background image

           

 

            

 

            

 

            

 

            

 

            

 

            

 

            

 

            

 

            

 

            

 

            

 

 13-04-2015

 

 

PATOLOGIA

CHOROBY UKŁADU KRĄŻENIA

niewydolnością krążenia nazywamy patologiczne zmineszenie się przepływi krwi przez 
tkanki i narządy

niewydolność serca – jest to stan w którym serce nie jest w stanie przetoczyć odpowiedniej 
ilości krwi

przebiegać może zarówno ze zmniejszeniem jaki i ze wzrostem objętości minimalnej serca

Prawidłowa frakcja wyrzutowa powinna wynosić 70%, możemy ocenić to za pomocą badania 
ECHA serca. U pacjentów po zawale FW spada do 40-50%, pacjent będzie miał niewydolność 
lewej komory. Przy uszkodzeniu lewej komory FW spada do 20%

NIEWYDOLNOŚĆ SERCA

Niewydolność serca dzielimy na 

ostre

przewlekłe 

prawo komorowe

lewo komorowe

obu komorowe

Przyczyny niewydolnośći lewokomorowej:

1. choroba wieńcowa i zawał mięśnia sercowego
2. nadciśnienie tętnicze
3. wady zastawkowe

Objawy:

duszność wysiłkowa

kaszel

sinica

background image

CHOROBA WIEŃCOWA I ZAWAŁ MIĘŚNIA SERCOWEGO

choroba wieńcowa powstaje w wyniku niedokrwienia serca z powodu zwężenia tętnic 
wieńcowych, zaopatrujących w krew mięsień sercowy. Przyczyną jest miażdżyca tętnic

Ujawnienie choroby wieńcowej

wysiłek fizyczny

nadciśnienie tętnicze 

nadczynność tarczycy

częstoskurcz

choroby gorączkowe

Podstawowym objawem niewydolności wieńcowej są napady bólowe dławicy piersiowej, zwanej 
dusznicą bolesną.

Zawał mięśnia sercowego 

zawał jest najczęściej następstwem choroby wieńcowej. Jest to stan, w którym dochodzi do 
zupełnego odcięcia pewnego obszaru mięśnia sercowego od ukrwienia wieńcowego do 
czasu wytworzenia się martwicy. Zawał zaczyna się bólami za mostkowymi, 
promieniującymi do żuchwy, lewej ręki lub barku, ból jest bardzo silny.

W pierwszych godzinach zwieksza się stężenie glukozy we krwi, zwiększa się liczba 
krwinek białych we krwi, mogą występować stany podgorączkowe

NADCIŚNIENIE TĘTNICZE:

o nadciśnieniu tętniczym mówimy, gdy ciśnienie skurczowe przekracza 140 mmHg, a 
rozkurcz 90 mmHg

wiek, w którym po raz pierwszy pojawiło się nadciśnienie jest ważnym momentem 
diagnostycznym

choroba nadciśnienia zaczyna się zwykle już w 3 i 4 dekadzie życia. Wystąpienie 
nadciśnienia po 50 roku życia sugerować może jego miażdżycowe tło

wysokie ciśnienie rozkurczowe nie jest na ogół spotykane w nadciśnieniu miażdżycowym

nadciśnienie może być wywołane zmniejszeniem sprężystości naczyń (miażdżyca tętnic) , 
zwiększeniem pojemności wyrzutowej serca (niedomykalność zastawek aorty), lub 
samoistnym zwężeniem obwodowego układu tętniczego.

WADY ZASTAWKOWE

nabyte wady serca powstają w wyniku uszkodzenia zastawek serca głównie przez procesy 
zapalne. Uszkodzenie powoduje zwężenie lub niedomykalność zastawki. Najczęściej 
uszkodzeniu ulega zastawka dwudzielna, rzadziej aortalna, zastawki serca  prawnego – 
bardzo rzadko.

background image

Wady zastawkowe lewej komory

zastawka mitralna (dwudzielna) zwężenie zastawki jest najczęściej następstwem przebycia 
reumatycznego zapalenia wsierdzia, w wyniku czego dochodzi do zgrubienia płatków 
zastawki dwudzielnej, ich zarośnięcia, zwłóknienia oraz zwapnienia. Niewielkie zwężenie 
nie powoduje żadnych dolegliwości. Najwcześniejszym objawem jest duszność początkowa 
wysiłkowa, duszność spoczynkowa występuje przy znacznym zwężeniu

w zapisie EKG załamek P jest poszerzony i i dwugarbowy w odprowadzeniu I i H

Zastawka aortalna

zastawka aortalna – niedomykalność tej zastawki powstaje najczęściej po przebyciu choroby 
reumatycznej, rzadziej kiły, bakteryjnego zapalenia wsierdzia.

