background image

 

 

Zasady pracy edukacyjnej 

w klasach 1-3

background image

 

 

   Edukacja 

wczesnoszkolna jest 
pewnego rodzaju 
fundamentem, na którym 
będzie się opierała dalsza 
edukacja (kształcenie i 
wychowanie). 
Dlatego tak ważna jest,
rola nauczyciela, gdyż
staje się on przewodnikiem 
ucznia w szkole. 

background image

 

 

 

Pierwszy etap edukacyjny 

       – kształcenie 

zintegrowane.

 

Ma być ono 

łagodnym przejściem 

od wychowania 

przedszkolnego do 

edukacji prowadzonej 

w systemie 

szkolnym. To powrót 

do „zapomnianego” 

nauczania 

całościowego.

 

background image

 

 

   Z chwilą pójścia do szkoły dziecko 

rozpoczyna systematyczną naukę 
pod kierunkiem nauczyciela. 
Nauka przybiera postać pracy 
umysłowej, natomiast nasycenie 
elementami zabawowymi 
stopniowo maleje. Z tych 
powodów dziecko przychodzące 
do szkoły musi spełniać określone 
wymagania rozwojowe pod 
względem fizycznym i 
psychicznym, które określa się 
dojrzałością szkolną. 

background image

 

 

CHARAKTERYSTYKA DZIECI KLAS 1-3 

SZKOŁY PODSTAWOWEJ

 

  - Do klas 1-3 szkoły podstawowej uczęszczają dzieci 

  w wieku 7-9 lat. (Tzw. młodszy wiek szkolny). 

- Nauka w szkole i wykonywanie zadań stawianych 

  przez nią staje się głównym obowiązkiem i pracą 

  dziecka oraz głównym czynnikiem jego psychicznego 

  rozwoju.

- Nowa sytuacja zobowiązuje dziecko do działania 

  coraz bardziej odpowiedzialnego i celowego.

- Wyrabia w nim poczucie obowiązku i odpowiedzialności wobec 

  otoczenia. Umiejętność świadomego i zorganizowanego 

działania 

  rozwija w dziecku cechy woli. 

 

- Dziecko nabywa umiejętność liczenia się z punktem widzenia 

  innych oraz uwzględnienia pragnień innych osób. 

background image

 

 

CHARAKTERYSTYKA DZIECI KLAS 1-3 

SZKOŁY PODSTAWOWEJ

• przejście od działalności zabawowej do uczenia się. 

• Dziecko uczy się chętniej, gdy praca ta daje mu przyjemność i gdy 

spotyka się z pochwałą nauczyciela. 

• Czynnikiem motywującym do pracy jest też znajomość bliskich i 

konkretnych celów działania.

• Dzieci w klasie pierwszej i drugiej nie interesują się jeszcze klasą i 

osiągnięciami kolegów, oceny mają dla nich znaczenie indywidualne. 

• Dzieci lubią prace, które wymagają od nich aktywności. 

• W klasie trzeciej rozpoczyna się wzrost zainteresowań treścią 

przedmiotów szkolnych.

• Motywem uczenia się jest to, by być dobrym uczniem oraz coś 

nowego poznać.

• W klasach 1-3 zmianie ulega również charakter uczenia się. U dzieci 

następuje rozwój pamięci logicznej. Łatwo asymilują treści 

podawane w sposób konkretny i poglądowy. Dzięki zdolnościom do 

działań logicznych dzieci kształtują pierwszą wizję świata zbliżoną do 

obiektywnej. 

• Ważnym czynnikiem rozwoju staje się własna aktywność. 

background image

 

 

Integracja w Edukacji wczesnoszkolnej

   - Integracja w edukacji 

wczesnoszkolnej, to propozycja 

pracy pedagogicznej zorientowana 

na dziecko jako 

podmiot i indywidualność.

- Polega na scalaniu, łączeniu 

czynności dziecka i nauczyciela w 

zakresie celów, 

treści, form realizacyjnych, metod i 

środków dydaktycznych w ramach 

kręgów tematycznych. 

- Praca dydaktyczno-wychowawcza 

powinna integrować zespół klasowy 

oraz środowisko życia dziecka: 

szkołę, dom rodzinny i grupę 

rówieśniczą. Stwarza to warunki do 

ujawnienia i stymulowania 

potencjału 

rozwojowego i to w różnych 

obszarach aktywności.

background image

 

 

Ideą integracji jako koncepcji jest:

      

 

- postrzeganie dziecka jako niepowtarzalnej całości; 

- poszanowanie indywidualności dziecka, to znaczy

  jego potrzeb rozwojowych, zdolności,

  zainteresowań, indywidualnego doświadczenia; 

   - uwzględnienie indywidualnego tempa rozwoju, „odmienność” drogi 

 rozwojowej dziecka, specyficzna dla niego logika rozwoju; dziecięcy styl 

     myślenia i styl działania, a także odwołują się do jego natury wyrażającej  

 się np. poprzez właściwości temperamentu, które wpływają na to, jak 

szybko  

 i w jakim rytmie dziecko podejmuje działanie, jak często i jak długo potrafi 

 być skoncentrowane i zainteresowane tym, co robi, na ile potrafi być 

 wytrwałe i dokładne w swoich poczynaniach; 

