. Na silikonowych
uszczelkach pojawia się grzyb.

 

Występujące zjawisko ma szerszy aspekt i może mieć kilka przyczyn
występowania. Po pierwsze należy sprawdzić, jaki zestaw szybowy został
zamontowany w oknach, gdyż może występować tzw. mostek termiczny w
okolicy ramki dystansowej zestawu szybowego, czego skutkiem jest
występowanie takiego zjawiska. Zjawisko skraplania się pary wodnej na
szybach może być spowodowane również niedostateczną wentylacją
pomieszczeń, jak również niedrożność kanałów wentylacyjnych. Następną
przyczyną może być nie dosuszenie pomieszczeń po wykonaniu prac
mokrych (tynkowanie, wylewanie posadzek itp.). Przed wymianą okien
należy sprawdzić drożność przewodów wentylacyjnych oraz czy ich ilość jest
odpowiednia w stosunku do ilości pomieszczeń (wg normy "Wentylacja w
budynkach mieszkalnych zamieszkania zbiorowego i użyteczności
publicznej").

 

Podstawową cechą szkła klejonego jest to, że dzięki folii po rozbiciu nie rozsypuje się
na drobne kawałki: od miejsca uderzenia powstaje splot promieniście rozchodzących
się pęknięć.
Produkcja szkła klejonego polega na łączeniu dwóch lub więcej tafli szklanych za
pomocą specjalnej folii albo żywicy. Maksymalna grubość szyby to trzy warstwy szkła
grubości 4 mm każda i dwie warstwy folii grubości 0,76 mm każda. Podstawową cechą
szkła klejonego jest to, że dzięki folii po rozbiciu nie rozsypuje się na drobne kawałki:
od miejsca uderzenia powstaje splot promieniście rozchodzących się pęknięć. Szkło
klejone ma dziesięć klas. Im wyższa klasa, tym większa jest odporność szkła na
przebicie i rozbicie. Jest też szkło klejone z warstwą folii barwionej (szarej, zielonej,
brązowej). Szyby wykonane z takiego szkła odbijają część promieniowania
słonecznego.

      antywłamaniowe - które można stosować

zamiast krat, okiennic czy rolet, w oknach,
szklanych drzwiach, przeszkleniach werand.
Szyba antywłamaniowa jest odporna na przebicie
i rozbicie tępym lub ostrym narzędziem;
      kuloodporne - w domach jednorodzinnych

rzadziej stosowane niż szyby antywłamaniowe.
Szkło kuloodporne chroni przed pociskami o
różnej sile rażenia oraz przed dużymi wahaniami
temperatury - stopień zabezpieczenia zależy od
klasy szyby.

Konstrukcja drzwi wejściowych może być płytowa, płycinowa lub płytowo-
płycinowa, a głównymi materiałami są: drewno, PCV, stali i aluminium

Głównym elementem konstrukcyjnym jest rama złożona z ramiaków pionowych i
poziomych. W drzwiach z PVC i aluminium rama jest wykonana z dwu- lub trójkomorowych
profili. W drzwiach drewnianych i z włókna szklanego jest ona wykonana z drewna.

Progi. Próg drzwiowy jest elementem konstrukcyjnym, który ma duży wpływ na szczelność
drzwi wejściowych. Przy drzwiach drewnianych progiem może być specjalny profil
aluminiowy, kątownik stalowy lub odpowiednio ukształtowana gumowa uszczelka tzw. wróg
zimna. Producenci drzwi z PVC i aluminium proponują także inne rozwiązania progów - na
przykład ze szczotką, zderzakiem i uszczelką.

Uszczelki. Najczęściej stosuje się uszczelki obwodowe (umocowane na całym obwodzie
skrzydła) z gumy syntetycznej, z termoplastycznego tworzywa sztucznego bądź silikonu.

Krawędzie. Wszystkie krawędzie skrzydeł i ościeżnicy powinny być zaokrąglone, co
uchroni je przed uszkodzeniem, zerwaniem okleiny, a także zapewni równomierne pokrycie
farbą lub lakierem.

Drzwi wejściowe powinny być:
1. odporne na zmiany temperatury,
2. odporne na opady atmosferyczne i promieniowanie słoneczne,
3. trwałe,
4. szczelne, ocieplone i dźwiękochłonne,
5. bezpieczne,
6. właściwie wykonane i wykończone. 