Kardiomiopatie

są to pierwotne uszkodzenia mięśnia sercowego

Objawy 

dusznością wysiłkową

pojawienie się przesięku w płucach

duszność pochodzenia sercowego występuje głównie w nocy

obrzęk płuc

Przyczyny niewydolności prawokomorowej

1. Jest najczęściej wtórna do niewydolności lewokomorowej
2. Prowadzi do niewydolności obukomórkowej
3. Objawy

obrzęk kończyn na początku niewielkie obrzęki wokół kostek, początkowo przemijające 
później stałe

obrzęk jamy brzusznej

poszerzenie żył szyjnych

powiększenie wątroby

wzdęcia, nudności, zaparcia, biegunka

sinica

Serce płucne – zespół płucno-sercowy, zmiany w układzie sercowo-naczyniowym powstałe wtórnie 
z powodu przewlekłego nadciśnienia w tętnicy płucnej.

background image

NADCIŚNIENIE TĘTNICZE 

prawidłowe 120/80

przyczyny: 
zaburzenia hormonalne, nerkopochodne, zwężenie tętnicy nerkowej, wady rozwojowe 
naczyń nerek

objawy: ból głowy, kołatanie serca, obrzęk na twarzy, zaczerwienienie skóry

Skutki nadciśnienia tętniczego: 

uszkodzenie mięśnia serocwego,

uszkodzenie w OUN, 

uszkodzenie nerek

Leczenie:

farmakologiczne – leki rozszerzające tętnice

powikłania – horoba wieńcowa i zawał

Przyczyny choroby więńcowej:

miażdżyca

skurcz naczyń

zapal mięśnia sercowego: bakteryjne i wirusowe

zapalenie naczyń

zaburzenia rytmu serca

Leczenie – farmakologiczne (blokery), leczenie inwazyjne

by pass, pomost omijający, leczenie miażdżycy serca, radiologia interwencyjna

Zaburzenie rytmu serca:

zaburzenia wytwarzania bodźców w ich naturalnych miejscachw węźle zatokowo-
przedsionkowym

CZĘSTOSKURCZ KOMOROWY 

Częstoskurcz komorowy – zaburzenie rytmu serca, polegające na wystąpieniu nieprawidłowej, 
przyśpieszonej czynności skurczowej serca, która pochodzi z ośrodka ektopowego zlokalizowanego 
w mięśniu komór serca. Rozpoznajemy go po wykonaniu badania EKG, w którym występuje trzy 
lub więcej następujących po sobie komorowych pobudzeń przedwczesnych z częstością powyżej 
100 uderzeń na minutę.

W badaniu EKG widoczne szerokie zespoły QRS i brak załamka P. Częstoskurcz komorowy jest 
potencjalnym zagrożeniem do życia, ponieważ może przejść w migotanie komór. Każdy przypadek 
utrwalonego częstoskurczu komorowego jest wskazaniem do natychmiastowego leczenia.

background image

Przyczynami mogą być:

zawał serca

choroba niedokrwienna serca

kardiomiopatia przerostowa

kardiomiopatia roztrzeniowa

wrodzone wady serca

hipoksja

zaburzenia elektrolitowe

częstoskurcz idiopatyczny

MIGOTANIE PRZEDSIONKÓW

Migotanie przedsionków – najczęstsze zaburzenie rytmu serca, polegające na nieskoordynowanym 
pobudzeniu przedsionków serca, któremu może towarzyszyć szybka akcja komór.

U podłoża migotania przedsionków leży mechanizm mnogich fal nawrotnych. Najczęstszymi 
czynnikami predysponującymi są:

niewydolność serca

wady zastawkowe

Migotanie przedsionków rozpoznaje się na podstawie zapisu EKG. Zwykle jest bezobjawowe. 
Niekiedy występują kołatania serca, duszność, ból w klatce piersiowej czy zawroty głowy. 
Najpoważniejszym powikłaniem są zmiany zakrzepowo-zatorowe.