TOMOGRAFIA EMISYJNA 

JEDNOFOTONOWA 

(SPECT)

 

 

Badania SPECT – tomografia emisyjna 

pojedynczych fotonów – oparte są na 

najnowszych metodach obrazowania mózgu 

i wykrywania dysfunkcji. Jest to stosunkowo 

nowa i mało rozpowszechniona metoda 

diagnozowania zaburzeń mózgowia, 

znacznie różniąca się od encefalografii i 

rezonansu magnetycznego.

 

 

 

 

Jest  to  złożona  metoda  badawcza  z 

dziedziny 

medycyny 

nuklearnej, 

umożliwiająca 

wizualizację 

przepływu 

mózgowego  krwi  i  jego  metabolizmu.  W 

metodzie 

tej 

radioaktywny 

izotop 

przyłączony  jest  do  nośnika  mającego 

równocześnie powinowactwo do komórek w 

mózgu,  możliwość  pokonywania  bariery 

krew-mózg  oraz  gromadzenia  się  w  ilości 

proporcjonalnej  do  metabolizmu  danej 

okolicy.  Emitowane  promieniowanie  gamma 

rejestrują czujniki umieszczone w specjalnej 

kamerze połączonej z komputerem.

 

 

Badanie  trwa  około  15  minut.  W  trakcie 

typowego  badania  do  czujników  dociera  w 

przybliżeniu  dziesięć  milionów  impulsów 

gamma,  a  superkomputer  przetwarza  te 

informacje i prezentuje w postaci złożonych 

map  przepływu/metabolizmu  mózgowego  i 

udostępnia  na  trójwymiarowych  obrazach. 

Lekarze oraz badacze wykorzystują te mapy 

zestawiając  je  z  obrazami  prawidłowej 

czynności  zdrowego  mózgu  oraz  obrazami 

mózgu  osób  chorych  psychicznie  lub 

cierpiących na zaburzenia neurologiczne.

 

 

 

 

Obraz  przestrzenny  możliwy  jest  do 

uzyskania albo z systemu wielogłowicowego 

(wiele  czujników  rozmieszczonych  wokół 

głowy), 

albo 

dzięki 

systemowi 

mechanicznemu, 

zapewniającemu 

ruch 

głowicy  wokół  głowy  pacjenta.  Systemy 

SPECT 

zbierają 

dane 

obrazowe 

po 

ustawieniu 

się 

głowicy 

w 

kolejnych 

położeniach, różniących się od siebie o kilka 

stopni,  aż  do  uzyskania  pełnego  obrotu 

wokół  pacjenta,  zwykle  powtarzanego 

kilkakrotnie.

 

 

Czas zbierania danych może być skrócony o 

połowę  dzięki  zastosowaniu  gammakamery 

dwugłowicowej.  Dobre  jakościowo  obrazy 

uzyskuje  się  za  pomocą  gamma-kamer 

przynajmniej  dwugłowicowych,  na  matrycy 

128  x  128  elementów  obrazu,  z  analizą 

ilościową 

lub 

półilościową 

badanego 

parametru. Gamma-kamery zaprojektowane 

specjalnie  dla  celów  neurodiagnostyki 

wyposażone są w układy wielodetektorowe i 

głowice  pierścieniowate  (ang.  ring-SPECT) 

lub  w  kształcie  litery  L.  Gamma-kamery 

wyspecjalizowane 

dla 

potrzeb 

neuroobrazowania  cechują  się  wyższą 

zdolnością  rozdzielczą  ale  jest  ich  niewiele, 

gdyż  nie  można  na  nich  wykonywać  badań 

innych narządów. 

 

 

 

 

Cyfrowa  obróbka  danych  uzyskanych  z 

kolejnych  położeń  głowicy  lub  głowic 

umożliwia 

uzyskiwanie 

obrazów 

przestrzennych 

lub 

przekrojów 

ciała. 

Oprogramowanie 

systemu 

umożliwia 

operatorowi  cyfrową  obróbkę  uzyskanego 

obrazu.  Metoda  SPECT  pozwala  na  badanie 

przepływu 

mózgowego, 

rozmieszczenia 

receptorów mózgowych a przy pomocy tzw. 

znaczników 

onkofilnych 

umożliwia 

diagnostykę nowotworów mózgu.

 

 

 

 

W  diagnostyce  ognisk  niedokrwiennych 

pochodzenia zatorowego, w neuroonkologii i 

do  różnicowania  zespołów  otępiennych 

można 

wykorzystywać 

standardowe 

gamma-kamery  (nawet  jednogłowicowe  z 

matrycą  64  x  64  elementy  obrazu). 

Natomiast  ocena  subtelnych  zmian  perfuzji 

w  encefalopatiach  o  różnej  etiologii,  w 

chorobach  psychicznych  oraz  do  oceny 

zaburzeń  perfuzji  w  jądrach  podkorowych 

wymaga  sprzętu  o  wyższych  parametrach 

technicznych.