Izolacja termiczna

Drzwi wejściowe powinny chronić dom przed ucieczką ciepła. Niezbędna jest

więc w nich warstwa izolacji cieplnej, od której zależy współczynnik przenikania

ciepła całych drzwi. Współczynnik przenikania ciepła U drzwi wejściowych nie

powinien być większy niż 2,6 W/(m2*K), zależnie od materiału zawiera się w

następujących granicach: drzwi drewniane - od 1,2 do 2; drzwi z PVC - od 1,3 do

2,5; drzwi z aluminium - od 1,1 do 2,5.

            

Izolacja akustyczna

Najczęściej funkcję izolacji akustycznej pełni warstwa izolacji termicznej, na

przykład styropian lub pianka poliuretanowa; może to też być specjalna szyba

zespolona lub panele wygłuszające. Izolacyjność akustyczną określa

współczynnik Rw, który im jest wyższy, tym lepsza jest dźwiękochłonność drzwi.

Współczynnik izolacyjności akustycznej Rw drzwi drewnianych waha się od 27

(przy tej wartości drzwi skutecznie wyciszają szum wody w łazience) do 36 dB.

Większą dźwiękochłonność mają drzwi z PVC, których współczynnik może być

równy nawet 47 dB (przy zastosowaniu paneli wygłuszających); Rw drzwi

aluminiowych wynosi od 30 do 44 dB.                        

Przeszklenie drzwi

Drzwi zewnętrzne szkli się różnymi rodzajami szyb: podwójną, potrójną lub

zespoloną. Przeszklenia mogą być wykonane praktycznie z każdego szkła, także

nietypowego, na przykład: antywłamaniowego, kuloodpornego lub

ognioodpornego; można też zamontować szkło o gładkiej powierzchni albo

ornamentowe. Szyba może być podzielona szczeblinami (szprosami). Mogą one

być zamocowane fabrycznie wewnątrz szyby (konstrukcyjne) lub na jej

powierzchni: nakładane (jedno- lub obustronne) bądź naklejane na szybę.

                        

Wymiary drzwi, a prawo budowlane   
 
Wymieniając drzwi w mieszkaniu pamiętajmy, że niektóre ich parametry muszą
być zgodne z przepisami prawa budowlanego.
 
Drzwi do pokoju dziennego i sypialni - powinny mieć co najmniej 80 cm
szerokości w świetle ościeżnicy. Otwierać się mogą zarówno do wewnątrz, jak i na
zewnątrz pomieszczenia.
 
Drzwi do kuchni - powinny mieć co najmniej 80 cm szerokości w świetle
ościeżnicy. Nie mogą mieć progów. Między podłogą a dolną krawędzią drzwi musi
być szczelina (szerokości przynajmniej 2,5 cm), pozwalająca na równomierny
przepływ powietrza.
 
Drzwi do łazienek i WC - powinny mieć co najmniej 80 cm szerokości w świetle
ościeżnicy. Muszą się otwierać na zewnątrz pomieszczenia, a w dolnej części -
mieć otwory o łącznej powierzchni 220 cm2, zapewniające swobodny przepływ
powietrza. W łazience mogą być również stosowane drzwi przesuwne.

Bez względu na materiał konstrukcyjny minimalna określona normami szerokość
drzwi wejściowych wynosi 90 cm, a wysokość 200 cm. Grubość drzwi
wejściowych wewnątrzlokalowych wynosi minimum 40 mm, a zewnętrznych 54
mm.

Poza zwykłymi drzwiami wewnętrznymi i zewnętrznymi wykonuje
się także:

DRZWI PRZECIWPOŻAROWE I DYMOSZCZELNE

DRZWI ANTYWŁAMANIOWE I KULOODPORNE

Rosnąca w naszym społeczeństwie potrzeba bezpieczeństwa stawia coraz
większe wymagania drzwiom wejściowym do mieszkań. Jeśli składka
ubezpieczeniowa ma być niska, to nie wystarczą tylko proste okucia
antywłamaniowe; drzwi powinny być skonstruowane w taki sposób, by
skutecznie stawiały opór przy próbie włamania lub nawet użycia broni
palnej.

DRZWI DŹWIĘKOSZCZELNE

Najwyższe wymagania dotyczące izolacji akustycznej w drzwiach
montowanych w pomieszczeniach nowoczesnych biurowców, szpitalach,
sanatoriach, gabinetach
lekarskich czy hotelach wynoszą niekiedy aż do 48dB.

DRZWI DO WILGOTNYCH POMIESZCZEŃ

Przy konstruowaniu drzwi do wilgotnych pomieszczeń należy poszukać
innych
materiałóww niż drewno, które z powodu swoich higroskopijnych
właściwości
nie nadaje się do zastosowania w tego typu miejscach. Bardzo wytrzymałe
płyty drzwiowe wykonane z tworzywa sztucznego z wolną przestrzenią są
doskonałym rozwiązaniem.