- indywidualne traktowanie dziecka głównie przez odpowiednią stymulację 

  zadaniową, to znaczy pobudzanie go do podejmowania takich zadań, które 

  wymagają pokonania pewnych trudności ważnych dla jego drogi 

  rozwojowej; 

   - nabywanie kompetencji dokonuje się poprzez aktywne działanie, uczenie się 

 wszystkimi zmysłami, czyli doświadczanie „tu i teraz”.(zdobywa wiedzę o 

 świecie i sobie samym drogą od doświadczenia do refleksji, czyli od wiedzy 

 samodzielnie zdobywanej, do przyjmowania wiedzy gotowej wprost od 

 nauczyciela lub pośrednio    z książek itp.;)

 

background image

 

 

Ideą integracji jako koncepcji jest:

        

- stwarzanie dziecku maksymalnie sprzyjających warunków do ujawnienia  

   tego potencjału rozwojowego i to na różnych obszarach aktywności. (od 

   potrzeb fazy rozwojowej, w której aktualnie się znajduje od znajomości 

   perspektywy, w której ujmuje prawidłowości otaczającego je świata, od 

   poznania jego sposobów radzenia sobie w trudnych sytuacjach, także od 

   poznania kontekstu społecznego, w którym żyje, działa i rozwija się) 

     - ukazywanie uczniom scalonego obrazu świata poprzez poznawanie 

   wybranych obiektów, faktów, zjawisk, procesów oraz reakcji 

   zachodzących między nimi, mogą także analizować je w różnych 

   aspektach: humanistycznym, przyrodniczym, matematycznym, 

artystycznym; 

 - czuwanie, aby uczniowie byli wdrażani do podstawowych rodzajów 

   działalności człowieka, tj. pracy, działalności poznawczej, 

samoobsługowej, 

   gospodarczej, rozrywkowo-zabawowej, twórczej, artystycznej, 

   konsumpcyjnej; 

 - konieczna zmiana metod analizy rozwoju dziecka, w których istotna 

   staje się bieżąca obserwacja i analiza pracy uczniów i jej wytworów, 

   ciągłe poszukiwanie dróg dochodzenia do wiedzy i umiejętności, nowe 

   spojrzenie na funkcję oceny szkolnej.

 

background image

 

 

Organizację procesu edukacyjnego 

wyznaczają

zasady:

    1. Zajęcia edukacyjne prowadzi nauczyciel-wychowawca. 

2. Rezygnuje się z systemu przedmiotowo-lekcyjnego, 

czyli odchodzi się od traktowania lekcji jako zamkniętej 

całości organizacyjnej. 

3. Przerwy dostosowuje się do potrzeb dziecka 

(czas trwania i miejsce w procesie nauczania-uczenia się). 

4. Czynności umysłowe przeplata się zajęciami praktycznymi czy 

ruchowymi. Przechodzenie od jednej formy zajęć do następnej odbywa się 

w sposób naturalny, niezauważalny przez ucznia, możliwie logiczny, 

uzasadniony i powiązany ze sobą. 

5. Biorąc pod uwagę ogólny budżet czasu (zapisany w planie nauczania), 

elastycznie dysponuje się czasem przewidzianym na wielokierunkową 

aktywność dziecka (językową, matematyczną, środowiskową, przyrodniczą, 

ekologiczną, społeczną, plastyczną, techniczną, muzyczną, ruchową, 

zdrowotną) w danym dniu, 

tygodniu, zachowując określone i racjonalne proporcje czasowe. 

6. Główny nacisk kładzie się na własną, wielostronną aktywność dziecka. 

7. Stosuje się jawną ocenę opisową, ukazującą wkład pracy i wysiłek 

dziecka, efekty dydaktyczne, a także jego rozwój fizyczny, emocjonalno-

społeczny, artystyczny i  poznawczy. 

background image

 

 

Tygodniowe zestawieni godzin w klasie 

1

background image

 

 

Szczegółowe zestawienie godzin w 

klasie 1

     Zajęcia:

- polonistyczne 

5h 

- matematyczne 

4h

- przyrodnicze 

2h

- techniczne 

2h

- społeczne ( łączone z polonistycznymi)

- plastyczne 

1h

- muzyczne 

1h

- w-f (w tym edukacja zdrowotna) 

3h

- zajęcia komputerowe 

1h

background image

 

 

O czym powinien pamiętać 

nauczyciel?

background image

 

 

Literatura:

• I. Adamek 

„ Podstawy 
edukacji 
wczesnoszkolnej” 
Kraków 1997

• R. Więckowski 

„Pedagogika 
wczesnoszkolna” 
Warszawa 1995

background image

 

 

Za uwagę dziękują:

Elżbieta Wróblewska 

Agata Sołtys 


Document Outline